Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-562/15-2/TR
z 11 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 12 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń rekonwersyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. Pan złożył do Pierwszego Urzędu Skarbowego wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie opodatkowania świadczeń rekonwersyjnych. Pismem z dnia 10 czerwca 2015 r. nr OB-21/705/12/2015 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego – działając na podstawie art. 15 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa – przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy art. 120 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j. Dziennik Ustaw z 2008 r. Nr 141, poz. 892) żołnierze zawodowi oraz byli żołnierze zawodowi zwolnieni ze służby z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 3, 8, 9 lit. b) i pkt 10 oraz art. 112 ust. 1 pkt 3-5 ustawy, mogą korzystać z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wojskowe Biuro Emerytalne zobowiązane jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych należności, a co za tym idzie, złożenie we właściwym organie oraz przesłanie dla podatnika deklaracji PIT- 8AR, czy też powinno wystawić PIT-8C i nie pobierać podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacona przez Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego pomoc rekonwersyjna (koszty przekwalifikowania zawodowego) posiadającym status emeryta lub rencisty, w związku z uprzednio łączącym ich z zakładem pracy stosunkiem służbowym stanowi dla nich przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, od którego nie ma obowiązku pobrania zaliczek ani zryczałtowanego podatku dochodowego. Natomiast od kwot przekraczających limity korzystające z ww. zwolnienia, płatnik, jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% przyznanego świadczenia, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnik będzie zobowiązany przesłać do urzędu skarbowego roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR – deklaracja roczna o zryczałtowanym podatku dochodowym).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany przywołał interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPB1/415-332/14-2/AP i
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-413/08-5/AK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek udzielania pomocy rekonwersyjnej przez dyrektorów wojskowych biur emerytalnych regulowany jest przepisami zawartymi w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1414, z późn. zm.) oraz rozporządzenia z dnia 20 marca 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 57, poz. 344).

Pomocą rekonwersyjną objęci zostali – zgodnie z art. 120 ust. 1 ww. ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych – byli żołnierze zawodowi.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 ww. ustawy, były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjątkiem zwolnionego ze służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1 i 12-15, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może korzystać, na terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, przekwalifikowania i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.

W myśl art. 120 ust. 2 tej ustawy, były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej pełnionej poza granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa w ust. 1, bezterminowo.

W ramach pomocy, o której mowa m.in. w ust. 1, do wysokości limitów, mogą być pokrywane koszty:

1. przekwalifikowania zawodowego;
2. przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia, w którym następuje przekwalifikowanie zawodowe, lub do miejsca odbywania praktyki;
3. zakwaterowania w okresie przekwalifikowania zawodowego lub odbywania praktyki zawodowej (art. 120 ust. 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych).
   
   

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2015 r., poz. 330), żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela.

Stosownie do treści art. 2 tejże ustawy, w ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie:

1. świadczenia pieniężne:
   1. emerytura wojskowa,
   2. wojskowa renta inwalidzka,
   3. wojskowa renta rodzinna,
   4. dodatki do emerytury lub renty,
   5. zasiłek pogrzebowy;
2. inne świadczenia i uprawnienia:
3. świadczenia lecznicze,
4. świadczenia socjalne,
5. prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

W myśl art. 34 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.

Na mocy art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z kolei stosownie do art. 42 ust. 1a cytowanej powyżej ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR). Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Przywołany przepis stanowi, że otrzymywane świadczenie korzysta ze zwolnienia, pod warunkiem, że beneficjentami świadczenia są emeryci lub renciści, oraz że prawo do tego świadczenia wynika z uprzednio łączącego ww. emeryta lub rencistę stosunku służbowego, stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Tym samym, do zwrotu kosztów przekwalifikowania zawodowego emeryta lub rencisty dokonanego na podstawie art. 120 ust. 1 przywołanej ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ma zastosowanie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa wyżej. Nadwyżka ponad kwotę zwolnioną podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wypłacana przez Wojskowe Biuro Emerytalne pomoc rekonwersyjna/koszty przekwalifikowania zawodowego byłemu żołnierzowi zawodowemu (Zainteresowanemu) posiadającemu status emeryta lub rencisty w związku z uprzednio łączącym go z zakładem pracy stosunkiem służbowym stanowi dla niego przychód zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł i od którego to przychodu nie jest zasadne pobieranie przez płatnika zaliczek ani zryczałtowanego podatku dochodowego.

Natomiast od kwot przekraczających limity korzystające z ww. zwolnienia zasadne jest pobieranie przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% przyznanego świadczenia, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto – na podstawie 42 ust. 1a cyt. ustawy podatkowej – na okoliczność ww. świadczenia w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym winna zostać przesłana przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego roczna deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR – Deklaracja roczna o zryczałtowanym podatku dochodowym).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, w odniesieniu do przywołanych przez Zainteresowanego rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.