2014.11.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-784/14/MS
z 18 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu 8 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 21 października 2014 r. (data wpływu 23 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania na cele osobiste Wnioskodawcy lokalu mieszkalnego oraz podstawy opodatkowania i momentu powstania obowiązku podatkowego dla tej czynności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z 7 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania na cele osobiste Wnioskodawcy lokalu mieszkalnego oraz podstawy opodatkowania i momentu powstania obowiązku podatkowego dla tej czynności.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 października 2014 r. (data wpływu 23 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 października 2014 r. znak: IBPBII/2/415-737/14/HS, IBPP1/443-784/14/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest między innymi wznoszenie budynków mieszkalnych. W 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na budowie budynku mieszkalnego z przeznaczeniem sprzedaży lokali mieszkalnych. Wszelkie wydatki związane z budową Wnioskodawca zalicza bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, jako wydatki na zakup materiałów oraz usług. Wnioskodawca odlicza również podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących zakup powyższych materiałów i usług. Wartość kosztów poniesionych na zakup materiałów w 2013 r. została uwzględniona w remanencie końcowym sporządzonym na dzień 31 grudnia 2013 r. Sprzedaż pierwszych mieszkań nastąpi prawdopodobnie jeszcze w 2014 r. Z uwagi na niskie zainteresowanie ofertą sprzedaży Wnioskodawca zamierza jeden lokal mieszkalny przeznaczyć na prywatne cele mieszkaniowe i zamieszkać w nim wraz z rodziną. W 2012 r. Wnioskodawca uzyskał dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości (transakcja zakupu i sprzedaży nieruchomości nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej). W obowiązującym terminie tj do 30 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację PIT-39, w której wykazał uzyskany dochód jako wolny od podatku dochodowego, w związku z zamiarem przeznaczenia przychodu ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

W piśmie z 21 października 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość została przez niego zakupiona na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego z dnia 10 stycznia 2011 r. do majątku osobistego, a zakup ten nie był związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Budynek, w którym znajduje się lokal mieszkalny mający być przedmiotem przekazania, do dnia dzisiejszego nie został oddany do użytkowania (z uwagi na trwający proces inwestycyjny Wnioskodawca nie złożył do dnia dzisiejszego wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie). Planowany termin oddania budynku do użytkowania koniec 2014 r.

Wnioskodawcy od wydatków ponoszonych na budowę budynku przysługiwało i nadal przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, jeśli zakup był/będzie dokumentowany fakturą VAT. W tym przypadku wydatki są również dokonywane na podstawie rachunków czy innych dokumentów (transakcje niepodlegające podatkowi od towarów i usług. np. opłaty administracyjne).

Budowa budynku nie została zakończona zgodnie z wyjaśnieniami z pkt 1. Nie została zatem ustanowiona odrębna własność lokalu, nie stanowi on towaru ani środka trwałego w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Po ustanowieniu odrębnej własności lokalu (lub równocześnie) Wnioskodawca planuje przekazać lokal na własne cele mieszkaniowe bez ponoszenia dodatkowych wydatków na jego ulepszenie. Przekazanie nastąpi po uzyskaniu prawomocnej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku i sporządzeniu stosownego aktu notarialnego ustanawiającego odrębna własność lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na fakt, że nie nastąpiło na dzień dzisiejszy przekazanie budynku do użytkowania, lokal mieszkalny stanowiący część tego budynku nie był przedmiotem najmu/dzierżawy. Nie jest to również planowane w przyszłości.

Powierzchnia użytkowa lokalu mającego być przedmiotem przekazania przekracza 150 m².

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 21 października 2014 r.):

Czy transakcja przekazania lokalu mieszkalnego (po ustanowieniu odrębnej własności lokalu) na cele osobiste Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
jeśli transakcja będzie podlegała opodatkowaniu, to według jakiej stawki?
jaka będzie w tym przypadku podstawa opodatkowania?
kiedy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. a) - Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników. Z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne przekazanie towaru na cele osobiste pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu jego wytworzenia. Obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania nieodpłatnej dostawy towarów (zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT) natomiast podstawą opodatkowania będzie wartość zaktualizowana (rynkowa) tj. taka za którą podatnik nabyłby daną rzecz na rynku w momencie powstania obowiązku podatkowego. W przypadku Wnioskodawcy będzie to więc wartość ustalona w proporcji do całego budynku. Stawką podatku będzie stawka obowiązująca zgodnie z art. 41 ust. 12 - 12c ustawy o VAT, stosowana do sprzedaży mieszkań objętych społecznym programem mieszkaniowym. Powierzchnia użytkowa do 150 m² pozwoli na opodatkowanie przekazania lokalu mieszkalnego stawką podatku 8%.

Ad. b) - w przypadku, kiedy powierzchnia użytkowa przekazywanego lokalu mieszkalnego przekroczyłaby wartości 150 m² stawkę 8% należałoby zastosować tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, a do pozostałej części podstawy opodatkowania - stawkę 23% (art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług).

Ad. c) - podstawą opodatkowania w przypadku wybudowania przez podatnika budynku, a następnie przekazania jednego z lokali mieszkalnych tam się znajdujących na cele osobiste będzie część sumy wszystkich poniesionych wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego i zagospodarowaniem terenu (dokumentowanych fakturami VAT oraz innymi dokumentami), odpowiadająca udziałowi powierzchni użytkowej przekazywanego lokalu mieszkalnego w całkowitej powierzchni użytkowej wszystkich lokali mieszkalnych znajdujących się w tym budynku (art. 29a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Wartość ta będzie równa kwocie wyłączonej z kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. d) - obowiązek podatkowy powstanie z chwilą przekazania lokalu mieszkalnego na cele osobiste podatnika po ustanowieniu odrębnej własności tego lokalu (art. l9a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, ustawodawca sprecyzował w art. 7 ust. 4, natomiast definicję próbki zawarł w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z powyższego przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w pojęciu „odpłatnej dostawy towarów”, są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów.

