Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-527/15/NG
z 16 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 21 sierpnia 2015 r. (data otrzymania 27 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków udzielania pomocy społecznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący fundacją (dalej Fundacja) został zarejestrowany w 2015 r. Celami statutowymi Fundacji są m.in.:

1. ochrona zdrowia i pomoc społeczna, w tym pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej, której nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości,
2. działalność charytatywna,
3. podejmowanie działań w zakresie ochrony i promocji zdrowia,
4. wspieranie osób szczególnie uzdolnionych nie mogących realizować swoich przedsięwzięć z uwagi na niedostatek środków finansowych.
   
   

Zgodnie z § 6 lit. 1. Statutu, Fundacja realizuje swoje cele poprzez m.in. przyznawanie świadczeń z zakresu pomocy społecznej osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, której nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości, w szczególności świadczeń w formie zakupu na rzecz potrzebujących leków, materiałów medycznych, potrzebnych zabiegów opiekuńczo-rehabilitacyjnych u podmiotów trzecich zawodowo trudniących się dostarczaniem takich świadczeń lub refundowanie kosztów takich świadczeń. Katalog udzielanych przez Fundację świadczeń z zakresu pomocy społecznej jest zatem katalogiem przykładowym i w konkretnym przypadku może obejmować inne świadczenia (np. przekazanie środków finansowych na bieżące utrzymanie rodziny w zakresie podstawowych potrzeb w sytuacji, gdy konieczność sprawowania osobistej opieki nad ciężko chorym dzieckiem spowodowała tymczasową utratę podstawowego źródła przychodu).

Przyznawanie świadczeń przez Fundację, w tym świadczeń z zakresu pomocy społecznej, odbywa się na podstawie Regulaminu udzielania pomocy (dalej: Regulamin), przyjętego przez Radę Fundacji zgodnie ze Statutem.

Fundacja wskazała, że § 2 Regulaminu definiuje „pomoc” jako „wszelkie wsparcie udzielane osobom fizycznym lub organizacjom pozarządowym, w dowolnej formie, w tym pomoc społeczna i darowizna, o ile spełnione są przesłanki wskazane w § 3 ust. 1 i 2 niniejszego Regulaminu, natomiast „pomoc społeczną” definiuje jako „bezpłatne świadczenia udzielane osobom fizycznym lub rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, mające na celu umożliwienie im przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości, o ile spełnione są przesłanki wskazane w § 3 ust. 1-5 niniejszego Regulaminu, a „darowiznę” jako „bezpłatne świadczenie na rzecz osób fizycznych lub organizacji pozarządowych udzielane kosztem majątku Fundacji, o ile spełnione są przesłanki wskazane w § 3 ust. 1 i 2 niniejszego Regulaminu. W konsekwencji, aby dane świadczenie mogło być potraktowane jako świadczenie z zakresu pomocy społecznej, świadczenie takie nie może być darowizną w rozumieniu art. 888 i nast. k.c. oraz, poza spełnieniem przesłanki określonej w § 3 ust. 1 lub 2 Regulaminu, (które określają katalog otwarty sytuacji kwalifikujących daną osobę do uzyskania pomocy od Fundacji), w danym przypadku musi być spełniona dodatkowa przesłanka określona w § 3 ust. 4 lub 5 Regulaminu, (tj. przesłanka dotycząca sytuacji finansowej osoby lub rodziny), na co wskazuje treść § 3 ust. 3 Regulaminu.

Katalog sytuacji kwalifikujących daną osobę do uzyskania pomocy od Fundacji zawarty został w § 3 ust. 1 Regulaminu, z którego wynika, że pomocy udziela się podopiecznym na zasadach określonych w Statucie i niniejszym Regulaminie, z powodu m. in.:

1. niepełnosprawności,
2. długotrwałej lub ciężkiej choroby,
3. ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
4. zdarzeń losowych i sytuacji kryzysowej,
5. klęski żywiołowej lub ekologicznej,
6. z innych powodów wskazanych w art. 7 ustawy o pomocy społecznej.
   
   

Natomiast w § 2 ust. 2 Regulaminu wskazano, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach, Fundacja może udzielić pomocy swoim podopiecznym z przyczyn niewymienionych w ust. 1. Z kolei § 2 ust. 4 i 5 Regulaminu wskazują na przesłankę sytuacji finansowej, która musi być spełniona, aby dana osoba mogła ubiegać się o uzyskanie od Fundacji pomocy społecznej.

