Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-297/15/AW
z 17 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym 26 i 28 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozpoznania przychodu w postaci wartości nominalnej udziałów/akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny – jest prawidłowe,
• możliwości zastosowania art. 14 w związku z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozpoznania przychodu w postaci wartości nominalnej udziałów/akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny,
• możliwości zastosowania art. 14 w związku z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 października 2015 r., Znak: IBPB-1-3/4510-297/15/AW, IBPP2/4512-741/15/JJ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 26 i 28 października 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej „Spółka”) jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski oraz posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Polski. Na dzień dzisiejszy, Wnioskodawca posiada ok. 90% udziałów w spółce z siedzibą na terytorium Serbii (dalej: „Spółka Zależna”).

Wnioskodawca posiada wierzytelności z tytułu pożyczek oraz odsetek od tych pożyczek względem Spółki Zależnej. Obecnie rozważane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Zależnej. Spółka Zależna jest odpowiednikiem polskiej spółki akcyjnej. Przy czym możliwe jest, że przed dniem przeprowadzenia ww. operacji:

• Wnioskodawca obejmie 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki Zależnej,
• Spółka Zależna zostanie przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością).
  
  

Wszystkie akcje/udziały w podwyższonym kapitale Spółki Zależnej zostaną objęte przez Wnioskodawcę w zamian za wkład niepieniężny w postaci:

1. wierzytelności z tytułu wszystkich ww. pożyczek, obejmujących zarówno kapitał pożyczek, jak i naliczone na dzień wniesienia wkładu odsetki, lub
2. wierzytelności z tytułu części ww. pożyczek, obejmujących zarówno kapitał tych pożyczek, jak i naliczone na dzień wniesienia wkładu odsetki, lub
3. wierzytelności z tytułu wszystkich ww. pożyczek, obejmujących wyłącznie kwoty kapitału tych pożyczek (bez przeniesienia odsetek od tych pożyczek), albo
4. wierzytelności z tytułu części ww. pożyczek, obejmujących wyłącznie kwoty kapitału tych pożyczek (bez przeniesienia odsetek od tych pożyczek).
   
   

Dojdzie zatem w analizowanym przypadku do tzw. konwersji wierzytelności na akcje/udziały w Spółce Zależnej. Z technicznoprawnego punktu widzenia, wniesienie ww. wierzytelności przez Wnioskodawcę oparte zostanie o instytucję cesji wierzytelności.

Akcje/udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej mogą zostać objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej, natomiast powstała nadwyżka (tzw. agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Zależnej. Wnioskodawca podkreśla, że prawo serbskie dopuszcza możliwość podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Zależnej poprzez objęcie akcji/udziałów w podwyższonym kapitale za cenę emisyjną wyższą od ceny nominalnej udziałów (czyli z zastosowaniem konstrukcji agio emisyjnego).

Ponadto, jak wynika z przepisów prawa serbskiego, konwersja wierzytelności obejmujących wyłącznie kapitał pożyczki (czyli bez konwersji wierzytelności z tytułu naliczonych od tej pożyczki odsetek) może być traktowana jako wniesienie wkładu pieniężnego.

Zarówno rzeczywisty ośrodek zarządzania, jak i siedziba Spółki Zależnej znajdują się na terytorium Serbii.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy z tytułu konwersji wierzytelności pożyczkowej na akcje/udziały w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy, a jeżeli powstanie to w jakiej wysokości? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu konwersji wierzytelności pożyczkowej na akcje/udziały w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w wysokości nominalnej wartości akcji/udziałów objętych w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wartość wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, jako że w analizowanym przypadku w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności pożyczkowej, Spółka obejmie akcje/udziały w Spółce Zależnej mającej siedzibę na terytorium Serbii, powyższy przepis ustawy o CIT, należy interpretować z uwzględnieniem zapisów Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Federalnym Rządem Federalnej Republiki Jugosławii, sporządzonej w Warszawie dnia 12 czerwca 1997 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (t.j. Dz.U. nr 104, poz. 1137; dalej: „UPO Serbia”). W ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie w tym wypadku art. 13 ust. 4 UPO Serbia, w myśl którego, zyski z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymieniony w ust. 1, 2 i 3 (tj. innego niż majątek nieruchomy, majątek ruchomy stanowiący część majątku zakładu, statki morskie, powietrzne itp.), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytułu własności (tu: Wnioskodawca) ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, tj. w Polsce.