Z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie z zastrzeżeniem wypływającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Co istotne, nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest między innymi wznoszenie budynków mieszkalnych. W 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na budowie budynku mieszkalnego z przeznaczeniem sprzedaży lokali mieszkalnych. Wszelkie wydatki związane z budową Wnioskodawca zalicza bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, jako wydatki na zakup materiałów oraz usług. Wnioskodawca odlicza również podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących zakup powyższych materiałów i usług. Sprzedaż pierwszych mieszkań nastąpi prawdopodobnie jeszcze w 2014 r. Z uwagi na niskie zainteresowanie ofertą sprzedaży Wnioskodawca zamierza jeden lokal mieszkalny przeznaczyć na prywatne cele mieszkaniowe i zamieszkać w nim wraz z rodziną.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy przekazanie lokalu mieszkalnego na cele osobiste Wnioskodawcy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak to według jakiej stawki oraz jaka będzie podstawa opodatkowania i kiedy powstanie obowiązek podatkowy dla tej czynności.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej na cele osobiste podatnika, będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Nieodpłatne przekazanie nieruchomości na potrzeby własne Wnioskodawcy dotyczy bowiem towaru przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy (Wnioskodawca stwierdza bowiem, że lokale mieszkalne w budowanym przez siebie budynku są przeznaczone na sprzedaż, a tylko z uwagi na niskie zainteresowanie ofertą sprzedaży Wnioskodawca zamierza jeden lokal mieszkalny przeznaczyć na prywatne cele mieszkaniowe i zamieszkać w nim wraz z rodziną) a ponadto - jak wynika z opisu sprawy - z tytułu wytworzenia (budowy) budynku mieszkalnego przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji powyższe oznacza, że dla czynności przekazania na cele osobiste lokalu mieszkalnego zostaną spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów, co w konsekwencji oznacza, że czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowania w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych – korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W analizowanym przypadku budynek, którego cześć stanowi lokal mieszkalny będący przedmiotem przekazania do majątku osobistego Wnioskodawcy, ma zostać oddany do użytkowania w 2014 r. Jak stwierdza Wnioskodawca planowany termin oddania budynku do użytkowania to koniec 2014 r. i w tym czasie Wnioskodawca zamierza jeden lokal mieszkalny przeznaczyć na prywatne cele mieszkaniowe i zamieszkać w nim wraz z rodziną.

Nie nastąpiło zatem do tej pory pierwsze zasiedlenie lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na swoje cele mieszkaniowe, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego dostawa (przekazanie na cele osobiste) tego lokalu mieszkalnego nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dla dostawy (przekazania na cele osobiste) przedmiotowego lokalu mieszkalnego nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kotwę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wytworzenie tego towaru (lokalu mieszkalnego).

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl art. 41 ust. 12c, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Jak wskazał Wnioskodawca lokal mieszkalny, który zamierza przeznaczyć na potrzeby osobiste jest lokalem o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m². Zatem lokal ten tylko w części spełnia wymogi społecznego programu mieszkaniowego. W konsekwencji powyższego - na podstawie art. 43 ust. 12, 12b i 12c w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy - dla jego dostawy (przekazania na cele osobiste) znajdzie zastosowanie stawka VAT obniżona do 8% do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikowanej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a do pozostałej części właściwa będzie stawka 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, należało uznać za prawidłowe.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wniósł jednocześnie o wskazanie jaka będzie podstawa opodatkowania i moment powstania obowiązku podatkowego dla przedmiotowej czynności przekazania lokalu mieszkalnego na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2).

Z cyt. powyżej przepisów wynika, że podstawą opodatkowania w przypadku dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 2, czyli m.in. w sytuacji przekazania towaru na cele osobiste podatnika, jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz wartość tego towaru ustalona jest na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla czynności przekazania lokalu mieszkalnego na cele osobiste Wnioskodawcy - zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy - będzie koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tego lokalu. Jeżeli zatem wskazany przez Wnioskodawcę udział powierzchni użytkowej przekazywanego lokalu mieszkalnego w całkowitej powierzchni użytkowej wszystkich lokali mieszkalnych znajdujących się w tym budynku odzwierciedlać będzie koszt wytworzenia tego lokalu na dzień jego przekazania w całkowitych kosztach wybudowania wskazanego we wniosku budynku mieszkalnego to należy uznać, że przyjęta przez Wnioskodawcę w oparciu o ten udział wartość lokalu mieszkalnego stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem również stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania w przypadku przekazania jednego z lokali mieszkalnych na cele osobiste będzie część sumy wszystkich poniesionych wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego i zagospodarowaniem terenu (dokumentowanych fakturami VAT oraz innymi dokumentami), odpowiadająca udziałowi powierzchni użytkowej przekazywanego lokalu mieszkalnego w całkowitej powierzchni użytkowej wszystkich lokali mieszkalnych znajdujących się w tym budynku, należało uznać za prawidłowe.

Za prawidłowe należało również uznać stanowisko Wnioskodawcy, że obowiązek podatkowy od czynności będącej przedmiotem wniosku powstanie z chwilą przekazania lokalu mieszkalnego na cele osobiste Wnioskodawcy zgodnie z art. l9a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-411 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin