Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-510/15/MN
z 15 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.) uzupełniony pismem z 29 września 2015 r. (data wpływu 6 października 2015 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem środków produkcji przekazywanych członkom Grupy w celu prowadzenia produkcji oraz uznania za czynność podlegającą opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania środków produkcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem środków produkcji przekazywanych członkom Grupy w celu prowadzenia produkcji oraz uznania za czynność podlegającą opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania środków produkcji. Wniosek został uzupełniony pismem z 29 września 2015 r. (data wpływu 6 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 22 września 2015 r. nr IBPP3/4512-510/15/MN.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z 29 września 2015 r.):

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT na terytorium Polski („Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest wpisany do rejestru grup producentów rolnych, zgodnie z ustawą o grupach producentów rolnych i ich związkach. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. z 2000 r. Nr 88, poz. 983, ze zm.), („Ustawa o grupach producentów rolnych”) określa zasady organizowania się producentów rolnych w grupy producentów i ich związki oraz zasady i warunki udzielania ze środków publicznych pomocy finansowej związanej z ich organizowaniem i funkcjonowaniem.

Wnioskodawca jest wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych na mocy decyzji z dnia 7 sierpnia 2013 r. wydanej przez Marszałka Województwa. Wnioskodawca został wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych w grupie produktów „buraki cukrowe” pod pozycją xxx.

Wnioskodawca nie posiada środków trwałych oraz nie prowadzi własnej uprawy.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na skupowaniu towarów (burak cukrowy) od producentów rolnych będących członkami grupy producentów rolnych („Członkowie Grupy”) – będącymi jednocześnie wspólnikami Wnioskodawcy – i sprzedaży tych towarów do zewnętrznych odbiorców.

Wnioskodawca nabywa środki produkcji (towary zużywane w procesie uprawy: nasiona, nawozy, czasopisma fachowe – środki produkcji rolnej) potrzebne do uprawy buraka cukrowego, a następnie przekazuje te towary nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do uprawy, które później Wnioskodawca odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych. Środki produkcji zakupione są w ramach ww. „tzn. uzyskanego wyniku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT” i przekazywane są dla członków grupy na podstawie protokołu przekazania.

Sprzedaż kupionych towarów przez Wnioskodawcę od Członków Grupy na rzecz klientów zewnętrznych jest opodatkowana podatkiem VAT.

Wnioskodawca odlicza podatek VAT od towarów przekazanych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do produkcji.

Wnioskodawca wystawia fakturę wewnętrzną w której dolicza podatek VAT do środków produkcji przekazanych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do uprawy buraka cukrowego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że w wyniku nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz członków grupy producentów rolnych, opisanych we wniosku towarów nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, gdyż wydane towary do produkcji rolnej mają być wykorzystane przez Członków Grupy wyłącznie w celu produkcji buraka cukrowego, której efekty mają być sprzedane w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Członkowie grupy nie będą mieli prawa do swobodnego dysponowania tymi towarami gdyż wydane towary do produkcji rolnej mają być wykorzystane wyłącznie w celu produkcji przez Członków Grupy, której efekty mają być sprzedane w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Pomiędzy stronami transakcji istnieje umowa, która zakłada że przekazane towary mają być wykorzystywane wyłącznie do produkcji rolnej (uprawy buraka cukrowego) przez członków grup producentów rolnych, której efekty mają byś sprzedane w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Zakup opisanych we wniosku środków produkcji, które następnie są nieodpłatnie przekazywane na rzecz członków grupy producentów rolnych udokumentowana jest fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

Zakupione środki produkcji, :które następnie są nieodpłatnie przekazywane na rzecz członków grupy producentów rolnych są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ww. nieodpłatne przekazanie środków produkcji Członkom Grupy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego opisanych we wniosku środków Produkcji?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka, działająca jako grupa producentów rolnych, przekazuje nieodpłatnie członkom grupy środki do produkcji w ramach ww. „tzn. uzyskanego wyniku” (nawozy, nasiona, literatura fachowa oraz środki ochrony roślin) protokołem przekazania. Czynność ta dokumentowana jest fakturami wewnętrznymi z wykazanym podatkiem VAT należnym. Zakupione środki produkcji służą czynnościom opodatkowanym, będącym przedmiotem działalności grupy, tj. sprzedaży buraka cukrowego bowiem przeznaczone są do zwiększenia wydajności i osiągnięcia lepszych wyników produkcyjnych przez poszczególnych rolników – członków Grupy. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przedmiotowych środków produkcji (nawozów, nasion i środków ochrony roślin), bowiem zakupy te służą czynnościom opodatkowanym, a nieodpłatne ich przekazanie w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zostanie opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z przepisami art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. W tym przypadku przekazanie środków produkcji wiąże się z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, dlatego też czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie wyżej wskazanych przepisów. W związku z tym, że przy nabyciu będzie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i towary te w chwili nabycia będą należały do Spółki oraz przekazywane środki produkcji nie będą prezentami o małej wartości ani próbkami, których przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki, nieodpłatne przekazanie w ocenie Spółki podlegać będzie VAT. Ponadto należy zaznaczyć, iż środki produkcji są wydawane przez Wnioskodawcę na rzecz Członków Grupy bez odrębnej odpłatności i mają być wykorzystane wyłącznie w celu uprawy buraka cukrowego przez Członków Grupy, której efekty mają być sprzedane tylko i wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonuje zakupu środków koniecznych do prowadzenia produkcji rolnej, które następnie są nieodpłatnie przekazywane Członkom Grupy do użytkowania w celu prowadzenia tej produkcji, przy jednoczesnym zachowaniu prawa własności towarów i środków produkcji przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy, który to przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem środków produkcji rolnej przekazywanych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do uprawy buraków cukrowych, które później Wnioskodawca odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz zewnętrznych odbiorców.

Z analizy przywołanych wyżej przepisów wynika, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro Wnioskodawca skupuje całość efektów z produkcji rolnej Członków Grupy to niewątpliwie zakup środków koniecznych do uprawy buraków cukrowych, które później Wnioskodawca odkupuje od Członków Grupy będzie miał związek z jego czynnościami opodatkowanymi, tj. sprzedażą buraków cukrowych na rzecz podmiotów zewnętrznych. Jak wskazał Wnioskodawca zakupione środki produkcji, które następnie są nieodpłatnie przekazywane na rzecz członków grupy producentów rolnych są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, w analizowanym przypadku przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego będą spełnione. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przekazywanych środków zużywanych w procesie produkcji rolnej, o których mowa we wniosku.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów będących środkami produkcji rolnej przekazywanych nieodpłatnie członkom Grupy w celu prowadzenia produkcji należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do obowiązku naliczania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania środków produkcji rolnej należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…). Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Odpłatność czynności (dostawy towarów, czy świadczenia usług) oznacza wykonanie czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług. W art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT prawodawca wskazał, które czynności wykonywane nieodpłatnie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ww. ustawy). Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, ustawodawca sprecyzował w art. 7 ust. 4 ww. ustawy, natomiast definicję próbki zawarł w art. 7 ust. 7 ww. ustawy.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dostawą towarów mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, tj. w pojęciu „odpłatnej dostawy towarów”, mieszczą się także niektóre nieodpłatne przekazania towarów. W przepisie tym ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie z zastrzeżeniem wypływającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). Co szczególnie istotne, nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. W konsekwencji za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem przez Wnioskodawcę Członkom Grupy środków produkcji (towarów zużywanych w procesie uprawy: nasiona, nawozy, czasopisma fachowe – środki produkcji rolnej). Wydane środki do produkcji rolnej mają być wykorzystane wyłącznie w celu produkcji buraka przez Członków Grupy. Wnioskodawca dokonuje więc nieodpłatnego przekazania środków koniecznych do wyprodukowania buraka, który zostanie przez Członków Grupy sprzedany Wnioskodawcy.

Z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że za dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Spośród czynności „przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

W kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że skoro Członkowie Grupy mają prawo sprzedaży wyprodukowanych przez siebie buraków, to oznacza że mają prawo do dysponowania wyprodukowanymi burakami jak właściciel, a tym samym mają również prawo do dysponowania jak właściciel środkami zużytymi do produkcji tych buraków, przekazanymi przez Wnioskodawcę. Pomimo wiec wskazania przez Wnioskodawcę, że w wyniku nieodpłatnego przekazania na rzecz Członków Grupy producentów rolnych opisanych towarów nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, to z całokształtu przedstawionego opisu sprawy wynika, że Członkowie Grupy jednak to prawo nabędą. Członkowie Grupy nabędą zarówno uprawnienia do korzystania z nabytych środków do produkcji rolnej, ale i wyzbycia się ich własności w momencie sprzedaży wyprodukowanych buraków.

W konsekwencji nieodpłatnie przekazanie członkom grupy do użytkowania zakupionych przez Wnioskodawcę środków do produkcji rolnej, przy nabyciu których Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, będzie podlegało opodatkowaniu jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność ta podlega opodatkowaniu, jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.