Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1092/15-4/TW
z 2 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 15 października 2015 r., znak ILPB1/4511-1-1092/15-2/TW na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 października 2015 r., a w dniu 26 października 2015 r. wniosek uzupełniono.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, osoba fizyczna, w chwili obecnej jest wspólnikiem w spółce. Wnioskodawca dokonał darowizny udziału w nieruchomości zabudowanej na rzecz swojego syna. Nie jest wykluczone, iż spółka jawna, w której wspólnikiem jest Wnioskodawca będzie stroną umowy najmu zawartą z właścicielem nieruchomości.

Spółka jawna będzie wykorzystywać nieruchomości na własne potrzeby lub będzie je podnajmować. Czynsz najmu skalkulowany będzie na warunkach rynkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zawarcia umowy najmu nieruchomości przez spółkę jawną, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki poniesione przez spółkę jawną z tytułu używania nieruchomości, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku?

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że zapytanie dotyczy czynszu najmu płaconego przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawarcia umowy najmu nieruchomości przez spółkę jawną, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki poniesione przez spółkę jawną z tytułu używania nieruchomości będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku.

Uzasadnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że dochody Wnioskodawcy, z tytułu bycia wspólnikiem w spółce jawnej, na gruncie Ustawy PIT winny być kwalifikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 8 Ustawy PIT „Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe." Z przepisu tego wynika, iż koszty poniesione przez spółkę jawną winny być przypisane proporcjonalnie do posiadanego udziału przez Wnioskodawcę (jako wspólnika).

Jeżeli zatem spółka jawna zawrze umowę na najem nieruchomości i będzie płacić stosowny czynsz, to koszty poniesione przez spółkę jawną będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów. Nie ma bowiem, ani logicznych, ani prawnych przeszkód (w tym w szczególności tego rodzaju wydatki nie zostały określone w art. 23 Ustawy PIT), aby takie koszty ponoszone przez spółkę jawną zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce jawnej, która będzie stroną umowy najmu zawartą z właścicielem nieruchomości. Spółka jawna będzie wykorzystywać nieruchomości na własne potrzeby lub będzie je podnajmować. Czynsz najmu skalkulowany będzie na warunkach rynkowych.

W rozpatrywanej sprawie wydatki ponoszone przez spółkę jawną tytułem najmu nieruchomości (czynsz najmu płacony przez spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem) mogą stanowić – stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w całości koszty uzyskania przychodów spółki jawnej, przy czym, dla Wnioskodawcy ww. wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów w wielkości proporcjonalnej do jego udziału w zyskach spółki, stosownie do treści art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w przypadku zawarcia umowy najmu nieruchomości przez spółkę jawną, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki poniesione przez spółkę jawną z tytułu używania nieruchomości (czynsz najmu płacony przez spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem), będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.