W świetle powyższego, podatkowe skutki przedmiotowej konwersji mogące powstać po stronie Spółki, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, powinny być oceniane zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Przy czym, jak zaznaczono w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, na gruncie prawa serbskiego dokonanie konwersji wierzytelności wyłącznie z tytułu kapitału pożyczki, może być traktowane jako wkład pieniężny. Okoliczność ta - hipotetycznie - mogłaby stanowić podstawę dla tezy, że dokonana w takim zakresie konwersja nie wywoła po stronie Wnioskodawcy konsekwencji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu w związku z objęciem udziałów w spółce kapitałowej dotyczy wyłącznie wkładów niepieniężnych (za wyjątkiem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części).

Niemniej jednak, zdaniem Wnioskodawcy, powyższa teza nie jest prawidłowa. Przemawiają za tym następujące argumenty:

1. jak to już zostało wskazane przez Wnioskodawcę powyżej, zasady opodatkowania konwersji wierzytelności na udziały w spółce, rozumianej jako przeniesienie wierzytelności Wnioskodawcy na rzecz Spółki Zależnej, powinny zostać określone zgodnie z prawem polskim oraz
2. zgodnie z art. 3 ust. 2 UPO Serbia, każde określenie niezdefiniowane w tej Umowie będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, zaś znaczenie nadane określeniu przez ustawodawstwo podatkowe tego Państwa będzie przeważające w stosunku do znaczenia nadanego określeniu przez inne ustawy tego Państwa.
   
   

Z powyższego wynika zatem, że pomimo faktu, że konwersja wierzytelności skutkować będzie objęciem akcji/udziałów w spółce prawa serbskiego, to konwersja ta, po stronie Wnioskodawcy, podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z prawem polskim. W konsekwencji, zakres opodatkowania przedmiotowej konwersji należy ustalać poprzez zakres znaczeniowy pojęć zawartych w przepisach ustawy o CIT, które mogą mieć zastosowanie do analizowanej operacji gospodarczej.

Jak wskazano powyżej, przepisem mogącym mieć zastosowanie w sprawie jest art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, przewidujący powstanie przychodu z objęcia udziałów w Spółce Zależnej w zamian za wkład niepieniężny. Przy czym, pojęcie wkładu niepieniężnego nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o CIT, ani w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. 2013 r., poz. 1030 ze zm.; dalej: „KSH”). Jednakże analiza orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym operacji wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej, przyjmowane jest rozumienie tego pojęcia wypracowane w orzecznictwie i doktrynie prawa handlowego, bazujące na przepisach KSH. Podkreśla się przy tym, że pojęcia wkładu pieniężnego oraz wkładu niepieniężnego wskazują na wprowadzenie przez ustawodawcę dychotomicznego podziału obu rodzaju wkładów, zaś z tej perspektywy wkładem niepieniężnym może być, co do zasady, wszystko to, co - nie będąc pieniądzem - przedstawia wartość ekonomiczną. Takie rozumienie pojęcia wkładu niepieniężnego sprawia, że konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy - bez względu na technicznoprawny sposób jej przeprowadzenia - kwalifikowana jest jako forma wkładu niepieniężnego skutkująca powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony wyżej sposób wyznaczania zakresu znaczeniowego pojęcia wkładu niepieniężnego znajdzie zastosowanie w przypadku planowanej przez Spółkę konwersji. Tym samym, powstanie po stronie Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Kwalifikacji tej nie zmienia okoliczność, że zgodnie z prawem serbskim konwersja samej tylko wierzytelności z tytułu kapitału pożyczki może być traktowana jako wkład pieniężny. Jest tak dlatego, że w świetle rozumienia pojęcia wkładu niepieniężnego przyjmowanego na gruncie ustawy o CIT, wkład polegający na wniesieniu do Spółki Zależnej wierzytelności obejmującej tylko kapitał pożyczki, również zostałby uznany za formę wkładu niepieniężnego. Takie zaś jego rozumienie powinno być uznane za wiążące z punktu widzenia dyrektywy interpretacyjnej zawartej w przywołanym wyżej art. 3 ust. 2 UPO Serbia.

