Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-554/15/WM
z 2 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2015 r. (data wpływu 20 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług remontowo – budowlanych, opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym, według stawki 5,5% ryczałtu. W zakresie podatku VAT Wnioskodawca wybrał zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dla celów rozliczenia się z podatku od towarów i usług w Niemczech zarejestrował się w Urzędzie Finansowym w Oranienburgu. W Niemczech Wnioskodawca wystawia dokumenty sprzedaży z tytułu świadczonych tam usług. Do ceny usługi, Wnioskodawca dolicza podatek obrotowy 19% (tzw. Umsatzteuer), który w pełnej wysokości odprowadza do niemieckiego urzędu finansowego. W Polsce dla celów ustalenia podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów, do której wpisuje kwotę brutto z dokumentów sprzedaży w Niemczech i od tak ustalonego przychodu oblicza podatek wg stawki 5,5% ryczałtu i wpłaca do polskiego urzędu skarbowego. Jako podstawę przyjmuje kwotę brutto. Wnioskodawca wskazuje, że jego ośrodek życiowy znajduje się w Polsce. Stwierdza również, że tak obliczony podatek jest dla niego krzywdzący.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jaka kwota powinna być podstawą do wpisania do ewidencji przychodów, czy ma to być kwota netto, czy też brutto z dokumentów sprzedaży wystawianych w Niemczech?

2. Jaka powinna być podstawa opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów uzyskanych w Niemczech, kwota z podatkiem obrotowym, czy też kwota netto, bez tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, do prowadzonej ewidencji przychodów powinien przyjmować kwoty netto z dokumentów sprzedaży usług w Niemczech, a podstawę opodatkowania powinna stanowić kwota netto sprzedaży, bowiem przychodem wnioskodawcy jest kwota netto, a podatek obrotowy płacony w Niemczech nie jest jego przychodem. Wnioskodawca wskazuje, że nie powinien płacić podatku od podatku. Przy naliczaniu 19% podatku obrotowego nie ma możliwości zastosowania żadnych odliczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5a pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług, oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

Zatem przez podatek od towarów i usług należy rozumieć podatek, o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług. Natomiast w myśl art. 2 pkt 11 tej ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium innych państw członkowskich, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Powyższe oznacza, że ustawa o podatku od towarów i usług wyraźnie rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług.

Sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej (obrotowego) obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska, z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi w Niemczech jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług remontowo – budowlanych, opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 5,5%. W zakresie podatku VAT Wnioskodawca wybrał zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dla celów rozliczenia się z podatku od towarów i usług w Niemczech zarejestrował się w Urzędzie Finansowym w Oranienburgu. W Niemczech Wnioskodawca wystawia dokumenty sprzedaży z tytułu świadczonych tam usług. Do ceny usługi, Wnioskodawca dolicza podatek obrotowy 19% (tzw. Umsatzsteuer), który w pełnej wysokości odprowadza do niemieckiego urzędu finansowego.

Zgodnie z informacją zawartą na stronie internetowej Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie, niemiecki podatek obrotowy (Umsatzsteuer) nazywany jest także podatkiem od wartości dodanej uregulowanym w ustawie o podatku obrotowym (Umsatzsteuergesetz). Ze względu na formę przeniesienia obciążenia podatkowego na konsumenta i odbiorcę końcowego zaliczany jest do podatków pośrednich.

W świetle przedstawionych przepisów, brak jest podstaw prawnych, aby uzyskane na terytorium Niemiec przychody pomniejszać o zapłacony tam podatek od wartości dodanej (Umsatzsteuer), bowiem jak wskazano podatek ten nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług (nie jest tym podatkiem), o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rezultacie podlegającym opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej przychodem z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej będą przychody uzyskane ze świadczenia usług na terytorium Niemiec wykazywane w wartości brutto, a więc bez ich pomniejszenia o podatek obrotowy. Zatem Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji przychodu zobowiązany jest ujmować kwoty brutto, wraz z niemieckim podatkiem obrotowym.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10,70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.