Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-828/15-4/JF
z 16 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.) uzupełnionym w dniu 5 listopada 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 października 2015 r. (doręczonym w dniu 30 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla wykonania zabudowy meblowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla wykonania zabudowy meblowej. Wniosek uzupełniono w dniu 5 listopada 2015 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 28 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytową z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce („Wnioskodawca”), w której komandytariuszami są dwie osoby fizyczne (bracia rodzeni), z miejscem zamieszkania w Polsce, podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT w Polsce („Dwie Osoby Fizyczne”) a komplementariuszem jest spółka z o.o. z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi w podatku CIT w Polsce („Spółka”). Wnioskodawcą jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na produkcji, dopasowaniu oraz montażu komponentów meblowych w sposób tworzący trwałą zabudowę meblową („Meble na wymiar”) wraz z elementami konstrukcyjnymi lokali (mieszkalnych oraz użytkowych) oraz domów jednorodzinnych, tj. w miejscach w których Meble na wymiar są montowane („Działalność Gospodarcza”). Wykonanie Mebli na wymiar będzie odbywało się wg projektu dostarczonego przez klienta. Komponenty składające się na meble będą produkowane przez Wnioskodawcę. W ramach prowadzonej Działalności Gospodarczej Wnioskodawca będzie dokonywał także montażu drzwi wykonanych przez siebie na konkretne zamówienie.

Większość zamówień na Meble będzie pochodziła od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej albo poza prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą („Klienci”). Klienci będą kupowali Meble na wymiar z montażem do lokali mieszkalnych bądź też domów - obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT („Obiekty budowlane”).

Zaprojektowane przez architektów, dopasowane oraz zamontowane Meble na wymiar u Klientów będą tworzyły wraz z elementami konstrukcyjnymi Obiektów budowlanych trwałą zabudowę meblową. Połączenie (montaż) Mebli na wymiar i elementów Obiektów budowlanych jako całość spełniać będzie określoną funkcję użytkową oraz podnosić standard tych obiektów. Zamontowanie Mebli na wymiar w Obiektach budowlanych uniemożliwia ich przesunięcie w inne miejsce, a same komponenty Mebli na wymiar, bez trwałego ich przymocowania do elementów konstrukcyjnych Obiektów budowlanych (np. ścian, podłogi czy sufitu) nie spełniają pod względem użytkowym przymiotu Mebli na wymiar (tj. same komponenty Mebli na wymiar nie są Meblami na wymiar).

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazuje, iż wszystkie materiały, które będą użyte w procesie produkcji mebli służą do wykonania zabudowy meblowej. Wykonanie trwałej zabudowy meblowej poprzedzane jest dokładnym pomiarem pomieszczenia w miejscu planowanego montażu oraz przygotowaniem dokumentacji zabudowy meblowej, zgodnej z życzeniem klienta i dostosowanej do wymiaru konkretnego pomieszczenia (z uwzględnieniem możliwości technicznych tego pomieszczenia).

Nie będzie występowało odrębne fakturowanie zużytych materiałów i robocizny, ponieważ wykonanie zabudowy meblowej wraz z montażem jest kompleksową usługą. Sama zabudowa bez usługi montażu jest dla Klienta bezużyteczna, z tego powodu Spółka nie będzie oferowała do sprzedaży samych elementów zabudowy meblowej tylko kompleksową usługę czyli zabudowę meblową wraz z montażem.

Do produkcji zabudowy meblowej używane będą następujące materiały: płyty MDF, HDF, płyty wiórowe laminowane, tarcice drzew krajowych oraz egzotycznych, sklejka, forniry, lakiery, bejce oraz wszelkiego rodzaju okucia dostępne na rynku. Elementy takie jak drzwi będą wykonywane z tarcicy drewna egzotycznego oraz płyty HDF, a następnie są fornirowane lub lakierowane.

Elementy zabudowy meblowej dostosowane są indywidualnie do dostępnej przestrzeni danego pomieszczenia, wyznaczanej przez elementy budynku, takie jak ściany, ciągi kominowe, kanalizacyjne, wentylacyjne oraz instalacja grzewcza.