Konsekwencją uznania, że konwersja wierzytelności na akcje/udziały w Spółce Zależnej powinna być traktowana jako wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego, jest konieczność rozpoznania przez Wnioskodawcę przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT. Wartość tego przychodu odpowiadać będzie nominalnej wartości akcji/udziałów objętych przez Wnioskodawcę w zamian za wkład w postaci wierzytelności.

Należy przy tym zauważyć, że art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, odsyła do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 ustawy o CIT, który to przepis reguluje zasady określania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych. Regulacja ta przyznaje organom podatkowym uprawnienie do określenia wartości przychodu z tytułu odpłatnego zbycia m.in. praw majątkowych w przypadku, gdy cena określona w umowie zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej zbywanego prawa.

W praktyce stosowania ww. regulacji pojawiła się rozbieżność odnośnie możliwości ich stosowania w przypadku wnoszenia do spółek kapitałowych wkładów niepieniężnych z zastosowaniem konstrukcji tzw. agio emisyjnego. W szczególności, wątpliwość ta dotyczyła przypadków, gdy wartość rynkowa przedmiotu aportu była znacząco wyższa niż wartość nominalna akcji/udziałów za niego obejmowanych, zaś cena emisyjna obejmowanych akcji/udziałów odpowiada wartości rynkowej przedmiotu aportu.

Wskazany wyżej spór został rozstrzygnięty przez NSA w składzie 7 sędziów, który 20 lipca 2015 r. wydał wyrok (II FSK 1772/13), zgodnie z którym organy podatkowe nie są uprawnione do weryfikacji wartości nominalnej udziałów lub akcji gdy odbiega ona od wartości rynkowej wkładu. Z przedmiotowego wyroku wynika zatem, że przychodem jest tylko wartość nominalna akcji/udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny wniesiony do spółek kapitałowych. Natomiast ta część wartości rynkowej przedmiotu wkładu, która zostanie ujęta na kapitale zapasowym (agio) jest neutralna podatkowo. W sytuacji zatem wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej w zamian za akcje/udziały tej spółki, wartość nominalna udziałów/akcji, które otrzymuje podmiot wnoszący aport może być niższa od wartości rynkowej wniesionego aportu (tzw. aport z agio). W takim przypadku, powstaje nadwyżka, która podlega przekazaniu na kapitał zapasowy spółki, do której wniesiono aport, która to nadwyżka nie wpływa jednakże na opodatkowanie aportu. Zatem, przy wniesieniu do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podstawą opodatkowania jest wartość nominalna objętych w zamian akcji/udziałów, a nie ich wartość rynkowa.

W analizowanym przypadku, akcje/udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej zostaną objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej, natomiast powstała nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Zależnej (jako tzw. agio, co jest zgodne z przepisami obowiązującymi w Serbii).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu konwersji wierzytelności pożyczkowej na akcje/udziały w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w wysokości wartości nominalnej objętych w zamian akcji/udziałów Spółki Zależnej. Natomiast, powstała nadwyżka wartości aportu ponad wartość nominalną ww. akcji/udziałów, przekazana na kapitał zapasowy Spółki Zależnej (tzw. agio), będzie neutralna z punktu widzenia przepisów ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, że powyższe będzie miało zastosowanie niezależnie od tego, czy przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej będzie wierzytelność z tytułu wszystkich/części pożyczek obejmująca zarówno kwoty kapitału jak i naliczone odsetki, czy też wierzytelność z tytułu wszystkich/części pożyczek, obejmująca wyłącznie kwoty kapitału tych pożyczek, bez przenoszenia odsetek (tj. warianty a-d wskazane w opisie zdarzenia przyszłego).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „updop”), przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wartość wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 12 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:

1. zarejestrowania spółki albo
2. wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo
3. wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji związane jest z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego.
   
   

Źródłem powstania przychodu opisanego w przedmiotowym przepisie, powstającego po stronie podmiotu wnoszącego aport (wkład niepieniężny), jest objęcie udziałów (akcji) w zamian za wkłady niepieniężne, z wyłączeniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przychodem nazwanym w tym przepisie jest nominalna, a więc deklarowana, ustalona w umowie lub w statucie, wartość udziałów (akcji), z uwzględnieniem przepisów art. 14 ust. 1–3 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będący udziałowcem Spółki Zależnej posiada względem niej wierzytelności z tytułu pożyczek oraz odsetek od tych pożyczek. Ww. podmioty planują dokonać konwersji wierzytelności na akcje/udziały w Spółce Zależnej. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy akcje/udziały o podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej mogą zostać objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej, natomiast powstała nadwyżka tzw. agio zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Zależnej.

Tak więc na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, przychodem jest nominalna wartość udziałów w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W związku z powyższym, z tytułu konwersji wierzytelności pożyczkowej na akcje/udziały w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w wysokości nominalnej wartości akcji/udziałów objętych w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej.

Niemniej jednak, należy zwrócić również uwagę na odesłanie zawarte w art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 updop. Jak wynika z art. 14 ust. 1 updop, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Natomiast, w myśl art. 14 ust. 2 updop, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Z kolei, z art. 14 ust. 3 updop wynika, że jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Należy przy tym wskazać, że spółka może dowolnie kształtować warunki umów cywilnoprawnych. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w sferę swobody zawierania umów cywilnoprawnych, natomiast wyłącznie oceniają ich skutki prawnopodatkowe.

Z odesłania zawartego w art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, do odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 updop wynika, że ustalenie nominalnej wartości udziału (akcji), a w konsekwencji również przychodu, nie może odbywać się na zasadzie dowolności. Wartość ta powinna zasadniczo odpowiadać realnej wartości rynkowej (zbywczej) przedmiotu aportu w momencie jego wnoszenia do spółki. Przepis art. 14 updop, ma być stosowany w odniesieniu do przychodu z objęcia udziałów (akcji) w spółkach w zamian za wkład niepieniężny w sposób odpowiedni. Odpowiednie stosowanie przepisu oznaczać może zarówno stosowanie go bezpośrednio bądź z modyfikacjami w stosunku do regulacji, która ma być zastosowana, w zależności od charakteru regulacji prawnej, do której ma on mieć odpowiednie zastosowanie. Rozważając zakres odesłania, zawartego w art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, należy podkreślić podobieństwo przeniesienia na spółkę własności rzeczy lub praw majątkowych w zamian za obejmowane udziały (akcje) oraz przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych w zamian za cenę określoną w umowie obligacyjnej. W obu przypadkach dochodzi do odpłatnego zbycia składnika majątku. Odpłatnością za przeniesienie na spółkę przedmiotu aportu („ceną” zbycia określoną przez strony) są udziały (akcje) o określonej wartości nominalnej obejmowane przez podatnika.

