2015.10.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-564/15/ES
z 9 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 8 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 714/100 i 1181/100 oraz prawa własności budynku szkoły, budynku gospodarczego oraz podjazdu wyłożonego kostką brukową należących do dłużnika H. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr 714/100 i 1181/100 oraz prawa własności budynku szkoły, budynku gospodarczego oraz podjazdu wyłożonego kostką brukową należących do dłużnika H.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 września 2015 r. znak: IBPP1/4512-564/15/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (…) na wniosek Banku (…) dokonał zajęcia nieruchomości stanowiącej własność dłużnika H. oznaczonej jako: Grunt oddany w użytkowanie wieczyste i budynek stanowiący odrębną nieruchomość, położonej w S., dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi KW (…). W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego w egzekucji z nieruchomości w trybie art. 927 kpc do prowadzonego postępowania z przyłączył się wierzyciel: Gmina S.

Działka gruntu wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość pozostaje w użytkowaniu wieczystym na okres do 15 stycznia 2099 r., gdzie właścicielem gruntu pozostaje Gmina. Aktualny sposób korzystania z nieruchomości: wykorzystywana jako teren prywatnej szkoły "A" (prywatna szkoła podstawowa oraz gimnazjum).

Aktualny sposób użytkowania i zagospodarowania nieruchomości:

I.działka ewidencyjna nr 714/100 o powierzchni równej 3036 m² (obręb ewidencyjny: B.). Działka nr 714/100 zabudowana:

budynkiem szkoły o powierzchni użytkowej 590,50 m² i kubaturze 4571m ³ (budynek trwale związany z gruntem) - PKOB 1263,
budynkiem gospodarczym o powierzchni użytkowej 43,70 m² i kubaturze 181 m³ (budynek trwale związany z gruntem) - PKOB 1271.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego i Budowlanego z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. 2001.38.454) oznaczenie użytków i konturów zostało sklasyfikowane zgodnie § 68 pkt 3 podpunkt 3) jako działka gruntu nr 714/100 z oznaczeniem BI - inne tereny zabudowane.

Na działce zostały zlokalizowane także obiekty nietrwale związane z gruntem w postaci: domku letniskowego z dachem krytym gontem drewnianym, balia ogrodowa wyposażona w zewnętrzny piec stalowy opalany drewnem.

II.działka o nr 1181/100 o powierzchni równej 0,0188 ha (obręb ewidencyjny B.) - niezabudowana, na której zorganizowano podjazd wyłożony kostką brukową.

III.działka o nr 1209/110 o powierzchni równej 599 m² (obręb ewidencyjny B.) - niezabudowana, na której zorganizowano boisko sportowe do piłki ręcznej.

W dziale IV księgi wieczystej zostały wpisane hipoteki na rzecz:

1.Hipoteka umowna zwykła na kwotę (…) (słownie: …). Wierzytelność: kredyt. Termin zapłaty: 1 stycznia 2020 r. Inne informacje: z tytułu należności głównej, z tytułu udzielonego kredytu, przeznaczonego na cel dowolny, oprocentowanego na dzień 9 grudnia 2005 r. w wysokości 8,34% w stosunku rocznym, według zmiennej stopy procentowej. Wierzyciel hipoteczny: Bank (…) (chwila wpisu: 30 stycznia 2006 r.).

2.Hipoteka umowna kaucyjna na kwotę (…) (słownie:…). Wierzytelność: odsetki. Termin zapłaty: 1 stycznia 2020 r. Inne informacje: na zabezpieczenie odsetek, oprocentowanie na dzień 9 grudnia 2005 r. w wysokości 8,34% w stosunku rocznym według zmiennej stopy procentowej. Wierzyciel hipoteczny: Bank …(chwila wpisu: 30 stycznia 2006 r.).

3.Hipoteka przymusowa na kwotę (…) (słownie: (…). Wierzytelność: nieopłacone składki na fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych za okres (…). Wierzyciel hipoteczny: Zakład Ubezpieczeń Społecznych (chwila wpisu: 30 kwietnia 2012 r.).

4.Hipoteka przymusowa na kwotę (…) (słownie: …). Wierzytelność: nieopłacone składki na ubezpieczenia społeczne za okres (…). Wierzyciel hipoteczny: Zakład Ubezpieczeń Społecznych (chwila wpisu: 30 kwietnia 2012 r.).

5.Hipoteka przymusowa na kwotę: (…). Wierzytelność: nieopłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne za okres od (…), ustanowiona na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Biegły rzeczoznawca oszacował łączną wartość rynkową ww. nieruchomości określona wg stanu i poziomu cen z grudnia 2013 r. na kwotę: (…) w tym:

wartość rynkowa prawa użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości: … zł (wartość rynkowa 1 m² prawa użytkowania wieczystego gruntu przedmiotowej nieruchomości wynosi … zł/ m²),
wartość odtworzeniowa prawa własności składników budowlanych wynosi: … zł,
wartość odtworzenia prawa własności składnika roślinnego wynosi: … zł.

Dłużnik stał się użytkownikiem wieczystym oraz właścicielem posadowionych na gruncie budynków od dnia 6 października 1998 r. zgodnie z treścią aktu notarialnego Rep. (…) zawartego przed notariuszem (…). Na podstawie treści § 3 ww. aktu notarialnego Gmina oddała w użytkowanie wieczyste działki gruntu i sprzedała na cele oświatowe prawo własności budynku szkolnego i gospodarczego posadowionych na tym gruncie. Dłużnik prowadził na nieruchomości działalność oświatową pod firmą (…) Prywatne Liceum Ogólnokształcące (…), która to działalność była wpisana do ewidencji działalności gospodarczej Urzędu Miasta pod nr (…).

Należy zaznaczyć, że cena sprzedaży użytkowania wieczystego i prawa własności budynków posadowionych na gruncie nie zawierała w sobie podatku VAT, bowiem zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 6 poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z 1993 z późn. zm), budynki zostały zakwalifikowane jako towar używany. Za towary używane w ówczesnym stanie prawnym uważano budynki i budowle, których okres używania wynosił co najmniej 5 lat od końca roku, w którym zakończono budowy.

Budynek szkoły został oddany do użytkowania w 1896 r. a w latach 60-tych ub. wieku dobudowano jego drugą cześć.

Budynek gospodarczy oddany do użytkowania w tym samym okresie co budynek szkoły i nigdy nie był modernizowany, obecnie wykorzystywany na cele magazynowe.

W otoczeniu szkoły zlokalizowana jest cześć sportowo-rekreacyjna przy czym podjazd na teren szkoły (działka nr 1181/100 – PKOB 2112) i boisko sportowe (działka nr 1209/110 – PKOB 2411) są budowlami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, trwale związane z gruntem.

W okresie prowadzenia działalności gospodarczej dłużnik dokonał remontu dachu na budynku szkoły oraz inne prace ulepszające zarówno budynki, jak i grunty przy szkole:

podłączenie gazu ziemnego do budynku szkoły oraz wykonaniu wewnętrznej instalacji gazowej - 1993 r.,
sukcesywna wymiana okien - od 1996 r., obecnie wymienionych jest ok. 90% okien na okna PCV, pozostała część to okna drewniane skrzynkowe wymagające wymiany,
montaż kabla zmiennego telefonicznego - 1998 r.,
przyłącze budynku do kolektora sanitarnego - 2000 r.,
przeprowadzenie remontu dachu, obejmującego wymianę pokrycia dachowego, rynien, rur spustowych, obróbek blacharskich, wstawienie okien dachowych (6 szt.), naprawa kominów - 2000 r.,
remont kolejnej części dachu, w podobnym zakresie co w roku 2000, z dodatkową wymianą instalacji odgromowej - zrealizowany w 2001 r.,
wykonanie wydzielonej sieci elektrycznej dla potrzeb pracowni komputerowej - od 2002 r.,
przeprowadzenie remontu schodów i balustrad - od 2002 r.,
sukcesywny remont sal lekcyjnych, toalet, korytarzy - od 2006 r.,
przeprowadzenie modernizacji pomieszczeń piwnicznych obejmujących: modernizację kotłowni, wymianę okien, położenie płytek ceramicznych, kamienia dekoracyjnego i malowanie ścian - 2007 r.,
położenie kostki brukowej na terenie boiska szkolnego - 2008 r.

Nie ustalono jaka była procentowa wartość owych nakładów.

