2015.04.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-5/15/MS
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.) .), uzupełnionego pismem z 27 marca 2015 r. (data wpływu 31 marca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia prawa własności nieruchomości w drodze zamiany - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2015 r. do tut. organu, wpłynął wniosek z 30 grudnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia prawa własności nieruchomości w drodze zamiany.

Wniosek został uzupełniony pismem z 27 marca 2015 r. (data wpływu 31 marca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 marca 2015 r. nr IBPP1/4512-5/15/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina) jest właścicielem działki, którą chce zbyć w drodze zamiany. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków Wnioskodawcy działka stanowi rolę. Na działce znajduje się studnia głębinowa wybudowana w 1983 r., która zaopatruje w wodę kilka budynków położonych na innych działkach.

Dla przedmiotowej działki nie była wydawana decyzja o warunkach zabudowy. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta działka jest przeznaczona pod zabudowę: w części pod projektowaną drogę główną ruchu przyspieszonego, w części pod usługi.

Działka obecnie jest w zasobie gruntów Gminy, stanowi odłóg. Wcześniej była własnością Skarbu Państwa. Skarb Państwa kupił przedmiotową działkę w 1977 r. wraz z terenami pod budowę cmentarza komunalnego. Wnioskodawca nabył prawo własności działki na podstawie decyzji Wojewody znak ... z 24 listopada 2011 r., wydanej na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 18 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych.

Studnia głębinowa zaopatruje w wodę cmentarz komunalny i budynki administracji cmentarza z mieszkaniem służbowym, budynek przedpogrzebowy i dwie prywatne zagrody, wszystko zlokalizowane na odrębnych działkach.

Studnia nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani do czynności zwolnionych od podatku. Studnia została wybudowana w 1983 r. Koszty eksploatacji (opłaty za energię elektryczną, naprawy pompy) ponoszą jej użytkownicy, to jest właściciele zagród i firma zarządzająca cmentarzem.

Przedmiotowa działka i zlokalizowana na niej studnia nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej i do chwili obecnej nie są przedmiotem żadnych umów cywilno-prawnych.

Przedmiotowa studnia w momencie zamiany zdaniem Wnioskodawcy będzie stanowiła budowlę, oznaczenie PKOB - 2222 (budowla studni głębinowej o głębokości 14,8 m, z rur stalowych ocynkowanych, z obudową z kręgów betonowych średnicy 1600 mm o wysokości 2,80 m, z pokrywą żelbetową i stalowym włazem). Studnia jest obiektem trwale związanym z gruntem. Działka po zbyciu zostanie obciążona służebnością czerpania wody i przeprowadzenia przewodów (rurociąg i kabel zasilający pompę), którą nabywca będzie zobowiązany ustanowić na rzecz nieruchomości, które ze studni obecnie korzystają.

Pierwsze zasiedlenie studni zgodnie z regulacją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie miało miejsca.

Przedmiotowa działka i studnia nie była i nie jest przedmiotem dzierżawy, najmu lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nigdy nie czerpał pożytków z tego tytułu. Po wybudowaniu studni przystąpiono do jej eksploatacji, to jest czerpania wody na potrzeby cmentarza komunalnego, domu przedpogrzebowego i budynku administracyjnego. Później uzyskali zgodę na czerpanie wody z przedmiotowej studni właściciele dwóch zagród zlokalizowanych na terenie wsi J. (Gmina J.).

Rzeczoznawca majątkowy wycenił działkę wraz ze studnią na łączną kwotę 173.300,00 zł netto (bez podatku VAT), w tym wartość działki wynosi 170.677,00 zł, wartość studni 2.653,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej studni w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej tej studni. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie działki wraz ze studnią w drodze zamiany będzie sprzedażą zwolnioną czy sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W przypadku zbycia nieruchomości w drodze zamiany zwolnienie podmiotowe nie może być brane pod uwagę, gdyż będzie zawarta umowa cywilno-prawna.

Dlatego, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa nieruchomości winna być objęta opodatkowaniem, jednakże właściwym do zastosowania będzie zwolnienie, a to z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy studnia głębinowa, która znajduje się na działce przeznaczonej do zamiany jest budowlą, jest trwale związana z gruntem i nie może być z tego gruntu wyodrębniona bowiem stanowi jedną całość.

Zgodnie z art. 29a ust. 8, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A więc grunt przyjmuje stawkę opodatkowania właściwą dla znajdującego się na nim obiektu.

