Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-35/15/ZK
z 16 października 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 31 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wygaśnięcia zobowiązania na skutek konfuzji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wygaśnięcia zobowiązania na skutek konfuzji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka planuje dokonać połączenia z inną spółką - sp. z o.o. (dalej: „Spółka Przejmująca”), zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”), tj. poprzez połączenie przez przejęcie Wnioskodawcy przez Spółkę Przejmującą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca i Spółka Przejmująca dokonują między sobą transakcji gospodarczych (np. dzierżawy maszyn lub nieruchomości, świadczenia usług, czy też sprzedaży towarów i materiałów, dalej: „Transakcje Wzajemne”).

Z tytułu dokonanych Transakcji Wzajemnych mogą, na dzień połączenia, istnieć obustronne wierzytelności i zobowiązania, tj. kwoty wynikające z transakcji dokonanych do dnia połączenia, które do tego momentu nie zostaną uregulowane. Z dniem połączenia Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Wnioskodawcy. W konsekwencji dojdzie do wygaśnięcia wierzytelności i zobowiązań wynikających z Transakcji Wzajemnych na skutek tzw. konfuzji (skupienia się funkcji wierzyciela i dłużnika w jednym podmiocie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wygaśnięciem na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań wynikających z Transakcji Wzajemnych powstanie obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o kwotę tych zobowiązań, na podstawie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wygaśnięciem na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań wynikających z Transakcji Wzajemnych nie powstanie obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o kwotę tych zobowiązań, na podstawie art. 15b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.). Zgodnie z art. 15b ust. 1 ww. ustawy, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów. Stosownie natomiast do ust. 2 tego przepisu, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą ze wskazanych dokumentów dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie. Dalej, na podstawie art. 15b ust. 8 ww. ustawy, jeżeli zaliczenie kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje po upływie powyżej wskazanych terminów (w ust. 1 i ust. 2), możliwość ujęcia wydatku w kosztach uzyskania przychodów uzależniona jest od jego uprzedniej zapłaty. Powyższe regulacje modyfikują wynikającą z art. 15 ww. ustawy zasadę rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów o kwestię uregulowania zobowiązania w ustawowym terminie. Przy czym istotne jest, że wprowadzony obowiązek uregulowania zobowiązania dotyczy jedynie tych zobowiązań, które istnieją, a zatem nie wygasły (np. na skutek zapłaty, potrącenia lub konfuzji). Skumulowanie się praw wierzyciela i dłużnika w jednym podmiocie określa się pojęciem konfuzji. Kodeks cywilny nie zawiera definicji kontuzji, ani konkretnego przepisu regulującego następstwa prawne połączenia długu i wierzytelności w jednej osobie. Niemniej jednak, skutek ten można wyinterpretować z ogólnych zasad prawa zobowiązań. Zgodnie bowiem z art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), zobowiązanie jest stosunkiem prawnym, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnik) świadczenia, a ta ostatnia powinna to świadczenie spełnić. Jak wskazuje się w doktrynie prawa cywilnego (...) nikt nie może być swoim własnym dłużnikiem i wierzycielem. Warunkiem koniecznym trwania zobowiązania jest istnienie dwóch stron - wierzyciela i dłużnika, a w przypadku zaniku jednej z nich, zobowiązanie wygasa. Nikt bowiem nie może sam od siebie żądać spełnienia świadczenia, a także go egzekwować (por. T. Henclewski, „Instytucja konfuzji w polskim prawie cywilnym”, Przegląd Prawa Handlowego 4/2011). Podobnie A. Szumański (S. Sołtysiński. A. Szajkowski. A. Szumański, Komentarz do art. 494 KSH, Tom 4, Warszawa 2012) stwierdza, że istnieją sytuacje, w których w przypadku łączenia spółek i ogólnej zasady sukcesji uniwersalnej, prawo lub zobowiązanie wygasają z mocy prawa. Jedną z takich sytuacji, jest właśnie konfuzja: (...) przypadek pierwszy [konfuzja - przyp. Wnioskodawcy] dotyczy np. sytuacji, w której spółka przejmująca była wierzycielem spółki przejmowanej. W wyniku połączenia się spółek dług spółki przejmowanej przeszedł na spółkę przejmującą, wskutek czego spółka przejmująca, jako wierzyciel stal się jednocześnie z tego samego stosunku prawnego swym dłużnikiem. Przypadek ten może obejmować też sytuację odwrotną, w której spółka przejmująca była dłużnikiem, spółka przejmowana zaś jej wierzycielem.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że konfuzja jest jednym z rodzajów wygasania zobowiązań. Zobowiązanie takie wygasa z mocy samego prawa, w związku z utratą cech stosunku zobowiązaniowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych bezpośrednio nie odnosi się do kwestii konfuzji oraz jej skutków podatkowych. Niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, z powyżej przedstawionych uwag wynika, że w przypadku, w którym zobowiązanie wygasa na skutek konfuzji nie powstanie obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15b ustawy ww. ustawy (niezależnie od rodzaju kosztu), gdyż w ustawowym terminie na jego uregulowanie (wynikającym z ust. 1 i ust. 2) zobowiązanie nie będzie już istniało. Tak więc, w przypadku połączenia Wnioskodawcy ze Spółką Przejmującą, gdyby na moment połączenia istniały zobowiązania nieuregulowane, a wynikające z Transakcji Wzajemnych, nie powstanie obowiązek (ani na dzień połączenia, ani też w terminie późniejszym) korekty kosztu uzyskania przychodu w oparciu o normy wynikające z art. 15b ww. ustawy.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj