Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-85/15/AP
z 21 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kulturalnych świadczonych przez indywidualnego twórcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kulturalnych świadczonych przez indywidualnego twórcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wykonywanie koncertów muzycznych. Cały koncert ma formę spektaklu, którego jest Pan pomysłodawcą i twórcą. Jest Pan autorem scenariusza i choreografii, pisze teksty piosenek i komponuje muzykę. W trakcie koncertu śpiewa i gra na instrumentach. W realizacji przedstawienia mogą uczestniczyć inne osoby: muzycy, tancerze, chórki.

Możliwe są przy tym trzy sytuacje:

1. na scenie występuje Pan sam, jednocześnie śpiewając i grając,
2. na scenie występuje Pan z innymi – doraźnie zatrudnionymi – wykonawcami, którzy wykonują Pana lub własne układy taneczne do pańskiej muzyki,
3. na scenie może Pan wystąpić z kilkoma innymi osobami (śpiewakami, muzykami, tancerzami), z którymi nawiąże Pan stałą współpracę, tworząc zespół estradowy. Osoby te, jako nieprowadzące działalności gospodarczej byłyby zatrudnione na umowy o dzieło.

Rozliczenie wykonania usługi – koncertu przebiega następująco: dla zamawiającego wystawia Pan fakturę obejmującą łączną wartość honorarium Pana i pozostałych wykonawców. Występującym z Panem innym wykonawcom wypłaca Pan honoraria, na podstawie umów o dzieło. Wspomniane usługi świadczy Pan dla domów kultury, jednostek samorządowych, agencji artystycznych i prywatnych lokali rozrywkowych i gastronomicznych (klubów, pubów, dyskotek).

W związku z powyższym opisem, zadano następujące pytanie:

Czy honorarium otrzymywane przez Pana dotychczas za wykonywanie opisanych koncertów, zarówno w przypadku, gdy występował Pan sam, jak i z dobranymi przez siebie innymi wykonawcami (muzykami, tancerzami, wokalistami) korzystało ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pana zdaniem honorarium otrzymywane za opisane wyżej koncerty, zarówno w przypadku, gdy występował Pan samodzielnie, z zespołem lub innymi dobranymi przez siebie wykonawcami korzystało ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Na podstawie wspomnianego przepisu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzystają więc usługi spełniające następujące warunki:

1. są to usługi kulturalne,
2. są to usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, wynagradzane w formie honorariów.

Oba te warunki zostały spełnione w Pana przypadku.

Po pierwsze niewątpliwie usługi będące przedmiotem wniosku, tj. usługi wykonywania koncertów samodzielnie, wraz z muzykami zatrudnionymi na podstawie umów o dzieło lub wraz z zespołem muzycznym stanowią usługi kulturalne. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęcia „usługa kulturalna”, zatem do interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b tej ustawy należy posłużyć się wykładnią literalną, odwołując się do definicji tego pojęcia zawartego w innych aktach prawnych oraz do językowego znaczenia tego pojęcia. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn.zm.) za działalność kulturalną uznaje tworzenie, upowszechnianie i ochronę kultury. Kultura to wg słownika języka polskiego „materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory”. Po drugie przedmiotowe usługi są objęte i regulowane ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późn. zm.) a ich wykonawca jest indywidualnym twórcą i artystą. Zgodnie bowiem z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania czyli utwór. Przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy). W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, domniemywa się, iż twórcą jest osoba, której nazwisko o tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Ochroną prawa autorskiego, zgodnie z art. 85 ust. 1 ww. ustawy objęte jest każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania. Za artystyczne wykonania, zgodnie natomiast z art. 85 ust. 2 ww. ustawy uważa się w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Zatem wszystkie wyżej opisane sposoby wykonania utworu scenicznego spełniają warunki uznania ich za działalność twórców i artystów wykonawców. Wobec tego skoro każda osoba uczestnicząca we wspólnym wykonaniu jest artystą wykonawcą, to za to wykonanie przysługuje jej wynagrodzenie (honorarium).

Jeżeli jako zarejestrowany przedsiębiorca wystawił Pan fakturę opiewającą na łączną wartość honorariów wszystkich twórców i wykonawców dzieła scenicznego to nie zmieniało to faktu, że usługa w znaczeniu ustawy o podatku od towarów i usług została wykonana przez „indywidualnych” twórców i wykonawców. Zostały zatem spełnione warunki do zastosowania zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b. Ponadto posiadanie przez Pana praw autorskich do wykonywanych utworów muzycznych zostało zarejestrowane w Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w ww. przepisie ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 1 pkt 7 i 8 ww. ustawy – są utwory muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne.

Według art. 8 ust. 1 – 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie natomiast z art. 85 ust. 2, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z powołanych powyżej przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wykonywanie koncertów muzycznych. Cały koncert ma formę spektaklu, którego jest Pan pomysłodawcą i twórcą. Jest Pan autorem scenariusza i choreografii, pisze teksty piosenek i komponuje muzykę. W trakcie koncertu śpiewa i gra na instrumentach. W realizacji przedstawienia mogą uczestniczyć inne osoby: muzycy, tancerze, chórki. Na scenie występuje Pan sam, jednocześnie śpiewając i grając lub z innymi – doraźnie zatrudnionymi – wykonawcami, którzy wykonują Pana lub własne układy taneczne do pańskiej muzyki. Możliwy jest też wariant, że na scenie występuje Pan z kilkoma innymi osobami (śpiewakami, muzykami, tancerzami), z którymi nawiąże Pan stałą współpracę, tworząc zespół estradowy. Występującym z Panem innym wykonawcom wypłaca Pan honoraria na podstawie umów o dzieło.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro działa Pan jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to świadczone przez niego usługi kulturalne w zakresie koncertów muzycznych w tym organizowanych przy zatrudnieniu w oparciu o umowy o dzieło artystów muzyków, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.