Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-739/15-3/IG
z 5 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych w ramach uczestnictwa w mechanizmie cash poolingu, rozpoznania importu usług cash poolingu oraz obowiązku wykazywania obrotu związanego z usługami cash poolingu przy ustalaniu proporcji sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych w ramach uczestnictwa w mechanizmie cash poolingu, rozpoznania importu usług cash poolingu oraz obowiązku wykazywania obrotu związanego z usługami cash poolingu przy ustalaniu proporcji sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest operatorem telekomunikacyjnym prowadzącym działalność w Polsce i jej głównym i podstawowym zakresem działalności jest świadczenie usług telekomunikacyjnych. Spółka świadczy pełen zakres usług telekomunikacyjnych dla klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, oferując usługi telefonii i internetu mobilnego oraz stacjonarnego.

W celu zmniejszenia kosztów prowadzonej działalności, w tym obniżenia kosztów finansowania oraz w celu efektywnego lokowania nadwyżek środków pieniężnych związanych z podstawową działalnością, zarówno w walucie krajowej, jak i obcej, Wnioskodawca planuje zawrzeć dwustronną umowę o zarządzaniu środkami pieniężnymi (ang. Agreement on Cash Management; dalej: Umowa Cash Management) z zagranicznym podmiotem należącym do tej samej grupy kapitałowej. Podmiotem tym będzie niemiecki rezydent podatkowy – T. AG [dalej: T. AG], który posiada odpowiednie kompetencje i zasoby, w oparciu o które świadczy usługi finansowe na rzecz swoją oraz pozostałych spółek należących do grupy kapitałowej T. AG. Dla Spółki zawarcie Umowy Cash Management jest związane z tym, iż zarządzanie środkami pieniężnymi nie jest jej podstawowym celem działalności i zamierza powierzyć tę funkcję podmiotowi gwarantującemu odpowiedni poziom bezpieczeństwa i kompetencji.

W ramach Umowy Cash Management, T. AG będzie świadczył na rzecz Spółki kompleksową usługę finansową zmierzającą do efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi Spółki. Usługa ta będzie realizowana poprzez:

1. zapewnianie Spółce środków pieniężnych w konkretnej walucie (tj. zarówno w walucie krajowej, jak i obcej):
   1. zgodnie z Umową Cash Management Spółka zgłaszać będzie T. AG zapotrzebowanie na środki pieniężne w określonej walucie;
      
   2. T. AG zobowiązany będzie dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić Spółce środki finansowe zgodnie ze zgłoszonym przez nią zapotrzebowaniem;
      
   3. poza zakresem ustaleń pomiędzy Spółką a T. AG pozostawać będzie źródło pochodzenia finansowania środków, które zostaną udostępnione Spółce przez T. AG. Kwestia ta pozostaje w gestii T. AG (w szczególności środki te mogą pochodzić z własnych nadwyżek T. AG lub z innych źródeł finansowania, z których korzysta T. AG);
      
   4. udostępnienie środków finansowych przez T. AG na rzecz Spółki stanowić będzie, zgodnie z Umową Cash Management, udzielenie pożyczki przez T. AG na rzecz Wnioskodawcy.
2. przyjmowanie nadwyżek środków pieniężnych zgromadzonych przez Spółkę:
   1. zgodnie z Umową Cash Management Spółka będzie powierzała, a T. AG będzie przyjmował nadwyżki środków pieniężnych zgromadzonych przez Spółkę;
      
   2. środki pieniężne przyjmowane przez T. AG mogą być zarówno w walucie krajowej, jak i obcej;
      
   3. T. AG będzie uprawniony do swobodnego dysponowania (rozporządzania) środkami pieniężnymi otrzymanymi od Spółki, w tym do dalszego ich lokowania w efektywny sposób, przy współpracy z wybranymi, spełniającymi odpowiednie kryteria instytucjami finansowymi;
      
   4. przekazanie środków finansowych przez Spółkę na rzecz T. AG stanowić będzie zgodnie z Umową Cash Management złożenie depozytu.
   
   
   

W celu realizacji Umowy Cash Management niezbędne są codzienne przelewy środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi stron Umowy Cash Management, czyli między T. AG i Spółką. Co do zasady, przelewy te mogłyby być realizowane na podstawie jednorazowych zleceń składanych przez jedną ze Stron (Spółkę lub T. AG jako podmiotu świadczącego usługę). Niemniej jednak, dążąc do usprawnienia procesu świadczenia usługi zarządzania środkami pieniężnymi, strony Umowy Cash Management zamierzają zawrzeć umowy cash poolingu [dalej: Umowy cash poolingu] z bankami (dla rachunków bankowych w PLN będzie to bank mający siedzibę w Polsce, dla rachunków bankowych w walutach zagranicznych będzie to bank z siedzibą zarówno w kraju, jak i za granicą). Na mocy Umów cash poolingu (zawartych między bankiem, T. AG i Spółką) banki (w tym banki zagraniczne) zapewnią możliwość realizacji usług świadczonych przez T. AG.

Mianowicie, na podstawie Umów cash poolingu banki dokonywać będą automatycznych transferów środków pieniężnych z rachunków bankowych prowadzonych dla Wnioskodawcy na rachunki bankowe T. AG (w przypadku salda dodatniego na rachunkach Spółki) oraz z rachunków bankowych prowadzonych dla T. AG na rachunki Wnioskodawcy (w przypadku gdy salda na rachunkach Spółki będą ujemne). Rachunki bankowe prowadzone przez banki dla T. AG i Spółki posiadać będą dostępny limit kredytowy i tym samym możliwe będzie wystąpienie na nich w ciągu dnia sald ujemnych.

Umowami cash poolingu objęte zostaną rachunki bankowe prowadzone dla Spółki i T. AG w walucie krajowej oraz walutach zagranicznych, przy czym transfer środków pieniężnych z/na rachunek bankowy Wnioskodawcy zawsze dokonywany będzie na/z rachunku bankowego T. AG prowadzonego w tej samej walucie w tym samym banku. Rachunki bankowe T. AG objęte Umowami cash poolingu będą rachunkami dedykowanymi do świadczenia usługi będącej przedmiotem Umowy Cash Management na rzecz Spółki.

Na podstawie Umowy Cash Management Spółka upoważni T. AG do składania zleceń i dyspozycji do rachunków bankowych objętych Umowami cash poolingu w zakresie niezbędnym do świadczenia przez T. AG usługi zarządzania środkami pieniężnymi na podstawie Umowy Cash Management.

Przepływy środków pieniężnych pomiędzy Spółką a T. AG, wynikające ze świadczenia przez T. AG usługi zarządzania środkami pieniężnymi przy wykorzystaniu Umów cash poolingu świadczonych przez banki, przedstawiać się będą w sposób następujący.

Na koniec każdego dnia roboczego, nadwyżki z rachunków bankowych Spółki (objęte Umowami cash poolingu) będą automatycznie przekazywane na rachunki bankowe T. AG (objęte Umowami cash poolingu). W przypadku gdy na rachunkach bankowych Spółki wystąpi niedobór środków finansowych, zostanie on pokryty środkami z rachunków bankowych T. AG (z zastrzeżeniem, że Spółka na zasadach przewidzianych w Umowie Cash Management zgłosi uprzednio do T. AG zapotrzebowanie na środki pieniężne w konkretnej walucie; w przypadku gdy Spółka nie pozyska środków pieniężnych od T. AG na pokrycie niedoboru, będzie zobligowana do zapłaty odsetek na rzecz banku od wykorzystanego limitu kredytowego).

Zgodnie z Umową Cash Management, przelew na rzecz T. AG nadwyżek środków finansowych Spółki stanowić będzie złożenie depozytu przez Wnioskodawcę, natomiast pokrycie niedoborów środków finansowych będzie traktowane jako udzielenie pożyczki Spółce przez T. AG. Umowa Cash Management będzie podlegała prawu niemieckiemu. Zgodnie z prawem niemieckim, T. AG ma prawo świadczyć usługi finansowe na rzecz swoich spółek zależnych.

Wskazać należy, iż Umowa Cash Management służyć będzie zaspokajaniu niedoborów finansowych oraz lokowaniu nadwyżek finansowych Spółki. Oznacza to, że zobowiązanym do przyjmowania nadwyżek środków pieniężnych oraz odpowiednio uzupełniania niedoborów finansowych będzie T. AG, a transfery środków pieniężnych obejmować będą jedynie salda występujące na rachunkach bankowych Spółki. Nadwyżki środków pieniężnych zgromadzone na rachunkach bankowych T. AG nie będą automatycznie przelewane na rachunki bankowe Spółki, jednocześnie Spółka nie będzie zobowiązana do finansowania działalności T. AG (uzupełniania niedoborów środków pieniężnych na jego rachunkach).

Koszty usług świadczonych przez banki na podstawie Umów cash poolingu będzie pokrywał podmiot świadczący usługę płynności finansowej, czyli T. AG. Z tytułu świadczenia usług Cash Management T. AG będzie przysługiwało wynagrodzenie określone kwotowo. Z tytułu kwot przelanych przez T. AG na rzecz Spółki (pożyczek), T. AG będą przysługiwały odsetki. Z tytułu kwot nadwyżek przelanych z rachunków bankowych Spółki na rachunki bankowe T. AG (depozytów) Spółce będą przysługiwały odsetki.

Zgodnie z Umową Cash Management odsetki od pożyczek oraz depozytów będą naliczane i płatne na bazie miesięcznej.

Tytuł prawny do odsetek wypłacanych przez strony Umowy Cash Management (wierzytelność o wypłatę odsetek) przysługiwała będzie wyłącznie stronom tejże umowy. Tym samym, na podstawie Umowy Cash Management T. AG będzie:

1. jedynym uprawnionym do uzyskania odsetek wypłacanych przez Spółkę,
2. wyłącznie zobowiązanym do zapłaty odsetek na rzecz Spółki, i
   
   

Spółka będzie:

1. jedynym uprawnionym do uzyskania odsetek wypłacanych przez T. AG,
2. wyłącznie zobowiązanym do zapłaty odsetek na rzecz T. AG.
   
   

Na moment wypłaty odsetek na rzecz T. AG Spółka posiadać będzie certyfikat rezydencji podatkowej tego podmiotu.

AG nie będzie posiadała na terenie Polski zaplecza personalnego i zasobów technicznych prowadzących do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. T. AG nie będzie zarejestrowany dla potrzeb VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynności wykonywane przez Spółkę w ramach Umowy Cash Management, stanowią świadczenie usług przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT?
2. Czy w związku z zawarciem Umowy Cash Management i nabywaniem przez Spółkę usług zarządzania środkami pieniężnymi od T. AG, Spółka zobowiązana będzie do rozliczania podatku VAT na zasadzie importu usług przy zastosowaniu zwolnienia z VAT?
3. Czy w związku z zawarciem Umowy Cash Management i nabywaniem przez Spółkę usług zarządzania środkami pieniężnymi, Spółka zobowiązana będzie do wykazania obrotu związanego z tymi usługami przy ustalaniu współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Czynności wykonywane przez Spółkę w ramach Umowy Cash Management, nie stanowią świadczenia usług przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.
2. W związku z zawarciem Umowy Cash Management i nabywaniem przez Spółkę usług zarządzania środkami pieniężnymi, Spółka zobowiązana będzie do rozliczania podatku VAT na zasadzie importu usług przy zastosowaniu zwolnienia z VAT.
3. W związku z zawarciem Umowy Cash Management i nabywaniem przez Spółkę usługi zarządzania środkami pieniężnymi, Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania obrotu związanego z tymi usługami przy ustalaniu współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy VAT.
   
   

Ad. 1)

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej ustawą o VAT stanowi, że opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT rozumie się co do zasady każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tejże ustawy.