Jeżeli zatem „cena” ta bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej zbywanych rzeczy lub praw, przychód może zostać określony przez organ podatkowy w wysokości uwzględniającej wartość rynkową przedmiotu zbycia/przedmiotu aportu (art. 14 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 7 updop). Sposób określania wartości rynkowej zbywanych składników majątku normuje przy tym art. 14 ust. 2 updop, natomiast zasady postępowania organu podatkowego w sytuacji, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw – art. 14 ust. 3 updop.

Innymi słowy, zasadą jest, że przychodem z objęcia udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo albo jego zorganizowana część jest wartość nominalna udziałów (akcji) objętych w zamian za ten wkład. Możliwość ustalenia przychodu w innej wysokości jest natomiast odstępstwem od tej zasady – uprawnieniem przysługującym właściwym organom podatkowym w sytuacji, gdy wartość nominalna obejmowanych udziałów (akcji), tj. wartość przedmiotu aportu określona w „cenie” jego zbycia w sposób znaczny (dość duży, istotny, wyróżniający się) odbiega od wartości rynkowej przedmiotu wkładu i jednocześnie nie znajduje uzasadnionych (opartych na obiektywnych racjach, podstawach) przyczyn. Ustawa nie określa przy tym warunków uznania omawianej różnicy wartości nominalnej udziałów i wartości przedmiotu wkładu za „znaczną”. Oceniając tę kwestię, organ podatkowy powinien w szczególności rozważyć kwestię relacji wartości, jakie pojawiły się w związku z daną operacją objęcia udziałów (akcji).

Ustawodawca nie wskazał również, jakie okoliczności uzasadniać mogą istnienie ww. znacznej różnicy wartości. Podatnik może zatem powoływać wszelkie powody/argumenty/racje, stanowiące zasadny powód istotnego zróżnicowania wartości nominalnej objętych udziałów (akcji) w stosunku do wartości przedmiotu wnoszonego wkładu. Nakaz odpowiedniego stosowania art. 14 ust. 1-3 updop, nie prowadzi natomiast do ustalania przez organ innej niż określona przez strony transakcji wartości nominalnej udziałów, ani do „automatycznego” ustalania przychodu z każdego objęcia udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, w wartości rynkowej przedmiotu aportu.

W tym miejscu należy podkreślić, że ocena, czy różnica między wartością nominalną obejmowanych akcji, a wartością rynkową wnoszonego aportu jest znaczna, czy istnienie tej ewentualnej znacznej różnicy jest uzasadnione oraz, czy strony transakcji prawidłowo ustaliły wartość rynkową przedmiotu wkładu – tj. definitywne potwierdzenie braku przesłanek odpowiedniego zastosowania w niniejszej sprawie art. 14 ust. 1–3 updop – nie może zostać dokonana w ramach postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ocena ta pozostaje w gestii właściwego organu podatkowego, ponieważ przepisy nie wskazują kryteriów jej dokonania.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że z tytułu konwersji wierzytelności pożyczkowej na akcje/udziały w Spółce Zależnej, po stronie Wnioskodawcy powstanie tylko przychód podatkowy w wysokości wartości nominalnej objętych w zamian akcji/udziałów Spółki Zależnej.

Podsumowując, w opisanym przypadku, wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki Zależnej wkładu niepieniężnego w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, którego wartość ustalona przez strony transakcji będzie wyższa niż wartość nominalna objętych przez Wnioskodawcę udziałów, przychodem Wnioskodawcy będzie wartość nominalna objętych udziałów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1–3 updop (art. 12 ust. 1 pkt 7 updop). We wskazanych w niniejszej interpretacji indywidualnej okolicznościach, będzie bowiem istnieć możliwość ustalenia przychodu Wnioskodawcy z tego tytułu na poziomie innym niż wartość nominalna objętych udziałów Spółki, na podstawie odpowiednio stosowanego art. 14 ust. 1–3 updop.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• rozpoznania przychodu w postaci wartości nominalnej udziałów/akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny jest prawidłowe,
• możliwości zastosowania art. 14 w związku z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 2, 3, 4 i 5 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.