Ponieważ, zarówno grunt, jak i studnia została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze komunalizacji, podatek VAT w chwili nabycia nie był odliczany. Od momentu nabycia gruntu, nie były czynione żadne nakłady, które miały na celu ich ulepszenie, a w stosunku do których przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca twierdzi, iż zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10a, który mówi: „zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonując dostawy nieruchomości, która zabudowana jest studnią głębinową (budowlą), dokonuje sprzedaży z zastosowaniem zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. (Takie samo stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Rzeszowie w decyzji z 15 czerwca 2007 r. nr IS.II/2-443/260/06 oraz Izba Skarbowa w Poznaniu w decyzji z 25 stycznia 2008 r. nr ILPP1/443-424/07-2/MK).

Wnioskodawca jednoznacznie interpretuje opisane zdarzenie przyszłe, jednakże jeżeli Izba Skarbowa ma odmienne stanowisko, to Wnioskodawca uważa za zasadne i zgodne z przepisami, zastosowanie stawki w wysokości 23%, a ponieważ rzeczoznawca w swej opinii bezwzględnie wskazuje wartość szacunkową bez podatku VAT, to Wnioskodawca jest zdania, iż do oszacowanej i przyjętej wartości w kwocie 173.300,00 zł należy doliczyć podatek VAT w kwocie 39.859,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z przytoczonych regulacji wynika, że – co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Z wniosku wynika że Wnioskodawca (Gmina) jest właścicielem działki na której znajduje się studnia głębinowa wybudowana w 1983 r. Wnioskodawca zamierza zbyć przedmiotową działkę zabudowaną w drodze zamiany.

Na podstawie art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Przepis art. 604 k.c., zawiera dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Przy czym zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług – traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 158 K.c., umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347 s.1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że organy władzy publicznej są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te organy czynności, np. sprzedaży (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego. Tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że zamiana nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla czynności jej Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy o VAT.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ustawowej definicji „pierwszego zasiedlenia” wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

oddanie do użytkowania,
w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,
pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 23% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki budowle lub ich części.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a i b i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy zgodnie z art. 3 pkt 3a ww. ustawy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane niesklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Wnioskodawca wskazał dla studni głębinowej znajdującej się na działce mającej być przedmiotem zamiany symbol PKOB - 2222.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB w dziale 22 mieszczą się rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, w grupie 222 - rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe rozdzielcze, w klasie 2222 - rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej.

Klasa 2222 obejmuje:

rurociągi sieci rozdzielczej wody,
rurociągi sieci rozdzielczej gorącej wody, pary i sprężonego powietrza,
studnie, fontanny, hydranty, wieże ciśnień.

Klasa nie obejmuje:

kanałów irygacyjnych (2153),
oczyszczalni wód i ścieków (2223).

Zauważyć w tym miejscu należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji - zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z powyższego wynika więc, że organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji obiektów budowlanych, stąd niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o klasyfikację podaną przez Wnioskodawcę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa w drodze zamiany działki zabudowanej studnią głębinową może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Odnosząc zagadnienia pierwszego zasiedlenia wskazanej we wniosku budowli trwale związanej z gruntem tj. studni głębinowej wybudowanej w 1983 r., tut. organ zauważa, że jej sprzedaż nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Przedmiotowa budowla po wybudowaniu nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że działka mająca być przedmiotem zamiany wcześniej była własnością Skarbu Państwa. Skarb Państwa kupił przedmiotową działkę w 1977 r. wraz z terenami pod budowę cmentarza komunalnego. Wnioskodawca nabył prawo własności działki na podstawie decyzji Wojewody znak ... z 24 listopada 2011 r., wydanej na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 18 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. Na przedmiotowej działce znajduje się studnia głębinowa wybudowana w 1983 r.

Pierwsze zasiedlenie studni zgodnie z regulacją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie miało miejsca.

Ponadto Wnioskodawca podaje, że nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej studni w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej tej studni. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków.

Zatem dostawa w ramach zamiany przedmiotowej studni głębinowe nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia o którym mowa w tym przepisie.

Należy zatem dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży przedmiotowej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej studni głębinowej. Wnioskodawca nabył prawo własności działki w drodze komunalizacji na podstawie decyzji Wojewody znak ... z 24 listopada 2011 r., wydanej na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 18 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych.

Ponadto Wnioskodawca jak już stwierdzono nie dokonał ulepszenia tej budowli przekraczającego 30% jej wartości początkowej od którego przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym dostawa w drodze zamiany przedmiotowej studni głębinowej spełnia określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy o VAT warunki dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym sprzedaż tej studni będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT gdyż w odniesieniu do tej budowli zostały spełnione warunki w nim określone.

W związku z powyższym, również dostawa działki na której przedmiotowa studnia głębinowa jest posadowiona, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dokonując dostawy nieruchomości, która zabudowana jest studnią głębinową (budowlą), dokona sprzedaży z zastosowaniem zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, należało uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego odnoszenie się przez organ do alternatywnego stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego opodatkowania nieruchomości stawką 23% oraz podstawy opodatkowania jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin