INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.01.2012 r. (data wpływu 03.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej powstałych w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.02.2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej powstałych w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo (dalej: Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie obsługi i zarządzania portami lotniczymi. Wnioskodawca nabywa energię elektryczną, którą częściowo zużywa samodzielnie w toku prowadzonej działalności, częściowo zaś odsprzedaje niezależnym przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Portu Lotniczego(dalej: Odbiorcy). Na tak przedstawioną działalność w zakresie dystrybucji i sprzedaży energii elektrycznej Wnioskodawca posiada koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE).

Wnioskodawca dochowuje wymogów prawa podatkowego związanych z prowadzoną działalnością tzn. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego, składa odpowiednie deklaracje akcyzowe i prowadzi ewidencję ilościową wyrobów akcyzowych.

Ilość energii elektrycznej nabytej przez Wnioskodawcę, a także energii odsprzedanej Odbiorcom jest obliczana na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych lub ryczałtów ustalanych wspólnie z odbiorcą. Wnioskodawca płaci podatek akcyzowy od zużycia własnego energii elektrycznej oraz od energii elektrycznej sprzedanej do nabywców końcowych.

Ceny stosowane w dystrybucji energią pomiędzy Wnioskodawcą a Odbiorcami rozliczane są:

• w zakresie obrotu energią elektryczną - w oparciu o cennik energii elektrycznej zatwierdzony przez Zarząd Przedsiębiorstwa;
• w zakresie dystrybucji energii elektrycznej w oparciu o Taryfę dla Dystrybucji Energii Elektrycznej (dalej: Taryfa). Obecnie obowiązująca wersja Taryfy została zatwierdzona decyzją Prezesa URE z dnia 31 marca 2011 r., (dalej: Decyzja) w wyniku postępowania administracyjnego (dalej: postępowanie taryfowe) prowadzonego na podstawie art. 47 ust. 2 w zw. z art. 23 ust. 2 pkt 2 i 3 i art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (j.t. Dz. U. z 2006 r.,, Nr 89, poz. 625 ze zmianami, dalej: Prawo energetyczne) w zw. z art. 104 ustawy z dnia czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000, Nr 98, poz. 1071 ze zmianami). W szczególności, na mocy decyzji Prezes potwierdza zgodność Taryfy z zasadami określonymi w przepisach art. 44 i 45 Prawa energetycznego oraz przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz. U. z 2007 r., Nr 128, poz. 895 ze zmianami, dalej: Rozporządzenie z 2007 r.).
  
  

Każdorazowo elementem postępowania taryfowego, zaaprobowanego przez Prezesa URE, jest określenie wysokości strat energii elektrycznej ponoszonych przez Wnioskodawcę powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji tej energii. Na gruncie obecnie obowiązującej Taryfy taka wysokość strat wynosi 5,85% energii elektrycznej wprowadzonej do sieci. Należy podkreślić, że z wartości strat wyłączone jest zużycie energii elektrycznej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane we wniosku straty energii elektrycznej powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, w wysokości określonej w ramach postępowania taryfowego przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisane we wniosku straty energii elektrycznej powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, w wysokości określonej w ramach postępowania taryfowego przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o PodAkc, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa powyżej;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa powyżej, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 9 ust. 2 Ustawy o PodAkc, „za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie”. Regulacją tą Ustawodawca wyłączył zatem spod opodatkowania akcyzą straty energii elektrycznej powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, przy czym nie dotyczy to energii, której zużycie było konieczne dla uruchomienia procesu przesyłania i dystrybucji, a także energii pobranej nielegalnie.

Obszerna wykładnia tego zagadnienia, w szczególności wyłączenia z opodatkowania strat energii elektrycznej powstałych w wyniku jej dystrybucji, została zawarta w piśmie Departamentu Podatku Akcyzowego i Ekologicznego Ministerstwa Finansów z dnia 9 lipca 2010 r., (Nr AE5/0680/81/LIW/10/2989, opubl. Biul. Skarb z 2010 r., Nr 5, s. 23). W piśmie tym podkreślono w szczególności, iż „kwestia strat w przesyle energii została uregulowana w art. 9 ust. 2 ww. ustawy, zgodnie z którym za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją. Powyższa regulacja ma zastosowanie w stosunku do strat technicznych. Przez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Na gruncie powyższego stwierdzono, iż „nie uznaje się za straty i podlega opodatkowaniu zużycie energii elektrycznej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją natomiast straty powstałe w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, jak i straty powstałe podczas transformacji z napięcia 6 kV na napięcie 110 kV nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym”. Stwierdzenie powyższe Wnioskodawca uważa za szczególnie istotne w kontekście przedstawionego zdarzenia, potwierdza ono bowiem fakt, iż również w świetle wykładni przepisów dokonanej przez Ministerstwo Finansów, straty przesyłowe ponoszone przez Wnioskodawcę powinny być objęte wyłączeniem opisanym w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Potwierdzenie to ma o tyle znaczenie praktyczne, iż ustawodawca nie zdefiniował w treści przepisów ustawy o podatku akcyzowym pojęcia „strat”. Jak podkreśla się w doktrynie, takie podejście wydaje się być słuszne, ponieważ ilość możliwych zdarzeń i sytuacji w praktyce nie pozwala na stworzenie kompleksowej definicji strat, tak jak to ma miejsce w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych. W rezultacie, jako straty energii elektrycznej należy uznać wszystkie sytuacje i zdarzenia, które nie mogą zostać uznane za zużycie energii elektrycznej. Konsekwentnie, akcyzie nie będą podlegać straty na przesyle energii elektrycznej jak również w trakcie jej dystrybucji” (S. Parulski, Akcyza, Komentarz, LEX 2010, Komentarz do art. 9 ustawy o podatku akcyzowym).W nawiązaniu do powyższego, Wnioskodawca podkreśla, iż straty objęte wnioskiem są niezależne od zużycia energii elektrycznej i nie mogą zostać za takowe uznane, co znalazło swoje potwierdzenie w toku postępowania taryfowego.

