Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-505/15-6/MP
z 9 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku (data wpływu 20 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.) i pismem z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 25 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na:

• zakup domku typu holenderskiego - jest nieprawidłowe,

• adaptację domku typu holenderskiego na budynek całoroczny - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na zakup oraz adaptację domku typu holenderskiego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 26 października 2015 r., Nr IPTPB2/4511-505/15-2/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 października 2015 r., natomiast w dniu 6 listopada 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 3 listopada 2015 r.).

W związku z tym, że wniosek nadal nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 listopada 2015 r., Nr IPTPB2/4511-505/15-4/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, ponownie wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Powyższe wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 listopada 2015 r., natomiast w dniu 25 listopada 2015 r. uzupełniono ww. wniosek pismem z dnia 23 listopada 2015 r. (data nadania 23 listopada 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W lutym 2012 r. Wnioskodawca otrzymał od matki wraz z dwojgiem rodzeństwa, w drodze darowizny, mieszkanie typu M-5. W czerwcu 2012 r. matka Wnioskodawcy zmarła. Do grudnia 2014 r. w tym lokalu mieszkała siostra Wnioskodawcy, która opłacała czynsz. W styczniu 2015 r. siostra Wnioskodawcy wyprowadziła się do swojego mieszkania, więc obowiązek świadczeń spadł również na Wnioskodawcę i Jego brata - niestety nie było ich na to stać. Z wynajmem tak dużego mieszkania był problem, podzielenie go było również niemożliwe. Wnioskodawca wraz z bratem postanowili je sprzedać. Ze sprzedaży, każdemu z trójki rodzeństwa przypadła kwota 60 000 zł. Wnioskodawca pieniędzy tych nie może wydatkować na remont mieszkania, gdyż mieszkanie, w którym mieszka stanowi odrębny majątek żony Wnioskodawcy. Nie wyraża ona jednak chęci dopisania Wnioskodawcy do aktu własności.

Od 2008 r. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem działki budowlanej o powierzchni 900 m^² w miejscowości L, powiat Ż (Rep. A Nr x/2008). W styczniu 2015 r., z pieniędzy ze sprzedaży tego lokalu, Wnioskodawca zakupił domek typu „holenderski” z zamiarem zaadoptowania go na budynek mieszkalny całoroczny poprzez związanie go z gruntem, wymianę okien i drzwi, całkowite ocieplenie styropianem i watą oraz obicie drewnem, jak również podniesienie dachu, tak by Wnioskodawca w mógł w nim mieszkać przez cały rok. Wnioskodawca poczynił już też pewne inwestycje, tj. doprowadził takie media jak prąd (z firmy x) oraz szambo. Wnioskodawca zaznacza, że do chwili obecnej nie posiadał żadnego mieszkania ani domu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 listopada 2015 r., Wnioskodawca wskazał, że umowa darowizny w dniu 16 lutego 2012 r., pomiędzy matką Wnioskodawcy a Wnioskodawcą oraz dwojgiem rodzeństwa, została zawarta w formie aktu notarialnego (Rep. A Nr x/2012; Kancelaria notarialną w x). Mieszkanie typu M-5, które było przedmiotem darowizny m.in. na rzecz Wnioskodawcy znajdowało się w x. W dacie ustanowienia darowizny mieszkania, matka Wnioskodawcy była jedyną właścicielką tego mieszkania. W drodze darowizny od matki Wnioskodawca otrzymał 1/3 część udziału, przypadającej na każdego z obdarowanych. Mieszkanie to stanowiło prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego.

Mieszkanie zostało sprzedane aktem notarialnym w dniu 12 stycznia 2015 r., a udział Wnioskodawcy w sprzedaży wyniósł 1/3 wartości tego mieszkania.

Odpłatne zbycie mieszkania nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Dochód uzyskany ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca zaczął wydatkować od dnia 29 stycznia 2015 r., a zakończy w dniu 31 grudnia 2017 r.

Wnioskodawca swoje potrzeby mieszkaniowe zamierza realizować w miejscowości L. (Nr działki y), poprzez modernizacje domku holenderskiego na dom mieszkalny.

Działkę budowlaną o pow. 900 m² położoną w miejscowości L, powiat ż., Wnioskodawca nabył od osoby prywatnej w drodze umowy kupna – sprzedaży, aktem notarialnym Rep. A Nr x/2008. Współwłaścicielem tej działki jest żona Wnioskodawcy.

Działka budowlana w 2008 r. została nabyta z myślą o budowie domu mieszkalnego. W dniu 29 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zadatkował kupno domku typu „holenderskiego”, a sfinalizował transakcję w dniu 26 lutego 2015 r. (faktura zakupu). Adaptacji domku typu „holenderskiego” znajdującego się na działce w L, Wnioskodawca będzie dokonywał w celu zamieszkania w nim. Wydatki poniesione na zakup i adaptację domku typu „holenderskiego” nie są przeznaczone na cele rekreacyjne. W przedmiotowym domku Wnioskodawca będzie realizował swoje potrzeby mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 listopada 2015 r.):

Czy wydatkowanie środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, które Wnioskodawca wykorzysta na zakup domku letniskowego oraz na jego adaptację na budynek całoroczny, na działce budowlanej położonej w miejscowości L, daje podstawy do zwolnienia od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy (sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), wydatkowanie środków na zakup i modernizację korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na:

• zakup domku typu holenderskiego - jest nieprawidłowe,

• adaptację domku typu holenderskiego na budynek całoroczny - jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części, oraz udziału w nieruchomości i praw, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (data) jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od matki (wraz z dwojgiem rodzeństwa) – udział 1/3 części prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego typu M-5, znajdującego się w x. Umowa darowizny pomiędzy matką Wnioskodawcy a Wnioskodawcą i dwojgiem rodzeństwa, została zawarta w dniu x lutego 2012 r. w formie aktu notarialnego (Rep. A Nr /2012).

Powyższe mieszkanie zostało sprzedane w dniu 12 stycznia 2015 r., a udział Wnioskodawcy w sprzedaży wyniósł 1/3 wartości tego mieszkania. Odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę ww. udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Dochód uzyskany ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawca zaczął wydatkować od dnia 29 stycznia 2015 r., a zakończy w dniu 31 grudnia 2017 r.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem działki budowlanej o powierzchni 900 m^², położonej w miejscowości L, (współwłaścicielem tej działki jest żona Wnioskodawcy), który to udział nabył w drodze umowy kupna w 2008 r. (Rep. A Nr /2008). Działka budowlana została nabyta w celu budowy domu mieszkalnego.

Z pieniędzy uzyskanych w dniu 12 stycznia 2015 r. ze sprzedaży udziału 1/3 części w lokalu mieszkalnym, Wnioskodawca w dniu 26 lutego 2015 r. zakupił domek letniskowy typu „holenderskiego”, z zamiarem zaadoptowania domku na budynek mieszkalny całoroczny, poprzez związanie go z gruntem, wymianę okien i drzwi, całkowite ocieplenie styropianem i watą oraz obicie drewnem, jak również podniesienie dachu, tak by Wnioskodawca w mógł w nim mieszkać przez cały rok. Wnioskodawca doprowadził media, tj. prąd oraz szambo.

Wnioskodawca wskazał, że adaptacji domku typu „holenderskiego” znajdującego się na działce w miejscowości L, będzie dokonywał w celu zamieszkania w nim. Wnioskodawca oświadczył również, że wydatki poniesione na zakup i adaptację domku typu „holenderskiego” nie są przeznaczone na cele rekreacyjne. W przedmiotowym domku znajdującym się w miejscowości L, Wnioskodawca będzie realizował swoje potrzeby mieszkaniowe.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ww. ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje dla biura nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo- skutkowy.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie bowiem do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

Powyższe zwolnienie może obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ww. prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2. wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;

Zaznaczyć należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jest fakt wydatkowania środków z odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości, począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na enumeratywnie (wyczerpująco) wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym, tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych, pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki – które nie zostały wymienione w tym katalogu, nie będą uprawniały do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Ponadto, że w myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast zaznaczyć należy, ze zgodnie z art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W sytuacji niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podkreśla się, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zatem, jak wynika z powyższych przepisów, zwolnienie podatkowe uzależnione jest od wydatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia m.in. udziału w nieruchomości na enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe i dokonania tej czynności przed upływem dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie oraz nie wcześniej niż uzyskany został ten przychód.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że dochód uzyskany ze sprzedaży w dniu 12 stycznia 2015 r. udziału 1/3 części w lokalu mieszkalnym (stanowiącym prawo odrębnej własności) przeznaczył m.in. na zakup domku letniskowego typu „holenderskiego” udokumentowany fakturą VAT. Zaznaczyć jednak należy, że wydatek na zakup domku letniskowego (np. typu „holenderskiego”), nie mieści się w zamkniętym katalogów wydatków mieszkaniowych, określonych w cytowanym wyżej art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e ww. ustawy, wymienia bowiem - rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, przepis nie wymienia natomiast - nabycia na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego.

W konsekwencji, w odniesieniu do dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z odpłatnego zbycia w dniu 12 stycznia 2015 r., udziału 1/3 części w lokalu mieszkalnym (stanowiącym prawo odrębnej własności) wydatkowanego przez Wnioskodawcę na zakup domku letniskowego (typu „holenderskiego”) stwierdzić należy, że brak jest podstaw prawnych do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, dochód ten, powinien zostać opodatkowany na zasadach określonych w cytowanym wyżej art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że dochód uzyskany ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym, zostanie również przeznaczony na adaptację zakupionego domku letniskowego (typu „holenderskiego”) na całoroczny budynek mieszkalny poprzez związanie go z gruntem, wymianę okien i drzwi, całkowite ocieplenie styropianem i watą oraz obicie drewnem, jak również podniesienie dachu, tak by Wnioskodawca mógł w nim mieszkać przez cały rok. Wnioskodawca doprowadził prąd oraz szambo.

W odniesieniu do wskazanych wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na adaptację domku letniskowego (typu „holenderskiego”) na budynek całoroczny stwierdzić należy, że wydatki te mogą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego w myśl art. 21 ust. 1 pkt 130 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji ich poniesienia w celu faktycznej realizacji w domku potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy.

Należy bowiem podkreślić, że podstawową okolicznością decydującą o prawie Wnioskodawcy do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, wydatkowanego we wskazanym okresie od 29 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2017 r., na adaptację domku letniskowego (typu „holenderskiego”) na budynek całoroczny, jest fakt przeznaczenia tego dochodu na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, oraz fakt realizacji w tym domku celów mieszkaniowych Wnioskodawcy, poprzez zamieszkanie w nim w sposób ciągły.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży dokonanej w dniu 12 stycznia 2015 r. - udziału 1/3 części w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego (stanowiącego odrębną nieruchomość), może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części wydatkowania przychodu z odpłatnego zbycia na adaptację domku letniskowego na budynek mieszkalny - w celu realizacji w nim potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy.

Tut. Organ zaznacza jednocześnie, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Mając bowiem na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.), tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy Wnioskodawca zrealizował swój cel mieszkaniowy, czy nie. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo należy wskazać, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.