Zabudowy meblowe są przytwierdzane do ścian przy pomocy profesjonalnych zawieszek oraz bolców krytych, które są montowane w ścianie za pomocą kołków rozporowych lub specjalistycznych kotew chemicznych. Przy czym montowanie kotew chemicznych polega na wykonaniu odwiertów w konstrukcji budynku, wprowadzeniu do tych odwiertów kotew wcześniej zintegrowanych z konstrukcją elementu meblowego, a następnie dodatkowym zabezpieczeniu kotew przez wypełnienie i uszczelnienie materiałem żywicznym.

Drzwi są dodatkowo montowane za pomocą piany montażowej. Po zamontowaniu, zabudowy meblowe oraz drzwi są akrylowane tak, aby nie widać było łączenia mebla ze ścianą.

Elementy zabudowy meblowej są na stałe przymocowane do ścian budynku. Prace montażowe ingerują w takie elementy budynku jak ściany, sufit oraz podłogę tak, aby w sposób skuteczny i bezpieczny przytwierdzić elementy zabudowy meblowej. Nie ingerują w sposób znaczący w konstrukcję budynku, gdyż jest to niezgodne z prawem budowlanym. Przy wykonywaniu montażu, wykorzystuje się specjalistyczne zaprawy montażowe, płyty kartonowo - gipsowe, oraz inne materiały budowlane pozwalające na stałe przytwierdzić elementy zabudowy meblowej do ścian budynku.

Demontaż zamontowanej zabudowy meblowej nie jest możliwy bez uszkodzenia zarówno zabudowy meblowej, jak i ścian budynku, do których zabudowa meblowa była przymocowana.

Ewentualny demontaż zabudowy meblowej niesie za sobą dwojakie konsekwencje, tj.:

• wykonane na wymiar z dokładnością co do milimetra zabudowy meblowe po zdemontowaniu ze względu na uprzedni montaż odbywający się przy pomocy materiałów wymienionych wyżej nie będą nadawały się do ponownego montażu (ich ponownego wykorzystania), gdyż demontaż spowoduje trwałe ich zniszczenie;
  

• zniszczeniu ulegną ściany, do których zostały przymocowane zabudowy meblowe, powstaną dziury po wyrywaniu kołków rozporowych oraz kotw chemicznych oraz w miejscach, w których użyta jest piana montażowa tynk będzie musiał zostać skuty i ponownie położony.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w świetle art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT sprzedaż Mebli na wymiar, która obejmuje również montaż tych mebli u Klientów w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. w Obiektach budowlanych, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w świetle art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT sprzedaż Mebli na wymiar, która obejmuje również montaż tych mebli u Klientów w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. w Obiektach budowlanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem m.in. art. 41 ust. 2 ustawy o VAT. Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem m.in. art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 146a pkt 1-2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Definicja budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym znajduje się w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych („PKOB”) w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12b ustawy o VAT.

Z kolei art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m², oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2. Art. 41 ust. 12c ustawy o VAT stanowi, że w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT (tj. do końca 2016 r. - stawkę 8% podatku VAT), stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W dziale PKOB 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: mieszkalnych jednorodzinnych (PKOB 111), o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112 ), oraz zbiorowego zamieszkania (PKOB 113 ).

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Z kolei z art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane wynika, że przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji. Natomiast definicję remontu zawarto w art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane, zgodnie z którym przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FPS 2/13) wskazał m.in., że „ustawodawca nie odesłał (w ustawie o VAT) również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Taki zabieg byłby zresztą wątpliwy z uwagi na konieczność autonomicznego traktowania przepisów o podatku od towarów i usług ze względu na potrzebę ich harmonizacji na poziomie wspólnotowym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części (...).

Mając na uwadze opisane w postanowieniu składu zwykłego czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów, które jak wynika ze stanu faktycznego zawartego we wniosku o udzielenie interpretacji, polega na montażu elementów mebli do zabudowy kuchennej, wnękowej, łazienkowej itp., przygotowanych na konkretny wymiar i wbudowanych w budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym w sposób trwały Naczelny Sąd Administracyjny w poszerzonym składzie stwierdza, że jeśli czynności te polegają na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową to mają one charakter usługi. Elementem dominującym jest bowiem w takim przypadku ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części (...).

Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu. Dlatego też należy uznać, że czynności, polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz trwałym montażu takich komponentów w obiekcie budowlanym lub jego części, mieszczą się w pojęciu modernizacji obiektów budowlanych lub ich części. W przypadku zaś gdy modernizacja dotyczy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym to wymienione wyżej czynności są objęte hipotezą normy wyprowadzonej z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Oznacza to, że do takich czynności ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu.”

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2014 r. (nr ILPP1/443-913/13-4/MD) przyjął definicję słownikową pojęcia „remont”, podkreślając, iż kwalifikacja na gruncie przepisów ustawy o VAT zależy przede wszystkim od zakresu umowy zawartej klientem. Ponadto w wyżej powołanej interpretacji wskazano, iż „w znaczeniu słownikowym „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkowa jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś” - według internetowego słownika języka polskiego.”

Jak zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym we wniosku, zaprojektowane, dopasowane oraz zamontowane Meble na wymiar u Klientów tworzą wraz z elementami konstrukcyjnymi Obiektów budowlanych trwałą zabudowę meblową. Połączenie (montaż) Mebli na wymiar i elementów Obiektów budowlanych jako całość spełnia określoną funkcję użytkową oraz podnosi standard tych obiektów. Zamontowanie Mebli na wymiar w Obiektach budowlanych uniemożliwia ich przesunięcie w inne miejsce, a same komponenty Mebli na wymiar, bez trwałego ich przymocowania do elementów konstrukcyjnych obiektów budowlanych (np. ścian, podłogi czy sufitu) nie spełniają pod względem użytkowym przymiotu Mebli na wymiar (tj. same komponenty Mebli na wymiar nie są Meblami na wymiar).

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż sprzedaż Mebli na wymiar, która obejmuje również montaż tych mebli u Klientów w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. w Obiektach budowlanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8% podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi natomiast, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowa stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W myśl przepisu art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W przypadku preferencyjnego rozwiązania, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, istotne jest zatem określenie, czy i w jakim zakresie ustawodawca odwołuje się w nim do klasyfikacji statystycznych, a w przypadku braku takiego odwołania, jakie znaczenie należy przypisać normie tam zawartej.

W przepisie tym ustawodawca wymienił czynności oraz wskazał, że muszą one dotyczyć określonych obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przypadku czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy ustawodawca nie powołał symboli statystycznych, a zatem dla celów stosowania tego przepisu czynności te nie powinny być identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych. Natomiast, jak już zaznaczono, przy definiowaniu ww. obiektów ustawodawca, co do zasady, odwołuje się do klasyfikacji statystycznych, jednakże kwestia ta w kontekście pytania Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na produkcji, dopasowaniu oraz montażu komponentów meblowych w sposób tworzący trwałą zabudowę meblową wraz z elementami konstrukcyjnymi lokali mieszkalnych bądź też domów (obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT) według projektu klienta. Wykonanie trwałej zabudowy meblowej poprzedzane jest dokładnym pomiarem pomieszczenia w miejscu planowanego montażu oraz przygotowaniem dokumentacji zabudowy meblowej, zgodnej z życzeniem klienta i dostosowanej do wymiaru konkretnego pomieszczenia (z uwzględnieniem możliwości technicznych tego pomieszczenia).

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy zastosowania stawki podatku w wysokości 8% dla sprzedaży Mebli na wymiar, która obejmuje również montaż tych mebli u Klientów w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

W pierwszej kolejności należy wskazać, że z okoliczności faktycznych podanych we wniosku o interpretację wynika, że mamy do czynienia z produkcją mebli na indywidualny wymiar oraz ich montażem. Uwzględniając zasadę stosowania VAT, zgodnie z którą podatek ten powinien odpowiadać rzeczywistości gospodarczej, sztucznym byłoby uznanie, że klient nabywa zabudowę meblową odrębnie od usług montażu. Zatem omawianą transakcję należy traktować jako jedną transakcję.

Tut. Organ stwierdza, że w przedmiotowym przypadku czynności produkcji mebli do zabudowy przestrzeni wnękowych oraz ich montaż są świadczeniem kompleksowym (złożonym), którego wysokość opodatkowania VAT należy ustalić na podstawie elementu dominującego w tym świadczeniu (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010).

Określając, czy dana transakcja złożona stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności w jakich jest ona dokonywana w celu ustalenia jej elementów charakterystycznych. Przedmiotową czynność należałoby uznać za dostawę towarów w rozumieniu art . 7 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przez dostawę towarów, o której mowa w art . 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile to dostawa jest dominującym elementem transakcji, na którą składają się czynności obmiaru, zaprojektowania, wykonania mebli, ich dopasowania i składania towaru w całość i zamocowanie. Mówiąc inaczej - jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności mają charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art . 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności (projektowanie, uwzględnianie indywidualnych preferencji, dopasowanie elementów, montaż), to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W przedmiotowej sprawie mając na uwadze opisane czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na - jak Wnioskodawca wskazuje - produkcji Mebli na wymiar, należy uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem usług. Istotą bowiem wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności poza produkcją mebli ze wskazanych materiałów jest ich zaprojektowanie według projektu dostarczonego przez klienta, pomiar pomieszczenia w miejscu planowanego montażu, przygotowanie dokumentacji zabudowy meblowej i dostosowanej do wymiaru konkretnego pomieszczenia (z uwzględnieniem możliwości technicznych tego pomieszczenia). Z charakteru wykonywanych czynności obiektywnie wynika, że dominującą w tym przypadku jest usługa, której efektem finalnym jest wykonanie mebli do zabudowy (Mebli na wymiar).

W obowiązującym stanie prawnym jedynym przepisem, który może dawać podstawę do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług do usług polegających na wykonaniu Mebli do zabudowy ze wskazanych przez Wnioskodawcę materiałów w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym jest art. 41 ust. 12 ustawy.

Przepis ten stanowi, że stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Należy zatem zbadać, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi montażu Mebli na wymiar z zakupionych materiałów stanowią modernizację w rozumieniu przepisu art. 41 ust. 12 ustawy.

Należy wskazać, że w tej kwestii w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że: „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. „obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu”.

Tut. Organ wskazuje na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 778/13, w którym Sąd stwierdził, że „(...) o tym, czy jest to usługa modernizacji budynku w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, decyduje charakter tych czynności. Modernizacja zachodzić będzie w sytuacji, gdy przedmiotem montażu są takie elementy, które nie tylko zwiększają użyteczność, czy funkcjonalność, ale również są tak zamontowane na stałe, że tworzą wraz z konstrukcją budynku jedną całość. Oznacza to, że ich demontaż jest faktycznie niemożliwy bez znaczącego zniszczenia montowanej części oraz budynku”. 

Wobec powyższego należy zauważyć, że aby wykonane na wymiar do konkretnego budynku lub lokalu i trwale powiązane z jego elementami komponenty meblowe stanowiły trwałą zabudowę meblową nie mogą one (na potrzeby uznania ich za „modernizację” w VAT) funkcjonować w obrocie tak, jak to ma miejsce w przypadku mebli „wolnostojących”. Obniżona stawka podatku nie może zatem znaleźć zastosowania w sytuacji gdy wykonana, nawet według indywidualnego projektu, zabudowa meblowa jest przytwierdzana do ściany lub podłogi jedynie w sposób, który może być również stosowany przy montażu mebli „wolnostojących” (np. „zakotwiczenie” za pomocą kołków lub listew montażowych), co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia samej zabudowy, jak i konstrukcji budynku/lokalu (elementy mogą być bez uszkodzenia tego budynku/lokalu przeniesione, przy czym za uszkodzenie nie można uznać pozostawienia w ścianie lub podłodze np. otworów montażowych, bruzdy czy nacięcia). Dla całościowej oceny charakteru świadczenia nie ma natomiast znaczenia, czy elementy np. korpusów mebli są ze sobą zespolone i ewentualnie jak silne jest to zespolenie, gdyż istotne dla uznania za „modernizację” jest dopiero odpowiednio trwałe połączenie tych mebli z elementami obiektu budowlanego.

