Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4515-50/15/TJ
z 17 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przeniesienia nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przeniesienia nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólników.

We wniosku tym przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym z trzech wspólników spółki jawnej. Wszyscy wspólnicy tej spółki są osobami fizycznymi. Przedmiotowa spółka jawna jest ujawniona w księgach wieczystych jako właściciel kilku lokali stanowiących odrębne nieruchomości. Lokale są wykorzystywane przez spółkę jawną do prowadzenia działalności gospodarczej. Każdy z tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości posiada odrębną księgę wieczystą. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali z każdym wyodrębnionym lokalem związany jest także udział w nieruchomości wspólnej (części wspólne budynku oraz nieruchomość położona pod budynkiem).

W chwili obecnej wszyscy wspólnicy spółki jawnej rozważają możliwość przekazania (przesunięcia) przedmiotowych lokali z majątku spółki jawnej do majątków prywatnych wspólników tej spółki.

Przekazanie/przesunięcie to odbyć się ma w ten sposób aby w każdym lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość, każdy ze wspólników spółki jawnej miał taki udział w prawie własności tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości, jaki odpowiada udziałowi każdego wspólnika spółki jawnej w prawie do zysku w tej spółce.

Oznacza to, że przedmiotowe lokale pozostaną dalej we współwłasności ułamkowej osób, które nadal będą wspólnikami spółki jawnej. Udział Wnioskodawcy w prawie własności każdego z tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości będzie nadal taki sam jak Jego udział – jako wspólnika – w zysku spółki jawnej.

A zatem o ile w chwili obecnej w księgach wieczystych poszczególnych lokali stanowiących odrębne nieruchomości w dziale II tych ksiąg jako właściciel wpisana jest spółka jawna, to po dokonaniu przedmiotowych przekazań/przesunięć, w dziale II poszczególnych ksiąg wieczystych – jako współwłaściciele – wpisani będą imiennie poszczególni wspólnicy spółki jawnej w takich udziałach, w jakich uczestniczą oni w zysku spółki jawnej.

Po dokonaniu tego przekazania/przesunięcia osoby fizyczne będące jednocześnie wspólnikami spółki jawnej nie zamierzają zbywać tych lokali będących odrębnymi nieruchomościami, ani nie zamierzają znosić współwłasności tych lokali będących odrębnymi nieruchomościami. Przedmiotowy lokal będzie wynajmowany przez wspólników spółki jawnej tej spółce jawnej na potrzeby prowadzonej przez tą spółkę bieżącej działalności gospodarczej.

Od strony prawnej przekazanie/przesunięcie tego majątku nie będzie dokonywane na podstawie umowy darowizny.

Przekazanie/przesunięcie majątku zostanie dokonane po uprzednim podjęciu uchwały przez wspólników spółki jawnej, a następnie po zawarciu umowy nieodpłatnego przekazania tych lokali na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny.

Umowa przekazania/przesunięcia zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne wspólników, zaś powyższe nie powoduje jej nieskuteczności wobec zasady swobody umów wyrażonej w kodeksie cywilnym w art. 353¹ Kodeksu cywilnego.

Reasumując w przedmiotowej sprawie wolą wszystkich wspólników spółki jawnej, a także jako osób prywatnych nie jest zawarcie umowy darowizny. Planowane jest podjęcie uchwały i zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania/przesunięcia na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące.

Czy zamierzone przekazanie/przesunięcie przedmiotowych lokali z majątku spółki jawnej do majątków prywatnych wspólników spółki jawnej dokonane w taki sposób, aby w każdym lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość każdy ze wspólników spółki jawnej miał taki udział w prawie własności, jaki odpowiada udziałowi każdego wspólnika w prawie do zysku w spółce jawnej, nie będzie powodować po stronie Wnioskodawcy – wspólnika tej spółki jawnej –obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn z uwagi na fakt wpisania Wnioskodawcy w miejsce spółki jawnej jako współwłaściciela w dziale II ksiąg wieczystych poszczególnych nieruchomości, stanowiących odrębne lokale ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy wyjaśnić pojęcie spółki jawnej. Zgodnie z art. 22 Kodeksu spółek handlowych spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą a nie jest inną spółką handlową.

Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej. Zgodnie z art. 22 § 2 ww. Kodeksu każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Z treści tego przepisu wynika, że spółka jawna – aczkolwiek stanowi odrębny byt od swoich wspólników – jest spółką osobową. Potwierdza to treść art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych.

Definicję pojęcia spółki osobowej zawiera art. 8 Kodeksu, zgodnie z § 1 którego spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Stosownie natomiast do § 2 tego przepisu spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Spółka osobowa ma wyodrębnienie organizacyjne i majątkowe. Oznacza to, że stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne. Jednakże wyodrębnienie to nie niweczy zasad posiłkowej odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki.

Konsekwencją tego stanu rzeczy jest fakt, iż majątek spółki jawnej jest wyodrębnionym majątkiem, którego właścicielami są wspólnicy spółki jawnej. Spółka jawna z uwagi na brak osobowości prawnej nie jest jednak odrębnym pomiotem prawnym, ani nie jest odrębnym właścicielem tego majątku. Odmiennie jak w spółkach kapitałowych, gdzie własność majątku jest oderwana od wspólników, w spółce jawnej własność majątku spółki nie jest oderwana od wspólników, a tylko jest od nich wyodrębniona.

Dowodem na poparcie tej tezy jest fakt, iż o ile w spółkach kapitałowych ( sp. z o.o. , S.A. ) wspólnik posiada udziały, akcje danej spółki – co jest emanacją (odzwierciedleniem części jego majątku w takiej spółce ) – o tyle w spółkach jawnych wspólnik nie posiada takich instrumentów prawnych. Oznacza to, że w przypadku spółki jawnej wspólnik takiej spółki uczestniczy bezpośrednio w majątku takiej spółki jako podmiot. Majątek takiej spółki jest wyodrębniony wyłącznie organizacyjnie, a nie pod względem prawa własności.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe wywody są czynione aby wykazać, że przekazania/przesunięcia majątkowe pomiędzy spółką jawną a jej wspólnikami nie powodują przeniesienia prawa własności danych składników majątkowych, albowiem składniki majątkowe nie są własnością spółki jawnej, a są jedynie wyodrębnione organizacyjnie od majątków wspólników tej spółki. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest możliwość dokonania przekazania/przesunięcia majątkowego z majątku spółki jawnej do majątku poszczególnych wspólników bez konieczności zachowania odpłatności przez wspólników spółki jawnej na rzecz spółki jawnej. Wynika to z faktu, iż pod względem prawa własności nie występuje żadna odrębność pomiędzy majątkiem spółki jawnej, a majątkiem jej wspólników.

Jak już to zostało wyżej przedstawione w opisie stanu faktycznego, przesunięcie majątku zostanie dokonane po uprzednim podjęciu uchwały przez wspólników spółki jawnej, a następnie po zawarciu umowy nieodpłatnego przekazania tych lokali na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny.

W wypadku umowy darowizny następuje przeniesienie prawa własności pomiędzy dotychczasowym właścicielem – darczyńcą a nowym właścicielem – obradowanym. Tymczasem w przypadku spółki osobowej nie mamy do czynienia z przeniesieniem prawa własności, albowiem właścicielem majątku spółki jawnej są bezpośrednio jej wspólnicy. Z uwagi na brak osobowości prawnej majątek spółki jawnej nie jest własnością spółki tylko jej wspólników, aczkolwiek majątek ten jest wyodrębniony od majątku wspólników. Jednakże zgodnie z zasadą subsydiarnej odpowiedzialności wspólników spółki jawnej za zobowiązania spółki, wyodrębniony majątek spółki jawnej jest własnością wspólników tej spółki. Umowa przekazania zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne, zaś powyższe nie powoduje jej nieskuteczności wobec zasady swobody umów wyrażonej w art. 353¹ Kodeksu cywilnego. Jednocześnie taka uchwała nie zawiera w swoich istotnych elementach przeniesienia prawa własności danej rzeczy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie nieruchomości lokalowych na Jego własne potrzeby i pozostałych wspólników spółki jawnej wyklucza możliwość powstania obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że katalog wymienionych wyżej czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest katalogiem zamkniętym.

Wobec tego, wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem inne wypadki nieodpłatnego nabycia prawa własności rzeczy lub innych praw majątkowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Definicję darowizny zawierają przepisy Kodeksu cywilnego, albowiem ustawa o podatku od spadków i darowizn takiej definicji nie zawiera.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jednocześnie, jak stanowi art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu;
2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Z zestawienia powyższych przepisów wynika iż nieodpłatność nie jest jedynym z elementów definiującym darowiznę. Przede wszystkim aby mówić o darowiźnie muszą być dwa podmioty: darczyńca oraz obdarowany. Tymczasem – w ocenie Wnioskodawcy – w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia tylko z jednym podmiotem. Jakkolwiek przedmiot (lokale) są przekazywane/przesuwane z majątku spółki jawnej do prywatnego majątku jej wspólników to brak jest tutaj dwóch odrębnych podmiotów, co jest podstawowym warunkiem umowy darowizny. Z uwagi na specyfikę spółki osobowej – brak osobowości prawnej – nie jest ta spółka odrębnym podmiotem w stosunku do swoich wspólników. Spółka jawna to spółka wspólników, a zatem następuje wyłącznie przekazanie/przesunięcie składników majątkowych z majątku spółki jawnej (który jest własnością wspólników) do majątku prywatnego tych wspólników.

Z tego względu – zdaniem Wnioskodawcy – przesunięcie składników majątkowych odbywa się w jednym obszarze prawa własności.

Wnioskodawca podnosi również, że o ile nieodpłatność jest składnikiem przedmiotowo istotnym umowy darowizny, to wcale nie oznacza to, że każdy stosunek prawny, w którym korzyść uzyskuje tylko jedna strona umowy, nosi takie miano (znaczenie tego rozróżnienia wskazywane jest w orzecznictwie na tle art. 993 Kodeksu cywilnego; np. wyrok SA w Białymstoku z dnia 9 stycznia 2013 r., I ACa 714/12, wyrok SA we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2013 r., I ACa 286/13, wyrok SA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2013 r I ACa 142/13).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że nieodpłatność świadczenia nie jest kryterium przesądzającym o uznaniu, iż mamy do czynienia z umową darowizny. Tego typu sytuacja zachodzi np. w przypadku nieodpłatnego przekazania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe. W konsekwencji brak jest podstaw do stosowania przy umowie przekazania wspomnianych nieruchomości przepisów o darowiźnie. Ponieważ pomiędzy prawem własności składników majątkowych spółki jawnej i jej wspólników zachodzi tożsamość (majątek spółki jawnej jest wyodrębniony wyłącznie organizacyjnie, a nie prawnie) otrzymanie tego majątku przez wspólnika spółki jawnej od spółki jawnej, której jest wspólnikiem nie jest umową darowizny.

Wnioskodawca podkreśla, że w analizowanej sytuacji wspólnicy spółki jawnej zamierzają podjąć uchwałę, na podstawie której zostanie im przyznane prawo własności udziałów w nieruchomości stanowiącej składnik majątku spółki jawnej. Zaznacza, że spółka jawna, w przeciwieństwie do spółki cywilnej, jest tzw. ułomną osobą prawną, co w praktyce oznacza, że stanowi odrębny od osób wspólników byt prawny. Co prawda nie jest to spółka wyposażona przez ustawodawcę w osobność prawną, ale charakteryzuje się zdolnością prawną i zdolnością do czynności prawnych. Ponadto spółka jawna posiada również swój własny odrębny od majątków wspólników majątek.

Stanowi o tym przede wszystkim art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, według którego spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana, jak również art. 28 tego Kodeksu, zgodnie z którym, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte, przez spółkę w czasie jej istnienia. Zatem, na tle zaprezentowanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów prawa, w ogóle nie można mówić o przeniesieniu prawa własności tych nieruchomości lokalowych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne Wnioskodawca stwierdza, że opisana we wniosku umowa przeniesienia własności nieruchomości nie stanowi darowizny oraz nie wywiera takich skutków prawnych jak zniesienie współwłasności.

