Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1195/15-4/MS
z 10 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 3 listopada 2015 r. (data nadania 4 listopada 2015 r., data wpływu 6 listopada 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-1195/15-2/MS z dnia 23 października 2015 r. (data nadania 23 października 2015 r., data doręczenia 29 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego wraz z garażem przeznaczonego na wynajem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego wraz z garażem przeznaczonego na wynajem.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-1195/15-2/MS z dnia 23 października 2015 r. (data nadania 23 października 2015 r., data doręczenia 29 października 2015 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 3 listopada 2015 r. (data nadania 4 listopada 2015 r., data wpływu 6 listopada 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i określenie możliwości obliczania podatku od uzyskanego dochodu z tytułu wynajmu mieszkania i garażu z odliczeniem odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego celem ich kupna. Wnioskodawca poinformował, że w dniu 22 maja 2015 r. przesłał wniosek do właściwego terytorialnie Urzędu Skarbowego (Urząd Skarbowy) o indywidualne określenie sposobu określenia podatku od dochodu z tytułu wynajmowanego lokalu mieszkalnego. W dniu 3 września 2015 r. Wnioskodawca otrzymał informację telefoniczną z ww. urzędu o tym, że przedmiotowy wniosek nie może zostać rozpatrzony przez ich organ, ze względu na brak odpowiednich pełnomocnictw. W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z analogiczną prośbą. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym od 2002 r., służącym od 2007 r. w M., a od 2012 r. w W. W związku z długim czasem oczekiwania na przysługujące mieszkanie służbowe w 2009 r. Wnioskodawca wraz z małżonką powzięli decyzję o zakupie na rynku pierwotnym lokalu mieszkalnego z garażem. Lokal mieszkalny został zakupiony celem późniejszego wynajmu, z wykorzystaniem przez Wnioskodawcę i Jego żonę do momentu otrzymania należnego przydziału mieszkania służbowego. W momencie otrzymania decyzji z Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o przyznaniu kwatery służbowej (Decyzja z dnia 25 lutego 2015 r.) niezwłocznie Wnioskodawca wraz z żoną opuścili zajmowane mieszkanie prywatne i przeznaczyli je, zgodnie z wcześniejszym zamiarem do wynajmu. Przychody z wynajmu osiągają od 7 kwietnia 2015 r., o czym 12 maja 2015 r. został pisemnie poinformowany macierzysty Urząd Skarbowy, wraz z informacją dotyczącą określenia formy opodatkowania (według skali podatkowej) oraz wskazania osoby Wnioskodawcy jako opodatkowanej całością przychodu. Umowa wynajmu mieszkania i garażu została zawarta na czas nieokreślony.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że nabycie lokalu mieszkalnego wraz z garażem miało miejsce w dniu 28 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca podjął decyzję o amortyzacji lokalu mieszkalnego i garażu w wysokości 1,5% rocznie. Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie odsetek od kredytu zapłaconych faktycznie po przekazaniu lokalu mieszkalnego i garażu na wynajem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, odsetek od spłacanego kredytu hipotecznego zaciągniętego na rzecz kupna lokalu mieszkalnego z garażem, przeznaczonych na wynajem jest właściwe?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Lokal mieszkalny z garażem został zakupiony wyłącznie z przeznaczeniem do wynajmu i z tego tytułu koszty odsetek kredytu hipotecznego powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. W związku z faktem, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiada prawo do zakwaterowania w postaci kwatery służbowej (zgodnie z Rozdziałem 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej). Czekając na przydział mieszkania służbowego Wnioskodawca wraz z żoną dokonał zakupu lokalu mieszkalnego i wykorzystywali je do momentu wpłynięcia decyzji o przyznaniu kwatery służbowej. Po otrzymaniu decyzji lokal mieszkalny z garażem został niezwłocznie zwolniony i przeznaczony do pierwotnego celu jakim było wynajęcie lokatorom.

Wnioskodawca dodaje, że w przypadku, gdyby nie spodziewał się otrzymania mieszkania służbowego, nie podjąłby decyzji o zakupie lokalu mieszkalnego. Zakup był podyktowany chęcią przeznaczenia lokalu mieszkalnego do wynajmu. Dodatkowo Wnioskodawca chciałby zauważyć, że podobną interpretację indywidualną wydał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 11 lipca 2013 r., Nr IPTPB1/415-281/13-4/MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką podjęli decyzję o zakupie lokalu mieszkalnego z garażem. Nabycie lokalu mieszkalnego wraz z garażem miało miejsce w dniu 28 sierpnia 2009 r. Mieszkanie zostało zakupione celem późniejszego wynajmu, z wykorzystaniem przez Wnioskodawcę i Jego żonę do momentu otrzymania należnego przydziału mieszkania służbowego. W momencie otrzymania decyzji z Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o przyznaniu kwatery służbowej niezwłocznie Wnioskodawca wraz z żoną opuścili zajmowane mieszkanie prywatne i przeznaczyli je, zgodnie z wcześniejszym zamiarem do wynajmu. Wnioskodawca podjął decyzję o amortyzacji lokalu mieszkalnego i garażu w wysokości 1,5% rocznie.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu według skali podatkowej, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
  

• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy
  

• pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
  
  
  

Dla określenia zasad zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z najmu odsetek od kredytu znaczenie mają przepisy art. 23 ust. 1 pkt 32 i pkt 33 ustawy. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów), zaś w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z treści cytowanych przepisów wynika więc, że odsetki od kredytów, jeżeli zostały zapłacone i nie zwiększą kosztów inwestycji, mogą – co do zasady – stanowić koszt uzyskania przychodu.

Podkreślić jednak należy, że aby odsetki mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, podatnik musi wskazać związek przyczynowo - skutkowy między poniesionymi wydatkami, a przychodami, co wynika z ogólnego przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów – art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Istotne znaczenie dla zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu. Na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na zakup lokalu mieszkalnego, z wynajmu którego uzyskuje dochody.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że poniesione (faktycznie zapłacone) po dniu przekazania lokalu wraz z garażem na wynajem wydatki na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego i garażu będącego przedmiotem najmu Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego organu. Wydane interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.