Określając zatem, czy do zabudowy meblowej montowanej w budynku może mieć zastosowanie obniżona stawka podatku od towarów i usług należy przede wszystkim badać stopień konstrukcyjnego połączenia komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego. Nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów zabudowy meblowej z konstrukcyjnymi w rozumieniu techniki budowlanej elementami obiektu budowlanego/lokalu, lecz o tak silne połączenie konstrukcyjne komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego, że powstaje trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. Przykładem takiej trwałej zabudowy meblowej może być zabudowa kuchenna wykonana z cegły klinkierowej zespolona zaprawą murarską ze ścianą i podłogą lokalu, gdzie demontaż powodowałby uszkodzenie samej zabudowy, jak i pomieszczenia, w którym została ona zamontowana. Innym przykładem trwałej zabudowy meblowej stanowiącej modernizację budynku/lokalu jest takie zespolenie wykonanych na wymiar do konkretnego budynku mebli z elementami tego budynku, które wykorzystuje dodatkowe materiały budowlane takie jak cegły czy płyty kartonowo-gipsowe, gdzie demontaż zabudowy powodowałby zarówno uszkodzenie pomieszczenia i komponentów meblowych, jak i trwałe uszkodzenie tych dodatkowych materiałów budowlanych, bez których to materiałów nie istniałaby możliwość wykorzystania tej zabudowy meblowej w innym miejscu.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo „trwały” oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

Powyższe rozważania pozwalają uznać, że z zabudową meblową trwale połączoną z elementami konstrukcyjnymi budynku mamy do czynienia w przypadku, gdy przykładowo wnętrze i półki zabudowy wykonane zostaną z betonu połączonego z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (np. ścianą) a dopasowane zostaną tylko fronty meblowe. W przypadku takiej właśnie zabudowy meblowej elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) zostaną wykorzystane w sposób istotny, co skutkować będzie brakiem możliwości demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu - elementy nie będą mogły być przeniesione bez zniszczenia tego budynku lub lokalu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie wykonywał trwałą zabudowę meblową dostosowaną do wymiaru konkretnego pomieszczenia (z uwzględnieniem możliwości technicznych tego pomieszczenia) z wykorzystaniem takich materiałów płyt MDF, HDF, płyt wiórowych laminowanych, tarcic drzew krajowych oraz egzotycznych, sklejki, fornirów, lakierów, bejc oraz wszelkiego rodzaju okuć dostępnych na rynku, a także tarcicy drewna egzotycznego. Niektóre elementy Mebli mogą być fornirowane lub lakierowane. Tym samym wykorzystane materiały nie są materiałami budowlanymi, ale typowymi materiałami meblowymi. Wyprodukowane elementy meblowe co prawda są dostosowane indywidualnie do przestrzeni danego pomieszczenia, wyznaczanej przez elementy budynku, takie jak ściany, ciągi kominowe, kanalizacyjne, wentylacyjne oraz instalacja grzewcza, to ich połączenie z elementami konstrukcyjnymi Obiektów budowlanych nie jest na tyle trwałe aby mówić o trwałej zabudowie. W ocenie tut. Organu nie należy uznać za trwałe połączenie mebli do elementów konstrukcyjnych Obiektów budowlanych (np. ścian, podłogi czy sufitu) przy pomocy profesjonalnych zawieszek oraz bolców krytych, które są montowane w ścianie za pomocą kołków rozporowych lub specjalistycznych kotew chemicznych. Nawet montowanie kotew chemicznych polegające na wykonaniu odwiertów w konstrukcji budynku, wprowadzeniu do tych odwiertów kotew wcześniej zintegrowanych z konstrukcją elementu meblowego, a następnie dodatkowym zabezpieczeniu kotew przez wypełnienie i uszczelnienie materiałem żywicznym czy też dodatkowy montaż drzwi za pomocą piany montażowej stanowi proste połączenie komponentów meblowych ze ścianami, podłogą czy sufitem lokalu/budynku. Nie są to również zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie i przede wszystkim mają charakter odwracalny. Nie można uznać za trwałe zniszczenie ściany dziur powstałych po wyrywaniu kołków rozporowych oraz kotew chemicznych czy też miejscowego uszkodzenia tynku po usunięciu piany montażowej.

