Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-709/15-4/MJ
z 16 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy rolnej nieruchomości gruntowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy rolnej nieruchomości gruntowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w szerokim zakresie, m.in. w zakresie wspomagania wystawiania przedstawień artystycznych (kod PKD: 90.02.Z), artystycznej i literackiej działalności twórczej (kod PKD: 90.03.Z), a także w zakresie działalności produkcyjnej (np. produkcja mebli biurowych i sklepowych, PKD nr 31.01.Z, produkcja mebli kuchennych, PKD 31.09.Z), handlowej (np. działalność agentów zajmujących się sprzedażą mebli, PKD 46.15.Z, sprzedaż detaliczna różnych artykułów) i usługowej (m.in. usługi zakwaterowania, PKD 55.90.Z, działalność agencji reklamowych, PKD 73.11.Z, działalność portali internetowych PKD 63.12.Z) i z tego tytułu jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach przedmiotowej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca wynajmuje także dwa lokale mieszkalne. Oba lokale były nabyte pierwotnie w celach zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, natomiast w miarę upływu czasu i przyrostu majątku Wnioskodawca nabywał nowe mieszkanie, do którego się wprowadzał, a dotychczasowe wynajmował. W ten sposób na dzień sporządzenia przedmiotowego wniosku Wnioskodawca zamieszkuje w domu jednorodzinnym (nabytym w 2008 roku), a pozostałe lokale mieszkalne, które posiada w majątku, wynajmuje w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (lokale zostały nabyte odpowiednio w 2002 i 2006 r.).

Wnioskodawca nabył ponadto nieruchomość gruntową w dniu 13 kwietnia 2011 r. do swojego majątku osobistego, za fundusze pochodzące z majątku osobistego. Przedmiotowa nieruchomość nie miała być i nie została wykorzystana na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności, a Wnioskodawca utworzył z niej gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1381 z późn. zm.). Sprzedający nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług i Wnioskodawca w związku z tym nie dokonał pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa składa się z 4 działek ewidencyjnych o łącznym obszarze 1,2589 hektara oraz z udziału w wysokości 12/36 w prawie własności jednej działki ewidencyjnej o powierzchni 0,3328 hektara (dalej: „Nieruchomość”). Wszystkie działki, zarówno te stanowiące własność jak i współwłasność Wnioskodawcy stanowią grunty rolne oznaczone symbolami RIIIb, RIVa lub W (grunty orne lub rowy), przy czym działka będąca przedmiotem współwłasności stanowi drogę dojazdową do działek, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo własności. Żadna z działek wchodzących w skład Nieruchomości nie została zabudowana, objęta postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, na terytorium której Nieruchomość znajduje się, przewiduje tereny rolne. Poprzednio obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony w 1994 r., który stracił z mocy prawa swoją ważność z dniem 31 grudnia 2003 r. przewidywał, że Nieruchomość położona była na terenach rolnych. Wnioskodawca nie dokonywał tzw. uzbrojenia Nieruchomości, nie dokonywał podziału geodezyjnego, ani zmiany jej przeznaczenia. Nieruchomość nie była też przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnej innej umowy o podobnym charakterze, a Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań marketingowych promujących Nieruchomość.

W 2011 r. Wnioskodawca w drodze umowy darowizny przeniósł na swoją siostrę udział w wysokości 1/2 prawa własności Nieruchomości oraz połowę z przysługującego mu udziału w działce stanowiącej drogę dojazdową (czyli 6/36). W dniu 18 czerwca 2015 r. Wnioskodawca odzyskał całość uprzednio darowanego siostrze prawa współwłasności Nieruchomości i na dzień sporządzenia niniejszego wniosku ponownie jest właścicielem całej Nieruchomości i współwłaścicielem działki stanowiącej działkę dojazdową w ułamku 12/36. Nabycie to nastąpiło również w drodze umowy darowizny (siostra darowała zwrotnie Wnioskodawcy całość przedmiotu darowizny z 2011 r.).

Obecnie Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę sprzedaży mającą na celu zbycie całości Nieruchomości, czyli zarówno działek będących przedmiotem prawa własności jak i całość przysługujących jemu udziałów w działce stanowiącej drogę dojazdową. Stan prawny i faktyczny Nieruchomości nie uległ zmianie - wciąż są to niezabudowane użytki rolne stanowiące grunty orne oznaczone symbolem R lub rowy oznaczone symbolem W w ewidencji gruntów i budynków, nieobjęte postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, ani nie są zajęte na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Potencjalny nabywca Nieruchomości, będący osobą prawną zamierza nabyć przedmiotową nieruchomość w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1381 z późn. zm.) i złoży takie oświadczenie w akcie notarialnym. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, potencjalny nabywca Nieruchomości nie ma na celu wykorzystania Nieruchomości na potrzeby prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej ani faktycznego wykonywania innych czynności, które spowodowałyby utratę rolnego charakteru zbywanej Nieruchomości na dzień zawarcia umowy sprzedaży. Za ewentualne dalsze działania przyszłego nabywcy Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności, nie jest też z nim powiązany kapitałowo, osobowo, rodzinnie ani faktycznie, podobnie jak z osobami wchodzącymi w skład jego zarządu.

Wynegocjowana wstępna cena sprzedaży Nieruchomości jest wyższa aniżeli cena zakupu, aczkolwiek odpowiada wartości rynkowej Nieruchomości. Wnioskodawca nie zajmuje się także zawodowo handlem nieruchomościami, sprzedaż ma charakter incydentalny i wynika ze zmiany pierwotnego zamiaru Wnioskodawcy jakim było utworzenie i prowadzenie gospodarstwa rolnego. Nabycie w 2011 r. (i ponownie udziału w 2015 r.) i planowana odsprzedaż nie ma też nic wspólnego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. W ramach tej działalności Wnioskodawca zajmuje się co prawda wynajmem dwóch lokali mieszkalnych, jednakże po pierwsze przedmiotem tej działalności jest wynajem a nie sprzedaż, a po drugie dotyczy ona lokali mieszkalnych a nie gruntów rolnych. Sprzedaż Nieruchomości należy zatem traktować jako zarząd majątkiem prywatnym, niezwiązanym w żaden sposób z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Nieruchomości w warunkach opisanych powyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości w sytuacji określonej w niniejszym wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT”). Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: „VATu”), podatnikiem jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 VATu bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo iż prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą, sprzedaż Nieruchomości w warunkach przedstawionych w niniejszym wniosku nie podchodzi pod definicję działalności gospodarczej ani pod zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Zakup Nieruchomości nastąpił w ramach majątku prywatnego, a sprzedaż Nieruchomości ma charakter incydentalny, niewskazujący na zamiar częstotliwej dostawy gruntów. Sprzedaży podlega cała Nieruchomość nabyta uprzednio, z uwagi na zmianę zamiaru Wnioskodawcy co do dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego, co stanowi element zarządzania własnym majątkiem Wnioskodawcy, a nie przejaw prowadzenia działalności gospodarczej. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w postaci działalności handlowej, usługowej lub produkcyjnej, a więc w zakresie zupełnie niezwiązanym z przedmiotową Nieruchomością nie upoważnia do uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT. Nawet w razie uznania przez organ podatkowy, iż z tytułu prowadzenia handlowej, usługowej lub produkcyjnej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, Wnioskodawca pragnie podkreślić rozróżnienie pomiędzy formalną konstrukcją podatnika na gruncie VATu, a podmiotu, na którym ciąży obowiązek podatkowy. W przypadku zbycia Nieruchomości z powodów wskazanych w niniejszym akapicie, obowiązek podatkowy na Wnioskodawcy nie ciąży.

Dodatkowo należy podkreślić, iż VAT jest podatkiem zharmonizowanym, uregulowanym w znacznej większości w dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. nr 347 s. 1), a treść norm prawnych wynikających z dyrektywy jest doprecyzowana przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 (Słaby vs. Minister Finansów oraz Kuć, Jeziorska-Kuć vs. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie), które choć dotyczyły nieco innego, bardziej złożonego stanu prawnego, TSUE stwierdził, iż „osoby fizycznej (...) nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust 1 i art. 12 ust 1 dyrektywy 2006/112/WE, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Oznacza to, iż Wnioskodawca nie powinien zostać uznany w ogóle za podatnika VAT w przedmiotowej sprawie, a już na pewno nie ciąży na nim obowiązek podatkowy w VAT. Stanowisko to zostało również potwierdzone w indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-1035/12-2/RR oraz w licznych orzeczeniach WSA i NSA wydanych przed i po wyroku TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10.