Zgodnie z powyższym, świadczenie usług na gruncie ustawy VAT obejmuje wszystkie sytuacje, w których pomiędzy stronami występuje stosunek prawny między podmiotem świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi należne jest wynagrodzenie, innymi słowy, ze stosunku prawnego łączącego strony musi wynikać korzyść zarówno dla świadczącego, jak i otrzymującego usługę.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż czynności wykonywane przez T. AG na podstawie Umowy Cash Management (przy wykorzystaniu obsługi przewidzianej w Umowach cash poolingu) będą polegać na zarządzaniu środkami pieniężnymi poprzez zapewnianie Spółce finansowania oraz przejmowania (zagospodarowania) jej nadwyżek finansowych. Usługa ta stanowić będzie kompleksową usługę finansową świadczoną przez T. AG na rzecz Spółki, czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi zarządzania środkami pieniężnymi Spółki będą wykonywane przez T. AG w zamian za wynagrodzenie ryczałtowe. Ponadto T. AG będzie uzyskiwało odsetki od środków przelewanych na rachunek Spółki i będzie dysponowało nadwyżkami przelanymi z rachunków Spółki (za co Spółce wypłacać będzie odsetki).

W związku z zawarciem przez strony Umowy cash poolingu, na mocy której transfery środków pieniężnych będą wykonywane automatycznie przez banki, opisana powyżej usługa świadczona przez T. AG na rzecz Spółki (na podstawie Umowy Cash Management), praktycznie nie będzie wymagała aktywności ze strony Spółki. Przystępując do ww. umów Spółka wyrazi jedynie wolę korzystania z kompleksowej usługi zarządzania środkami pieniężnymi świadczoną przez T. AG. Spółka nie zobowiąże się do wykonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz T. AG ani też do utrzymania konkretnych stanów sald na rachunkach bankowych (debetowych lub kredytowych). Czynności podejmowane przez Spółkę w ramach Umowy Cash Managment (i Umów cash poolingu) będą wykonywane jedynie w interesie Spółki, tj. umożliwią Spółce obniżenie kosztów finansowania oraz efektywne lokowanie nadwyżek środków finansowych na skutek skorzystania z usługi świadczonej przez T. AG. Tym samym czynności podejmowane przez Spółkę (w tym m.in. otrzymywanie pożyczek i dokonywanie depozytów przez Spółkę) nie powinny być rozpatrywane dla potrzeb VAT odrębnie od samej usługi zarządzania środkami pieniężnymi świadczonymi przez T. AG. Czynności te służyć będą umożliwieniu świadczenia przez T. AG omawianej usługi finansowej. Na mocy Umowy Cash Management to T. AG jest zobowiązany do świadczenia usług, a nie Spółka. Z drugiej strony, Spółka nie zostanie pozbawiona możliwości wpływu na zarządzanie oraz kształtowania własnej pozycji finansowej, gdyż usługi T. AG będą zależne od tego, czy salda na rachunkach bankowych Spółki wykazywać będą nadwyżki lub niedobory - co de facto uzależnione będzie od decyzji Wnioskodawcy w zakresie wydatkowania środków pieniężnych lub terminów zapłaty stosowanych w rozliczeniach ze swoimi klientami i dostawcami. Jednak jeśli w danym dniu wystąpią na kontach Spółki nadwyżki lub niedobory, wówczas podjęcie właściwych działań będzie w gestii T. AG, bez dokonywania przez Spółkę dodatkowych decyzji lub czynności.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że zasada nierozdzielania czynności, które w aspekcie gospodarczym stanowią jedną usługę świadczoną przez dany podmiot wielokrotnie była potwierdzana w orzecznictwie Trybunatu Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w tym w wyroku C-41/04. W wyroku tym Trybunał wskazał, że jeżeli „dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) (...) są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczymi jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter; to wszystkie świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania podatku od towarów i usług.

Zastosowanie ww. zasady do usługi zarządzania środkami pieniężnymi, tj. uznanie czynności w ramach niej dokonywanych za kompleksową usługę finansową było wielokrotnie potwierdzane w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektorów Izb Skarbowych. Jako przykład takich interpretacji Spółka pragnie przywołać interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej z Poznania z 6 marca 2015 r. (sygn. ILPP2/443-1319/14-2/AK), czy też interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 listopada 2014 r. (sygn. IPPP3/443-870/14-2/KT).

Podsumowując, zdaniem Spółki podmiotem świadczącym usługi w ramach Umowy Cash Managementu będzie T. AG. Tym samym, czynności wykonywane przez Spółkę w związku z wykonywaniem Umowy Cash Management, nie będą stanowić świadczenia usług przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w zakresie pytania 1, jedynym podmiotem świadczącym usługi na podstawie Umowy Cash Management będzie T. AG.

Mając to na względzie oraz fakt, że T. AG nie będzie zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT w Polsce, jak również nie będzie posiadał stałego miejsca prowadzenia działalności w tym kraju, Spółka uważa, iż płacąc wynagrodzenie na rzecz T. AG z tytułu świadczonej przez niego usługi będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT w Polsce na zasadzie importu usług.

Powyższe wiąże się z ustaleniem stawki podatku, która powinna znaleźć zastosowanie do usługi świadczonej przez T. AG.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy VAT wprowadza podstawową 22% stawkę podatku (przy czym w art. 146a pkt 1 ustawy VAT ustawodawca wskazał, iż w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. stawka ta wynosi 23%). Wraz z określeniem stawki podstawowej VAT, ustawodawca zarówno w ustawie VAT jak i w przepisach wykonawczych, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

W kontekście powyższego zauważyć należy, iż ustawodawca nie zawarł w ustawie VAT bezpośredniego zwolnienia dla usługi finansowej polegającej na zarządzaniu środkami pieniężnymi. Niemniej ustanowił szereg zwolnień dla usług finansowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, zwolnione z opodatkowania VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Jednocześnie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT ustanawia zwolnienie dla usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Mając na względzie powyższe zwolnienia oraz fakt, że zwolnienia od podatku usług finansowych oparte zostały na obiektywnych kryteriach (charakterze wykonywanych czynności), a nie rodzaju podmiotu świadczącego te usługi, zdaniem Spółki uznać należy, że kompleksowa usługa finansowa świadczona przez T. AG, w ramach której podmiot ten zapewnia finansowanie (udziela pożyczki Spółce) oraz przyjmuje jej nadwyżki finansowe (przyjmuje składane przez Spółkę depozyty) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 41 ust. 1 pkt 38 i 40 ustawy VAT.

Kwalifikacja usługi zarządzania środkami pieniężnymi na gruncie ustawy VAT jako usługi zwolnionej z VAT została wielokrotnie uznana za prawidłową przez Dyrektorów Izb Skarbowych w wydawanych przez nich interpretacjach. Jako przykład Wnioskodawca przywołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 marca 2015 r. (sygn. ILPP2/443-1319/14-2/AK).

Podsumowując, w związku z zawarciem Umowy Cash Managementu i nabywaniem przez Spółkę usługi zarządzania środkami pieniężnymi, Spółka zobowiązana będzie do rozliczania podatku VAT na zasadzie importu usług przy zastosowaniu zwolnienia z opodatkowania VAT.

Ad. 3)

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w zakresie pytania 2, biorąc pod uwagę charakter usługi świadczonej przez T. AG na podstawie Umowy Cash Management, Spółka dokonywać będzie importu usług finansowych zwolnionych z VAT.

Art. 90 ust. 2 ustawy VAT stanowi, iż w przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, przypadających na towary lub usługi, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Jednocześnie art. 90 ust. 3 ustawy VAT stanowi, iż proporcję taką ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Dla potrzeb przywołanego powyżej art. 90 ustawy VAT ustawodawca nie stworzył odrębnej definicji obrotu. Do dnia 31 grudnia 2013 r. pojęcie to było zdefiniowane w art. 29 ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z którym podstawa opodatkowania to kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Obecnie (w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z kolei przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy VAT - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, powyższa definicja „obrotu” nie obejmuje importu usług, czyli sytuacji, w której podatnikiem z tytułu świadczenia usług w Polsce przez podmiot zagraniczny jest nabywca.

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę jest zbieżne z poglądami prezentowanymi w tym zakresie przez Dyrektorów Izb Skarbowych w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Jako przykład Spółka pragnie przywołać interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 maja 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-299/15-2/JŻ).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z zawarciem Umowy Cash Managementu i nabywaniem przez Spółkę usługi zarządzania środkami pieniężnymi, Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania obrotu związanego z tą usługą przy ustalaniu współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.