Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-549/15-2/AA
z 17 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalności gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG. Dochody Wnioskodawcy opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje zarówno zakupione, jak i wytworzone we własnym zakresie środki trwałe. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca planuje wnieść część posiadanych aktywów do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest udziałowcem, tytułem wkładu niepieniężnego. Należy podkreślić, że zespół wniesionych środków trwałych nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 55(1) Kodeksu Cywilnego. W zamian za powyższe składniki majątku, Wnioskodawca otrzyma dodatkowe udziały w spółce. Wartość nominalna udziałów zostanie określona w oparciu o wartość rynkową przekazanych składników majątku, które na FV stanowić będą wartość netto (bez uwzględnienia podatku VAT). Powyższa transakcja udokumentowana zostanie wystawionym przez Wnioskodawcę dokumentem sprzedaży (fakturą VAT). Kwota netto na FV odpowiadać będzie wartości nominalnej objętych udziałów. Kwota VAT będzie dla Wnioskodawcy kwotą VAT należnego (w myśl ustawy o podatku od towarów i usług) natomiast u otrzymującego aport kwotą VAT naliczonego.

Spółka otrzymująca aport zapłaci Wnioskodawcy równowartość podatku VAT osobnym przelewem bankowym. Ponadto należy nadmienić, iż umowa zawarta pomiędzy wnoszącym aport oraz spółką otrzymującą aport przewidywać będzie, że otrzymujący aport będzie zobowiązany wydać wnoszącemu aport udziały w wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej aportu oraz dokonać przelewu bankowego kwoty stanowiącej równowartość wykazanego podatku VAT od aportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy podatek VAT wykazany na fakturze dokumentującej wniesienie aportu, który zapłaci spółka otrzymująca aport jest dla Wnioskodawcy przychodem do opodatkowania (w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przechodząc do przewidzianego w umowie sposobu rozliczenia należnego od aportu podatku VAT nie stanowi on przychodu do opodatkowania w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej Ustawy o PIT) za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny. Nie ulega wątpliwości, że przewidziany w umowie sposób zapłaty za udziały spełnia definicję wkładu niepieniężnego, a zatem podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawą o PIT. Wnioskodawca otrzyma jednak (na podstawie wystawionej faktury VAT) środki pieniężne stanowiące równowartość wykazanego (na FV) należnego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość ta nie będzie podlegała opodatkowaniu, zgodnie z art. 17 ustawy o PIT (w myśl którego opodatkowana jest wartość nominalna objętych udziałów, a na FV będzie ona odpowiadać wartości netto) oraz zgodnie z zasadą ogólną przedstawioną w art. 14 ustawy w myśl której opodatkowany jest przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Analizując powyższe przepisy można dojść do wniosku, że zamiarem ustawodawcy, nie jest opodatkowanie podatkiem dochodowym, podatku od towarów i usług (VAT) przekazywanego do Urzędu Skarbowego tytułem podatku należnego.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska można przytoczyć m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lipca 2012 roku (IBPBI/2/423-319/12/AK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W tym miejscu należy podkreślić, że przywołany przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wszystkich przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z brzmienia tego przepisu wynika, że do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można stwierdzić, że co do zasady przychodem podatkowym jest każda wartość wchodząca w skład majątku podatnika, powiększająca jego aktywa mająca definitywny charakter, którą można rozporządzać jak własną.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w zamian za wniesione składniki majątku Wnioskodawca otrzyma dodatkowe udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka otrzymująca aport zapłaci Wnioskodawcy równowartość podatku VAT osobnym przelewem bankowym. Umowa zawarta pomiędzy wnoszącym aport oraz spółką otrzymującą aport przewidywać będzie, że otrzymujący aport będzie zobowiązany wydać wnoszącemu aport udziały oraz dokonać przelewu bankowego kwoty stanowiącej równowartość wykazanego podatku VAT od aportu.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

W myśl art. 5 ww. ustawy, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 6 Ordynacji podatkowej, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

A zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia stwierdzić należy, że zwrócona Wnioskodawcy kwota stanowiąca równowartość wykazanego podatku VAT od aportu jest dodatkową płatnością na rzecz Wnioskodawcy wynikającą z ustaleń między Nim a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach rozliczenia za wniesiony aport. Należność ta nie jest zatem zarówno nieodpłatnym, przymusowym oraz bezzwrotnym świadczeniem pieniężnym na rzecz Skarbu Państwa jak i nie została nałożona w drodze ustawy. Tym samym oczywistym jest, że należność ta nie stanowi należnego podatku od towarów i usług.

Reasumując, otrzymana lub należna Wnioskodawcy kwota stanowiąca równowartość wykazanego podatku VAT od aportu, w analizowanej sytuacji, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za powyższym rozstrzygnięciem przemawia fakt, że opisane we wniosku zdarzenie gospodarcze będzie uregulowaniem wzajemnego rozliczenia pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.