INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012r. (data wpływu 23 stycznia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2012r. (data wpływu 21 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2012r. (data wpływu 21 marca 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa posiada indywidualną kotłownię, opalaną węglem kamiennym eko – groszkiem. Kotłownia ekologiczna została wybudowana w 2006r. Wspólnota zaopatruje się w eko – groszek bezpośrednio w kopalni. Wspólnotę tworzą właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych. Powierzchnia lokali mieszkalnych wynosi 1.762,87 m², powierzchnia lokali użytkowych wynosi 249,09 m². Przy całkowitej powierzchni użytkowej 2.011,96 m² lokali mieszkalnych stanowi 87,6%, lokali użytkowych 12,4%. Koszty ogrzewania rozliczane są w stosunku do powierzchni, nie na podstawie podzielników ciepła, w związku z faktem, iż w wykazie zwolnienia z akcyzy na zakup węgla nie zostały wymienione wspólnoty mieszkaniowe, które można potraktować jako gospodarstwa domowe. – w dodatku Wspólnotę tworzą również lokale użytkowe. Wspólnota zakupiła węgiel opodatkowany akcyza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota mieszkaniowa, którą tworzą właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych, ale z przewagą lokali mieszkalnych (87,6%) może przy zakupie węgla eko – groszku korzystać ze zwolnienia z akcyzy...

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota Mieszkaniowa z przeważającą ilością lokali mieszkalnych ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z akcyzy. Powinna zostać potraktowana jako zespół gospodarstw, który wybudował kotłownię ekologiczną zmieniając ogrzewanie budynku z opału na węgiel i koks na ogrzewanie eko – groszkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wspólnotę Mieszkaniową tworzą właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych w proporcjach: 87,6% lokale mieszkalne, 12,4% lokale użytkowe. Wspólnota celem ogrzania ww. lokali dokonuje zakupu węgla kamiennego (eko – groszku) z wykorzystaniem własnej ekologicznej kotłowni.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Stosownie zaś do zapisu art. 31a ust. 4 – 7 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 ustawy.

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z przepisem art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zwolnieniu od akcyzy podlegają zatem wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Jednakże za takie systemy uważa się tzw. system EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System – Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.) oraz system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz.1060).

Wnioskodawca nie został objęty ww. systemami, tym samym nie jest objęty zwolnieniem od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, iż przysługuje mu zwolnienie z akcyzy w związku z wybudowaniem kotłowni, w której zmienił ogrzewanie budynku z opału na węgiel i koks na ogrzewanie eko – groszkiem, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący wspólnotą mieszkaniową składającą się z ogółu właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, zużywa węgiel do celów grzewczych lokali mieszkalnych i lokali użytkowych. Powierzchnia lokali mieszkalnych wynosi 87,6% całkowitej powierzchni ogrzewanej nieruchomości.

Zatem w świetle wyżej zacytowanych przepisów stwierdzić należy, że Wspólnota Mieszkaniowa, działająca w imieniu ogółu właścicieli prowadzonych gospodarstw domowych i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w danej nieruchomości, zużywa wyroby węglowe w 87,6% do ogrzewania pomieszczeń lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych).

Tym samym stwierdzić należy, że zużywany przez Wspólnotę Mieszkaniową węgiel w celu ogrzania budynku składającego się z lokali mieszkalnych i użytkowych, będzie objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, w części służącej dostarczeniu ciepła do lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) należących do Wspólnoty.

Natomiast zużycie węgla w części dotyczącej lokali użytkowych nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy.

Tym samym Wnioskodawca (Wspólnota Mieszkaniowa) winna proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą).

Należy także poinformować Wnioskodawcę, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie zużycie uważa się również naruszenie warunków zwolnienia, jaki i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport towarów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.