Niezależnie od powyższych, z ostrożności procesowej, Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 VATu, z VAT zwolniona jest przedmiotowo dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Poprzez teren budowlany zgodnie z art. 2 pkt 33 VATu należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu przestrzennym. Sprzedawana Nieruchomość nie jest objęta postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani w stosunku do niej nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, ani nie jest zabudowana, w związku z powyższym zwolnienie przedmiotowe z VAT będzie dotyczyło Nieruchomości.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, iż w związku z transakcją sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawca nie będzie występować w charakterze podatnika VAT, nie będzie ciążył na nim obowiązek podatkowy, a nawet gdyby stanowisko Wnioskodawcy okazało się nieprawidłowe w tym zakresie, to dostawa Nieruchomości będzie zwolniona przedmiotowo z VAT, co w konsekwencji spowoduje brak opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm. – (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Znalazło to również potwierdzenie w wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180 i C-181, w których sąd wskazał, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w szerokim zakresie i z tego tytułu jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach tej działalności Wnioskodawca wynajmuje także dwa lokale mieszkalne.

Ponadto Wnioskodawca nabył w 2011 r. do swojego majątku osobistego nieruchomość gruntową, która nie miała być i nie została wykorzystana na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności, a Wnioskodawca utworzył z niej gospodarstwo rolne. Sprzedający nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług, wobec czego Wnioskodawca nie dokonał pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Nieruchomość gruntowa składa się z 4 działek ewidencyjnych o łącznym obszarze 1,2589 ha oraz z udziału w wysokości 12/36 w prawie własności jednej działki ewidencyjnej o powierzchni 0,3328 ha. Wszystkie działki, zarówno te stanowiące własność jak i współwłasność Wnioskodawcy stanowią grunty rolne oznaczone symbolami RIIIb, RIVa lub W (grunty orne lub rowy), przy czym działka będąca przedmiotem współwłasności stanowi drogę dojazdową do działek, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo własności. Żadna z działek wchodzących w skład Nieruchomości nie została zabudowana, objęta postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, na terytorium której Nieruchomość znajduje się, przewiduje tereny rolne. Poprzednio obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony w 1994 r., który stracił z mocy prawa swoją ważność z dniem 31 grudnia 2003 r. przewidywał, że Nieruchomość położona była na terenach rolnych. Wnioskodawca nie dokonywał tzw. uzbrojenia Nieruchomości, nie dokonywał podziału geodezyjnego, ani zmiany jej przeznaczenia. Nieruchomość nie była też przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnej innej umowy o podobnym charakterze, a Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań marketingowych promujących Nieruchomość.

Obecnie Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę sprzedaży mającą na celu zbycie całości Nieruchomości, czyli zarówno działek będących przedmiotem prawa własności jak i całość przysługujących jemu udziałów w działce stanowiącej drogę dojazdową. Stan prawny i faktyczny Nieruchomości nie uległ zmianie - wciąż są to niezabudowane użytki rolne stanowiące grunty orne oznaczone symbolem R lub rowy oznaczone symbolem W w ewidencji gruntów i budynków, nieobjęte postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, ani nie są zajęte na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Potencjalny nabywca Nieruchomości, będący osobą prawną zamierza nabyć przedmiotową nieruchomość w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego i złoży takie oświadczenie w akcie notarialnym. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, potencjalny nabywca Nieruchomości nie ma na celu wykorzystania Nieruchomości na potrzeby prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej ani faktycznego wykonywania innych czynności, które spowodowałyby utratę rolnego charakteru zbywanej Nieruchomości na dzień zawarcia umowy sprzedaży. Wnioskodawca nie nie jest z nim powiązany kapitałowo, osobowo, rodzinnie ani faktycznie, podobnie jak z osobami wchodzącymi w skład jego zarządu.

Wynegocjowana wstępna cena sprzedaży Nieruchomości jest wyższa od cena zakupu, aczkolwiek odpowiada wartości rynkowej Nieruchomości. Wnioskodawca nie zajmuje się także zawodowo handlem nieruchomościami, sprzedaż ma charakter incydentalny i wynika ze zmiany pierwotnego zamiaru Wnioskodawcy jakim było utworzenie i prowadzenie gospodarstwa rolnego. Nabycie i planowana odsprzedaż nie ma też nic wspólnego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. W ramach tej działalności Wnioskodawca zajmuje się co prawda wynajmem dwóch lokali mieszkalnych, jednakże po pierwsze - przedmiotem tej działalności jest wynajem a nie sprzedaż, a po drugie - dotyczy ona lokali mieszkalnych a nie gruntów rolnych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży Nieruchomości gruntowej nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wynik to z faktu, że planowana sprzedaż stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Wnioskodawca zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę Nieruchomości gruntowej nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca, w związku z dostawą tej Nieruchomości, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. i ust. 2 ustawy o VAT i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Ponieważ zawarta transakcja nie posiada znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, tym samym nie jest uznawana za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższą analizę przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, analiza czy powyższa transakcja korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.