Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-1131/15-3/DJ
z 3 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest:

• prawidłowe - w odniesieniu do spłaty kredytów, zaciągniętych na zakup domu,
• nieprawidłowe - w przypadku spłaty kredytów, dotyczących nabytego udziału w mieszkaniu.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2014 roku Wnioskodawczyni jest razem z mężem współwłaścicielem udziału w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym. W 2015 roku została podpisana umowa przedwstępna i małżonkowie chcieliby w najbliższym czasie sfinalizować transakcję sprzedaży tej nieruchomości. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży udziału w tej nieruchomości Zainteresowana zamierza wspólnie z mężem przeznaczyć w całości na własne cele mieszkaniowe. Celem tym miałaby być częściowa spłata kredytów hipotecznych, zaciągniętych w 2010 roku oraz 2014 roku na zakup nieruchomości (domu) oraz udziału w nieruchomości (mieszkaniu).

Dom został zakupiony ze środków pochodzących z kredytów w 2008 roku, a w 2010 roku nastąpiła konsolidacja i refinansowanie kredytów zaciągniętych na zakup i remont domu. Dom jest współwłasnością małżonków, jest też miejscem ich zamieszkania. Wspólnie z mężem Zainteresowana posiada także (od 2014 roku) udział wynoszący 1/2 części mieszkania, natomiast pozostały udział 1/2 części stanowi własność teścia Wnioskodawczyni, który w tym mieszkaniu obecnie zamieszkuje. W małżeństwie obowiązuje ustrój umownej rozszerzonej wspólności majątkowej, przy czym rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej dotyczyło udziału w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, która ma być sprzedana. Poza tym Wnioskodawczyni posiada jeszcze udział w innej nieruchomości, który odziedziczyła w spadku po ojcu w 1995 roku i jest to majątek osobisty Zainteresowanej.

Wnioskodawczyni wyjaśnia, że realizacja własnego celu mieszkaniowego w odniesieniu do mieszkania, w którym mieszka obecnie teść, polega na doglądaniu lokalu mieszkalnego, sprzątaniu, opłacaniu (poprzez przelewy bankowe): czynszu (opłat eksploatacyjnych) do wspólnoty mieszkaniowej oraz rachunków bieżących za prąd, gaz, wodę, telewizję, ubezpieczenia itp. Zainteresowana zawarła na swoje nazwisko umowy z dostawcami prądu, gazu i wody oraz umowę ubezpieczenia. Wnioskodawczyni nie mieszka w tym mieszkaniu na stałe, jednak sprawowanie, wspólnie z mężem, opieki nad teściem, który ma 71 lat, wymaga niejednokrotnie także nocowania razem z nim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy częściowa spłata kredytów hipotecznych (zaciągniętych przed planowanym uzyskaniem środków pieniężnych ze sprzedaży udziału w innej nieruchomości), którymi Wnioskodawczyni sfinansowała nabycie nieruchomości (domu, który jest miejscem zamieszkania Zainteresowanej) oraz udziału w mieszkaniu (w którym obecnie mieszka teść), która to spłata będzie dokonana w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie, stanowi podstawę do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni - zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczenie - począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - całości pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, na częściową spłatę kredytów hipotecznych, zaciągniętych przez Wnioskodawczynię wspólnie z mężem na zakup nieruchomości (domu) oraz udziału w nieruchomości (mieszkaniu) przed uzyskaniem tych środków, uprawnia Zainteresowaną do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w odniesieniu do spłaty kredytów, zaciągniętych na zakup domu,
• nieprawidłowe - w przypadku spłaty kredytów, dotyczących nabytego udziału w mieszkaniu.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że od 2014 roku Wnioskodawczyni jest razem z mężem współwłaścicielem udziału w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym. W 2015 roku została podpisana umowa przedwstępna i małżonkowie zamierzają w najbliższym czasie sfinalizować transakcję sprzedaży tej nieruchomości.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, jeżeli sprzedaż nieruchomości nastąpi przed 2020 rokiem czyli przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (w niniejszej sprawie 2014 rok), będzie źródłem przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Jak wskazano we wniosku przedmiotowa nieruchomość stanowi współwłasność majątkową małżeńską. Zauważyć należy, że kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583, z późn. zm.). Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego (art. 35 KRiO). Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 KRiO - oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości stanowić będą własność Zainteresowanej wyłącznie w części Jej przypadającej. Na gruncie badanej sprawy będzie to połowa kwoty uzyskanej z tytułu zbycia, które zostanie dokonane w najbliższym czasie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanychna zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cyt. ustawy).

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia opisanych nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem − położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) za ww. wydatki uznaje się również, wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1 − w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Art. 21 ust. 29 tej ustawy stanowi natomiast, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

W tym miejscu należy wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości (domu) oraz udziału w nieruchomości (mieszkaniu).

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania (nie wcześniej niż od dnia odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu ze sprzedaży nieruchomości na enumeratywnie wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

Treść art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1, a więc m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy).

Zauważyć należy, że w ww. przepisach ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika, ograniczać się muszą do nabycia tylko jednego lokalu mieszkalnego. Zatem należy uznać, że każde z kupionych nieruchomości uprawnia do skorzystania z ulgi ze sprzedaży nieruchomości, o ile służy określonym celom, tj. zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych i nie może służyć realizacji celów mieszkaniowych innych osób. Świadczy o tym poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest dążenie, aby w tej nabytej nieruchomości zamieszkać. Wyrażenie "własne cele mieszkaniowe" należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać częściowej spłaty kredytów hipotecznych (zaciągniętych przed planowanym uzyskaniem środków pieniężnych ze sprzedaży udziału w innej nieruchomości), którymi sfinansowała nabycie nieruchomości (domu, który jest miejscem zamieszkania Zainteresowanej) oraz udziału w mieszkaniu (w którym obecnie mieszka teść Wnioskodawczyni), która to spłata będzie dokonana w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie.

Wobec powyższego, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego nabycie domu spełnia przesłanki do zaliczenia jako własny cel mieszkaniowy Wnioskodawczyni.

Odnosząc się do kwestii udziału w mieszkaniu, w którym obecnie mieszka teść Zainteresowanej, inwestycja ta nie służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni.

Z informacji, zawartych we wniosku wynika, że małżonkowie posiadają (od 2014 roku) udział wynoszący 1/2 części ww. mieszkania, natomiast pozostały udział 1/2 części stanowi własność teścia Wnioskodawczyni. Zainteresowana wyjaśnia, że realizacja własnego celu mieszkaniowego w odniesieniu do tego mieszkania polega na doglądaniu lokalu mieszkalnego, sprzątaniu, opłacaniu (poprzez przelewy bankowe): czynszu (opłat eksploatacyjnych) do wspólnoty mieszkaniowej oraz rachunków bieżących za prąd, gaz, wodę, telewizję, ubezpieczenia itp. Wnioskodawczyni nie mieszka w tym mieszkaniu na stałe, jednak sprawowanie, wspólnie z mężem, opieki nad teściem, który ma 71 lat, wymaga niejednokrotnie także nocowania razem z nim.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże bowiem skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Realizacja własnych celów mieszkaniowych jest podstawową przesłanką dopuszczającą w ogóle przedmiotowe prawo do zwolnienia, a kryterium przeznaczenia środków „na własne cele mieszkaniowe” jest spełnione wówczas, gdy zostaną one przeznaczone na zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie np. w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych innych osób, w celach inwestycyjnych lub rekreacyjnych.

Tymczasem ze sprawy będącej przedmiotem wniosku wynika, że ww. mieszkanie nie służy realizacji własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni – zamieszkuje w nim teść Zainteresowanej. Mieć należy bowiem na uwadze, że nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – w nieruchomości tej trzeba faktycznie mieszkać. Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal mieszkalny (udział w takiej nieruchomości) dla własnych potrzeb ma w tych lokalach faktycznie mieszkać. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego. Samo ponoszenie kosztów utrzymania mieszkania, sprzątanie, sprawowanie opieki nad teściem, które jak wskazała Wnioskodawczyni "wymaga niejednokrotnie także nocowania razem z nim" nie służy jednak zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanej, a w konsekwencji nie spełnia warunku do zwolnienia. Z treści zwolnienia jasno wynika bowiem, że samo nabycie na własność (współwłasność) nieruchomości nie przesądza jeszcze o prawie do zwolnienia. Konieczne jest, aby podatnik dzięki nowej nieruchomości faktycznie swój cel mieszkaniowy realizował.

Reasumując, częściowa spłata kredytów hipotecznych (zaciągniętych przed planowanym uzyskaniem środków pieniężnych ze sprzedaży udziału w innej nieruchomości), którymi Wnioskodawczyni sfinansowała zakup nieruchomości (domu, który jest miejscem zamieszkania Zainteresowanej), a która to spłata będzie dokonana w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie - stanowi podstawę do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku spłaty kredytów w odniesieniu do nabycia udziału w mieszkaniu (w którym obecnie mieszka teść Wnioskodawczyni) nie będzie możliwości skorzystania z ww. zwolnienia, ponieważ nabycie udziału nie służy zaspokojeniu własnych celów mieszkaniowych Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.