Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-588/15-4/TR
z 30 września 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2015 r. (data wpływu 25 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.
Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 18 września 2015 r. nr ILPB2/4511-1-588/15-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.
Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Wezwanie wysłano w dniu 18 września 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 21 września 2015 r.), zaś w dniu 24 września 2015 r. (data nadania 23 września 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 15 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego nieruchomość zabudowaną (dom mieszkalny, w którym mieszczą się dwa oddzielne mieszkania) i jednocześnie ustanowił na rzecz: swojej matki i przyjaciela matki służebność osobistą mieszkania polegającą na dożywotnim korzystaniu z mieszkania w ten sposób, że służebność dla matki nieodpłatnie, natomiast dla przyjaciela matki odpłatnie.
Roczna odpłatna służebność została określona na kwotę 900 zł; skapitalizowana wartość tego prawa wynosi 9 000 zł (dla celów PCC wartość świadczeń za lat 10).
Kwotę 9 000 zł Zainteresowany otrzymał od przyjaciela matki w dniu podpisania aktu notarialnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania kwoty 9 000 zł?
Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana kwota 9 000 zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wartość służebności nie podlega podatkowi dochodowemu jako przychód jednorazowy, bo został rozłożony w czasie (10 lat) i od tej kwoty został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych. Za otrzymaną kwotę Zainteresowany ma obowiązek zgodnie z umową w akcie notarialnym świadczyć dożywotnie korzystanie z mieszkania z ogrzewaniem i oświetleniem.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).
Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
- działalność wykonywana osobiście;
- pozarolnicza działalność gospodarcza;
- działy specjalne produkcji rolnej;
- (uchylony);
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
- kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- 8a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;
- inne źródła.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego nieruchomość zabudowaną (dom mieszkalny, w którym mieszczą się dwa oddzielne mieszkania) i jednocześnie ustanowił na rzecz: swojej matki i przyjaciela matki służebność osobistą mieszkania polegającą na dożywotnim korzystaniu z mieszkania w ten sposób, że służebność dla matki nieodpłatnie, natomiast dla przyjaciela matki odpłatnie. Roczna odpłatna służebność została określona na kwotę 900 zł; skapitalizowana wartość tego prawa wynosi 9 000 zł (dla celów PCC wartość świadczeń za lat 10). Kwotę 9 000 zł Zainteresowany otrzymał od przyjaciela matki w dniu podpisania aktu notarialnego.
W myśl art. art. 296 w związku z art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), służebność osobista przysługuje oznaczonej osobie fizycznej. Tym też różni się od służebności gruntowej, która przysługuje każdoczesnemu właścicielowi oznaczonej nieruchomości bez względu na to czy jest to osoba fizyczna, czy prawną oraz służebności przesyłu, która przysługuje przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 ww. ustawy. Zobowiązanym ze służebności osobistej jest jednak każdoczesny właściciel nieruchomości obciążonej. Przedmiotem służebności osobistej są tylko nieruchomości, występuje tylko nieruchomość służebna, brak jest zaś nieruchomości władnącej (jak w przypadku służebności gruntowej).
Natomiast służebność mieszkania, o której mowa w art. 301 Kodeksu cywilnego polega na uprawnieniu osoby fizycznej do korzystania z budynku lub jego części znajdującego się na cudzej nieruchomości. Służebność mieszkania nie upoważnia do przeniesienia uprawnienia do wykonywania służebności na inną osobę, ale pozwala na dopuszczenie do współwykonywania tego prawa. Jej istota zależy od treści konkretnej umowy o ustanowienie służebności mieszkania, zazwyczaj jednak ukształtowana zostaje jako prawo do zamieszkiwania, a więc zajmowania oznaczonego (oznaczonych) pomieszczenia mieszkalnego dla schronienia, wypoczynku, snu, przyrządzania posiłków, zaspokajania innych potrzeb życiowych, kulturalnych itp.
Otrzymana kwota niewątpliwie stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe.
Reasumując: na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego otrzymane w roku 2015 wynagrodzenie za ustanowioną służebność mieszkania stanowi dla Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł – o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy – z którego dochód stanowi podstawę opodatkowania tymże podatkiem, w rozumieniu art. 9 ust. 1 w zw. z ust. 2 cyt. ustawy podatkowej.
W konsekwencji, Zainteresowany winien rozliczyć przedmiotową kwotę w zeznaniu rocznym za rok 2015 wraz z innymi dochodami (przychodami) podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej. Ewentualna kwota do zapłaty wynikającą z tegoż rozliczenia podlega wpłacie do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia 2016 r.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.