INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14.04.2012 r. (data wpływu 23.04.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowania nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz opodatkowania nieodpłatnych czynności na rzecz pracowników i kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą wykonując czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) na podstawie ustawy z 11 marca 2004 roku (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 roku nr 177 poz. 1054 ze zm. dalej: Ustawa VAT). W ramach tej działalności Spółka ponosi wydatki związane z organizacją różnego rodzaju spotkań z kontrahentami bądź wewnętrznych spotkań pracowniczych. W szczególności Spółka nabywa towary i usługi celem przekazania ich bądź zużycia podczas tych spotkań. Jednocześnie Spółka nie prowadzi ewidencji osób otrzymujących bądź zużywających towary lub korzystających z usług nabywanych do organizacji spotkań.

Z punktu widzenia klasyfikacji różnych zdarzeń objętych zakresem niniejszego wniosku, można wydzielić 4 różne sytuacje:

Sytuacja 1: Nabycie usług cateringowych lub gastronomicznych lub zużycie artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych w celu organizacji spotkania wigilijnego/wielkanocnego lub innego spotkania o charakterze integracyjnym z pracownikami Spółki, w tym także odbywanych w trakcie wyjazdów integracyjnych poza siedzibą Wnioskodawcy;

Sytuacja 2: Nabycie napojów alkoholowych w celu ich zużycia w trakcie spotkania wigilijnego/wielkanocnego lub innego spotkania o charakterze integracyjnym z pracownikami Spółki, w tym także w tracie wyjazdów integracyjnych;

Sytuacja 3: Zużycie napojów alkoholowych w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki, przy czym omawiane napoje są zużywane głównie przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie także przez pracowników uczestniczących w spotkaniu;

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. a) Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z nabycia towarów usług przeznaczonych do zużycia/wykonania w Sytuacji 1...

1. b) Czy zużycie towarów lub wykonanie usług w Sytuacji 1 będzie oznaczało konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 7 i 8 Ustawy VAT) z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług...

2. a) Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z nabycia towarów (napojów alkoholowych) przeznaczonych do zużycia w Sytuacji 2...

2. b) Czy zużycie towarów (napojów alkoholowych) w Sytuacji 2 będzie oznaczało konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 7 Ustawy VAT) z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług...

3. a) Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z nabycia towarów (napojów alkoholowych) przeznaczonych do zużycia w Sytuacji 3..

3. b) Czy zużycie towarów (napojów alkoholowych) w Sytuacji 3 będzie oznaczało konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 7 Ustawy VAT) z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, w opinii Spółki dokonuje ona przedmiotowych nabyć pośrednio w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Działalność ta, w szczególności w zakresie czynności opodatkowanych VAT, jest wykonywana dzięki odpowiednio wykwalifikowanemu personelowi Spółki. Z perspektywy Spółki organizowanie spotkań okolicznościowych dla pracowników ma na celu ich wzajemne lepsze poznanie, a w konsekwencji lepszą komunikację także na płaszczyźnie zawodowej. Fakt, iż w takich spotkaniach uczestniczą pracownicy jest okolicznością warunkującą organizacje tych spotkań. W szczególności gdyby Spółka miała organizować spotkania okolicznościowe dla pracowników innej firmy bądź osób w żaden sposób nie związanych ze Spółką, wówczas nie zorganizowałaby żadnego spotkania okolicznościowego, choćby na takim spotkaniu zapewniono znakomitą atmosferę, a jego efektem byłaby lepsza komunikacja pomiędzy uczestnikami spotkania. Spotkanie okolicznościowe z perspektywy Spółki ma bowiem sens wyłącznie wtedy, gdy jego celem jest poprawa efektywności działania samej Spółki. Z tego powodu Spółka organizuje spotkania okolicznościowe dla swoich pracowników, przez co uzyskuje polepszenie efektywności prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie Spółki, organizowane spotkania są w pośredni sposób związane z działalnością gospodarczą, a tym samym pośrednio związane z wykonywanymi przez Spółkę w ramach tej działalności czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na tej podstawie Spółka uważa, iż przysługuje jej prawo wyrażone w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu tych towarów i usług zużywanych w ramach ww. spotkań. Prawo to nie będzie Spółce przysługiwać jedynie w przypadku nabycia usług gastronomicznych, gdyż tego rodzaju ograniczenie wynika wprost z Ustawy VAT.

1. Stanowisko dotyczące pytania lb (podatek należny VAT)
   
   

W opinii Spółki, zakup usługi gastronomicznej lub cateringowej z przeznaczeniem dla pracowników w ramach spotkań okolicznościowych, a także zużywanie towarów (w tym napojów bezalkoholowych) w ramach tych spotkań nie powoduje koniczności rozpoznania obowiązku podatkowego VAT. Obowiązek taki mógłby powstać, gdyby Spółka dokonała omawianych zakupów na cele osobiste pracowników. Takie wnioski płyną bowiem z analizy dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT.

Jednakże, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, spotkania wigilijne/wielkanocne czy inne spotkania okolicznościowe i integracyjne pracowników organizowane przez Spółkę służą działalności gospodarczej Spółki poprzez zintegrowanie zespołu pracowników. Ich organizacja nie jest uwarunkowana osiąganiem celów osobistych przez pracowników. Stąd, nawet jeśli przy okazji tego typu spotkań pracownik odczuwa pewną korzyść osobistą związaną np. z tym iż w czasie pracy może zgodnie z poleceniem kierownictwa Spółki nie wykonywać swoich zwykłych obowiązków, tylko spotkać się z innymi pracownikami przy zorganizowanym przez Spółkę poczęstunku to jednak celem organizacji tych spotkań nie jest korzyść osobista pracownika. Celem Spółki jest lepsze zintegrowanie pracowników, zidentyfikowanie ich z misją przedsiębiorstwa oraz budowanie kultury korporacyjnej opartej na wzajemnych relacjach, pomocy, zaufaniu oraz dążeniu do wspólnych celów, co w efekcie ma dać lepszą komunikację pomiędzy na płaszczyźnie zawodowej, a w konsekwencji lepsze wyniki w pracy na rzecz Spółki.

Dla Wnioskodawcy jest jasne, iż ewentualne odczuwanie korzyści przez pracownika stanowi efekt uboczny, wynikający z sytuacji, lecz nie stanowiący celu organizacji spotkania przez Spółkę. W szczególności, w grupie pracowników mogą się znaleźć osoby, dla których uczestnictwo w takim spotkaniu może nie generować żadnych korzyści osobistych, a stanowić wręcz kolejny obowiązek służbowy wynikający z łączącego ich ze Spółką kontraktu pracowniczego.

Zdaniem Spółki ewentualne uznanie przez Ministra Finansów iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi do przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT powinno uwzględnić wyłączenie z opodatkowania przewidzianego w art. 7 ust 3 dla prezentów o niskiej wartości (poniżej 10 zł). W szczególności w przypadku serwowania towarów pakowanych w opakowania zbiorcze (cukierki ciastka), Wnioskodawca po otwarciu paczki i przeznaczeniu jej do konsumpcji przez kilka osób przebywających na spotkaniu mógłby jednostkową cenę nabycia takiego cukierka/ciastka/ itp. ustalić jako ułamek ceny opakowania zbiorczego. W rezultacie, w takim przypadku Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu zużycia tego typu towarów w trakcie spotkań z pracownikami. Niemniej Spółka zaznacza, iż omawianą okoliczność przytacza jedynie na wypadek, gdyby Minister Finansów nie podzielił stanowiska Spółki iż w Sytuacji 1 art. 7 oraz 8 Ustawy VAT nie mają zastosowania.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca uważa, że z tytułu czynności opisanych w Sytuacji 1 nie ma obowiązku wykazania podatku należnego VAT i nie jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej.

Sytuacja 2

W Sytuacji 2 Wnioskodawca nabywa napoje alkoholowe w celu ich zużycia w trakcie spotkania wigilijnego/wielkanocnego lub innego spotkania o charakterze integracyjnym z pracownikami Spółki, w tym także w tracie wyjazdów integracyjnych.

