Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-304/15/EK
z 22 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności przekazania symulatora niepublicznej placówce na podstawie umowy zbliżonej do umowy dzierżawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności przekazania symulatora niepublicznej placówce na podstawie umowy zbliżonej do umowy dzierżawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Wnioskodawca nabył symulator okrętowy do przeprowadzania specjalistycznych kursów marynarskich. Kursy te są prowadzone przez prywatną placówkę oświatową i mają na celu odpowiednie przygotowanie do pracy osób wykonujących pracę na statkach morskich. Ww. placówka oświatowa działa jako spółka handlowa i ma status niepublicznej placówki oświatowej. Wnioskodawca przekazał symulator (sprzęt wraz z oprogramowaniem) ww. placówce oświatowej do używania na podstawie umowy zbliżonej do umowy dzierżawy. Umowa ta przewiduje, że użytkownik może wykorzystywać symulator do prowadzenia specjalistycznych kursów dla marynarzy, a płatność za używanie tegoż symulatora będzie pochodną przychodów uzyskiwanych przez użytkownika z tych kursów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie symulatora niepublicznej placówce na podstawie umowy zbliżonej do umowy dzierżawy będzie stanowiło usługę zwolnioną z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym wyżej stanie faktycznym usługa podobna do umowy dzierżawy (również najmu, leasingu i innej umowy o podobnym charakterze) przedmiotu, tj. symulatora szkoleniowego (w tym oprogramowania) będzie stanowiła usługę zwolnioną od podatku od towarów i usług. Co prawda art. 43 ust.1 ustawy o VAT nie wymienia tego typu czynności wśród czynności, do których stosuje się zwolnienie od podatku, jednakże obowiązek wprowadzenia takiego zwolnienia wynika z art. 132 ust.1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.). Przepis ten nakazuje wprowadzenie do ustawodawstw krajowych zwolnienia nie tylko dla świadczenia usług, ale nawet dla dostaw towarów, które mają ścisły związek m.in. z dokształcaniem zawodowym. Należy zwrócić uwagę na okoliczność, że w prawie europejskim przyjęło się uważać, że dostatecznie jasno sformułowane przepisy dyrektyw, w przypadku gdy we właściwym czasie nie są odpowiednio implementowane do porządku prawnego poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej, stają się przepisami wprost obowiązującymi w kraju, który takiej odpowiedniej implementacji nie dokonał.

Zdaniem Wnioskodawcy, symulator szkoleniowy ma ścisły związek z działalnością kształcenia zawodowego, dlatego wszelkie czynności związane z przekazaniem do używania takiego symulatora powinny korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresiekształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle ust. 1 pkt 29 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Na podstawie ust. 17a powyższego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście należy wskazać - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Należy podkreślić, że polski ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi korzystającymi ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a. Zwolnienie dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych ma zastosowanie, o ile są spełnione warunki przewidziane w art. 43 ust. 17 i 17a ustawy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów, w szczególności art. 43 ust. 17 i 17a ustawy, prowadzi do stwierdzenia, że czynność przekazania symulatora, o którym mowa we wniosku, nie korzysta ze zwolnienia od podatku ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Wnioskodawca udostępnia ww. symulator placówce oświatowej na podstawie umowy zbliżonej do umowy dzierżawy w celu prowadzenia przez nią specjalistycznych kursów dla marynarzy. Zatem Wnioskodawca nie świadczy usługi podstawowej w zakresie kształcenia i wychowania, ani kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, gdyż usługę w zakresie prowadzenia specjalistycznych kursów dla marynarzy przy użyciu ww. symulatora świadczy niepubliczna placówka oświatowa. Wobec powyższego ww. transakcja nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego dla dostawy towarów ściśle związanych z usługą podstawową.

Czynność przekazania symulatora dla realizacji celów w zakresie kształcenia nie została również wymieniona w innych przepisach ustawy ani w rozporządzeniach wykonawczych wydanych na jej podstawie jako zwolniona od podatku lub opodatkowana stawką obniżoną, wobec czego podlega opodatkowaniu stawką 23%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.