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z § 3 Rozporządzenia z 2007 r. obowiązującego w momencie wydania Decyzji przez Prezesa URE, taryfa powinna być ustalona w taki sposób, aby zapewnić pokrycie kosztów uzasadnionych w rozumieniu art. 45 Prawa energetycznego. Oznacza to, stosownie do § 11 ust. 3 Rozporządzenia z 2007 r., iż podstawą oceny kosztów mogą być porównywalne koszty wykonywania działalności gospodarczej w przedsiębiorstwach energetycznych wykonujących tego samego rodzaju działalność gospodarczą o zbliżonych warunkach jej wykonywania. Należy więc uznać, że zdaniem Prezesa URE, określona przez Spółkę wysokość strat jest zgodna z warunkami rynkowymi.

Co więcej, podobne zapisy zawiera również obowiązujące aktualnie (w miejsce Rozporządzenia z 2007 r.) Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz. U. z 2011, Nr 189, poz. 1126, dalej: Rozporządzenie z 2011 r.). Przytoczony powyżej przepis § 11 ust. 3 Rozporządzenia z 2007 r. jest bowiem wprost powtórzony w aktualnym przepisie § 10 ust. 3 Rozporządzenia z 2011 r.

Należy również podkreślić, że Wnioskodawca czyni zadość zawartemu w art. 91 ust. 1 Ustawy o PodAkc obowiązkowi prowadzenia ewidencji energii elektrycznej. Stosownie do art. 91 ust. 3 pkt 7 tego aktu, ewidencja zawiera również zapisy dotyczące strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu w świetle art. 9 ust. 2 aktu, tj. w szczególności strat powstałych przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej.

Biorąc wszystko powyższe pod uwagę należy uznać, że straty energii elektrycznej Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy o PodAkc.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawa o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez dawcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Poprzez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Jeżeli proces zostanie uznany za nierozerwalny element procesu przesyłu energii należy uznać, że tak jak w przypadku strat w oporze infrastruktury przesyłowej, w wyniku procesu transformacji, na skutek technicznych ubytków, następuje utrata mocy prądu. Uznać zatem należy, że różnica w mocy energii elektrycznej pomiędzy mocą po stronie pobieranej i po stronie wtórnej, określana sprawnością transformatora, będzie w związku z tym uznana za stratę i nie będzie opodatkowana podatkiem akcyzowym.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca nabywa energię elektryczną, którą częściowo zużywa samodzielnie w toku prowadzonej działalności, częściowo zaś odsprzedaje niezależnym przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie portu lotniczego (dalej: Odbiorcy). Na tak przedstawioną działalność w zakresie dystrybucji i sprzedaży energii elektrycznej Wnioskodawca posiada koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE). Wnioskodawca dochowuje wymogów prawa podatkowego związanych z prowadzoną działalnością tzn. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego, składa odpowiednie deklaracje akcyzowe i prowadzi ewidencję ilościową wyrobów akcyzowych. Ilość energii elektrycznej nabytej przez Wnioskodawcę, a także energii odsprzedanej Odbiorcom jest obliczana na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych lub ryczałtów ustalanych wspólnie z odbiorcą. Wnioskodawca płaci podatek akcyzowy od zużycia własnego energii elektrycznej oraz od energii elektrycznej sprzedanej do nabywców końcowych. Każdorazowo elementem postępowania taryfowego, zaaprobowanego przez Prezesa URE, jest określenie wysokości strat energii elektrycznej ponoszonych przez Wnioskodawcę powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji tej energii. Na gruncie obecnie obowiązującej Taryfy taka wysokość strat wynosi 5,85% energii elektrycznej wprowadzonej do sieci. Wnioskodawca podkreślił, że z wartości strat wyłączone jest zużycie energii elektrycznej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że art. 9 ust. 2 ustawy wyłącza spod opodatkowania akcyzą straty energii elektrycznej powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, przy czym nie dotyczy to energii zużytej w związku z jej przesyłaniem i dystrybucją, a także energii pobranej nielegalnie. A zatem przez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Skoro więc wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania strat powstałych w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji, ale z wyłączeniem energii zużytej w związku z tymi procesami oraz energii pobranej nielegalnie to należy stwierdzi, że straty te nie są ujęte w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Reasumując, opisane powyżej straty energii powstałe w związku z jej przesyłaniem i dystrybucją nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.