W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, w opinii Spółki dokonuje ona przedmiotowych nabyć towarów w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną, a zatem przysługuje jej prawo wyrażone w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu tych towarów. Argumenty przemawiające za prawem do odliczenia podatku naliczonego VAT są takie same jak przedstawione w Sytuacji 1. Spółka wnosi zatem, aby analizując stanowisko Spółki, Minister Finansów uwzględnił argumenty przedstawione w stanowisku Spółki do Sytuacji 1. Dodatkowo Spółka zaznacza, iż napoje alkoholowe zużywane podczas spotkań (np. kieliszek wina) podobnie jak inne napoje służą w tym wypadku celom integracyjnym, polepszeniu wzajemnej komunikacji między pracownikami, a w konsekwencji zwiększeniu efektywności wykonywanych obowiązków pracowniczych na rzecz Spółki.

2. Stanowisko dotyczące pytania 2b (podatek należny VAT)
   
   

Zdaniem Spółki zużywanie napojów alkoholowych w ramach spotkań okolicznościowych i integracyjnych nie powoduje konieczności rozpoznania obowiązku podatkowego VAT. Obowiązek taki mógłby ewentualnie powstać dopiero wówczas gdyby Spółka dokonała omawianych zakupów na cele osobiste pracowników. Takie wnioski płyną bowiem z analizy dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT.

Tymczasem, skoro spotkania i wyjazdy, podczas których następuje spożycie napojów alkoholowych mają charakter integracyjny - jednoczący cele pracowników z celami Wnioskodawcy, m.in. dzięki poprawie komunikacji nieformalnej pomiędzy pracownikami, to nie powinno mieć znaczenia, jakiego typu posiłki lub napoje podawane są w trakcie tych spotkań. Ustawodawca nie uzależnia bowiem w odpowiednich przepisach Ustawy VAT zakresu opodatkowania od typu towaru zużywanego (towar alkoholowy/towar bezalkoholowy). Tak długo zatem jak spotkanie jest zorganizowane w celach służących Wnioskodawcy (integracja pracowników, polepszenie wzajemnej komunikacji) nie należy się w takich spotkaniach doszukiwać osobistej korzyści pracownika, a co za tym idzie nie można mówić o zastosowaniu art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT, niezależnie od tego, jaki towar zostanie zużyty w trakcie spotkania.

Zdaniem Spółki, ewentualne uznanie przez Ministra Finansów, iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi do przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, powinno uwzględnić wyłączenie z opodatkowania przewidzianego w art. 7 ust. 3 dla prezentów o niskiej wartości (poniżej 10 zł). Częstując bowiem pracownika kieliszkiem wina (średnia pojemność 150 ml) z butelki (pojemność 0,75 1), Spółka przekazuje mu prezent o malej wartości tak długo, jak butelka wina została zakupiona za nie więcej niż 50 zł (netto). Analogiczne wyliczenia można przeprowadzić oczywiście także dla innych napojów alkoholowych z tym skutkiem, że tak długo jak jednostkowy koszt zakupu jednego kieliszka (standardowej porcji/butelki) danego alkoholu nie przekroczy 10 zł netto, tak długo wspomniana regulacja art. 7 ust. 3 Ustawy VAT będzie wyłączała z opodatkowania VAT tego rodzaju zużycia towarów. W rezultacie, w takim przypadku Wnioskodawca nie byłby zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu zużycia tego typu towarów w trakcie spotkań z pracownikami. Niemniej Spółka zaznacza, iż omawianą okoliczność przytacza jedynie na wypadek, gdyby Minister Finansów nie podzielił stanowiska Spółki, iż w Sytuacji 2 art. 7 oraz 8 Ustawy VAT nie mają zastosowania.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważa, że z tytułu czynności opisanych w Sytuacji 2 nie ma obowiązku wykazania podatku należnego VAT i nie jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej.

Sytuacja 3.

1. Stanowisko dotyczące pytania 3a (podatek naliczony VAT)
   
   

W Sytuacji 3 dochodzi do zużycia alkoholu w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki, przy czym omawiane napoje są zużywane głównie przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie także przez pracowników uczestniczących w spotkaniu.

