Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-86/15-3/AK
z 23 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 3 lutego 2015 r. (data wpływu 5 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z 13 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 16 marca 2015 r. o określenie przedmiotu wniosku i rodzaju sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest emerytem od 2006 roku i prowadzi jednoosobowo gabinet weterynaryjny. Świadczone przez niego usługi weterynaryjne dotyczą osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Do dnia dzisiejszego, tj. 3 lutego 2015 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia z obowiązku posiadania kasy fiskalnej ze względu na niski obrót roczny nieprzekraczający 20 tys. zł. Zainteresowany rozliczenie prowadzi na podstawie karty podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością nadal jest on zwolniony z obowiązku posiadania kasy fiskalnej przy rocznym obrocie nieprzekraczającym 20 tys. zł uzyskanym w 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z ustawą – Dz.U. RP Warszawa z 7 listopada 2014 r., poz. 1544 – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. i informacją otrzymaną z Krajowej Informacji Podatkowej w dniu 3 lutego 2015 r. o klasyfikacji podatkowej PKD lekarzy weterynarii, stwierdza że wprowadzenie kasy fiskalnej w jego działalności gospodarczej i osiągniętym rocznym obrotem poniżej 20 tys. zł nie jest konieczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż rozumie się – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. I tak, w ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy – do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r., poz. 1544) – zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w ww. rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł – § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Jak stanowi § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia – zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
   • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
   • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych

− z wyjątkiem świadczenia usług na warunkach określonych w poz. 35 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy, oraz świadczenia usług, o których mowa w lit. i, świadczonych na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 45 załącznika do rozporządzenia.

Ustawodawca w ww. § 4 rozporządzenia wskazał wyłączenia ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania dla konkretnych czynności. W § 4 ust. 2 pkt f rozporządzenia – zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, nie wskazano natomiast tam lekarzy weterynarii. Zasady i warunki wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty reguluje bowiem ustawa z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 z późn. zm.). Natomiast wykonywanie zawodu lekarza weterynarza uregulowane jest w ustawie z 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, tj. (Dz.U. z 2014 r., poz. 1509) zgodnie z którą wykonywanie zawodu lekarza weterynarii polega na ochronie zdrowia zwierząt oraz weterynaryjnej ochronie zdrowia publicznego i środowiska, a w szczególności:

1. badaniu stanu zdrowia zwierząt;
2. rozpoznawaniu, zapobieganiu i zwalczaniu chorób zwierząt;
3. leczeniu zwierząt oraz wykonywaniu zabiegów chirurgicznych;
4. wydawaniu opinii i orzeczeń lekarsko-weterynaryjnych;
5. badaniu zwierząt rzeźnych, mięsa i innych produktów pochodzenia zwierzęcego;
6. sprawowaniu czynności związanych z nadzorem weterynaryjnym nad obrotem zwierzętami oraz warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc gromadzenia zwierząt i przetwarzania produktów pochodzenia zwierzęcego;
7. badaniu i ocenie weterynaryjnej jakości pasz i pasz leczniczych oraz warunków ich wytwarzania i dystrybucji;
8. stosowaniu produktów leczniczych weterynaryjnych wydawanych z przepisu lekarza weterynarii;
9. wydawaniu recept na produkty lecznicze, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych, które będą stosowane u zwierząt (art. 1 ust. 1 ww. ustawy).
   
   

Ponadto zawód lekarza weterynarii może wykonywać osoba, która uzyskała prawo wykonywania tego zawodu (art. 1 ust. 3 cyt. ustawy).

Zatem ustawodawca celowo rozgraniczył zawody lekarzy i lekarzy dentystów od zawodu lekarza weterynarii. Tym samym usługi wykonywane przez lekarza weterynarii nie są tożsame z usługami wykonywanymi przez lekarzy i lekarzy dentystów. W związku z powyższym wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi, nie zawierają się wśród usług wyłączonych ze zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ww. przepisie rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Tym samym, Wnioskodawca w związku z wykonywaniem przedmiotowych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego z ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej do dnia 31 grudnia 2016 r., o ile sprzedaż zrealizowana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczy kwoty 20 000 zł.

W przedmiotowej sprawie należy wskazać również, że w sytuacji utraty zwolnienia podmiotowego ustawodawca w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia przewidział także zwolnienie przedmiotowe, tj. dotyczące niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Analiza powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że w załączniku do rozporządzenia ustawodawca przewidział szereg zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zwolnienia wyszczególnione w poszczególnych pozycjach załącznika uwarunkowane są jednak spełnieniem wszystkich wymogów w nich wskazanych. Zatem, w sytuacji spełnienia wszystkich warunków określonych w którejkolwiek z pozycji wymienionej w załączniku do rozporządzenia – pomimo przekroczenia obrotu 20 000 zł – podatnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2016 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo gabinet weterynaryjny. Świadczone przez niego usługi weterynaryjne dotyczą osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Do dnia 3 lutego 2015 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia z obowiązku posiadania kasy fiskalnej ze względu na niski obrót roczny nieprzekraczający 20 tys. zł. .

W 2014 roku Zainteresowany nie przekroczył obowiązującego limitu w wysokości 20 000 zł.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, świadczonych usług weterynaryjnych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych do dnia 31 grudnia 2016 r., ponieważ obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył kwoty 20 000 zł – zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, a § 4 ust. 2 lit. f rozporządzenia w sprawie zwolnień nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.