Czynność nieodpłatnego przekazania udziału w nieruchomości na podstawie uchwały wspólników spółki jawnej nie została wymieniona w art. 1 ust 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

Wnioskodawca powołuje interpretację podatkową wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. akt IPTPB1/415-553/14-4/MD, potwierdzającą prezentowane powyżej stanowisko.

Biorąc pod uwagę przywołaną powyżej argumentację Wnioskodawca uważa swoje stanowisko za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015, poz. 86 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 2 powołanej ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyliczenie zawarte w art. 1 przytoczonej ustawy ma charakter katalogu zamkniętego, tzn. opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem w nim wymienionym. Pamiętać przy tym należy, że o kwalifikacji czynności prawnej stanowiącej podstawę nabycia, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę (dotyczy to przede wszystkim umowy darowizny) i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jednym z trzech wspólników spółki jawnej. Obecnie wspólnicy spółki rozważają przekazanie/przesunięcie lokali stanowiących odrębne nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez spółkę z majątku spółki do majątków wspólników. Do przekazania/przesunięcia ww. lokali dojdzie na podstawie uchwały wspólników oraz umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatnym przekazaniu tych lokali na potrzeby wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w lokalach do udziałów w zyskach i stratach w spółce.

W świetle przedstawionego opisu oraz przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie Wnioskodawcy udziału w lokalach stanowiących odrębne nieruchomości – na podstawie uchwały wspólników spółki jawnej oraz umowy w formie aktu notarialnego, której celem będzie przeniesienie własności – nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Nabycie na podstawie uchwały wspólników o wyłączeniu składnika majątkowego z majątku spółki oraz przekazanie go wspólnikowi do majątku prywatnego nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zawierającym, jak wykazano wyżej, zamknięty katalog tytułów nabycia, podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie natomiast z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Oznacza to, że jeżeli określona czynność nie została wskazana w ustawie (w tym wypadku w ustawie o podatku od spadków i darowizn), to nabycie na jej podstawie nie może powodować powstania obowiązku podatkowego.

To właśnie z tego względu, a nie z powodów prezentowanych w stanowisku własnym, wobec Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Nie można bowiem podzielić argumentacji Wnioskodawcy, zgodnie z którą w przypadku spółki osobowej (spółki jawnej) nie mamy do czynienia z odrębnym od majątku wspólników majątkiem spółki, a na skutek przesunięć między tymi majątkami nie dochodzi do przysporzenia w jednym z nich kosztem drugiego. Faktem jest, że spółki osobowe nie zostały wyposażone w osobowość prawną. Wskazać jednak należy, że wbrew poglądom Wnioskodawcy stanowią one odrębne od swoich wspólników podmioty praw i obowiązków, w tym prawa własności. Stosownie bowiem do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, do którego również odwołuje się Wnioskodawca, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Z zacytowanego przepisu wynika wprost, że spółki osobowe są podmiotami prawa, a więc mają zdolność prawną. Oznacza to, że mogą w pełnym zakresie uczestniczyć w obrocie gospodarczym, być podmiotami stosunków prawnych. Wskazać również należy, że na podstawowe atrybuty podmiotowości prawnej takich spółek składają się: nabywanie przez spółkę praw, zaciąganie zobowiązań (we własnym imieniu), co oznacza, że spółka ma zdolność do czynności prawnych. Ponadto spółka może pozywać i być pozywana, co oznacza, że ma zdolność sądową. Wyjaśnić również należy, że spółka osobowa ma wyodrębnienie organizacyjne i majątkowe. Oznacza to, że stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne. Nie można więc zgodzić się z błędnym poglądem Wnioskodawcy, że na skutek przekazania/przesunięcia lokali z majątku spółki do majątków wspólników faktycznie nie dochodzi do zmian w tych majątkach, z uwagi na fakt, że majątek spółki nie jest własnością spółki tylko jej wspólników.

Z tego też względu stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.