Spotkania z kontrahentami mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki, w ramach której Spółka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. A zatem koszty tych spotkań — w tym koszty poczęstunku np. kieliszkiem wina także mają związek omawianymi czynnościami. Z tego powodu Spółka uważa, iż zgodnie z art. 86 ust 1 Ustawy VAT przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu ww. towarów. Spółka zaznacza jednocześnie, iż Ustawa VAT nie uzależnia prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od rodzaju towaru (alkoholowy/bezalkoholowy) zakupionego w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

2. Stanowisko dotyczące pytania 3b (podatek należny VAT)
   
   

Zdaniem Spółki zużycie napojów alkoholowych przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie pracowników Spółki na spotkaniach z kontrahentami nie spowoduje konieczności rozpoznania przez Spółkę obowiązku podatkowego z tytułu podatku należnego VAT. W ocenie Spółki w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT.

Po pierwsze, jeżeli chodzi o kontrahentów, przepis ten mógłby mieć potencjalnie zastosowanie wyłącznie w przypadku dokonania darowizny, tj. przekazania towaru, a nie jego zużycia. Stąd, w świetle wykładni gramatycznej, poza zakresem wspominanej regulacji powinno znaleźć się zużycie tego typu towarów przez kontrahentów bezpośrednio na spotkaniach organizowanych przez Spółkę. W efekcie zużycie towarów przez kontrahentów podczas spotkań nie będzie, zdaniem Spółki, opodatkowane VAT. Potwierdzają to również interpretacje Ministra Finansów: z 04.08.2011 roku sygn. ILPP2/443-786/11-2/AK, z 19.08.2011 roku, sygn. IPPP1/443-941/11-4/AW.

Z kolei w odniesieniu do pracowników, którzy jak zaznaczono w stanie faktycznym również mogą się podczas spotkań z kontrahentami częstować się napojami alkoholowymi, zużycie przez nich tych napojów również zdaniem Spółki nie podlega VAT.

Mimo iż zużycie towarów na rzecz pracowników mogłoby potencjalnie powodować konieczność rozpoznania podatku należnego VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, to jednak w przypadku pracowników, przepis ten wymaga, aby zużycie towarów zostało dokonane na cele osobiste pracowników.

Zdaniem Spółki spotkania biznesowe nie są organizowane w celach osobistych pracowników Spółki. Nie sposób w opisanej sytuacji doszukać się korzyści osobistej pracownika będącego w trakcie tego typu spotkania reprezentantem Wnioskodawcy i dążącego do osiągnięcia celów zgodnych ze strategią Spółki (np. pozyskanie klienta, wynegocjowanie dobrych warunków kontraktu itp.). Uczestnictwo przedstawiciela Spółki w tego typu spotkaniach jest niezależne jego osobistych potrzeb i stanowi wypełnienie obowiązku służbowego takiej osoby. Z tego powodu także częstowanie się przez pracowników napojami alkoholowymi podczas spotkań biznesowych nie może być traktowane jako zużycie na cele osobiste i z tego powodu nie powinno podlegać VAT.

Zdaniem Spółki, ewentualne uznanie przez Ministra Finansów w wydanej interpretacji, iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi do przekazania towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT, powinno uwzględnić wyłączenie z opodatkowania przewidzianego w art. 7 ust. 3 dla prezentów o niskiej wartości (poniżej 10zł). W ocenie Spółki częstując kontrahenta kieliszkiem wina (średnia pojemność 150 ml) z butelki (pojemność 0,75 1), Spółka przekazuje mu prezent o małej wartości tak długo, jak butelka wina została zakupiona za nie więcej niż 50 zł (netto). Analogiczne wyliczenia można przeprowadzić oczywiście także dla innych napojów alkoholowych z tym skutkiem, że tak długo jak jednostkowy koszt zakupu jednego kieliszka (standardowej porcji) danego alkoholu nie przekroczy 10 zł netto, tak długo zastosowanie znajdzie wspomniana regulacja art. 7 ust. 3 Ustawy VAT.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważa, że z tytułu czynności opisanych w Sytuacji 3 nie powstaje obowiązek w podatku należnym VAT i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Treść art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b cyt. ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2011r. dla celów podatku VAT stosuje się PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Powyższa Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne wskazując, iż sekcja ta obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,

• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

• usługi stołówkowe,

• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

I tak w dziale 56 ww. klasyfikacji mieszczą się „usługi związane z żywnością”, w tym pod symbolem PKWiU 56.10 „usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych” oraz pod symbolem PKWiU 56.29 „pozostałe usługi gastronomiczne”. Natomiast usługi cateringowe zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21 „usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)”.

