Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-43/15-2/KJ
z 28 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w modelu logistycznym dropshipping. Uzyskane dochody z tej działalności opodatkowuje wg tzw. skali podatkowej na zasadach ogólnych. Ewidencję księgową będzie prowadzić na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez internet.

Działalność ta będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (pojęcie zwane w ekonomii jako dropshipping) i będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetową. Rola Wnioskodawcy sprowadzi się do zbierania zamówień, indeksowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (np. Chiny). Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem niego. Wartość towarów zamówionych przez klienta nigdy nie przekroczy kwoty 150 euro. Zakupiony towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy. Wnioskodawca w żadnym momencie nie stanie się właścicielem tego towaru, a jedynie będzie prezentował ofertę. Towar ten zawsze bezpośrednio trafi do odbiorcy – Wnioskodawca tylko będzie pośredniczył.

Wnioskodawca nie ma fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie nie dysponuje dokumentami zakupu towaru, nie posiada faktury ani rachunku.

Zobowiązanym z tytułu należności celnych i podatku od towarów i usług jest klient, przy czym ze względu na wartość do 150 euro należność nie wystąpi.

O wszystkich zobowiązaniach klient jest informowany w regulaminie świadczonych usług pośrednictwa, dostępnym na profilu Wnioskodawcy w portalach aukcyjnych.

W przesyłce wraz z towarem klient otrzyma dowód zakupu, wystawiony przez partnera (Chiny). Klient dokonuje zakupu na aukcji internetowej, najpierw przelewa pieniądze pośrednikowi, czyli na konto Wnioskodawcy, który tego samego lub następnego dnia przekazuje pieniądze sprzedającemu (Chiny). Kwota przesłana partnerowi (Chiny) to pełna opłata za towar na podstawie cennika. Wnioskodawca ustala prowizję, jako różnicę pomiędzy kwotą otrzymaną od kupującego za towar jako przelew na rachunek, a kwotą którą Wnioskodawca przesyła przelewem ze swojego rachunku bankowego na rachunek bankowy partnera z Chin.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny, zwany dropshippingiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że nie jest On właścicielem towaru ani nie chce nim być, to nie uzyska dokumentu ani faktury, ani rachunku potwierdzającego zakup. Nie będzie również importerem, ponieważ będzie tylko pośredniczył w płatnościach i zamówieniach. Nie będzie sprowadzał towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu – pomaga, pośredniczy tylko w nabyciu towaru między kupującym a sprzedającym, czyli zagranicznym dostawcą (Chiny). Wnioskodawca będzie dysponował tylko wyciągiem bankowym, na którym będą udokumentowane płatności od klienta i do partnera (Chiny). Wnioskodawca uważa, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na rachunek Wnioskodawcy, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia. Płatności od klienta (kupującego towar) będą należnościami za sprzedany przez zagraniczną firmę towar, a w części będą należnością dla Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsłudze zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego) – zgodnie z art. 14 ust. 1, art. 14 ust. 1c, art. 9 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (dropshipping) i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na Jego rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium Chin. Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem niego. Klient otrzymuje dowód zakupu wystawiony przez partnera (Chiny). Dostawca towaru pozostaje nieujawniony, a zakupiony towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie staje się właścicielem towaru, nie uzyskuje faktury VAT, ani rachunku potwierdzającego zakup. Nie jest również importerem, ponieważ pośredniczy w płatnościach i zamówieniach, nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu – pomaga jedynie nabyć towar od zagranicznego dostawcy, za co otrzymuje prowizję.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy jedynie w sprzedaży towarów handlowych, (a więc nie dokonuje ich zakupu i nie staje się ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

Końcowo tutejszy Organ wskazuje, że odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) jest sam przepis prawa.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.