Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-90/15-2/JO
z 22 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest doradcą podatkowym. Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi polegające na sporządzaniu specjalistycznych publikacji o charakterze podatkowym. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca zawiera umowy z jednym z największych polskich wydawnictw fachowych publikacji prawno – podatkowych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają na:

• udzielaniu odpowiedzi na pytania podatkowe klientów wydawnictwa, zadawanych za pośrednictwem portalu internetowego, prowadzonego przez wydawnictwo;
• sporządzaniu komentarzy, poradników oraz linii orzeczniczych w zakresie prawa podatkowego;
• aktualizację powyższych publikacji w przypadku zmian w przepisach lub stanowiskach sądów administracyjnych oraz organów podatkowych.
  
  

Świadczone usługi mają charakter ciągły i permanentny. Wnioskodawca regularnie sporządza lub aktualizuje na zamówienie wydawnictwa odpowiedzi, komentarze, poradniki oraz linie orzecznicze. Wnioskodawca fakturuje świadczone usługi w trybie miesięcznym. W trakcie dotychczasowej współpracy (ok. rok czasu) z wydawnictwem Wnioskodawca w każdym miesiącu wykonywał i fakturował usługi na rzecz wydawnictwa. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT oraz nalicza i odprowadza na rachunek urzędu skarbowego podatek VAT. Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności zwolnionych z podatku VAT. Świadczenie ww. usług wymaga od Wnioskodawcy ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz korzystania z fachowych publikacji podatkowych. Dodatkowo prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z określonymi obowiązkami administracyjnymi.

Wnioskodawca nabył nowy samochód osobowy od podatnika czynnego VAT. Nabycie samochodu osobowego nastąpiło w ramach transakcji opodatkowanej VAT, a Wnioskodawca otrzymał od sprzedawcy prawidłowo wystawioną fakturę VAT. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać nabyty samochód osobowy w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochodów będzie służył do:

• wyjazdów do czytelni biblioteki uniwersytetu (...) w celu korzystania z publikacji podatkowych (komentarzy oraz prasy podatkowej);
• wyjazdów na szkolenia podatkowe, m.in. organizowanych przez (...);
• wyjazdów do księgarni celem nabywania fachowej literatury podatkowej, niedostępnej w czytelni uniwersytetu;
• wyjazdów na pocztę celem nadawania korespondencji z wydawnictwem (sporządzenie każdego poradnika, komentarza lub linii orzeczniczej wymaga zawarcia odrębnej umowy z wydawnictwem, dokonywanej zawsze w drodze korespondencyjnej);
• wyjazdów na pocztę celem nadawania miesięcznych deklaracji VAT-7;
• wyjazdów do urzędu skarbowego lub ZUS w kwestiach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. złożenie deklaracji rocznej PIT-36L w biurze podawczym urzędu).
  
  

Równocześnie samochód będzie wykorzystywany do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (np. celów osobistych Wnioskodawcy).

Wnioskodawca zamierza wprowadzić nabyty samochód do ewidencji środków trwałych prowadzonego przedsiębiorstwa oraz wykorzystywać w celu odbywania powyższych wyjazdów, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód nie będzie wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego w przypadku wykorzystania samochodu osobowego do działalności gospodarczej w zakresie przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego z uwagi na wykorzystanie samochodu osobowego do działalności gospodarczej w zakresie przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czynnemu podatnikowi VAT nabywającemu niniejsze towary, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów.

W świetle powyższych przepisów ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje w odniesieniu do nabycia towarów i usług na cele działalności gospodarczej. Powyższe przepisy nie ograniczają prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do towarów usług wykorzystywanych zarówno do celów działalności gospodarczej oraz innych celów niezwiązanych z tą działalnością (np. celów osobistych podatnika).

Tego rodzaju ograniczenie zawarte jest w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT lecz przepis ten znajduje zastosowanie jedynie do nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej. Art. 86 ust. 7b ustawy o VAT nie znajduje zastosowania do nabycia samochodów osobowych.

Ograniczenia w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z nabyciem samochodów osobowych zawarte są w art. 86a ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 niniejszego przepisu w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące: nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych. Powyższe przepisy nie mają zastosowania m.in. przy nabyciu samochodów osobowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, o ile podatnik spełni wymogi określone w przepisach ustawy o VAT (art. 86a ust. 3 ustawy o VAT). Z brzmienia powyższych przepisów można zatem wnioskować, że nabycie samochodu osobowego wykorzystywanego zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i innych celów (np. celów osobistych podatnika) pozwala podatnikowi na odliczenie jedynie 50% podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia samochodu. Ustawa o VAT nie przewiduje proporcjonalnego odliczenia podatku VAT naliczonego, uzależnionego od stopnia wykorzystania samochodu do celów działalności gospodarczej podatnika. Przykładowo, zarówno podatnikowi, który wykorzystuje samochód w 99% do celów działalności gospodarczej, jak i podatnikowi, w którego przypadku wykorzystanie pojazdu do celów działalności gospodarczej następuje w 49%, przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia samochodu. W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z tytułu użytkowania samochodu osobowego do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy, ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Od 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę nabycie samochodu osobowego nastąpiło od podatnika VAT czynnego w ramach transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Natomiast Wnioskodawca otrzymał prawidłowo wystawioną fakturę VAT na zakup ww. samochodu. Podkreślić należy, że Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT oraz nalicza i odprowadza na rachunek urzędu skarbowego podatek VAT. Zainteresowany nie prowadzi żadnych czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza wprowadzić nabyty samochód do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zainteresowany w opisie zdarzenia przyszłego stwierdza, że ww. samochód nie będzie służył mu tylko i wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, także zamierza wykorzystywać go do celów osobistych.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Ponadto należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 2 pkt 34 ustawy, który stanowi, że przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Samochód będzie wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej jak również do celów innych niż działalność gospodarcza – tj. do tzw. celów „mieszanych”. W konsekwencji, na podstawie art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 oraz art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.