Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-331/15/IL
z 21 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 13 kwietnia 2015 r., w dniu 11 maja 2015 r., oraz w dniu 21 maja 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 kwietnia 2015 r., w dniu 11 maja 2015 r., oraz w dniu 21 maja 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni po zmarłym w dniu 30 grudnia 2009 r. mężu nabyła wraz z nieletnimi dziećmi, Weroniką i Jakubem, spadek z dobrodziejstwem inwentarza, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego zwolniony od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wśród przedmiotów tego spadku znajdowała się między innymi działka gruntu numer 164/3 o pow. 1,2634 ha położona w miejscowości R. Działkę tą Wnioskodawczyni nabyła w spadku wraz z dziećmi w udziale wynoszącym 1/12 części każdy oraz trojgiem rodzeństwa męża w udziale wynoszącym po 1/4 części każdy. Powyższa działka ze względów osobistych została podzielona geodezyjnie na odrębne działki na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w dniu 11 września 2012 r., a następnie dokonano nieodpłatnego zniesienia współwłasności, któremu nie towarzyszyły spłaty i dopłaty. W wyniku tego podziału Wnioskodawczyni wraz z dziećmi oraz rodzeństwo męża, otrzymali po dwie mniejsze, wydzielone parcele. Wnioskodawczyni i jej dzieciom przyznano na współwłasność działki o numerach 164/5 i 164/6 o łącznej powierzchni 0,3173 ha. Każdy otrzymał po 1/3 części ogólnej powierzchni obu powyższych działek. Przed podziałem działki numer 164/3 Wnioskodawczyni i jej dzieciom przysługiwała działka w udziale wynoszącym ¼ części o powierzchni 0,31585 ha, natomiast po podziale we wrześniu 2012 r. powierzchnia przysługującej Wnioskodawczyni części wyniosła 0,3173 ha, co oznacza, że udział Wnioskodawczyni i jej dzieci zwiększył się nieznacznie, bo jedynie o 0,00145 ha czyli po 0,00048 ha na każdego. Jednak wartość otrzymanej w wyniku podziału geodezyjnego działki mieściła się w ramach posiadanego dotychczas udziału, nabytego w drodze spadku. Działki numer 164/5 i 164/6 zostały przez Wnioskodawczynię sprzedane na skutek trudnej sytuacji życiowej w dniu 14 stycznia 2015 r. (czyli już po upływie 5 lat od momentu nabycia spadku) za zgodą Sądu Rejonowego za kwotę łączną 45.000 zł. Na potwierdzenie sprzedaży Wnioskodawczyni posiada zawarty z nowym właścicielem akt notarialny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawczyni musi opodatkować sprzedaż jako odpłatne zbycie przed upływem 5 lat zgodnie z art. 10 ustawy o podatku dochodowym, mimo iż udział w powierzchni działek po podziale w 2012 r. wzrósł nieznacznie i nie wpłynął w żaden sposób na wzrost uzyskanego przy sprzedaży przychodu?

Zdaniem Wnioskodawczyni działki zostały sprzedane już po upływie 5 lat od nabycia spadku, natomiast podział, którego dokonała wraz z rodzeństwem męża w 2012 r., nie przyczynił się do znacznego wzrostu udziałów jej i jej dzieci w stosunku do udziałów rodzeństwa męża, co też według Wnioskodawczyni nie wpłynęło na wzrost przychodu uzyskanego ze sprzedaży. Wnioskodawczyni uważa, że w związku ze sprzedażą tychże nieruchomości po upływie 5 lat nie jest zobowiązana, zgodnie z ustawą opodatkować tej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Natomiast postanowienie sądu potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Zatem dla podatku dochodowego istotna z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będących przedmiotem spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy Kodeks cywilny). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Tak więc co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje rzeczy, których wartość po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w rzeczy wspólnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni po zmarłym w dniu 30 grudnia 2009 r. mężu nabyła wraz z nieletnimi dziećmi, Weroniką i Jakubem, spadek z dobrodziejstwem inwentarza, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego zwolniony od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wśród przedmiotów tego spadku znajdowała się między innymi działka gruntu numer 164/3 o pow. 1,2634 ha położona w miejscowości R. Działkę tą Wnioskodawczyni nabyła w spadku wraz z dziećmi w udziale wynoszącym 1/12 części każdy oraz trojgiem rodzeństwa męża w udziale wynoszącym po 1/4 części każdy. Powyższa działka ze względów osobistych została podzielona geodezyjnie na odrębne działki na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w dniu 11 września 2012 r., a następnie dokonano nieodpłatnego zniesienia współwłasności, któremu nie towarzyszyły spłaty i dopłaty. W wyniku tego podziału Wnioskodawczyni wraz z dziećmi oraz rodzeństwo męża, otrzymali po dwie mniejsze, wydzielone parcele. Wnioskodawczyni i jej dzieciom przyznano na współwłasność działki o numerach 164/5 i 164/6 o łącznej powierzchni 0,3173 ha. Każdy otrzymał po 1/3 części ogólnej powierzchni obu powyższych działek. Przed podziałem działki numer 164/3 Wnioskodawczyni i jej dzieciom przysługiwała działka w udziale wynoszącym ¼ części o powierzchni 0,31585 ha, natomiast po podziale we wrześniu 2012 r. powierzchnia przysługującej Wnioskodawczyni części wyniosła 0,3173 ha, co oznacza, że udział Wnioskodawczyni i jej dzieci zwiększył się nieznacznie, bo jedynie o 0,00145 ha czyli po 0,00048 ha na każdego. Jednak wartość otrzymanej w wyniku podziału geodezyjnego działki mieściła się w ramach posiadanego dotychczas udziału, nabytego w drodze spadku. Działki numer 164/5 i 164/6 zostały przez Wnioskodawczynię sprzedane na skutek trudnej sytuacji życiowej w dniu 14 stycznia 2015 r. (czyli już po upływie 5 lat od momentu nabycia spadku) za zgodą Sądu Rejonowego za kwotę łączną 45.000 zł. Na potwierdzenie sprzedaży Wnioskodawczyni posiada zawarty z nowym właścicielem akt notarialny.

Powyższe oznacza, iż dla celów podatku dochodowego zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia nieruchomości. Zatem w przypadku odpłatnego zbycia działek w dniu 14 stycznia 2015 r. jako datę ich nabycia należy przyjąć 30 grudnia 2009 r. Pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być liczony od końca 2009 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 2014 r.

W związku z tym, że sprzedaż działek została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku od tej sprzedaży.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.