2015.09.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-678/15/WN
z 7 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lipca 2015r. (data wpływu 20 lipca 2015r.), uzupełnionym pismem z 25 września 2015r. (data wpływu 28 września 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w garażu lub rowerowni - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w garażu lub rowerowni.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 25 września 2015r. (data wpływu 28 września 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 września 2015r. znak: IBPP2/4512-678/15/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, buduje 3 budynki wielorodzinne, z których każdy składa się z 54 lokali mieszkalnych. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m².

W każdym z budynków części wspólne stanowią: klatka schodowa, garaż podziemny wielostanowiskowy, rowerownia, śmietnik, pomieszczenia techniczne. Garaż, o którym mowa jest otwarty (tzn. nie są to zamknięte wydzielone pomieszczenia), z wydzielonymi numerowanymi miejscami do parkowania (poszczególne miejsca parkingowe są oznaczone namalowanymi poziomymi liniami).

Sprzedaż lokalu mieszkalnego w ww. budynku następuje wraz z udziałem we współwłasności w częściach wspólnych budynku, w proporcji wynikającej ze stosunku powierzchni lokalu mieszkalnego (mieszkania) do ogólnej powierzchni części wspólnych danego budynku.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku nie oznacza jednak, że klient automatycznie nabywa prawo do korzystania z miejsca garażowego lub rowerowni. Wyłączne prawo do korzystania z danego miejsca garażowego lub rowerowni, klient nabywa za dodatkowym wynagrodzeniem.

Jednocześnie, nabycie za dodatkowym wynagrodzeniem prawa do wyłącznego korzystania z danego miejsca garażowego lub rowerowni nie powoduje zmiany (wzrostu) udziału we współwłasności w częściach wspólnych budynku - ten udział w takim wypadku nie ulega żadnej zmianie. Sprzedaż mieszkania wraz z udziałem w części wspólnej budynku opodatkowane jest stawką VAT 8%.

Dodatkowo pismem z 25 września 2015r. Wnioskodawca uzupełnił opis powyższego zdarzenia przyszłego, wyjaśniając:

1.Symbol PKOB budynku, mieszkalnego wielorodzinnego, zgodnie z przepisami rozporządzenia rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. nr 112, poz. 1316 ze zm.) PKOB Dział 11 Podgrupa 112

2.Sprzedaż własności lokalu mieszkalnego wraz z prawami związanymi z jego własnością tj. udziałem we współwłasności części wspólnych budynku oraz przeniesienie na klienta prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu/rowerowni dokonywana będzie jednocześnie. Nie będzie możliwości przeniesienia prawa do korzystania z miejsca parkingowego/rowerowni oddzielnie („w oderwaniu" od transakcji sprzedaży mieszkania). Prawo do korzystania z miejsca parkingowego/rowerowni nie będzie mogło być samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego.

Możliwe będą natomiast dwie sytuacje:

podstawowa, kiedy sprzedaż lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu/rowerowni będą odbywać się w jednym momencie, w obrębie jednego aktu notarialnego;
wyjątkowa, kiedy już po nabyciu przez klienta lokalu, w terminie późniejszym zostanie dokonana zmiana w zakresie prawa do korzystania z określonych miejsc parkingowych w garażu lub rowerowni w taki sposób, że deweloper za wynagrodzeniem przeniesie przysługujące mu prawo do korzystania z danego miejsca parkingowego lub rowerowni na klienta; będzie to jednak wyłącznie zmiana sposobu korzystania z miejsc parkingowych lub rowerowni, a nie transakcja sprzedaży. Zmiana sposobu korzystania zostanie dokonana poprzez zmianę pierwotnego aktu notarialnego zakupu mieszkania (wpisanie zmian praw do korzystania w Księdze Wieczystej), w konsekwencji korektę faktury sprzedaży lokalu mieszkalnego. Na rynku wtórnym nie będzie możliwości kupienia/sprzedania danego lokalu bez prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu (miejsca w rowerowni), jeśli pierwszy nabywca lokalu od dewelopera takie prawo do korzystania posiadał.

3.Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawami związanymi z jego własnością tj. udziałem we współwłasności części wspólnych budynku (w tym również pomieszczeniu garażowym/ rowerowni) rozumiana jako zawarcie umowy końcowej sprzedaży będzie polegała na ustanowieniu odrębnej własności lokalu wraz z prawami związanymi z jego własnością i założeniu dla niego odrębnej Księgi Wieczystej, tzn. lokal mieszkalny wraz z prawami związanymi z jego własnością będzie objęty jedną nowozałożoną Księgą Wieczystą.

4.Nabycie udziału w częściach wspólnych jest integralnie związane z zakupem lokalu, wielkość udziału w częściach wspólnych wynika z proporcji jaką stanowi powierzchnia lokalu do powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynkach położnych na danej nieruchomości. Lokal mieszkalny oraz udziały w częściach wspólnych nie będą mogły być przedmiotem odrębnych sprzedaży tj. nie ma możliwości nabycia udziału w części wspólnej budynków bez nabycia lokalu mieszkalnego. Podobnie, prawo do korzystania z miejsca parkingowego/ rowerowni nie będzie mogło być samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego (szczegóły opisane wyżej w pkt 2).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować dodatkowe wynagrodzenie za nabycie prawa do wyłącznego korzystania z danego miejsca parkingowego w garażu lub danego miejsca w rowerowni?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT), do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę podatku VAT określoną w art. 41 ust. 2 ww. ustawy, tj. 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Ustawa o VAT poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT, niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do tejże ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi".

Ustalenie zatem właściwej stawki podatku VAT dla zbycia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego w garażu, czy miejsca w rowerowni, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego (ewentualnie rowerowni) i przynależność do lokalu mieszkalnego.

Analizie poddać należy okoliczność, czy miejsce parkingowe (rowerownia) jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy miejsce takie może być sprzedawane i nabywane tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostały przypisane, czy też odrębnie.

W związku z powyższym sprzedaż własności lokalu mieszkalnego ze stosownym udziałem w częściach wspólnych budynku wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego (miejsca w rowerowni) jest opodatkowana jednolitą 8% stawką podatku VAT, właściwą dla sprzedaży lokalu mieszkalnego, jeśli nie ma możliwości sprzedaży miejsca parkingowego (miejsca w rowerowni) oddzielnie („w oderwaniu" od sprzedawanego mieszkania), tj. nie jest/nie może ono być samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego. Sytuacja taka będzie miała miejsce w dwóch opcjach:

jeśli sprzedaż lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie prawa do korzystania z miejsca parkingowego (miejsca w rowerowni) będą objęte jednym aktem notarialnym,
jeśli już po nabyciu przez klienta lokalu, w terminie późniejszym zostanie dokonana zmiana w zakresie posiadanego przez dewelopera prawa do korzystania z określonych miejsc parkingowych lub rowerowni w taki sposób, że za wynagrodzeniem deweloper przekaże prawo do korzystania z danego miejsca lub rowerowni klientowi - będzie to jednak wyłącznie zmiana sposobu korzystania z miejsc parkingowych lub rowerowni, a nie transakcja sprzedaży.

Na rynku wtórnym nie będzie możliwości kupienia/sprzedania danego lokalu bez prawa do korzystania z miejsca parkingowego (miejsca w rowerowni) jeśli pierwszy nabywca lokalu od dewelopera takie prawo do korzystania posiadał.

W przeciwnym wypadku, tj. jeśli prawo do korzystania z miejsca parkingowego (miejsca w rowerowni), mogą być przedmiotem odrębnej transakcji (poza sprzedażą lokalu mieszkalnego), wówczas należy zastosować przy ich sprzedaży stawkę podstawową tj. 23% (w takiej sytuacji sprzedaż lokalu mieszkalnego opodatkowana będzie stawką 8% natomiast sprzedaż miejsca parkingowego, miejsca w rowerowni stawką 23%).

Sytuacja ta jest sytuacją czysto hipotetyczną, która zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miała zastosowania w przypadku spółki. Fakt ten został przytoczony został, jedynie w celach porównawczych.

Przedstawione stanowisko było już wielokrotnie prezentowane w orzecznictwie NSA, np. wyrok z dnia 21 grudnia 2010r. I FSK 75/10, z dnia 23 marca 2010r. I FSK 299/09, z dnia 11 maja 2010r. I FSK 724/09, z dnia 8 stycznia 2009r. I FSK 1798/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, według art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 ze zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że kondygnacja budynku mieszkalnego, w części w której znajdują się konkretne garaże lub miejsca postojowe, nie mieści się ani w pojęciu pomieszczenia technicznego, ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym, stanowi lokal użytkowy.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z powyższego wynika więc, że jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu; miejsce postojowe znajdujące się w podziemnej części budynku mieszkalnego jest częścią nieruchomości wspólnej. Zatem nie ma możliwości nabycia prawa do korzystania z miejsca postojowego w oderwaniu od nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że miejsca postojowe nie są w opisanym przypadku samodzielnymi lokalami użytkowymi, nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie jednego budynku. Nie można również nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, buduje 3 budynki wielorodzinne, z których każdy składa się z 54 lokali mieszkalnych. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m².

Symbol PKOB budynku, mieszkalnego wielorodzinnego, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - PKOB Dział 11 Podgrupa 112.

Sprzedaż własności lokalu mieszkalnego wraz z prawami związanymi z jego własnością tj. udziałem we współwłasności części wspólnych budynku oraz przeniesienie na klienta prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu/rowerowni dokonywana będzie jednocześnie. Nie będzie możliwości przeniesienia prawa do korzystania z miejsca parkingowego/rowerowni oddzielnie („w oderwaniu" od transakcji sprzedaży mieszkania). Prawo do korzystania z miejsca parkingowego/rowerowni nie będzie mogło być samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego.

Możliwe będą natomiast dwie sytuacje:

podstawowa, kiedy sprzedaż lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu/rowerowni będą odbywać się w jednym momencie, w obrębie jednego aktu notarialnego;
wyjątkowa, kiedy już po nabyciu przez klienta lokalu, w terminie późniejszym zostanie dokonana zmiana w zakresie prawa do korzystania z określonych miejsc parkingowych w garażu lub rowerowni w taki sposób, że deweloper za wynagrodzeniem przeniesie przysługujące mu prawo do korzystania z danego miejsca parkingowego lub rowerowni na klienta; będzie to jednak wyłącznie zmiana sposobu korzystania z miejsc parkingowych lub rowerowni, a nie transakcja sprzedaży. Zmiana sposobu korzystania zostanie dokonana poprzez zmianę pierwotnego aktu notarialnego zakupu mieszkania (wpisanie zmian praw do korzystania w Księdze Wieczystej), w konsekwencji korektę faktury sprzedaży lokalu mieszkalnego. Na rynku wtórnym nie będzie możliwości kupienia/sprzedania danego lokalu bez prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu (miejsca w rowerowni), jeśli pierwszy nabywca lokalu od dewelopera takie prawo do korzystania posiadał.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawami związanymi z jego własnością tj. udziałem we współwłasności części wspólnych budynku (w tym również pomieszczeniu garażowym/ rowerowni) rozumiana jako zawarcie umowy końcowej sprzedaży będzie polegała na ustanowieniu odrębnej własności lokalu wraz z prawami związanymi z jego własnością i założeniu dla niego odrębnej Księgi Wieczystej, tzn. lokal mieszkalny wraz z prawami związanymi z jego własnością będzie objęty jedną nowozałożoną Księgą Wieczystą.

Nabycie udziału w częściach wspólnych jest integralnie związane z zakupem lokalu, wielkość udziału w częściach wspólnych wynika z proporcji jaką stanowi powierzchnia lokalu do powierzchni użytkowej wszystkich lokali w budynkach położnych na danej nieruchomości. Lokal mieszkalny oraz udziały w częściach wspólnych nie będą mogły być przedmiotem odrębnych sprzedaży tj. nie ma możliwości nabycia udziału w części wspólnej budynków bez nabycia lokalu mieszkalnego. Podobnie, prawo do korzystania z miejsca parkingowego/ rowerowni nie będzie mogło być samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia stawki podatku VAT, jaką należy opodatkować dostawę prawa do wyłącznego korzystania z danego miejsca parkingowego w garażu lub danego miejsca w rowerowni.

Z opisu wniosku jednoznacznie wynika, że nie ma możliwości nabycia prawa do korzystania z miejsca parkingowego w garażu lub miejsca w rowerowni w oderwaniu od nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że miejsca te, w opisanym przypadku, nie mogą być przedmiotem odrębnej sprzedaży - nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych. Przeniesienie własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego będzie dokonane jedną transakcją, a w wyjątkowych sytuacjach w terminie późniejszym poprzez zmianę w zakresie prawa do korzystania z określonych miejsc parkingowych w garażu lub rowerowni w taki sposób, że deweloper za wynagrodzeniem przeniesie przysługujące mu prawo do korzystania z danego miejsca parkingowego lub rowerowni na klienta; będzie to jednak wyłącznie zmiana sposobu korzystania z miejsc parkingowych lub rowerowni, a nie transakcja sprzedaży.

Odnosząc powołane wyżej przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w sytuacji gdy w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż lokalu mieszkalnego zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego lub rowerowni znajdującego się w kondygnacji podziemnej w tym samym budynku, które to prawo jest integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego, objętych jedną księgą wieczystą, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego, tj. 8% podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem przepisów art. 41 ust. 12c ustawy o VAT. Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje okoliczność, że nabywca najpierw nabywa lokal wraz z udziałem w częściach wspólnych a w okresie późniejszym nabywa prawo do wyłącznego korzystania z danego miejsca postojowego w garażu lub rowerowni ale tylko w sytuacji przedstawionej we wniosku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin