INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dniu 10 lutego 2012 r. (data wpływu 16 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zaliczenia wynagrodzenia z tytułu czynności pośrednictwa handlowego wykonywanego przez nierezydenta poza terytorium Polski do przychodów, o których mowa w art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• opodatkowania podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynagrodzenia z tytułu czynności pośrednictwa handlowego oraz istnienia obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowy od wypłacanych z tego tytułu należności,

jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2012 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia ….. Nr …., na podstawie art. 169 § 1 i § 2, w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 11 maja 2012 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 14 maja 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.), nadanym w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 21 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie sprzedaży eksportowej. Spółka podpisała umowę pośrednictwa handlowego z pośrednikiem będącym osobą fizyczną, na mocy której powierza pośrednikowi pośredniczenie w zawarciu umowy współpracy handlowej z podmiotem zagranicznym. W myśl tej umowy, Spółka będzie dokonywała sprzedaży towarów podmiotowi zagranicznemu, na podstawie zamówień składanych przez ten podmiot. Na podstawie powyższej umowy, pośrednik będzie podejmował działania mogące spowodować zwiększenie sprzedaży towarów Spółki. Do obowiązków pośrednika w tym zakresie będzie należało w szczególności przekazywanie Spółce informacji o sugestiach dotyczących asortymentu, jakości, cen oraz warunków dostaw towarów, a także o wszelkich reklamacjach dotyczących towarów, składanych przez podmiot zagraniczny, bądź kupujących od niego. Powyższa osoba, z którą podpisano umowę pośrednictwa, jest nierezydentem, posiada miejsce zamieszkania w Indiach.

W przypadku zrealizowania sprzedaży przez Spółkę na rzecz podmiotu zagranicznego pośrednikowi wypłacane jest wynagrodzenie prowizyjne na podstawie wystawionych przez niego faktur.

W piśmie z dnia 21 maja 2012 r., stanowiącym uzupełnienie ww. wniosku, Wnioskodawca poinformował, iż zmienia kwalifikację przedmiotu wniosku na zdarzenie przyszłe. Wyjaśnił również, iż:

• usługi pośrednictwa handlowego wykonywane będą na terenie Arabii Saudyjskiej,

• podmiot świadczący na rzecz Spółki usługi pośrednictwa handlowego, będzie wykonywał je w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej,

• podmiot świadczący na rzecz Spółki usługi pośrednictwa handlowego posiada siedzibę lub zakład poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• ww. podmiot nie uzyskuje dochodów z tytułu usług pośrednictwa handlowego poprzez zakład położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wypłata wynagrodzenia z tytułu czynności pośrednictwa handlowego wykonywanego poza terytorium Polski przez nierezydenta jest dochodem określonym w art. 3 ust. 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy Spółka jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty wynagrodzenia za usługi pośrednictwa handlowego.
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przeformułował powyższe pytania, zadając następujące pytania:

1. Czy wypłata wynagrodzenia z tytułu czynności pośrednictwa handlowego wykonywanego poza terytorium Polski przez nierezydenta jest dochodem określonym w art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy podlega zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 29 ww. ustawy, który to podatek Spółka jako płatnik będzie zobowiązana pobrać...
2. Czy usługi pośrednictwa finansowego mieszczą się w ramach art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy Spółka jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie nr 1. W zakresie pytania nr 2 wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata wynagrodzenia z tytułu czynności pośrednictwa handlowego wykonywanego poza terytorium Polski przez nierezydenta nie mieści się w ramach art. 3 ust. 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Określenie „terytorium” należy przyjmować ściśle. Pojęcie „dochodu uzyskanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”, którym posługuje się ustawa, odróżnić należy od pojęcia „dochodu pochodzącego z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej”.

Aby uzyskać dochód „z terytorium Polski” nie trzeba wcale przebywać lub działać na jej terytorium, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie. Ale, aby uzyskać dochód „na terytorium Polski” należy, zdaniem Wnioskodawcy, na jej terytorium przebywać, działać, wykonywać czynności zmierzające do uzyskania dochodu. W niniejszej sprawie, nie zachodzi taka sytuacja.

Nie można mylić miejsca wykonywania działalności, które znajduje się poza Rzeczpospolitą Polską, z miejscem wypłaty wynagrodzenia, czyli miejscem źródła (pochodzenia) dochodu, które jest położone na terytorium Rzeczypospolitej.

Określenie „w szczególności” użyte w art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się w ocenie Wnioskodawcy tylko do mnogości możliwych czynności zmierzających do uzyskania dochodu. I w tym zakresie katalog ten nie jest zamknięty. Wspólny mianownik dla całego katalogu stanowi jednak terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Gdyby bowiem ustawodawca rzeczywiście chciał tak rozumieć pojęcie „dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” mógłby bez wskazywania przykładów zapisać, że chodzi o takie dochody, które otrzymywane są od podmiotów mających siedzibę na terytorium Polski lub pochodzą z nieruchomości położonych na terytorium Polski. Ustawodawca takiego zapisu nie zawarł. Nie można więc pojęcia „dochody osiągane” utożsamiać z pojęciem „dochody wypłacane, pochodzące, otrzymywane z terytorium Polski”.

Pod pojęciem „terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów” należy rozumieć miejsce, gdzie dokonują się czynności lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą. Czynnością taką nie jest wypłata pieniędzy. Wypłata jest elementem finalnym całego procesu osiągania dochodu. Obowiązek może być zależny lub niezależny od miejsca położenia źródła przychodu. Nigdy jednak ustawodawca nie uzależnia go od miejsca wypłaty wynagrodzenia, czy też miejsca wykonania zobowiązanie w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Podobne jest stanowisko sądów administracyjnych wyrażone w licznych wyrokach NSA, w tym w wyroku: z dnia 3 lutego 1999 r., sygn. akt III SA 158/98, z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. akt IIFSK 138/10, z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FSK.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż w Jego ocenie wypłata wynagrodzenia z tytułu czynności pośrednictwa handlowego wykonywanego poza terytorium Polski przez nierezydenta nie mieści się w ramach art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie podlega zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 29 ww. ustawy, nie jest więc zobowiązany do jego pobrania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, iż Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Natomiast rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce wskazane zostały w art. 3 ust. 2b ww. ustawy.

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Podany w powyższym przepisie katalog dochodów (przychodów) nie jest katalogiem zamkniętym, wskazuje tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce, a więc nie jest to wyliczenie wyczerpujące. W uzasadnieniu do projektu zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie art. 3 wskazano, że zmiana ma na celu jedynie „doprecyzowanie pojęcia dochodów”. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ustaw y o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie jakie wypłacał będzie nierezydentowi mieszkającemu w Indiach, świadczącemu usługi pośrednictwa finansowego na terenie Arabii Saudyjskiej, nie będzie stanowiło przychodu osiągniętego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, wskazanego w art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższym stanowiskiem nie można się zgodzić. Należy zauważyć, iż na mocy art. 3 ust. 2a ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Polski. Jest to generalna zasada, według której ustala się, jaki dochód podlega opodatkowaniu w Polsce. Decyduje o tym miejsce osiągania dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi. W sytuacji, gdy usługi nie są wykonywane na terytorium Polski, o tym czy dochód z wykonania usługi został osiągnięty na terytorium Polski przesądzać będzie to, czy efekt usługi będzie wykorzystany w Polsce. W rozpatrywanej sprawie będziemy mieli do czynienia z usługami, które będą wykonywane na rzecz Wnioskodawcy, czyli podmiotu mającego siedzibę w Polsce. Zostaną one wykonane na terenie Arabii Saudyjskiej przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, tj. w Indiach. Efekt świadczonych na podstawie umowy pośrednictwa handlowego usług wykorzystywany będzie natomiast przez Wnioskodawcę – polski podmiot w Polsce. Ponadto rozstrzygając niniejszą sprawę nie można całkowicie oderwać się od istniejących w międzynarodowym prawie podatkowym zasad. W szczególności należy podkreślić, że nie wszystkie rodzaje dochodów powiązane są fizycznie z miejscem ich osiągania. Najbardziej oczywistym przykładem oderwania dochodu od miejsca jego powstania jest dochód z odsetek, gdzie zgodnie z Modelową Konwencją OECD, na której oparte są umowy zawierane przez Polskę, uważa się że odsetki powstają w państwie, w którym płatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania (w państwie, z którego są wypłacane).

W świetle powyższego, wypłacone przez Wnioskodawcę nierezydentowi wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług pośrednictwa należy uznać za osiągnięte na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa okoliczność ma decydujące znaczenie przy ocenie, czy dochody (przychody) nierezydenta z ww. tytułu uznać można za dochody, o których mowa w art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy tu mieć na uwadze, iż zawarty w tym przepisie katalog przychodów (dochodów) nie jest wyczerpujący, mieszczą się w nim zatem również wskazane we wniosku o wydanie interpretacji przychody.

Przeciwna interpretacja prowadziłaby do sytuacji, w której każda usługa realizowana poza obszarem Polski nie podlegałaby opodatkowaniu w kraju, co de facto prowadziłoby do podważenia istoty uregulowań dotyczących ograniczonego obowiązku podatkowego oraz znacznego ograniczenia ich stosowania.

Z tej przyczyny nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, iż wynagrodzenie z tytułu czynności pośrednictwa handlowego wykonywanego przez nierezydenta poza terytorium Polski, o którym mowa w przedmiotowym wniosku, nie mieści się w ramach art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć ponadto należy, iż zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
   
   

W myśl art. 29 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zamierza sprzedawać wyprodukowane towary za granicą kraju. W tym celu chce skorzystać z pomocy pośrednika przy zawieraniu i realizacji umów handlowych. W związku z powyższym podpisze umowę pośrednictwa handlowego z podmiotom zagranicznym, prowadzącym jednoosobowo działalności gospodarczą. Osoba ta jest nierezydentem, posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mieszka w Indiach. Powyższe usługi wykonywać będzie na terenie Arabii Saudyjskiej w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż usługi pośrednictwa handlowego, które świadczone będą na rzecz Wnioskodawcy przez zagranicznego przedsiębiorcę nie mieszczą się w katalogu usług zawartym w art. 29 § 1 pkt 1- 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwym również uznanie ich za usługi wymienione w art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, gdyż nie mają podobnego charakteru do wymienionych tam świadczeń. Brak jest zatem podstaw do opodatkowania wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone przez podmiot zagraniczny usługi pośrednictwa handlowego zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych z ww. tytułu wypłat.

W związku z powyższym, w świetle wyżej cytowanych przepisów należy stwierdzić, że wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę z tytułu usług pośrednictwa handlowego wykonywanego w ramach działalności gospodarczej przez nierezydenta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mieści się w kategorii przychodów, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ze względu na status podmiotu otrzymującego to wynagrodzenie nie podlega ono opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 29 ww. ustawy i tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek płatnika, ale z innych przyczyn niż wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków wskazać należy, iż jakkolwiek orzeczenia sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Orzeczenia te nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zauważyć należy, że w sytuacji, gdy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.