Z powyższego wynika, iż usługi cateringowe są usługami odrębnymi w stosunku do gastronomicznych, co wynika wprost z cyt. wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zatem wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług od usług gastronomicznych, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności Spółka ponosi wydatki związane z organizacją różnego rodzaju spotkań z kontrahentami bądź wewnętrznych spotkań pracowniczych. Można wyróżnić różne warianty w których Wnioskodawca nabywa usługi cateringowe lub gastronomiczne z przeznaczeniem dla pracowników. W ramach przedstawionych sytuacji przez Wnioskodawcę dochodzi do zużycia artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych jak i alkoholowych w trakcie spotkania wigilijnego/wielkanocnego lub innego spotkania o charakterze integracyjnym z pracownikami Spółki, w tym także odbywanych w trakcie wyjazdów integracyjnych poza siedzibą Wnioskodawcy. Występuje również sytuacja w której następuje zużycie napojów alkoholowych w trakcie spotkań z kontrahentami Spółki, przy czym omawiane napoje są zużywane głównie przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie także pracowników uczestniczących w spotkaniu. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabycia towarów i usług przeznaczonych do zużycia podczas spotkań.

W świetle przedstawionych okoliczności, organizowanie spotkań dla pracowników, wyjazdów integracyjnych – jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku ma na celu lepsze zintegrowanie pracowników, zidentyfikowanie ich z misją przedsiębiorstwa oraz budowanie kultury korporacyjnej opartej na wzajemnych relacjach, pomocy, zaufaniu oraz dążeniu do wspólnych celów, co w efekcie ma dać lepszą komunikację na płaszczyźnie zawodowej, a w konsekwencji lepsze wyniki w pracy na rzecz Spółki. Wnioskodawca również dodaje, że w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami nie sposób doszukać się korzyści osobistej pracownika będącego w trakcie tego typu spotkania reprezentantem Wnioskodawcy i dążącego do osiągnięcia celów zgodnych ze strategią Spółki (np. pozyskanie klienta, wynegocjowanie dobrych warunków kontraktu).

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane usługi cateringowe, artykuły spożywcze, napoje bezalkoholowe jak i alkoholowe, które przeznaczone są do zużycia w trakcie spotkań wigilijnych/wielkanocnych wyjazdów integracyjnych wśród pracowników również poza siedzibą Wnioskodawcy jak i spotkań z kontrahentami Spółki mają związek pośredni z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem usług cateringowych, artykułów spożywczych, napojów bezalkoholowych jak i alkoholowych, przeznaczonych do zużycia w trakcie spotkań wigilijnych/wielkanocnych, spotkań i wyjazdów integracyjnych wśród pracowników w tym również poza siedzibą Wnioskodawcy, a także spotkań z kontrahentami Spółki, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. W konsekwencji powyższego, jak słusznie zauważył Wnioskodawca nabycie usługi gastronomicznej w celu organizacji spotkania wigilijnego/wielkanocnego lub innego spotkania o charakterze integracyjnym z pracownikami Spółki, w tym także odbywanych w trakcie wyjazdów integracyjnych poza siedzibą nie daje prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabycia tej usługi.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca powziął również wątpliwość odnośnie sytuacji kiedy Spółka dokona odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług, czy będzie zobowiązana do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz pracowników biorących udział w spotkaniach integracyjnych czy spotkaniach z kontrahentami.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem z powyższego jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ww. ustawy).

Ponadto, z treści przytoczonego art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów, gdy ich spożytkowanie nastąpiło na cele osobiste osób ściśle określonych w tym przepisie, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca posłużył się dwoma pojęciami: „przekazanie” i „zużycie”.

