INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

Pismem z dnia 9 maja 2012 (data wpływu 11 maja 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego stanu faktycznego, pytania i stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod określoną firmą. Zainteresowany prowadzi działalność handlową i usługową w tym posiada kotłownię i chłodnię. Kotłownia opalana miałem wytwarza energię cieplną wykorzystywaną do ogrzewania własnych obiektów oraz sprzedawaną wspólnotom mieszkaniowym dla celów grzewczych (ogrzewanie budynków i lokali) a także parę technologiczną sprzedawaną odbiorcy zewnętrznemu (firmie produkcyjnej). Kotłownia zlokalizowana jest na wydzielonej działce, mieści się w oddzielnym budynku, działa w oparciu o wyodrębnione składniki majątkowe (środki trwałe i wyposażenie), jej administracja (nadzór i obsługa) powierzona jest wyznaczonym pracownikom. W księgach rachunkowych firmy Kotłownia jest oddzielnie rozliczana księgowo, wydzielane są koszty jej funkcjonowania (zakupy miału, koszty bieżącej eksploatacji, obsługi, itd.) i przychody uzyskiwane ze sprzedaży energii cieplnej i wytworzonej pary. Kotłownia może funkcjonować odrębnie od innych rodzajów działalności firmy. W każdej chwili można wyodrębnić ją jako samodzielną jednostkę organizacyjną i finansową, możliwe jest też każdorazowe określenie kosztów jej działalności i uzyskane przychody.

Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni wynosi więcej niż 10% w skali roku poprzedzającego, zarówno w odniesieniu do samej kotłowni, jak i w odniesieniu do wartości produkcji sprzedanej całej Firmy. Zakupy miału dokonywane są przez Wnioskodawcę tylko na potrzeby Kotłowni.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał że:

• Kotłownia jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w przedsiębiorstwie, które obejmuje kotłownię, chłodnię i usługi sprzętowe (dźwigowe). Mieści się w wydzielonym obiekcie, jest administrowana (obsługiwana i nadzorowana) przez wydzielony personel, jest też wyodrębniona w strukturze organizacyjnej firmy.
• Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do określonych zadań gospodarczych (produkcji energii cieplnej do celów grzewczych oraz produkcji pary technologicznej). Wytworzona energia cieplna jest sprzedawana odbiorcom zewnętrznym - wspólnotom mieszkaniowym oraz firmie zużywającej parę technologiczną do swoich potrzeb.
• Kotłownia jest wyodrębniona finansowo, tzn. jest oddzielnie rozliczana księgowo i przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa i oddzielenie jej finansów od finansów przedsiębiorstwa.
• kod CN wyrobu węglowego (miału) wskazanego we wniosku to: CN 2701.
  
  

Przeformułowane pismem z dnia 9 maja 2012 r. pytanie brzmi następująco.

Czy wyroby węglowe zużywane przez Kotłownię podlegają zwolnieniu od akcyzy jako zużyte przez zakłady energochłonne do celów opałowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, Kotłownia jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa i zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

Zainteresowany uważa, iż w opisanym stanie faktycznym Kotłownia stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, może być uznana za zakład energochłonny. Jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych (wytwarzania energii cieplnej i pary), mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania może więc być samodzielnie uznana za zakład energochłonny. Wyroby węglowe są zużywane w Kotłowni na cele opałowe, wobec czego korzystają ze zwolnienia od akcyzy.

Gdyby nie uznać Kotłowni za samodzielny zakład energochłonny cała Firma będzie mogła być uznana za zakład energochłonny i korzystać ze zwolnienia z akcyzy do czasu, aż udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej spadnie poniżej 10%. Zdaniem Wnioskodawcy zwolnienie przestanie obowiązywać od roku następnego po roku, w którym ww. wskaźnik spadnie poniżej 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność handlową i usługową w tym posiada kotłownię i chłodnię. Kotłownia opalana miałem wytwarza energię cieplną wykorzystywaną do ogrzewania własnych obiektów oraz sprzedawaną wspólnotom mieszkaniowym dla celów grzewczych (ogrzewanie budynków i lokali) a także parę technologiczną sprzedawaną odbiorcy zewnętrznemu (firmie produkcyjnej).

Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni wynosi w tej chwili więcej niż 10% w skali roku poprzedzającego, zarówno w odniesieniu do samej Kotłowni, jak i w odniesieniu do wartości produkcji sprzedanej całej Firmy. Zakupy miału dokonywane są przez Wnioskodawcę tylko na potrzeby Kotłowni.

Kotłownia jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w przedsiębiorstwie, które obejmuje kotłownię, chłodnię i usługi sprzętowe. Mieści się w wydzielonym obiekcie, jest administrowana przez wydzielony personel, jest też wyodrębniona w strukturze organizacyjnej firmy.

Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do określonych zadań gospodarczych (produkcji energii cieplnej do celów grzewczych oraz produkcji pary technologicznej). Wytworzona energia cieplna jest sprzedawana odbiorcom zewnętrznym - wspólnotom mieszkaniowym oraz firmie zużywającej parę technologiczną do swoich potrzeb.

Kotłownia jest wyodrębniona finansowo, tzn. jest oddzielnie rozliczana księgowo i przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa i oddzielenie jej finansów od finansów przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy w opisanym stanie faktycznym wyroby węglowe (miał) CN 2701 zużywane w Kotłowni do celów opałowych mogą korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego jako zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zgodnie zatem z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym w pkt 8 ustawy zwalniają od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Odnośnie zwolnienia uregulowanego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Powyższy przepis pozwala zatem uznać za zakład energochłonny również część przedsiębiorstwa. Spełnione muszą zostać przy tym określone warunki - prawodawca wprowadza bowiem swoiste rozumienie pojęcia „części przedsiębiorstwa”. W kwestii jego rozumienia odwołać należy się do utrwalonej w interpretacjach indywidualnych praktyki ich wykładni.

Wyjaśnić zatem należy, iż podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

• Kotłownia może funkcjonować odrębnie od innych rodzajów działalności firmy. W każdej chwili można wyodrębnić ją jako samodzielną jednostkę organizacyjną i finansową, możliwe jest też każdorazowe określenie kosztów jej działalności i uzyskane przychody.
• Kotłownia jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w przedsiębiorstwie, które obejmuje kotłownię, chłodnię i usługi sprzętowe (dźwigowe).
• Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do określonych zadań gospodarczych.
• Kotłownia jest wyodrębniona finansowo.
  
  

Kotłownia spełnia tym samym warunki wynikające z postanowień art. 31a ust. 10 ustawy, uzależniające uznanie jej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Następnie wskazać należy - w zakresie uznania zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Kotłowni) jako zakład energochłonny - że skoro udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni wynosi ponad 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to spełniony zostaje podstawowy warunek pozwalający uznać Kotłownię za zakład energochłonny.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wyroby węglowe o kodzie CN 2701 zużywane do celów opałowych przez Wnioskodawcę w Kotłowni będącej zakładem energochłonnym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego w trybie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.