Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-192/15/AD
z 20 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 marca 2015 r. znak ITPB1/4511-192/15-2/AD wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.).

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie zorganizowało w dniu 1 sierpnia 2014 r. koncert holenderskiego zespołu muzycznego, z którym zawarty został wcześniej stosowny kontrakt. Po koncercie artysta, jako osoba fizyczna wystawił rachunek (pokwitowanie), oświadczenie, że zgodnie z postanowieniami konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę i Holandię z podatku rozliczy się w miejscu zamieszkania, a także zaświadczenie o rezydencji podatkowej. Na podstawie ww. dokumentów Stowarzyszenie wypłaciło mu pełną kwotę kontraktu bez potrącenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pobyt artysty w Polsce oraz jego honorarium w całości pokryte zostały z pieniędzy pozyskanych od sponsorów i darczyńców czyli ze środków niepublicznych, tj. nie pochodzących z funduszy publicznych Polski lub Holandii, ani z jednostek terytorialnych, organów lokalnych lub instytucji rządowych.

Artysta nie dysponuje w Polsce stałą placówką dla wykonywania działalności w ramach wolnego zawodu, jak również nie prowadzi pozarolniczej działalności rolniczej, tudzież żadnej innej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie może odstąpić od pobrania zaliczki podatkowej od honorarium artysty mieszkającego w kraju należącym do Unii Europejskiej, z którym Polska podpisała konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (Holandia), jeżeli ten złożył stosowne dokumenty potwierdzające jego rezydencję podatkową oraz pisemne zobowiązanie, że należny podatek rozliczy w miejscu zamieszkania ?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo odstąpić od pobrania zaliczki podatkowej a conto podatku dochodowego od osób fizycznych w sytuacji, gdy podatnik jest obywatelem Unii Europejskiej, z którą zawarto porozumienie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Wnioskodawca ma świadomość, że obligatoryjnie zalecane jest by zaliczki a conto podatku dochodowego od osób fizycznych uprawiających wolny zawód, pobierać w kraju powstania obowiązku podatkowego, ale ww. porozumienie dopuszcza inne rozwiązanie. Artysta może zażądać wypłacenia pełnej kwoty honorarium i rozliczyć się z wynikających z tego faktu podatku w kraju swej podatkowej rezydencji.

W ocenie Wnioskodawcy art. 17 ust. 1 Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchyleniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu, w myśl którego bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie – oznacza, że układające się strony dopuszczają możliwość rozliczenia np. przez artystów podatku od osób fizycznych poza terytorium, na którym powstał obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy za taką interpretacją tego przepisu przemawia fakt, że służby podatkowe Holandii uznają prawo artystów do rozliczenia należnego podatku w Polsce, nawet gdy obowiązek podatkowy (koncert, nagranie etc.) powstał na ich terytorium.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W ww. przepisie wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Powyższa regulacja odzwierciedla zasadę wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

W art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 41 ust. 4 ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Stowarzyszenie zorganizowało koncert holenderskiego zespołu muzycznego, z którym zawarty został wcześniej stosowny kontrakt. Artysta, jako osoba fizyczna wystawił rachunek (pokwitowanie), oświadczenie, że zgodnie z postanowieniami konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę i Holandię z podatku rozliczy się w miejscu zamieszkania, a także zaświadczenie o rezydencji podatkowej.

W procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

1. czy dane przysporzenie podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli tak, to
2. czy Polska ma prawo do opodatkowania tego przysporzenia w świetle stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (o ile taka obowiązuje).

W przedmiotowym przypadku pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek jest w sposób oczywisty spełniona z uwagi na jednoznaczne brzmienie wyżej powołanego art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analizując drugą z ww. przesłanek należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120).

Artykuł 17 ust. 1 Konwencji stanowi, że bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

W myśl art. 17 ust. 2 ww. Konwencji, jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi lecz innej osobie, to dochód taki bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 3 Konwencji postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania do dochodu osiąganego z działalności artysty lub sportowca w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub głównie opłacany z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, ich jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej.

Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone regulacje konwencji polsko-holenderskiej wskazać należy, że postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) nie oznacza, że podatnik może wybrać państwo, w którym opodatkuje swój dochód i zapłaci podatek. Postanowienie to wskazuje natomiast, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Skoro zatem działalność artystyczna podatnika (rezydenta Holandii) była wykonywana w Polsce, to co do zasady Polska ma prawo do opodatkowania tych dochodów, za wyjątkiem gdyby pobyt artysty na terytorium Polski finansowany był w całości lub głównie z funduszy publicznych. Wtedy dochód ten byłby zwolniony z opodatkowania w Polsce.

Jak wskazano we wniosku, pobyt artysty w Polsce oraz jego honorarium w całości pokryte zostały z pieniędzy pozyskanych od sponsorów i darczyńców czyli ze środków niepublicznych, tj. nie pochodzących z funduszy publicznych Polski lub Holandii, ani z jednostek terytorialnych, organów lokalnych lub instytucji rządowych. Honorarium wypłacone zostało na rzecz artysty na podstawie wystawionego przez Niego rachunku.

Odnosząc zatem stan faktyczny do wyżej przytoczonych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku nie znajdują zastosowania przepisy art. 17 ust. 2 oraz art. 17 ust. 3 konwencji polsko-holenderskiej, ponieważ honorarium wypłacone zostało na rzecz artysty, a jego pobyt i wynagrodzenie sfinansowane zostało w całości ze środków niepublicznych.

W konsekwencji stosownie do treści powołanego wyżej przepisu art. 17 ust. 1 Konwencji dochód uzyskany przez artystę holenderskiego mającego miejsce zamieszkania Holandii podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy jako podmiocie wypłacającym honorarium ciążą obowiązki płatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe. Obowiązki opodatkowania dochodu artysty w Polsce, a w konsekwencji obowiązki płatnika w zakresie poboru podatku dochodowego w Polsce nie zależą od woli jaką wyrazi artysta. W tej kwestii decydujące są postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli w tym przypadku art. 17 ust. 1 umowy polsko-holenderskiej oraz art. art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.