Zatem z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, musi zostać spełniony warunek wymieniony w ww. przepisie, t.j. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotna jest indywidualna ocena okoliczności konkretnego przypadku. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności Spółka ponosi wydatki związane z organizacją różnego rodzaju spotkań z kontrahentami bądź wewnętrznych spotkań pracowniczych. W szczególności Spółka nabywa towary i usługi celem ich zużycia podczas tych spotkań. Można wyróżnić różne sytuacje w których Wnioskodawca nabywa usługi cateringowe lub gastronomiczne z przeznaczeniem dla pracowników. W trakcie spotkania wigilijnego/wielkanocnego lub innego spotkania o charakterze integracyjnym z pracownikami Spółki, w tym także odbywanych w trakcie wyjazdów integracyjnych poza siedzibą Wnioskodawcy, dochodzi do zużycia artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych jak i alkoholowych. Występuje również sytuacja w której następuje zużycie napojów alkoholowych w trakcie spotkań biznesowych z kontrahentami Spółki, przy czym omawiane napoje są zużywane głównie przez kontrahentów oraz w ograniczonym zakresie także pracowników uczestniczących w spotkaniu.

W świetle przedstawionych okoliczności, organizowanie spotkań dla pracowników, wyjazdów integracyjnych – jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku ma na celu lepsze zintegrowanie pracowników, zidentyfikowanie ich z misją przedsiębiorstwa oraz budowanie kultury korporacyjnej opartej na wzajemnych relacjach, pomocy, zaufaniu oraz dążeniu do wspólnych celów, co w efekcie ma dać lepszą komunikację na płaszczyźnie zawodowej, a w konsekwencji lepsze wyniki w pracy na rzecz Spółki. Wnioskodawca również dodaje, że w ramach spotkań biznesowych z kontrahentami nie sposób doszukać się korzyści osobistej pracownika będącego w trakcie tego typu spotkania reprezentantem Wnioskodawcy i dążącego do osiągnięcia celów zgodnych ze strategią Spółki (np. pozyskanie klienta, wynegocjowanie dobrych warunków kontraktu).

Jak wynika z powyższego organizacja spotkania wigilijnego/wielkanocnego dla pracowników, spotkań i wyjazdów integracyjnych wśród pracowników także poza siedzibą Wnioskodawcy i nabycie usług cateringowych lub gastronomicznych związana była z działalnością gospodarczą podatnika. Poprzez budowę wzajemnych relacji, jednocząc cele pracowników z celami Spółki, dzięki poprawie komunikacji nieformalnej między pracownikami Spółka osiągnie korzyść, która w konsekwencji przełoży się na lepsze wyniki pracy na rzecz Spółki.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że organizacja spotkania wigilijnego/wielkanocnego dla pracowników, spotkania i wyjazdu integracyjnego wśród pracowników, także poza siedzibą Wnioskodawcy i nabycie usługi gastronomicznej lub cateringowej w sposób pośredni związana jest z działalnością gospodarczą Spółki. Z uwagi na powyższe w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż organizacja przedmiotowych spotkań związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego należy również stwierdzić, iż opodatkowaniu nie podlega zużycie przez pracowników artykułów spożywczych, napojów bezalkoholowych jak i alkoholowych w trakcie spotkania wigilijnego/wielkanocnego, innego spotkania o charakterze integracyjnym, odbywanym również poza siedzibą Wnioskodawcy jak i spotkania z kontrahentem bowiem w tym przypadku nie ma miejsce zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Ponadto z cytowanego art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Natomiast nieodpłatne przekazanie towarów w ramach prowadzonej działalności, w celu zużycia ich podczas spotkań biznesowych przez kontrahentów Spółki nie podlega opodatkowaniu, gdyż bezpośredni beneficjent, którym jest kontrahent Wnioskodawcy jako osoba trzecia nie jest pracownikiem, udziałowcem lub inną osoba wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatną dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz pracowników i kontrahentów, gdyż niewątpliwie dotyczy zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na (upominki), oraz opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.