Z § 2 ust. 4 Regulaminu wynika, że świadczenia z zakresu pomocy społecznej mogą być udzielone osobom i rodzinom, których dochód na osobę nie przekracza kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, ogłoszonego przez właściwy organ zgodnie z obowiązującymi przepisami, o ile na potrzebę udzielenia takich świadczeń wskazuje także brak majątku oraz wysokość uzasadnionych wydatków ponoszonych przez daną osobę lub rodzinę. Natomiast § 2 ust. 5 wskazuje, że świadczenia z zakresu pomocy społecznej mogą być udzielone osobom i rodzinom, których dochód na osobę przekracza kwotę wskazaną w ust. 4, o ile kwota uzasadnionych wydatków jakie miesięcznie ponosi dana osoba lub rodzina przekracza kwotę dochodu lub w sytuacji, kiedy kwota uzasadnionych wydatków nie przekracza kwoty dochodów, ale różnica pomiędzy dochodem a tymi wydatkami jest zbyt mała, by zaspokoić elementarne potrzeby. Zgodnie z § 4 ust. 2 Regulaminu, Fundacja każdorazowo bada sytuację życiową osoby, której ma być udzielona pomoc oraz jej najbliższej rodziny. Podstawą do przyznania świadczeń przez Fundację jest pisemny wniosek o udzielnie pomocy złożony przez wnioskującego a zawierający wszystkie niezbędne informacje wraz z oświadczeniem o zgodności podanych informacji ze stanem faktycznym (według wzoru przyjętego przez Fundację). Do wniosku, w zależności od sytuacji faktycznej, wnioskodawca dołącza dokumenty potwierdzające przedstawione przez niego fakty np.: zaświadczenie lekarskie, potwierdzające występowanie choroby lub niepełnosprawności, wstępny kosztorys obejmujący koszty leczenia, inne właściwe dokumenty potwierdzające sytuację życiową osoby, której ma być udzielona pomoc i jej najbliższej rodziny. Osoba wnioskująca do Fundacji o udzielenie pomocy, wyraża również zgodę na weryfikację jej sytuacji życiowej. Natomiast osoba, której ma być udzielona pomoc społeczna, poza wskazanymi wyżej dokumentami ma obowiązek przedstawić, w zależności od sytuacji faktycznej, dokumenty świadczące o sytuacji finansowej tej osoby oraz jej najbliższej rodziny (§ 4 ust. 3 Regulaminu), którymi mogą być: zaświadczenie od pracodawcy potwierdzające wysokość zarobków w ciągu ostatnich trzech miesięcy osoby lub rodziny, rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych za poprzedni rok podatkowy osoby lub rodziny, decyzje organów państwowych przyznających świadczenia pieniężne osobie lub rodzinie, zaświadczenie z ośrodka pomocy społecznej o sytuacji materialno-bytowej osoby lub rodziny lub oświadczenie o niekorzystaniu z takiej pomocy, informacja o miesięcznych wydatkach osoby lub rodziny potwierdzoną w miarę możliwości stosownymi dokumentami lub fakturami, oświadczenie dotyczące wysokości zgromadzonego majątku osoby lub rodziny. W szczególnych przypadkach, ze względu na specyfikę wniosku bądź sposobu udzielania pomocy przez Fundację, zarząd Fundacji może wystąpić do osoby ubiegającej się o udzielenie pomocy z prośbą o przekazanie dodatkowych dokumentów (§ 4 ust. 4 Regulaminu).

Zgodnie z § 6 ust. 1 Regulaminu, obowiązkiem podopiecznego jest wykorzystanie przyznanej pomocy (w tym pomocy społecznej) zgodnie z umową zawartą z Fundacją (tj. przeznaczenie jej na cel wskazany w tej umowie). Natomiast § 6 ust. 2 Regulaminu nakłada na podopiecznych obowiązek przekazania do Fundacji potwierdzenia wykorzystania przyznanej pomocy poprzez złożenie pisemnego oświadczenia lub kserokopii właściwych dokumentów (np. rachunków, faktur) w terminie 30 dni od wykorzystania tej pomocy. W przypadku niedotrzymania wskazanego terminu przez podopiecznego lub niezłożenia potwierdzenia wykorzystania przyznanej pomocy, Fundacja może żądać zwrotu przekazanej pomocy. Każdorazowo umowa zawarta z podopiecznym precyzuje sposób potwierdzenia wykorzystania przyznanej pomocy i nakłada obowiązek przekazania właściwych dokumentów, możliwych do uzyskania w danym stanie faktycznym, a dopiero gdy uzyskanie dokumentów jest niemożliwe lub niecelowe, Fundacja opiera się na sprawozdaniu z wykorzystania przyznanej pomocy.

Świadczenia z zakresu pomocy społecznej udzielanej przez Fundację mogą przyjąć zarówno formę zakupu przez Fundację potrzebnych świadczeń (np. leków, materiałów medycznych, zabiegów u podmiotów trzecich zawodowo trudniących się dostarczaniem takich świadczeń), jak i formę refundacji kosztów takich świadczeń. Świadczenia z zakresu pomocy społecznej mogą przyjmować także inne formy np. mogą polegać na przekazaniu środków finansowych na bieżące utrzymanie rodziny w zakresie jej podstawowych potrzeb w sytuacji, gdy konieczność sprawowania osobistej opieki nad ciężko chorym dzieckiem spowodowała tymczasową utratę podstawowego źródła przychodu. Fundacja pozyskuje środki na prowadzenie działalności statutowej przede wszystkim z darowizn.

Fundacja ma wątpliwości dotyczące kwalifikacji podatkowej udzielanych świadczeń i związanych z tym ewentualnych obowiązków ciążących na Fundacji.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy Fundacja jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przekazania świadczeniobiorcom świadczeń z zakresu pomocy społecznej i w konsekwencji czy jest zobowiązana do wystawiania deklaracji PIT-8C dla świadczeniobiorców?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie świadczeń na rzecz osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej, której nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości, a które spełniają kryteria wskazane przez Fundację w § 3 ust. 1-5 Regulaminu stanowi udzielanie świadczeń z zakresu pomocy społecznej, a zatem stanowi dla tych osób przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Fundacja nie będzie płatnikiem z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przekazaniem tych świadczeń i tym samym Fundacja nie będzie zobowiązana do wystawiania deklaracji PIT-8C dla świadczeniobiorców.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy –przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa źródła przychodów, z których dochód (przychód) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przy czym punkt 9 wskazanego przepisu wymienia przychody z innych źródeł. Ze względu na zapis art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy w związku z art. 20 ust. 1 tej ustawy, określone w ww. przepisie źródła przychodów stanowią katalog otwarty.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w tym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to wyliczenie przykładowe, a katalog tych przychodów nie ma charakteru zamkniętego.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne. W rozumieniu powyższych przepisów, przekazanie przez Fundację środków finansowych lub innych świadczeń, które nie będzie odbywało się w ramach umowy darowizny, będzie stanowić dla świadczeniobiorcy przychód „z innych źródeł”. Jednakże zdaniem Fundacji, jeśli zostaną spełnione wskazane niżej przesłanki, przychód ten będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy, jako świadczenie z pomocy społecznej.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej”, zatem należy odnieść się w tym zakresie do przepisów odrębnych. Definicję oraz zasady udzielania pomocy społecznej określa ustawa o pomocy społecznej.

Z przepisów tej ustawy wynika, że pomoc społeczna jest instytucją polityki państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości (art. 2 ust. 1 ww. ustawy). Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracujące w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ww. ustawy). Zatem z przepisów ustawy o pomocy społecznej wynika, że organizacje pozarządowe (m.in. fundacje) mogą prowadzić działalność w zakresie pomocy społecznej.

Ponadto art. 7 ustawy o pomocy społecznej wskazuje otwarty katalog sytuacji, w jakich pomoc społeczna jest udzielana. Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu: ubóstwa, sieroctwa, bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej lub ciężkiej choroby, przemocy w rodzinie, potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi, potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności, bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych, trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego, alkoholizmu lub narkomanii, zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej, klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, pomoc społeczna udzielana przez Fundację ma na celu pomoc osobom i ich rodzinom w trudnej sytuacji życiowej spowodowanej m.in. niepełnosprawnością, długotrwałą lub ciężką chorobą, ochroną macierzyństwa lub wielodzietności, zdarzeniami losowymi i sytuacjami kryzysowymi, klęskami żywiołowymi lub ekologicznymi, z innych powodów wskazanych w art. 7 ustawy o pomocy społecznej. Zatem udzielana pomoc mieści się celach pomocy społecznej określonych przepisami ustawy o pomocy społecznej. Ponadto zgodnie z Regulaminem, sytuacja życiowa i materialna osób ubiegających się o pomoc społeczną jest każdorazowo indywidualnie oceniana i weryfikowana przez Zarząd Fundacji, który podejmuje decyzję o udzieleniu pomocy społecznej. Należy również wskazać, że udzielanie pomocy społecznej zostało wskazane w celach statutowych Fundacji.

Zdaniem Fundacji, świadczenia pomocy społecznej są przyznawane przez Fundację zgodnie z zasadami ustawy o pomocy społecznej. Konsekwentnie wartość świadczeń udzielanych w ramach, pomocy społecznej przez Fundację, której statut przewiduje tego rodzaju działalność może korzystać z ww. zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia Wnioskodawca uważa, że wartość świadczeń sfinansowanych przez Fundację dzieciom i ich rodzinom, w ramach wykonywania celów statutowych Fundacji z zakresu realizacji zadań w ramach pomocy społecznej, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Fundacja nie jest płatnikiem podatku dochodowego z tytułu tych świadczeń, a w konsekwencji na Fundacji nie ciąży obowiązek wynikający z przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązek wystawienia beneficjentom informacji PIT-8C.

Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione przez niego stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 marca 2014 r. Znak: IBPBII/1/415-1076/13/BJ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 września 2013 r. Znak: ILPB2/415-639/13-2/WS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 sierpnia 2013 r. Znak: IPPB4/415-384/13-4/JK2,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 czerwca 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-54/13/KB oraz z 21 grudnia 2012 r. Znak: IBPBII/1/415-817/12/BJ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, iż przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W rozumieniu przywołanych powyżej przepisów, przekazanie beneficjentowi przez fundacje świadczące pomoc w zakresie usług medycznych, środków leczniczych będzie stanowiło dla beneficjenta przychód „z innych źródeł”.

Jednakże należy mieć na uwadze, że organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność w zakresie pomocy społecznej. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej” należy odnieść się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.).

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 tej ustawy pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Organy administracji rządowej i samorządowej, zwane dalej „organami”, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomocy społecznej, zwanych dalej „podmiotami uprawnionymi” (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej norm wynika więc, że również organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność z zakresu pomocy społecznej.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 79 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są świadczenia z pomocy społecznej.

Wobec tego pomoc finansowa oraz wartość świadczeń udzielanych w ramach pomocy społecznej przez organizacje pozarządowe, których statuty przewidują tego rodzaju działalność, może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile statut organizacji pozarządowej przewiduje udzielanie pomocy społecznej oraz istnieją jasno określone kryteria komu pomoc ta przysługuje.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca (Fundacja) przyznaje świadczenia z zakresu pomocy społecznej osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, której nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości, w szczególności świadczenie to polega na zakupie na rzecz potrzebujących leków, materiałów medycznych, sfinansowaniu potrzebnych zabiegów opiekuńczo-rehabilitacyjnych u podmiotów trzecich zawodowo trudniących się dostarczaniem takich świadczeń lub refundowanie kosztów takich świadczeń. Katalog udzielanych przez Fundację świadczeń z zakresu pomocy społecznej – jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku – jest katalogiem przykładowym i w konkretnym przypadku może obejmować inne świadczenia (np. przekazanie środków finansowych na bieżące utrzymanie rodziny w zakresie podstawowych potrzeb w sytuacji, gdy konieczność sprawowania osobistej opieki nad ciężko chorym dzieckiem spowodowała tymczasową utratę podstawowego źródła przychodu).

Wnioskodawca uważa, że wartość świadczeń udzielanych w ramach pomocy społecznej przez Fundację, której statut przewiduje tego rodzaju działalność może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przypadku realizacji nieodpłatnych świadczeń przez daną fundację, ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony oraz treść statutu fundacji. W sytuacji gdy strony nie zawarły umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego a statut (fundacji) przewiduje udzielanie pomocy społecznej oraz istnieją jasno określone kryteria komu pomoc ta przysługuje, wówczas zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenia na rzecz beneficjentów są przychodami „z innych źródeł”, ale korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku jednoznacznie wskazano, że w celach statutowych Fundacji istnieje zapis o pomocy społecznej i ustalone są kryteria jej udzielania. Z opisu zdarzenia wynika, że przyznanie pomocy społecznej rozpatrywane jest w każdym przypadku indywidualnie na podstawie wniosku osoby potrzebującej i po analizie sytuacji świadczeniobiorców. Przyznane świadczenie nie jest darowizną. Tym samym zwolnienie wynikające z powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało zastosowanie do świadczeń przez nią sfinansowanych, opisanych we wniosku.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że wartość świadczeń przyznanych przez Fundację w ramach wykonywania – jak stwierdzono we wniosku – statutowych celów Fundacji z zakresu realizacji zadań w ramach pomocy społecznej będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że na Fundacji z tego tytułu nie będzie ciążył obowiązek wynikający z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. wystawienia podopiecznym informacji PIT-8C.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osądzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.