Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1093/15-4/TW
z 2 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniach 21 i 26 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu wynajmowania nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) – jest prawidłowe,
• amortyzacji środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) – jest prawidłowe,
• ustalenia wartości początkowej środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu wynajmowania nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1),
• amortyzacji środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2),
• ustalenia wartości początkowej środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3),
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę jawną, której Wnioskodawca jest wspólnikiem (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4).
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 15 października 2015 r., znak ILPB1/4511-1-1093/15-2/TW na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 października 2015 r.. Wniosek uzupełniono w dniu 21 października 2015 r. (data dokonania wpłaty) i w dniu 26 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą oraz wspólnikiem spółki jawnej. Wnioskodawca otrzymał darowiznę w postaci nieruchomości. Na nieruchomości składają się grunty wraz z budynkami i budowlami. Darowane budynki i budowle są kompletne i zdatne do użytku.

Przed dokonaniem darowizny niezależny podmiot dokonał wyceny wartości rynkowej nieruchomości (z podziałem na wartość gruntu oraz budynków i budowli). Wartość budynków i budowli była wyższa niż 3500 zł.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej którą prowadzi Wnioskodawca planuje on wynajmować otrzymane, w formie darowizny, nieruchomości. Przewidywany okres wykorzystywania nieruchomości jest dłuższy niż jeden rok.

Jednym z podmiotów na rzecz którego Wnioskodawca będzie wynajmował nieruchomość będzie spółka jawna, w której wspólnikami są Wnioskodawca oraz jego rodzice – zostanie w tym zakresie zawarta stosowna umowa.

Spółka jawna w wynajmowanych nieruchomościach prowadzić będzie działalność gospodarczą.

Opłaty za wynajem nieruchomości skalkulowane będą na warunkach rynkowych.

Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości będzie nabywał lub zostanie obdarowany innymi nieruchomościami, jednakże jest to uzależnione od wielu czynników i w chwili obecnej nie sposób określić czy i kiedy wnioskodawca będzie nabywał nowe nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochody z tytułu wynajmowania nieruchomości należy uznać, na podstawie przepisów Ustaw PIT, za dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).
2. Czy nabyte budynki i budowle stanowią środki trwałe, które podlega amortyzacji, a odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).
3. Czy wartością początkową środków trwałych postaci darowanych gruntów, budynków i budowli będzie wartość rynkowa tych budowli i budynków? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).
4. Czy w przypadku wynajmowania nieruchomości spółce jawnej w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki poniesione przez spółkę jawną na rzecz Wnioskodawcy, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4).
   
   

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że zapytanie nr 4 dotyczy czynszu najmu płaconego przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1, 2 i 3 (tj. w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu wynajmowania nieruchomości, amortyzacji środków trwałych oraz ustalenia wartości początkowej środków trwałych). Natomiast wniosek w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez spółkę jawną, której Wnioskodawca jest wspólnikiem (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4) został rozstrzygnięty w dniu 2 listopada 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-1093/15-5/TW.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania 1, dochody z tytułu wynajmowania nieruchomości należy uznać, na podstawie przepisów Ustawy PIT, za dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania 2, nabyte budynki i budowle stanowią środki trwałe, które podlegają amortyzacji, a odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania 3, wartością początkową środków trwałych w postaci darowanych gruntów, budynków i budowli będzie wartość rynkowa tych budowli i budynków.

Uzasadnienie.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z tytułu wynajmowania nieruchomości należy kwalifikować, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT, zgodnie z którym to przepisem jest to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły.

Aby zatem przychód uzyskany z prowadzonej działalności mógł być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działalność ta musi spełniać następujące przesłanki:

• musi być działalnością zarobkową,
• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności w okolicznościach, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Z kolei w art. 14 Ustawy PIT zostały zdefiniowane przychody z działalności gospodarczej. W myśl art. 14 ust. 1 Ustawy PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ustępie 3 art. 14 ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 za źródło przychodów uznaje się m.in. najem, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W opisywanej sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie wynajmowanie nieruchomości i Wnioskodawca dokonywać będzie takich transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlegać będzie łącznemu opodatkowaniu z uzyskiwanymi pozostałymi przychodami uzyskanymi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 Ustawy PIT. Oznacza to, że musi być wykonywana m.in. w sposób zorganizowany i ciągły.

Wynajmowanie nieruchomości będzie przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem opisane wcześniej działania będą podejmowane „w wykonywaniu działalności gospodarczej". Co więcej, sam przepis art. 10 ust. 1 pkt 6 stanowi, że odrębnym źródłem dochodów jest wynajem nieruchomości, z wyjątkiem nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą. A zatem sam przepis umożliwia wynajmowanie nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie m.in. wynajmowania nieruchomości stanowi przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób. Należy więc stwierdzić, iż wynajmowanie nieruchomości w tych warunkach jest przedmiotem działalności gospodarczej. Ze względu na powyższe, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa podatkowego, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż wynajmowania nieruchomości podmiotom trzecim (na podstawie umowy najmu) skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Ad. 2

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodu, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 8 Ustawy PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budowle, budynki o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, za podlegające amortyzacji środki trwałe można uznać m.in. budowle i budynki, o ile spełniają one łącznie następujące warunki:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;
• są kompletne i zdatne do użytku;
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 Ustawy PIT.
  
  

A zatem z powyższego wynika, iż Ustawa PIT przewiduje zamknięty katalog środków trwałych. Oznacza to, że przedmioty, które nie zostały wymienione wprost w ustawie jako środki trwałe nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Zatem przeniesienie własności w drodze darowizny jest „nabyciem", w rozumieniu art. 22b ust. 1 Ustawy PIT, po stronie podmiotu obdarowanego.

W katalogu wartości środków trwałych podlegających amortyzacji wprost zostały wskazane budynki i budowle.

Jeżeli zatem Wnioskodawca wykorzystywać będzie nabywaną nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej (m.in. w postaci wynajmowania tej nieruchomości), oraz okres używania budynków i budowli będzie dłuższy niż rok, a wartość tych budynków i budowli będzie większa niż 3500 zł, to Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tak nabytych budynków i budowli.

Natomiast w kwestii możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów stwierdzić należy, że zgodnie z powołanym już art. 22 ust. 8 Ustawy PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a Ustawy PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

W związku z powyższym, odpisy amortyzacyjne od nieruchomości nabytej w drodze darowizny, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Ad. 3

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Jeżeli zatem w umowie darowizny nie zostanie określona wartość początkowa budynków i budowli, to wówczas, za wartość początkową tych budynków i budowli należy uznać wartość rynkową budynków i budowli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca odniósł się do art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Wskazał, że zgodnie z tym przepisem amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budowle, budynki o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jednakże tut. Organ zauważa, że do amortyzacji budowli i budynków odnosi się art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie pkt 2 tego przepisu.

Powyższe, nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowego wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.