Wskazane przez Wnioskodawcę akrylowanie łączenia mebla ze ścianą nie jest zabiegiem konstrukcyjnym, ale spełnia rolę estetyczną („aby nie było widać”). Za brakiem uznania wykonania Mebli na wymiar za remont, modernizację czy też przebudowę obiektu budowlanego przemawia nazewnictwo użyte przez Wnioskodawcę („Meble na wymiar”), materiały, z których przedmiotowe Meble na wymiar są wykonane (płyta MDF, HDF, płyta wiórowa laminowana, tarcica drzew krajowych oraz egzotycznych, sklejka, fornir, lakier, bejca, okucia, tarcica drewna egzotycznego, lakier), sposób montażu typowy dla przytwierdzania mebli do ścian (zawieszki, bolce kryte montowane w ścianie za pomocą kołków rozporowych lub kotew chemicznych). O charakterze wykonywanej zabudowy świadczy również to, że - jak wskazuje Wnioskodawca - zabudowa meblowa nie będzie ingerować w sposób znaczący w konstrukcję budynku, gdyż jest to niezgodne z prawem budowlanym. Nie zmienia tego wykorzystanie specjalistycznej zaprawy montażowej, płyty kartonowo-gipsowe, oraz innych materiałów budowlanych wykorzystywanych jedynie do montażu Mebli do ścian budynku.

W ocenie tut. Organu ingerencja Wnioskodawcy w elementy konstrukcyjne lokalu mieszkalnego/domu polegająca na użyciu kotew, kołków rozporowych, nawet pianki montażowej do montażu elementów meblowych nie spełnia wymogu wykorzystania elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego w sposób istotny.

Z opisu wykonywanych przez Wnioskodawcę usług montażu wyprodukowanych Mebli na wymiar nie wynika, aby elementy konstrukcyjne budynku były wykorzystywane w sposób istotny, co skutkowałoby brakiem możliwości demontażu tej zabudowy bez znacznego uszkodzenia konstrukcji budynku i samych Mebli. Nie istnieje zatem w tym przypadku istotne połączenie Mebli na wymiar z elementami konstrukcyjnymi budynku. Jak wskazuje Wnioskodawca Meble na wymiar są montowane w sposób trwały do ścian, podłogi i sufitu przy pomocy kotew i kołków, a także kleju montażowego i płyty kartonowo-gipsowej, co nie stanowi czynności, które miałyby w sposób istotny i nieodwracalny ingerować w elementy konstrukcyjne budynku, co potwierdza Wnioskodawca wskazując, że prace montażowe nie ingerują w sposób znaczący w konstrukcję budynku a demontaż Mebli nie powoduje znacznego i trwałego uszkodzenia elementów konstrukcyjnych budynku (dziury po kołkach rozporowych i kotwach oraz usunięciu pianki montażowej). Opisanego montażu Mebli na wymiar nie można uznać za tworzenie elementów konstrukcyjnych budynku czy też wykorzystanie elementów konstrukcyjnych budynku w sposób istotny w świetle powołanej uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. Tym samym montaż Mebli na wymiar do ścian, sufitu czy podłogi nie spowoduje zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku i w opinii tut. Organu nie może zostać uznane za modernizację tego obiektu, o której mowa w art . 41 ust. 12 ustawy.

Wskazać należy, że o zastosowaniu stawki preferencyjnej nie przesądza jedynie uznanie świadczenia Wnioskodawcy za usługę. Należy podkreślić, że zastosowanie stawki 8% dla zabudowy wnękowej wykonywanej przez Wnioskodawcę zdeterminowane może być wyłącznie uznaniem świadczonej usługi za budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektu budowlanego, a w analizowanym przypadku tak nie jest. W przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca wykonuje zabudowę meblową w obiektach budownictwa mieszkaniowego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (w lokalach mieszkalnych lub w domach.).

Ze względu na powyższe okoliczności oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że do wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi produkcji Mebli na wymiar według projektu klienta ze wskazanych materiałów meblowych oraz ich montażu w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym zastosowanie znajdzie stawka 23% podatku od towarów i usług, bowiem czynności tych nie można uznać za modernizację, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.