Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-348/15-2/MN
z 17 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 5 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie wstąpienia we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejmowanego podmiotu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie wstąpienia we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejmowanego podmiotu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” S.A. (dalej: „Wnioskodawca”) jest bankiem mającym siedzibę na terytorium Polski, wykonującym czynności bankowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe.

W przyszłości Wnioskodawca może przejąć jedną ze spółdzielczych kas oszczędnościowo -kredytowych (dalej: „SKOK”), która została utworzona na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (dalej: „ustawa o SKOK”).

Podstawą prawną przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę będzie decyzja wydana przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie art. 74c ust. 4 ustawy o SKOK, zgodnie z którym w przypadku braku zgody innej kasy na przejęcie kasy lub braku możliwości przejęcia kasy przez inną kasę, Komisja Nadzoru Finansowego uwzględniając potrzebę ochrony stabilności rynku finansowego i bezpieczeństwa środków zgromadzonych na rachunkach kasy może podjąć decyzję o przejęciu kasy albo o przejęciu wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy przez bank krajowy, za jego zgodą albo decyzję o likwidacji kasy.

Proces przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę będzie elementem szerszych działań podejmowanych przez Komisję Nadzoru Finansowego w ramach restrukturyzacji sektora SKOK w celu zapewnienia bezpieczeństwa środków finansowych zgromadzonych przez członków tych SKOK, które znalazły się w trudnej sytuacji finansowej i w odniesieniu do których nie jest już możliwe realizowanie innych środków naprawczych przewidzianych w ustawie o SKOK. Nadrzędnym celem programu restrukturyzacji SKOK jest potrzeba zapewnienia stabilności sektora finansowego w Polsce oraz ograniczenie ryzyka systemowego.

Zgodnie z art. 74c ust. 4 ustawy o SKOK, Wnioskodawca dokona przejęcia kasy, a więc całego majątku jednego ze SKOK.

Do opisanego powyżej przejęcia będą miały zastosowanie przepisy art. 74i ust. 2 ustawy o SKOK, w myśl którego z dniem przejęcia bank krajowy przejmujący wchodzi we wszystkie prawa i obowiązki kasy przejmowanej. Równocześnie, zgodnie z art. 74i ust. 5 ustawy o SKOK, bank krajowy przejmujący złoży do właściwego rejestru sądowego wniosek o wykreślenie z rejestru przejmowanej kasy.

Tym samym, Wnioskodawca stanie się sukcesorem prawnym przejętego SKOK, tj. przejęcie SKOK przez Wnioskodawcę będzie skutkowało wstąpieniem przez Wnioskodawcę we wszystkie prawa i obowiązki przejętego SKOK, a przejęty SKOK utraci byt prawny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku opisanego powyżej przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę będzie miał zastosowanie art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, a tym samym, czy Wnioskodawca wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki SKOK?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanego powyżej przejęcia SKOK będzie miał zastosowanie art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, a tym samym Wnioskodawca wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejętego SKOK.

W konsekwencji, jako sukcesor podatkowy danego SKOK z jednej strony będzie zobowiązany, np. do rozpoznania i opodatkowania przychodu z tytułu usług świadczonych przez SKOK, a których obowiązek podatkowy powstał już po przejęciu SKOK przez Bank, a z drugiej strony będzie uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych odsetek od przejętych depozytów członków SKOK oraz rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności z tytułu udzielonych przez SKOK kredytów i pożyczek, których nieściągalność zostanie uprawdopodobniona (na zasadach wskazanych w ustawie CIT).

Uzasadnienie

Na podstawie art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej – osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Z kolei, zgodnie z art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej – przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

W opinii Wnioskodawcy, powołany powyżej przepis art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej powinien mieć zastosowanie do przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę na podstawie decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, wydanej na podstawie art. 74c ust. 4 ustawy o SKOK.

Wnioskodawca wskazuje, że przepis art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej dotyczy przypadku, w którym osoba prawna przejmuje inną osobę prawną, a więc kiedy następuje przeniesienie całego majątku jednej osoby prawnej na inną osobę prawną.

Wnioskodawca wskazuje, że sytuacja taka będzie miała miejsce w przypadku przejęcia przez Wnioskodawcę SKOK. Na mocy decyzji wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego, Wnioskodawca przejmie cały majątek SKOK. Nie ulega również wątpliwości, że w tym przypadku dochodzi do przejęcia przez osobę prawną (Wnioskodawcę – bank będący osobą prawną) innej osoby prawnej (SKOK). Zgodnie bowiem z art. 2 ustawy o SKOK, kasa jest spółdzielnią, do której w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r., poz. 1443). W myśl natomiast art. 11 § 1 ustawy z dnia z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego.

W opinii Wnioskodawcy, spełnione są zatem wszystkie przesłanki wskazane w art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Wnioskodawca również wskazuje, że celem norm prawnych ujętych w art. 93 Ordynacji podatkowej jest zasadniczo uregulowanie kwestii sukcesji podatkowej u następców prawnych podmiotów, których byt prawny ustaje w wyniku określonych działań.

Jak stanowi doktryna, „następstwo prawne w prawie podatkowym dotyczy głównie ciężarów ciążących na podatniku w związku z koniecznością wykonania zobowiązań podatkowych poprzednika prawnego jako dłużnika podatkowego. Sukcesja podatkowa w niektórych przypadkach oznacza jednak również prawo do korzystania przez następcę prawnego z uprawnień związanych z wykonaniem zobowiązań podatkowych, możliwość kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego oraz wykorzystywania ulg i zwolnień podatkowych służących poprzednikowi. W efekcie oznacza to, że z jednej strony podatkowi następcy prawni będą mogli dochodzić od budżetu państwa albo gminy samorządowej kwot nadpłaconych lub nienależnie uiszczonych podatków wraz z przysługującym im oprocentowaniem, z drugiej zaś ciąży na nich zobowiązanie zapłaty zaległości podatkowych dotychczasowego podatnika (H. Dzwonkowski, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2014).

Przepisy dotyczące sukcesji podatkowej mają zatem na celu ochronę interesów Skarbu Państwa, gdyż dają możliwość egzekwowania od następców prawnych należności podatkowych ciążących na ich poprzednikach. W razie bowiem ustania bytu prawnego podmiotu, który łączy się z innym podmiotem lub też jest przejmowany przez inny podmiot, wobec braku powyższych regulacji nie istniałaby prawna możliwość (i) egzekwowania istniejących zobowiązań podatkowych, (ii) weryfikacji i kontroli przez organy podatkowe rozliczeń podatkowych podmiotu łączonego lub przejmowanego, a w razie zidentyfikowania nieprawidłowości do dochodzenia od następcy prawnego zaległych podatków wraz z odsetkami za zwłokę.

W przypadku zatem uznania, że w razie przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę na podstawie art. 74 ust. 4c ustawy o SKOK nie ma zastosowania art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, z chwilą przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę nie istniałby podmiot, który odpowiadałby za obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego. Wnioskodawca bowiem wskazuje, że z dniem przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę ustanie byt prawny SKOK, a zatem przestanie on także istnieć jako podatnik. W przypadku uznania, że nie ma w tej sytuacji zastosowania art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca (ani żaden inny podmiot) nie odpowiadałby za zobowiązania podatkowe SKOK sprzed dnia przejęcia. Niemożliwe zatem byłoby dochodzenie od Wnioskodawcy jakichkolwiek zaległych podatków SKOK.

W opinii Wnioskodawcy należy zatem uznać, że celem racjonalnego ustawodawcy nie było dopuszczenie do sytuacji, w której organy podatkowe nie mogłyby dochodzić od następców prawnych zobowiązań podatkowych przejmowanego SKOK, które powstały lub powinny były powstać w okresie, w którym istniał on jako odrębny podatnik. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wykładnia celowościowa art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej jednoznacznie wskazuje, że przepis ten powinien mieć zastosowanie do sytuacji, w której Wnioskodawca dokona przejęcia SKOK na podstawie art. 74c ust. 4 ustawy o SKOK.

W konsekwencji zastosowania art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, w sytuacji przejęcia SKOK przez Bank, Wnioskodawca – jako sukcesor podatkowy przejętego SKOK – będzie zobowiązany np. do rozpoznania i opodatkowania przychodu z tytułu usług świadczonych przez SKOK, a których obowiązek podatkowy powstał już po przejęciu SKOK przez Bank, czy do zapłaty zobowiązania w podatku VAT wynikającego z obowiązku w VAT powstałego po stronie SKOK, którego termin płatności przypada już po przejęciu SKOK, ale równocześnie Bank będzie uprawniony np. do:

• kontynuowania rozliczeń międzyokresowych czynnych dokonywanych przez SKOK, tj. do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów rozliczanych w czasie, które nie stanowiły dotychczas w SKOK kosztów uzyskania przychodów;
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ujętych dotychczas przez SKOK jako rezerwy lub bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w przypadku ujęcia tych wydatków w księgach Wnioskodawcy na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) jako koszt inny niż rezerwy lub bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów;
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń, których SKOK dotychczas nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na brak ich wypłaty – w przypadku dokonania ich wypłaty przez Wnioskodawcę;
• kontynuowania zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych i WNiP przejętych przez SKOK, przy zachowaniu ustalonej przez SKOK wartości początkowej środków trwałych i WNiP, z uwzględnieniem odpisów amortyzacyjnych dokonanych dotychczas przez SKOK oraz metody amortyzacji stosowanej przez SKOK;
• zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych odsetek od przejętych depozytów;
• zaliczania do kosztów uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności z tytułu udzielonych przez SKOK kredytów i pożyczek, których nieściągalność zostanie uprawdopodobniona (na zasadach wskazanych w ustawie CIT).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej – przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej – osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Według art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej – przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej – przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych.

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest bankiem mającym siedzibę na terytorium Polski, wykonującym czynności bankowe w rozumieniu ustawy Prawo bankowe. W przyszłości Wnioskodawca może przejąć jedną ze spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, która została utworzona na podstawie przepisów ustawy o SKOK. Wnioskodawca dokona przejęcia kasy, a więc całego majątku jednego ze SKOK. Przejęty SKOK utraci byt prawny. Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku dochodzi do przejęcia przez osobę prawną (Wnioskodawcę – bank będący osobą prawną) innej osoby prawnej (SKOK). SKOK jest spółdzielnią, do której w zakresie nieuregulowanym ustawą o SKOK stosuje się przepisy ustawy Prawo spółdzielcze.

Zgodnie z art. 74c ust. 4 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1450, z późn. zm.) – w przypadku braku zgody innej kasy na przejęcie kasy lub braku możliwości przejęcia kasy przez inną kasę, Komisja Nadzoru Finansowego uwzględniając potrzebę ochrony stabilności rynku finansowego i bezpieczeństwa środków zgromadzonych na rachunkach kasy może podjąć decyzję o przejęciu kasy albo o przejęciu wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy przez bank krajowy, za jego zgodą albo decyzję o likwidacji kasy.

Na mocy art. 74i ust. 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych – z dniem przejęcia kasa albo bank krajowy przejmujący wchodzi we wszystkie prawa i obowiązki kasy przejmowanej, a w przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań, następstwo prawne ogranicza się do przejmowanych praw majątkowych i zobowiązań.

Według art. 74i ust. 5 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych – kasa albo bank krajowy przejmujący złoży do właściwego rejestru sądowego wniosek o wykreślenie z rejestru przejmowanej kasy.

W myśl art. 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych – kasa jest spółdzielnią, do której w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r., poz. 1443).

Stosownie do art. 7 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r., poz. 1443, z późn. zm.) – spółdzielnia podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Na mocy art. 11 § 1 ustawy Prawo spółdzielcze – spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego.

Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowej sprawie będzie miało miejsce zdarzenie, w wyniku którego osoba prawna (Wnioskodawca – spółka akcyjna) połączy się przez przejęcie z inną osobą prawną (SKOK). Zatem, wypełnione zostaną przesłanki określone w art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji, w przypadku opisanego we wniosku przejęcia SKOK przez Wnioskodawcę będzie miał zastosowanie art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, a tym samym, Wnioskodawca wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki SKOK.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku – zapytania sformułowanego na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.