2015.04.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-78/15-8/MK
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika Sądowego przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 marca 2015 r. i 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 19 marca 2015 r. oraz 23 i 24 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej. Dnia 19 marca 2015 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, a w dniach 23 i 24 kwietnia 2015 r. zmodyfikowano pytanie oraz stanowisko Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym i prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce z ograniczoną odpowiedzialnością X z siedzibą w Z. Przedmiotem egzekucji jest nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami magazynowo-warsztatowymi położona w Z. Nieruchomość powyższa została nabyta w dniu 8 lipca 1993 r. od osób fizycznych przez prezesa spółki X. Nabycie to nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W okresie pomiędzy rokiem 1993, a rokiem 1998, na terenie nieruchomości prezes spółki X prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. W drodze aktu notarialnego z dnia 25 września 1998 r. nieruchomość została wniesiona do spółki X aportem za nabycie przez prezesa spółki X udziałów w spółce. Nabycie nieruchomości przez spółkę X nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Od roku 1998 spółka X prowadzi działalność gospodarczą na terenie nieruchomości. W toku postępowania egzekucyjnego dojdzie do sprzedaży licytacyjnej ww. nieruchomości.

Dnia 19 marca 2015 r. Zainteresowany doprecyzował opis zdarzenia przyszłego wskazując, że:

W toku postępowania egzekucyjnego nie ustalono, aby wskazana we wniosku nieruchomość była od roku 1998 - udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych.
Czynność wniesienia nieruchomości do spółki X aktem notarialnym w dniu 25 września 1998 r. była czynnością niepodlegającą opodatkowaniu.
Na opisany we wniosku budynek magazynowo-warsztatowy posadowiony na nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił, ani nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie.
Z uwagi na przeczącą odpowiedź na pytanie nr 3 odpowiedź na pytanie nr 4 stała się bezprzedmiotowa.
Wskazana we wniosku nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 21 kwietnia 2015 r.).

Czy sprzedaż (w toku licytacji w sądowym postępowaniu egzekucyjnym) nieruchomości, której nabycie przez dłużną spółkę nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki wynoszącej 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 21 kwietnia 2015 r.), sprzedaż (w toku licytacji w sądowym postępowaniu egzekucyjnym) nieruchomości, której nabycie przez dłużną spółkę nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będzie opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z regulacji zawartej w art. 18 ustawy, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych – korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono – z dniem 1 stycznia 2014 r. – zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy (obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.), w myśl którego – w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że – co do zasady – grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Ponadto, przepis ten obejmuje swoim zakresem także grunty będące w wieczystym użytkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce z ograniczoną odpowiedzialnością X z siedzibą w Z. Przedmiotem egzekucji jest nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami magazynowo-warsztatowymi położona w Z. Nieruchomość powyższa została nabyta w dniu 8 lipca 1993 r. od osób fizycznych przez prezesa spółki X. Nabycie to nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W okresie pomiędzy 1993 r., a 1998 r. na terenie nieruchomości prezes spółki X prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. W drodze aktu notarialnego z dnia 25 września 1998 r. nieruchomość została wniesiona do spółki X aportem za nabycie przez prezesa spółki X udziałów w spółce. Od roku 1998 spółka X prowadzi działalność gospodarczą na terenie nieruchomości. Nieruchomość nie była od roku 1998 - udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych. Czynność wniesienia nieruchomości do spółki X aktem notarialnym w dniu 25 września 1998 r. była czynnością niepodlegającą opodatkowaniu. Na opisany we wniosku budynek magazynowo warsztatowy posadowiony na nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił ani nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie. Wskazana we wniosku nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż (w toku licytacji w sądowym postępowaniu egzekucyjnym) nieruchomości, której nabycie przez dłużną spółkę nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki wynoszącej 23%.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy opisu sprawy wskazać należy, że sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami magazynowo-warsztatowymi będzie czynnością odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, oraz transakcją korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Powyższe wynika z faktu, że dostawa budynków magazynowo-warsztatowych nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż ich dostawa nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Nabycie nieruchomości przez dłużną spółkę nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a ponadto nieruchomość ta nie była od roku 1998, tj. od chwili nabycia przez dłużną spółkę, udostępniana na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych podmiotom trzecim, przez co – stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy – dopiero na skutek aktualnie planowanej sprzedaży w trybie komorniczym obiekty te zostaną oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Konsekwencją powyższego dostawa budynków magazynowo-warsztatowych nie spełnia przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

W analizowanej sprawie występują jednakże przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy w związku z nabyciem nieruchomości zabudowanej dłużnej spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, a ponadto nie ponoszono nakładów na ulepszenie budynków magazynowo-warsztatowych, skutkiem czego zostały spełnione przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy, umożliwiające zastosowanie względem dostawy budynków zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji powyższego dostawa gruntu znajdującego się pod opisanymi budynkami także będzie korzystać ze zwolnienia, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż (w toku licytacji w sądowym postępowaniu egzekucyjnym) nieruchomości, której nabycie przez dłużną spółkę nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie transakcją korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin