Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-275/15-3/MK
z 1 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2015 r. (data wpływu 10 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom kolektorów słonecznych po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania mieszkańcom kolektorów słonecznych po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 września w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Gmina realizuje projekt pn. „...”. Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2- Energia przyjazna środowisku. Potrzeba realizacji projektu wynika z braku alternatywnych rozwiązań w dziedzinie dostarczania energii cieplnej, jakie może zaproponować Gmina mieszkańcom i innym osobom zainteresowanym oraz instytucjom publicznym. Jest spowodowana niedogodnościami i problemami w zakresie produkcji i dostarczania ciepła i ciepłej wody.

Celem głównym projektu jest ochrona i poprawa stanu środowiska naturalnego poprzez zastosowanie infrastruktury wykorzystującej odnawialne źródła energii. Zasadniczym celem instalacji kolektorów słonecznych jest pozyskiwanie energii słonecznej na potrzeby podgrzewania ciepłej wody użytkowej oraz zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia powietrza (poprawa stanu powietrza) powstającego wskutek podgrzewania przez mieszkańców wody do celów użytkowych za pomocą, węgla, miału węglowego czy ekogroszku. Dla mieszkańców korzyścią wynikającą z montażu zestawu solarnego jest możliwość uzyskania źródła energii służącego ogrzaniu wody praktycznie bez ponoszenia kosztów takiego ogrzewania.

Przedmiotem projektu jest dostawa wraz z montażem na terenie Gminy 507 zestawów solarnych. W skład zestawu solarnego wchodzi: kolektor słoneczny płaski, zasobnik solarny oraz osprzęt instalacyjny. 506 zestawów zamontowanych zostanie na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie w obrębie nieruchomości będącej własnością osób fizycznych. Płyty kolektorów słonecznych będą zlokalizowane na połaci dachowej, na ścianie lub gruncie. Zasobnik solarny oraz zespół pompowo - sterowniczy będzie montowany w pomieszczeniach technicznych lub innych nie przeznaczonych do stałego przebywania ludzi. Powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych objętych projektem nie przekracza 300 m². Klasyfikacja budynków będących własnością osób fizycznych wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to 1110. Jeden zestaw solarny zainstalowany zostanie na budynku użyteczności publicznej przekazanym w trwały zarząd dla Żłobka i Przedszkola Miejskiego.

Źródłem finansowania inwestycji są środki pochodzące z:

• RPO na lata 2007-2013 — nie więcej niż 85 % kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu,
  

• wkładu własnego Gminy-nie mniej niż 15 % kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych, w tym wkład wnoszony przez mieszkańców- 14 p. p.
  
  

Podatek VAT stanowi wydatek niekwalifikowany.

Gmina zobowiązała się zapewnić wkład własny oraz pokryć ze środków własnych wszelkie wydatki niekwalifikowane projektu.

W celu zapewnienia wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i formalnych związanych z dostawą, montażem i eksploatacją zestawów solarnych Gmina zawarła z mieszkańcami stosowne umowy.

Zgodnie z zapisami tych umów mieszkańcy wyrazili chęć uczestnictwa w projekcie i dobrowolnie zobowiązali się do partycypacji w kosztach jego realizacji, w wysokości co najmniej 14% kosztu kwalifikowanego, tj. kosztu realizacji projektu objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększonego o naliczony podatek VAT, przypadającego na budynek prywatny. Wysokość udziału finansowego mieszkańca uzależniona jest od zastosowanego układu instalacyjnego (pojemności zasobnika i ilości kolektorów). W przypadku wystąpienia kosztów niekwalifikowanych projektu, czyli nieprzewidzianych kosztów, nie objętych refundacją ze środków Unii Europejskiej, mieszkaniec zobowiązał się do sfinansowania tych kosztów w wysokości przypadającej na Jego budynek prywatny.

Szacunkowa wysokość udziału własnego mieszkańca wynosi 2.000 zł netto. W związku z powyższym każdy z mieszkańców dokonał wpłaty zaliczki na poczet dostawy i montażu zestawu solarnego w wysokości 1.620 złotych brutto, tj. z uwzględnieniem podatku VAT.

Dodatkowo zobowiązał się do wpłaty kwoty stanowiącej ostateczne rozliczenie swojego udziału, będącej różnicą pomiędzy zaliczką a kwotą ustaloną na podstawie specyfikacji kosztów dostawy i montażu zestawu solarnego, przypadającego na dany budynek oraz kosztów niekwalifikowanych określonych powyżej. Wpłaty dokonane zostały przelewem lub gotówkowo, na rachunek bankowy Gminy. W przypadku, gdy koszty ustalone w specyfikacji kosztów dostawy i montażu zestawu solarnego będą niższe niż wpłacona zaliczka, powstała różnica zostanie zwrócona mieszkańcowi. W przypadku dokonania przez mieszkańca wpłaty kwot i niezrealizowania przez Gminę projektu, cała wpłacona kwota zostanie zwrócona mieszkańcowi. Wpłaty dokonywane przez mieszkańców są ujęte w klasyfikacji budżetowej jako środki na dofinansowanie własnych inwestycji gmin pozyskane z innych źródeł.

Mieszkaniec w celu realizacji ww. Inwestycji nieodpłatnie użyczył Gminie i udostępnił osobom przez nią wskazanym, nieruchomość zabudowaną (część dachu lub część gruntu w przypadku kolektorów wolno stojących oraz część wewnętrzną budynku) o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu solarnego i jego prawidłowego funkcjonowania z przeznaczeniem na przeprowadzenie wizji lokalnej i opracowanie specyfikacji, dokonanie niezbędnych czynności związanych z dostawą i montażem urządzeń oraz na przeglądy gwarancyjne i serwis realizowany przez okres trwania umowy. Dodatkowo oświadczył, że jest świadomy, iż efekty realizowanego projektu w budynku, nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej i agroturystyce.

Mieszkaniec upoważnił Gminę, do występowania w jego imieniu przed właściwymi organami administracyjnymi, przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami prawa niezbędnych opinii, decyzji, zezwoleń i innych dokumentów koniecznych dla prawidłowej realizacji projektu, dotyczących jego nieruchomości.

Zgodnie z ww. umową zadaniem Gminy jest zabezpieczenie realizacji celu projektu oraz prowadzenie spraw formalnych związanych z umową o dofinansowanie, tj.: zgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wyłonienie wykonawcy dostawy i montażu zestawów solarnych, ustalenie harmonogramu realizacji prac dokumentacyjnych i montażowych, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Wszystkie faktury dotyczące projektu pn. „...” będą wystawione na Gminę i przez nią płacone.

Po zakończeniu prac montażowych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, zamontowane w budynku, pozostają własnością Gminy przez cały okres trwania umowy. Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku, Gmina użycza nieodpłatnie mieszkańcowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, do zakończenia okresu trwania umowy. Po upływie okresu trwania umowy, całość zestawu solarnego zostanie przekazana nieodpłatnie na własność mieszkańca. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie ustalony odrębnym dokumentem.

Umowa na montaż układu solarnego wraz z dostawą urządzeń i uruchomieniem układu zawarta z mieszkańcami w ramach uczestnictwa w projekcie jest umową nienazwaną. W części dotyczącej bezpłatnego użytkowania przez mieszkańców układów kolektorów słonecznych najbardziej zbliżona jest charakterem do umowy użyczenia. W części dotyczącej wykonania instalacji i późniejszego przeniesienia prawa własności, przy uwzględnieniu wymogu wpłaty mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie, najbardziej zbliżona jest do umowy sprzedaży usługi.

W budynku użyteczności publicznej, w której mieści się Żłobek i Przedszkole Miejskie jest prowadzona działalność w zakresie zadań publicznych Gminy określonych w ustawie o samorządzie gminnym i służy czynnościom nieopodatkowanym. Inwestycja w zakresie budynku użyteczności publicznej nie będzie wykorzystywana na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Właścicielem zestawu solarnego zamontowanego na obiekcie użyteczności publicznej będzie Gmina.

Realizacja inwestycji wynika z zadań nałożonych na Gminę, co szczegółowo określone zostało w art. 6 i 7 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r. poz. 594, z późn. zm.).

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Pismem z dnia 22 września 2015 r. Gmina uzupełniła wniosek w następujący sposób:

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na pytanie „Czy przekazanie mieszkańcom bez dodatkowego wynagrodzenia własności kolektorów słonecznych po upływie 5-letniego okresu trwałości Projektu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT? Jeśli tak, to według jakiej stawki?” Gmina informuje, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uległ zmianie, tj. na skutek braku technicznej możliwości montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie, stwierdzonej podczas wizji wykonanej u mieszkańców, część zestawów solarnych zamontowana zostanie na budynkach gospodarczych lub garażowych, innych niż budynki mieszkalne, nie połączonych z budynkami mieszkalnymi.

W przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia termomodernizacji obiektu budowlanego. W ustawie z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.) znajduje się jednak określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy, jest nim między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do
wykonywania przez nie zadań publicznych.

Montaż ww. zestawów solarnych realizowanych przez Gminę, będzie w ramach projektu zamianą dotychczasowego źródła energii służącej do podgrzewania wody użytkowej na źródło odnawialne, którym jest energia słoneczna. Przedmiotem sprzedaży dla mieszkańca jest wykonanie montażu układu solarnego wraz z dostawą urządzeń i uruchomieniem układu, w ramach ww. określonej termomodernizacji. Wobec czego charakter świadczonej usługi pozwala na zaklasyfikowanie jej jako termomodernizacji obiektów budowlanych zgodnie z art. 2 pkt 2 z ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.).

Gmina realizując projekt pn. „...” będzie ponosiła wydatki polegające na zapłacie za:

• montaż wraz z dostawa zestawu solarnego w budynkach mieszkalnych osób fizycznych,
  

• usługę nadzoru inwestorskiego nad wykonaniem ww. montażu,
  

• wykonanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla montażu ww. zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych osób fizycznych.
  
  

Oznacza to, że Gmina realizując ww. projekt i ponosząc ww. wydatki będzie wykonywała na rzecz mieszkańców w nim uczestniczących usługi termomodernizacyjne, a wpłaty wnoszone przez mieszkańców na rzecz Gminy tytułem swojego udziału w projekcie, będą stanowiły zapłatę za świadczenie tych usług. Wpłaty te pozostają w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usług realizowanym na rzecz tych właśnie osób. W efekcie na rzecz mieszkańców uczestniczących w projekcie Gmina będzie wykonywała usługi termomodernizacji, które będą stanowiły odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że instalacje solarne dostarczane przez Gminę i montowane na rzecz osób prywatnych, w ramach usługi termomodernizacji, za wynagrodzeniem w postaci wpłaty wnoszonej przez mieszkańców, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie mieszkańcom bez dodatkowego wynagrodzenia własności kolektorów słonecznych po upływie 5-letniego okresu trwałości Projektu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT? Jeśli tak, to według jakiej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa własności instalacji solarnych na rzecz właścicieli budynków nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina przewiduje, że po 5-letnim okresie trwałości projektu mieszkańcy, na budynkach których zainstalowane zostaną kolektory słoneczne, przejmą prawo własności instalacji bez konieczności dokonywania przez nich dodatkowych płatności na rzecz Gminy. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany odrębnym dokumentem. Z uwagi na uwarunkowania dofinansowania. Gmina nie ma możliwości przekazania własności kolektorów mieszkańcom od razu po ich zamontowaniu. Przekazanie kolektorów będzie stanowić finalne wykonanie usługi Gminy.

W konsekwencji, z uwagi na brak dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu, wpłaty otrzymane od mieszkańców tytułem udziału własnego w realizacji projektu należy traktować jako całość wynagrodzenia należnego Gminie w związku z jej świadczeniami, w tym w związku z przeniesieniem własności kolektorów słonecznych.

Czynność ta, będzie neutralna z perspektywy podatku VAT ( brak konieczności opodatkowania podatkiem VAT), gdyż będzie stanowić jedynie końcowy element wykonania usługi realizowanej przez Gminę obecnie, czyli usługi montażu kolektorów słonecznych w ramach termomodernizacji budynków należących do mieszkańców. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany odrębnym dokumentem.

Wobec czego po opodatkowaniu podatkiem VAT wpłat dokonywanych przez mieszkańców tytułem montażu wraz z dostawą kolektorów słonecznych w ramach realizacji projektu pn. „...”, Gmina nie będzie miała obowiązku dodatkowo opodatkowywać podatkiem VAT samej czynności przekazania na własność mieszkańcom kolektorów słonecznych.

W konsekwencji całość należności Gminy od mieszkańca, w związku z montażem i dostawą instalacji solarnych na jego budynku mieszkalnym lub na gruncie, to kwota wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie. Tym samym, po opodatkowaniu przedmiotowych wpłat podatkiem VAT, Gmina nie będzie miała obowiązku odrębnie/dodatkowo opodatkować podatkiem VAT samej czynności przeniesienia własności kolektorów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT realizuje projekt pn. „...”. Przedmiotem projektu jest dostawa wraz z montażem na terenie Gminy 507 zestawów solarnych. W skład zestawu solarnego wchodzi: kolektor słoneczny płaski, zasobnik solarny oraz osprzęt instalacyjny. 506 zestawów zamontowanych zostanie na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie w obrębie nieruchomości będącej własnością osób fizycznych. W celu zapewnienia wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i formalnych związanych z dostawą, montażem i eksploatacją zestawów solarnych Gmina zawarła z mieszkańcami stosowne umowy. Zgodnie z zapisami tych umów mieszkańcy wyrazili chęć uczestnictwa w projekcie i zobowiązali się do partycypacji w kosztach jego realizacji, w wysokości co najmniej 14% kosztu kwalifikowanego, tj. kosztu realizacji projektu objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększonego o naliczony podatek VAT, przypadającego na budynek prywatny. Wysokość udziału finansowego mieszkańca uzależniona jest od zastosowanego układu instalacyjnego (pojemności zasobnika i ilości kolektorów). W przypadku wystąpienia kosztów niekwalifikowanych projektu, czyli nieprzewidzianych kosztów, nie objętych refundacją ze środków Unii Europejskiej, mieszkaniec zobowiązał się do sfinansowania tych kosztów w wysokości przypadającej na Jego budynek prywatny. Szacunkowa wysokość udziału własnego mieszkańca wynosi 2.000 zł netto. W związku z powyższym każdy z mieszkańców dokonał wpłaty zaliczki na poczet dostawy i montażu zestawu solarnego w wysokości 1.620 złotych brutto, tj. z uwzględnieniem podatku VAT. Dodatkowo zobowiązał się do wpłaty kwoty stanowiącej ostateczne rozliczenie swojego udziału, będącej różnicą pomiędzy zaliczką a kwotą ustaloną na podstawie specyfikacji kosztów dostawy i montażu zestawu solarnego, przypadającego na dany budynek oraz kosztów niekwalifikowanych określonych powyżej. Po zakończeniu prac montażowych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, zamontowane w budynku, pozostają własnością Gminy przez cały okres trwania umowy. Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku, Gmina użycza nieodpłatnie mieszkańcowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, do zakończenia okresu trwania umowy. Po upływie okresu trwania umowy, całość zestawu solarnego zostanie przekazana nieodpłatnie na własność mieszkańca. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie ustalony odrębnym dokumentem.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W niniejszej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokona na rzecz mieszkańca, biorącego udział w projekcie, będzie wykonanie usługi polegającej na montażu zestawów solarnych na budynkach mieszkalnych, na poczet wykonania której Gmina pobiera określoną w umowie wpłatę, zgodnie z zawartą z mieszkańcem umową. Wykonanie przez Gminę usługi nastąpi po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, kiedy to instalacje solarne zostaną przekazane mieszkańcom na własność bez dodatkowego wynagrodzenia.

Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne (mieszkańców) deklarujące uczestnictwo w projekcie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Gmina zawierając umowę z wykonawcą na montaż instalacji solarnych oraz umowy z mieszkańcami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty otrzymywane przez Gminę od mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz mieszkańców. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, stanowią zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie 5-ciu lat od zamontowania zestawów solarnych.

W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczyć będą świadczenia usługi montażu zestawów solarnych, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na rzecz mieszkańców przez Gminę w ramach projektu trzeba odnieść się w sposób całościowy. Działania Gminy wykonywane po 5 latach nie stanowią odrębnej czynności. W konsekwencji stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu nie będzie samo przekazanie przez Gminę po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności kolektorów słonecznych lecz świadczenie przez Gminę usługi montażu zestawów solarnych, której zakończenie nastąpi - jak wyżej wskazano - po upływie tego okresu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.