Podjazd wyłożony kostką brukową został wybudowany zgodnie z oświadczeniem dłużnika w latach ok. 1994/1995. Został on wybudowany w związku z prowadzonymi pracami modernizacyjnymi przez Gminę - inwestycja budowa przepompowni i została dokonana przed nabyciem przedmiotowej nieruchomości przez dłużnika od Gminy. Boisko sportowe do piłki ręcznej zostało wybudowane w 2008 r. przez szkołę Podstawową i Gimnazjum (…) na zlecenie C. G. i C. K. jako użytkowników nieruchomości prowadzącym w tym okresie szkołę podstawową i gimnazjum wykonawcą była Firma G.

Podjazd wyłożony kostką brukową w ok. 1994/1995 został wydany do użytkowania przez Gminę.

Boisko sportowe do piłki ręcznej zostało wydane do użytkowania przez wykonawcę jw. 9 września 2008 r. Budowle nie zostały wybudowane przez dłużnika tylko przez osoby trzecie.

Dłużnik prowadząc działalność oświatową nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w związku z czym nie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, a kwoty brutto poniesionych nakładów na nieruchomości stanowiły koszt całkowity.

Dłużnik nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT, co zostało potwierdzone brakiem rejestracji dłużnika jako podatnika VAT przez miejscowy Urząd Skarbowy.

Dłużnik jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Należy przy tym podkreślić, że na podstawie art. 5 ust. 1 OświataU, system ten obejmuje zarówno placówki publiczne, jak i szkoły oraz inne placówki o charakterze niepublicznym.

W konsekwencji oznacza to, że ze zwolnienia od podatku na mocy w przepisów VAT przysługuje zarówno w przypadku, gdy przedmiotowe usługi świadczone są przez jednostkę publiczną, jak i jednostkę niepubliczną.

Działka 1181/100 obiekt MPZP MU-II/P przeznaczenie obiektu MN (obszar mieszkaniowy ekstensywnej zabudowy) U (usługi),
działka 1209/110 obiekt MPZP MU-II/P przeznaczenie obiektu MN (obszar mieszkaniowy ekstensywnej zabudowy) U (usługi).

Dla działek 1181/100 oraz 1209/110 obowiązuje od 1998 r. na mocy uchwały nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 12 lutego 1998 r. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, gdzie zgodnie z Ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzja o warunkach zabudowy wydawana jest tylko dla terenów, na których nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie oddania w dzierżawę dłużnikowi przez Gminę całości nieruchomości w roku 1994. Natomiast oddana do użytkowania została w 1998 roku na mocy aktu notarialnego (…) zawartego przed notariuszem (…).

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego budynku, budowli lub ich cześć, a dostawą nieruchomości w trybie licytacji komorniczej upłynie okres dłuższy niż dwa lata zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 VATU.

Przedmiotowe działki, budynki, budowle lub ich części należące do dłużnika (stanowiące funkcjonalną całość) były przez niego wykorzystywane od momentu wejścia w posiadanie na cele oświatowe niepodlegające czynnościom opodatkowanym. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika działki i budynki/budowle nigdy nie były przedmiotem najmu/dzierżawy. Budynek szkoły był jedynie użyczany pod tytułem darmym na zajęcia pozalekcyjne i dla innych osób tj. członków rodziny dłużnika, którzy prowadzili także działalność oświatową.

Przedmioty zlokalizowane na działce nr 714/100 tj. domek letniskowy i balia ogrodowa wyposażona w piec stalowy nie są przedmiotem sprzedaży. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika ww. stanowią mienie ruchome. Oba obiekty tj. domek letniskowy oraz balia ogrodowa są wykorzystywane dla celów rekreacyjnych młodzieży podczas przerw lekcyjnych oraz zajęć popołudniowych dla dzieci uczących się w szkole. Domek letniskowy PKOB 1110; balia ogrodowa PKOB 1110. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika zostały nabyte w 2002 r., dłużnik nie posiada dokumentacji księgowej, nie posiada obowiązku jej przechowywania, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, dłużnik użycza je pod tytułem darmym od 2002 r. do dnia dzisiejszego, dla celów rekreacyjnych młodzieży podczas przerw lekcyjnych oraz zajęć popołudniowych dla dzieci uczących się w szkole, wykorzystywane do czynności zwolnionych - rekreacja młodzieży w ramach edukacji.

Należy zaznaczyć, że przedmiotowa nieruchomość o której mowa nie została sprzedana.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

Dłużnik ponosił wydatki na remont budynku szkoły, gdzie zgodnie z Prawem budowlanym za remont uważa się wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyte w stanie pierwotnym. Reasumując, wszystkie poniesione nakłady, których celem jest przywrócenie stanu pierwotnego środka trwałego oraz utrzymanie jego bieżącej użyteczności technicznej, stanowią remont. Remontem jest naprawa oraz wymiana zużytych elementów i nie stanowi wydatków na ulepszenie budynków. Należy przy tym podkreślić, iż remont nie stanowi ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, gdyż istotą remontu nie jest podwyższenie wartości użytkowej, lecz konserwacja środka majątkowego umożliwiająca jego właściwe wykorzystanie (tak m.in. NSA w wyr. z 29 kwietnia 1999 r., I SA/Łd 772/97, opubl. Legalis). Zgodnie z oświadczeniem dłużnika wydatki te nie przekraczały 30% wartości początkowej tego budynku.
Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku gospodarczego przekraczających 30% wartości początkowej tego budynku.
Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie podjazdu wyłożonego kostką brukową przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu (budowli).
Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie boiska przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu (budowli).

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika, budynek szkoły, budynek gospodarczy, boisko nie zostały oddane do użytkowania, gdyż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności opodatkowanej. Użytkowanie ww. zostało oddane na cele objęte systemem oświaty, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 VATU, art. 2 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Usługi świadczone przez jednostki wymienione w ww. przepisach jak i usługi w zakresie kształcenia i oświaty oraz dostawa towarów oraz świadczenie usług ściśle z nimi związanych podlegają zwolnieniu. Na podstawie art. 1 OświatU, system ten obejmuje zarówno placówki publiczne, jak i szkoły oraz inne placówki o charakterze niepublicznym. W konsekwencji oznacza to, że zwolnienie od podatku na mocy przepisów VATU przysługuje zarówno w przypadku, gdy przedmiotowe usługi świadczone są przez jednostkę publiczną, jak i jednostkę niepubliczną.

Dłużnik wykorzystywał nieruchomości wyłącznie do wykonywania usług edukacyjnych (działalność edukacyjną i wychowawczą) – zgodnie z oświadczeniem dłużnika, zwolnionych od podatku. Dłużnik prowadził na nieruchomości działalność oświatową pod firmą (…) Prywatne Liceum Ogólnokształcące (…) niepodlegającą opodatkowaniu.

Podjazd był nabyty przez dłużnika w 1998 r. od gminy wraz z pozostałymi budynkami w ramach czynności zwolnionej od podatku.

Na pytanie tut. organu czy podjazd też był przedmiotem dzierżawy od 1994 r. lub 1995 r. na rzecz dłużnika wraz z całą nieruchomością, Wnioskodawca odpowiedział: „Tak, cała nieruchomość była przedmiotem dzierżawy”.

Na pytanie tut. organu czy Państwo G. C. i K. C. wystawili Panu H. fakturę lub inny dokument celem przeniesienia na niego nakładów poniesionych przez nich na budowę tego boiska Wnioskodawca odpowiedział: „Zgodnie z oświadczeniem dłużnika nie otrzymał on faktury ani innego dokumentu”.

Dłużnik stał się właścicielem boiska na mocy aktu notarialnego umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 6 października 1998 r., zgodnie z którym dłużnik nabył własność nieruchomości działek o numerze 714/100, 1181/100 oraz 1209/110, na której znajduje się przedmiotowe boisko.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika boisko istniało już wcześniej. Oznacza to że wchodziło w skład nabywanej przez dłużnika nieruchomości od Gminy.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika przedmiotowe nieruchomości były użyczane pod tytułem darmowym na zajęcia, do nieodpłatnego użytkowania na podstawie umowy ustnej.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika udostępnienie Państwu G. C. i K. C. przedmiotowych nieruchomości było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika użyczenie pod tytułem darmym było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż powyższej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej będzie opodatkowana 23% stawką VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie, sprzedaż egzekucyjna użytkowania wieczystego i prawa własności budynków na przedmiotowych działkach gruntu jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a, bowiem:

w stosunku do tych budynków nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dłużnik nie był czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 i 2 obecnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług.

Wymienione przesłanki decydują o zwolnieniu sprzedaży egzekucyjnej z opodatkowania podatkiem VAT ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na charakter sprawy będącej przedmiotem interpretacji tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące 2 zdarzeń przyszłych tj. dostawy 2 działek zabudowanych nr 714/100 i 1181/100 w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem – w świetle przytoczonych powyżej przepisów – grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego i tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku zabudowanych działek, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z wniosku wynika, że na nieruchomości, o której mowa we wniosku dłużnik prowadził działalność oświatową pod firmą (…) Prywatne Liceum Ogólnokształcące (…), która to działalność była wpisana do ewidencji działalności gospodarczej Urzędu Miasta. Dłużnik, który nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT wykorzystywał nieruchomość wyłącznie do wykonywania usług edukacyjnych (działalność edukacyjną i wychowawczą) zwolnionych od podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem stwierdzić, że przy dostawie przedmiotowych działek dłużnik występować będzie w charakterze podatnika, ponieważ sprzedawana nieruchomość służyła dłużnikowi do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w myśl obowiązującego art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ww. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych,

2.budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach,

3.budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową,

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nieklasyfikowane jako budynki.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”.

Należy mieć na uwadze, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych obejmuje obiekty budowlane, przez które rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - Komornik Sądowy prowadzi przeciwko dłużnikowi postępowania egzekucyjne, którego przedmiotem jest egzekucja z nieruchomości dłużnika tj. prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz własność budynków i budowli na tym gruncie posadowionych. Aktualny sposób korzystania z nieruchomości: wykorzystywana jako teren prywatnej szkoły "A" (prywatna szkoła podstawowa oraz gimnazjum). Aktualny sposób użytkowania i zagospodarowania nieruchomości:

I.działka ewidencyjna nr 714/100 zabudowana:

budynkiem szkoły (budynek trwale związany z gruntem) - PKOB 1263,
budynkiem gospodarczym (budynek trwale związany z gruntem) - PKOB 1271.

ziałka o nr 1181/100 zabudowana podjazdem wyłożonym kostką brukową.

Dłużnik stał się użytkownikiem wieczystym oraz właścicielem posadowionych na gruncie budynków od dnia 6 października 1998 r. zgodnie z treścią aktu notarialnego, na podstawie którego Gmina oddała w użytkowanie wieczyste działki gruntu i sprzedała na cele oświatowe prawo własności budynku szkolnego i gospodarczego posadowionych na tym gruncie. Dłużnik prowadził na nieruchomości działalność oświatową pod firmą (...) Prywatne Liceum Ogólnokształcące (…), która to działalność była wpisana do ewidencji działalności gospodarczej Urzędu Miasta.

Cena sprzedaży użytkowania wieczystego i prawa własności budynków posadowionych na gruncie nie zawierała w sobie podatku VAT, bowiem zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, budynki zostały zakwalifikowane jako towar używany.

Budynek szkoły został oddany do użytkowania w 1896 r. a w latach 60-tych ub. wieku dobudowano jego drugą cześć.

Budynek gospodarczy oddany do użytkowania w tym samym okresie co budynek szkoły i nigdy nie był modernizowany, obecnie wykorzystywany na cele magazynowe.

W otoczeniu szkoły zlokalizowana jest cześć sportowo-rekreacyjna przy czym podjazd na teren szkoły (działka nr 1181/100 – PKOB 2112) jest budowlą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, trwale związaną z gruntem.

Podjazd wyłożony kostką brukową został wybudowany i wydany do użytkowania w latach ok. 1994/1995 przez Gminę. Podjazd był nabyty przez dłużnika w 1998 r. od Gminy wraz z pozostałymi budynkami w ramach czynności zwolnionej od podatku.

Dłużnik prowadząc działalność oświatową nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w związku z czym nie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

Dłużnik nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT, co zostało potwierdzone brakiem rejestracji dłużnika jako podatnika VAT przez miejscowy Urząd Skarbowy.

Dłużnik jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).

Pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie oddania w dzierżawę dłużnikowi przez Gminę całości nieruchomości w roku 1994, natomiast oddana do użytkowania została w 1998 roku na mocy aktu notarialnego.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem każdego budynku, budowli lub ich części, a dostawą nieruchomości w trybie licytacji komorniczej upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Przedmiotowe działki, budynki, budowle lub ich części należące do dłużnika (stanowiące funkcjonalną całość) były przez niego wykorzystywane od momentu wejścia w posiadanie na cele oświatowe. Działki i budynki/budowle nigdy nie były przedmiotem najmu/dzierżawy. Budynek szkoły był jedynie użyczany pod tytułem darmym na zajęcia pozalekcyjne i dla innych osób tj. członków rodziny dłużnika, którzy prowadzili także działalność oświatową.

Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku szkoły, budynku gospodarczego, oraz podjazdu wyłożonego kostką brukową przekraczających 30% wartości początkowej każdego z wymienionych obiektów.

Dłużnik wykorzystywał nieruchomości wyłącznie do wykonywania usług edukacyjnych (działalność edukacyjną i wychowawczą) zwolnionych od podatku.

Cała nieruchomość była przedmiotem dzierżawy na rzecz dłużnika.

Przedmiotowe nieruchomości były użyczane pod tytułem darmowym na zajęcia, do nieodpłatnego użytkowania na podstawie umowy ustnej.

Udostępnienie Państwu G. C. i K. C. przedmiotowych nieruchomości było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu.

Użyczenie pod tytułem darmym było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku dostawy działek zabudowanych nr 714/100 i 1181/100.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, w celu ustalenia, czy dostawa budynków/budowli posadowionych na ww. działkach będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisami art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa budynków/budowli tj.:

budynku szkoły (posadowionego na działce nr 714/100),
budynku gospodarczego (posadowionego na działce nr 714/100),
podjazdu wyłożonego kostką brukową (posadowionego na działce nr 1181/100),

korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków/budowli nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z wniosku wynika, że całość nieruchomości została oddana w dzierżawę dłużnikowi przez Gminę w roku 1994. Następnie 6 października 1998 r. Gmina oddała w użytkowanie wieczyste działki gruntu i sprzedała dłużnikowi w ramach czynności zwolnionej od podatku VAT prawo własności budynku szkolnego, budynku gospodarczego oraz podjazdu wyłożonego kostką brukową (budowla).

Ponadto dłużnik nie ponosił wydatków przekraczających 30% wartości początkowej na ulepszenie budynku szkoły, budynku gospodarczego oraz podjazdu wyłożonego kostką brukową.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że planowana przez dłużnika sprzedaż budynku szkolnego, budynku gospodarczego oraz podjazdu wyłożonego kostką brukową nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem tych budynków i budowli nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym planowana dostawa ww. budynków/budowli będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów objętą zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Również dostawa będących w użytkowaniu wieczystym działek gruntu o nr 714/100 i 1181/100, na których ww. budynki/budowla są posadowione, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Ponieważ planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. budynków/budowli objęta będzie zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę dostawa przedmiotowych obiektów będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - jest bezprzedmiotowe.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż egzekucyjna przedmiotowej nieruchomości powinna być zwolniona od podatku od towarowi usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ dostawa zabudowanych działek nr 714/100 i 1181/100 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem interpretacji nie była kwestia opodatkowania dostawy zlokalizowanych na działce nr 714/100 ruchomości tj. domku letniskowego i balii ogrodowej wyposażonej w piec stalowy, ponieważ jak wynika z opisu sprawy nie są one przedmiotem sprzedaży.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była również kwestia opodatkowania udostępniania (użyczania pod tytułem darmym) Państwu G. C. i K. C. nieruchomości należącej do dłużnika, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska. Informacje te zostały potraktowane jako element przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i nie podlegały ocenie tut. Organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto dodać należy, że odnośnie opodatkowania dostawy działki o nr 1209/110 zabudowanej boiskiem sportowym do piłki ręcznej zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 14c § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Zatem z powołanych wyżej przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest więc związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Tym samym dokumenty dołączone do wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy. Wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego należy przedstawić wyłącznie we wniosku ORD-IN, a nie w postaci załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin