Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-221/15-4/MK
z 2 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia – bez daty – (data wpływu 25 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę gruntu niezabudowanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę gruntu niezabudowanego. Dnia 4 maja 2015 r. wniosek uzupełniono o brakujący podpis osoby upoważnionej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W Kancelarii Komornika Sądowego (dalej zwanego: „Komornikiem Sądowym”) odbędzie się licytacja nieruchomości w celu egzekucji należności pieniężnych od A. Spółka Akcyjna (dalej: „A. S.A.” lub „Dłużnik”), zarejestrowanej w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Przedmiotem licytacji będzie nieruchomość gruntowa (dalej: „Nieruchomość”), położona we W., stanowiąca działkę nr 6 (xx-4) o powierzchni 0,9098 ha, obręb S. Dla Nieruchomości Sądu Rejonowego .

Właścicielem Nieruchomości jest wymieniony wyżej dłużnik A. S.A. Aktualny stan Nieruchomości to nieużytkowany grunt bez zabudowy. Dla obszaru w rejonie ul. Widłakowej, na którym położona jest Nieruchomość obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęty Uchwałą Rady Miejskiej W z dnia 4 listopada 2010 r., opublikowany w dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie terenu Nieruchomości jest następujące: 81,29% terenu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a 18,71% terenu pod ulice, drogi wewnętrzne i ciągi piesze. Zgodnie z pismem Wydziału Architektury i Budownictwa Urzędu Miejskiego z dnia 10 października 2013 r. dla Nieruchomości nie wydano żadnego pozwolenia na budowę. Poszczególne działki składające się na Nieruchomość nie pokrywają się ze strefami przeznaczenia wyznaczonymi w planie zagospodarowania przestrzennego. Aby doprowadzić do takiego pokrycia, konieczne jest w przyszłości przeprowadzenie podziału lub scalenia i podziału Nieruchomości w sposób zgodny ze strefami przeznaczenia określonymi w planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej zwanej UPTU, Dz. U. 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) przez tereny budowlane rozumie się grunty, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę.

Grunty wchodzące w skład Nieruchomości przeznaczone są pod zabudowę, głównie mieszkaniową oraz pozostałą (ulice, drogi wewnętrzne i ciągi piesze), a zatem Nieruchomość stanowi teren budowlany. Jeśli w wyniku licytacji zostanie wyłoniony nabywca Nieruchomości, który spełni warunki licytacyjne, sąd rejonowy wyda postanowienie o przysądzeniu własności Nieruchomości, po uprawomocnieniu się którego nabywca zostanie wpisany do księgi wieczystej jako właściciel Nieruchomości. Zatem w wyniku licytacji komorniczej własność Nieruchomości zostanie przeniesiona na nabywcę, co oznacza, że zostanie dokonana dostawa Nieruchomości w imieniu i na rzecz A. S.A., będącego przedsiębiorcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku VAT powinna być zastosowana do dostawy Nieruchomości dokonanej przez Komornika Sądowego w imieniu i na rzecz dłużnika, tj. A. S.A.?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 18 UPTU Komornik Sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego jest płatnikiem podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 106c UPTU, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu Kodeksu postępowania cywilnego. Komornik Sądowy dokonując dostawy Nieruchomości, dokona jej w imieniu i na rzecz A. S.A. Czynność dostawy Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ:

1. stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 UPTU oraz
2. dokonywana jest w imieniu i na rzecz podmiotu (A. S.A.), objętego dyspozycją art. 15 UPTU jako wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem.

Zatem z tytułu dostawy Nieruchomości w wyniku wykonania czynności egzekucyjnych, Komornik Sądowy wystawi fakturę VAT w imieniu i na rzecz A. S.A.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 UPTU Nieruchomość stanowi teren budowlany, zatem na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 dostawa Nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. W art. 146a UPTU zostały wymienione stawki podatku VAT obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.: stawka podstawowa oraz stawki obniżone przyporządkowane do poszczególnych przepisów UPTU, wyszczególniających towary i usługi opodatkowane stawką obniżoną. Dostawa terenów budowlanych, do których należy Nieruchomość, nie zalicza się do żadnej kategorii towarów lub usług, do których stosuje się obniżoną stawkę podatku.

W związku z powyższym dostawa Nieruchomości dokonana przez Komornika Sądowego w imieniu i na rzecz A. S.A. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) wg stawki podstawowej, która w roku 2015 wynosi 23%, ponieważ dostawa ta nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT ani też nie jest objęta żadną ze stawek obniżonych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiuje pojęcie dostawy towarów. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Przez towary – jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zatem sprzedaż gruntu należy traktować w kategorii dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199), która – zgodnie z art. 1 ust. 1 – określa:

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

− przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (…) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zatem nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Analizując przepisy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu niezabudowanego należy podkreślić, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Jednocześnie należy zauważyć, że w sytuacji sprzedaży wyodrębnionych geodezyjnie działek, nawet w przypadku, gdy są one objęte jedną księgą wieczystą zbycie to na gruncie przepisów podatkowych należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek. Zatem określenie stawki, bądź zwolnienia nie może być rozszerzane na całą nieruchomość, lecz winno być przyporządkowane do działki lub części działki, która spełnia warunki wynikające z przepisów uprawniające do stosowania preferencji.

W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca przeprowadzi licytację nieruchomości w celu egzekucji należności pieniężnych od Spółki Akcyjnej. Przedmiotem licytacji będzie nieruchomość gruntowa położona we Wrocławiu stanowiąca działkę nr 6 (xx-4). Aktualny stan Nieruchomości to nieużytkowany grunt bez zabudowy. Dla obszaru w rejonie ul. Widłakowej, na którym położona jest Nieruchomość obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęty Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 4 listopada 2010 r., opublikowany w dzienniku Urzędowym Województwa. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie terenu Nieruchomości jest następujące: 81,29% terenu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną a 18,71% terenu pod ulice, drogi wewnętrzne i ciągi piesze. Zgodnie z pismem Wydziału Architektury i Budownictwa Urzędu Miejskiego we Wrocławiu z dnia 10 października 2013 r. dla Nieruchomości nie wydano żadnego pozwolenia na budowę. Poszczególne działki składające się na Nieruchomość nie pokrywają się ze strefami przeznaczenia wyznaczonymi w planie zagospodarowania przestrzennego. Aby doprowadzić do takiego pokrycia, konieczne jest w przyszłości przeprowadzenie podziału lub scalenia i podziału Nieruchomości w sposób zgodny ze strefami przeznaczenia określonymi w planie zagospodarowania przestrzennego. Grunty wchodzące w skład Nieruchomości przeznaczone są pod zabudowę, głównie mieszkaniową oraz pozostałą (ulice, drogi wewnętrzne i ciągi piesze), a zatem Nieruchomość stanowi teren budowlany.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania właściwej stawki podatku VAT do dostawy Nieruchomości dokonanej przez Komornika Sądowego w imieniu i na rzecz dłużnika.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że dostawa nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę nr 6, będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej, tj. 23%. Powyższe wynika z faktu, że dostawa działki stanowi czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a dłużnik w związku z jej dostawą wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Ponadto ze względu na przeznaczenie powyższej działki zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – pod zabudowę, a więc uznanie w świetle art. 2 pkt 33 ustawy, że powyższa działka stanowi teren budowlany, nie wystąpią przesłanki umożliwiające zastosowanie względem tejże transakcji zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca zobowiązany jest zastosować do dostawy Nieruchomości 23% stawkę podatku od towarów i usług. Dostawa działki nr 6, w opisanym kształcie sprawy, nie spełnia bowiem przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.