INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 09 listopada 2011 r. (data wpływu 18 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 03 lutego 2012 r. (data wpływu 08 lutego 2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zamierza rozpocząć działalność polegającą na sprzedaży odzieży przez internet. W ramach akcji promocyjnej mającej na celu intensyfikację sprzedaży, Spółka będzie przyznawać klientom bony towarowe o wartości 20 zł, uprawniające nabywcę do zakupu towarów po cenie obniżonej o wartość bonu. Bon nie jest wymienialny na kwotę pieniężną.

Pismem uzupełniającym z dnia 03 lutego 2012 r. Spółka poinformowała, iż każda akcja promocyjna, przeprowadzona przez Spółkę, znajduje oparcie w stosownym regulaminie zawierającym dokładny opis warunków sprzedaży oraz zasad przyznawania klientom bonu na określoną kwotę.

Przyznawanie ww. bonów towarowych jest traktowane przez Spółkę jako udzielenie „bonifikaty”, tzn. w rozumieniu Spółki jest to rodzaj rabatu (przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia „bonifikata”, w związku z tym jej definicja powinna być odczytywana zgodnie ze znaczeniem językowym. Bonifikata to obniżka ceny przyznawana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta. Jest to rodzaj rabatu, czyli obniżki ustalonej ceny określonego towaru wyrażonej procentowo lub kwotowo).

W ramach akcji promocyjnej mającej na celu intensyfikację sprzedaży, Spółka wydaje klientom bony towarowe uprawniające nabywcę do późniejszych zakupów po cenie obniżonej o kwotę bonu. W konsekwencji, nabywca zyskuje uprawnienie do zakupu produktu po cenie obniżonej o kwotę bonu. Bon nie jest wymienialny na kwotę pieniężną.

W kontekście powyższego stanu faktycznego, Spółka stoi na stanowisku, iż sprzedaż produktu po cenie obniżonej o kwotę wynikającą z bonu przy zakupie przez nabywcę, Spółka powinna traktować jak udzielenie rabatu i wykazywać dla celów podatku od towarów i usług obrót pomniejszony o ten rabat.

Zdaniem Spółki, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwoty wynikające z realizacji sprzedaży zalicza się do przychodów, przy czym ich wartość należy pomniejszyć o kwotę udzielonego rabatu.

Spółka udziela klientowi rabatu w momencie dokonywania przez klienta zakupu produktu objętego akcją intensyfikującą sprzedaż pod warunkiem okazania przez klienta bonu towarowego, uprawniającego do nabycia produktu po cenie obniżonej.

Akcje promocyjne Spółki mają na celu intensyfikację sprzedaży. Mają one jednocześnie jednoznaczny związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Są to bowiem akcje mające na celu zachęcenie klientów Spółki do dokonywania zakupów w Jej sklepie internetowym oraz w konsekwencji są one ukierunkowane na wzrost sprzedaży Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy za przychód Spółki należy uznać kwotę zapłaconą przez nabywcę odpowiadającą cenie obniżonej o wartość bonu (tj. o 20 zł)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem są kwoty należne z tytułu sprzedaży pomniejszone o kwoty udzielonych rabatów, a zatem Spółka powinna zaliczyć do przychodów kwotę zapłaconą przez nabywcę, tj. pomniejszoną o wartość przyznanego bonu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, w myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodami należnymi są więc przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano. Z tak określonych przychodów wyłączeniu podlegają wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia „bonifikata”, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej. Przyjmując za „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”.

Zatem, bonifikata to obniżka ceny przyznawana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta. Jest to rodzaj rabatu, czyli obniżki ustalonej ceny określonego towaru, wyrażonej procentowo lub kwotowo.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Spółka zamierza rozpocząć działalność polegającą na sprzedaży odzieży przez Internet i w ramach akcji promocyjnej mającej na celu intensyfikację sprzedaży, Spółka będzie przyznawać klientom bony towarowe o wartości 20 zł, uprawniające nabywcę do zakupu towarów po cenie obniżonej o wartość bonu. Bon nie jest wymienialny na kwotę pieniężną. Przyznawanie ww. bonów towarowych jest traktowane przez Spółkę jako udzielenie bonifikaty, tzn. w rozumieniu Spółki jest to rodzaj rabatu.

Zatem, przychodem Wnioskodawcy ze sprzedaży będzie kwota faktycznie zapłacona przez nabywcę, tj. pomniejszona o udzieloną bonifikatę. Udzielenie bonifikaty ma tym samym wpływ na obniżenie przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując powyższe, za przychód Spółki należy uznać kwotę zapłaconą przez nabywcę odpowiadającą cenie obniżonej o wartość bonu.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast organ podatkowy, na podstawie art. 14 ust. 3 tej ustawy, jest uprawniony do zbadania zasadności ustalenia ceny w takiej, a nie innej wysokości. Przepis ten stanowi bowiem, iż jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodaje się, iż wniosek Spółki dot. podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 10 lutego 2012 r. nr ILPP2/443-1569/11-4/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.