INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2011r., (data wpływu 12 maja 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2011r. (data wpływu 2 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stwierdzenia czy zużycie przez klientów w ramach poczęstunku zakupionych przez Wnioskodawcę napojów (kawy, herbaty, mleka, soków, wody mineralnej) oraz słodyczy (ciastek i paluszków), należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2011r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy zużycie przez klientów w ramach poczęstunku zakupionych przez Wnioskodawcę napojów (kawy, herbaty, mleka, soków, wody mineralnej) oraz słodyczy (ciastek i paluszków), należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 lipca 2011r. (data wpływu 2 sierpnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-794,795/11/MS z dnia 20 lipca 2011r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług księgowych i zatrudnia kilku pracowników. Wnioskodawca kupuje na faktury napoje (kawa, herbata, soki, woda mineralna) oraz słodycze (ciastka, paluszki) w niewielkich ilościach.

Artykuły te są zużywane przez pracowników w trakcie pracy w lokalu Wnioskodawcy oraz w trakcie spotkań z klientami również odbywanych w lokalu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od 1993r. z tytułu wykonywanych usług prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT z faktur dokumentujących zakup artykułów spożywczych zużywanych przez klientów i pracowników na terenie biura.

Zakupy wymienionych we wniosku towarów, nie są zużywane na potrzeby osobiste (inne niż związane z wykonywaniem pracy) pracowników. Napoje (mleko, woda, kawa) są im wydawane w ramach obowiązku pracodawcy na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Pozostałe artykuły spożywcze przeznaczone są dla klientów w ramach skromnego zwyczajowego poczęstunku, mającego na celu podtrzymanie dobrych z nimi relacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zakupione napoje, słodycze, paluszki w celu poczęstunku klientów w trakcie spotkań z nimi odbywanych w lokalu Wnioskodawcy są uznawane za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r....

Zdaniem Wnioskodawcy opisane powyżej sytuacje nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 cytowanej ustawy ponieważ w art. 7 użyto sformułowania „przekazanie nieodpłatne” podczas gdy w sytuacji Wnioskodawcy towary są zużywane, a nie przekazywane ani darowane, natomiast zużycie tych towarów nie jest zużyciem na potrzeby osobiste klientów lecz jest zużyciem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą tak samo jak innych towarów kupowanych do tego celu np. materiałów biurowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Jak wynika z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług księgowych i zatrudnia kilku pracowników. Wnioskodawca kupuje na faktury napoje (kawa, herbata, soki, woda mineralna) oraz słodycze (ciastka, paluszki) w niewielkich ilościach.

Artykuły te są zużywane w trakcie spotkań z klientami odbywanych w lokalu Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT z faktur dokumentujących zakup artykułów spożywczych zużywanych przez klientów na terenie biura.

Artykuły spożywcze przeznaczone są dla klientów w ramach skromnego zwyczajowego poczęstunku, mającego na celu podtrzymanie dobrych z nimi relacji.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego tut. organ stoi na stanowisku, iż zużycie przez klientów w ramach skromnego zwyczajowego poczęstunku takich produktów jak napoje (kawa, herbata, mleko, soki, woda mineralna) oraz słodycze (ciastka i paluszki) bezsprzecznie jest związane z działalnością gospodarczą (opodatkowaną) Wnioskodawcy. Ponadto zużycie przedmiotowych towarów nie jest zużyciem przez podmioty wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, ponieważ nie zostały spełniony warunki konieczne do uznania za opodatkowaną dostawę towarów w postaci przekazania nieodpłatnego przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, tj. brak uznania zużycia tychże towarów za dokonane w celach osobistych przez osoby wskazane w przepisie, stwierdzić należy, iż nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie przedmiotowego zużycia przez klientów w ramach skromnego zwyczajowego poczęstunku takich produktów jak napoje (kawa, herbata, mleko, soki, woda mineralna) oraz słodycze (ciastka i paluszki) nie można uznać za darowiznę, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji przedmiotowe zużycie (spożycie) napojów i ciastek przez klientów Wnioskodawcy nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż zużycie (spożycie) napojów i ciastek przez klientów Wnioskodawcy nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie stwierdzenia:

• czy zużycie przez pracowników w trakcie pracy w lokalu Wnioskodawcy zakupionych przez Wnioskodawcę napojów (kawy, herbaty, soków, wody mineralnej), należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT,
• czy zużycie przez pracowników w trakcie pracy w lokalu Wnioskodawcy zakupionych przez Wnioskodawcę słodyczy (ciastek, paluszków), należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT,

wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.