Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-117/15/DP
z 9 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu do Organu – 9 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazania ich do majątków wspólników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazania ich do majątków wspólników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jest wspólnikiem w spółce jawnej posiadającej siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: spółka jawna lub spółka). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie rozliczania energii cieplnej w budownictwie wielorodzinnym. Spółka jawna powstała w 2001 r. z przekształcenia spółki cywilnej. Pozostałymi wspólnikami w spółce jawnej są dwie inne osoby fizyczne. Wnioskodawcy przysługuje 25% udziału w zyskach i stratach spółki jawnej. Pozostałym wspólnikom przysługuje odpowiednio 50% i 25% udziału w zyskach i stratach spółki. Takie same udziały przysługują wszystkim wspólnikom w majątku likwidacyjnym spółki jawnej.

Spółka jawna jest właścicielem dwóch nieruchomości:

• działki gruntu w użytkowaniu wieczystym oraz budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, oraz
• działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym.
  
  

Nieruchomości te nabyte zostały w 1996 r. przez wspólników spółki cywilnej do wspólności łącznej; w związku z przekształceniem spółki cywilnej w spółkę jawną w 2001 r. stanowią majątek spółki.

Nieruchomości stanowią środki trwałe spółki. Na mocy uchwały wspólnicy zamierzają wycofać nieruchomości ze spółki jawnej i przenieść ich własność na swoją rzecz, do majątków prywatnych (w efekcie czego staną ich współwłaścicielami). Wycofanie nieruchomości odbędzie się na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku spółki jawnej do majątku wspólników. W ten sposób wspólnicy nabędą udziały we współwłasności wycofywanych nieruchomości. Wysokość udziałów we współwłasności nieruchomości przypadających poszczególnym wspólnikom odpowiadać będzie udziałom w jakich wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach spółki jawnej.

Podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników spółki. Wspólnicy podejmą następującą uchwałę:

1. Wspólnicy postanawiają przenieść nieodpłatnie, na swoje własne potrzeby, prawo własności nieruchomości. Proporcja udziałów w nieruchomościach odpowiadać będzie przysługującym poszczególnym wspólnikom udziałom w zyskach i stratach w spółce.
   
2. Wspólnicy oświadczają, że w celu wykonania niniejszej uchwały zawarta zostanie umowa nienazwana, inna niż umowa darowizny (na skutek jej zawarcia żaden ze wspólników, nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników, a wszyscy wspólnicy utrzymają swój stan posiadania).
   
   
   

W celu wykonania powyższej uchwały zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości spółki na rzecz wspólników spółki o następującej treści:

1. W celu wykonania podjętej przez wspólników Spółki Jawnej Uchwały z dnia (…) Przekazujący oświadcza, że przenosi nieodpłatnie na Nabywców (tj. aktualnych wspólników Spółki Jawnej) prawo własności Nieruchomości, a Nabywcy oświadczają, że niniejsze Nieruchomości przyjmują.
   
2. Strony oświadczają, że przeniesienie prawa własności Nieruchomości następuje przy zachowaniu proporcji udziałów w Nieruchomościach, odpowiadających udziałom przysługującym poszczególnym wspólnikom Spółki Jawnej w zyskach i stratach w Spółce Jawnej w taki sposób, że Przekazujący przenosi własność Nieruchomości:
   
   • w udziale wynoszącym 25% Wnioskodawcy,
   • w udziale wynoszącym 25% drugiemu wspólnikowi,
   • w udziale wynoszącym 50% trzeciemu wspólnikowi.
3. Strony oświadczają, że:
   
   • przeniesienie na Nabywców prawa własności Nieruchomości następuje na potrzeby własne (prywatne) Nabywców,
   • Przekazujący nie uzyskuje żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia Nieruchomości,
   • dokonanie niniejszej czynności nie powoduje powstania u wspólników Spółki Jawnej (Nabywców) przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn.
4. Ponadto Strony oświadczają, że zawierając niniejszą umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w niniejszej Umowie. Na skutek zawarcia niniejszej Umowy żaden ze wspólników Spółki Jawnej nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników Spółki jawnej, a wszyscy wspólnicy Spółki Jawnej utrzymają swój stan posiadania.
   
   

Wycofanie nieruchomości nie spowoduje obniżenia wkładów wspólników.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż nie przyjmie ona formy żadnego z tytułów wskazanych w ustawie w art. 1 ust. 1.

W opinii Wnioskodawcy, wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności nieruchomości odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach spółki nie stanowi nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadkowi darowizn.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał treść art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz wskazał, że przedstawiony w nim katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Oznacza to, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega tylko i wyłącznie nabycie rzeczy lub praw majątkowych, które w sposób wyraźny zostało wskazane w art. l ust. l tej ustawy.

Wnioskodawca podkreślił, że z przedstawionego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlega m.in. otrzymanie darowizny oraz zniesienie współwłasności.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności nieruchomości odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach spółki nie stanowi darowizny.

Wnioskodawca zaznaczył, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „darowizna”, w związku z tym należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z brzmieniem art. 888 § l ustawy Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do nieodpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy.

Wnioskodawca podkreślił, że jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne wspólników nie może być utożsamiana z zawarciem umowy darowizny. W przedmiotowej sprawie wolą wspólników spółki jawnej, jako jedynych wspólników, a także, jako osób prywatnych nie jest zawarcie umowy darowizny. Planowane jest podjęcie uchwały w przedmiocie nieodpłatnego przekazania nieruchomości na potrzeby własne wspólników. W celu wykonania uchwały wspólników zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego „Umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia Nieruchomości na rzecz wspólników Spółki”. Powyższe czynności, w opinii Wnioskodawcy nie będą wyczerpywały znamion umowy darowizny.

Wnioskodawca jeszcze raz podkreślił, że wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie ich do majątków wspólników, w ten sposób, że wspólnicy nabędą udziały we współwłasności nieruchomości odpowiadające przysługującym im udziałom w zyskach i stratach spółki nie stanowi również nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadkowi darowizn, ponieważ nieruchomości nie stanowią współwłasności wspólników, tylko są majątkiem spółki jawnej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał szereg interpretacji dotyczących poruszonego we wniosku zagadnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy jedynie w zakresie skutków podatkowych powstałych w podatku od spadków i darowizn.

W zakresie skutków podatkowych powstałych w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce jawnej posiadającej siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pozostałymi wspólnikami w spółce jawnej są dwie inne osoby fizyczne. Wnioskodawcy przysługuje 25% udziału w zyskach i stratach spółki jawnej.

Na mocy uchwały wspólnicy zamierzają wycofać nieruchomości ze spółki jawnej i przenieść ich własność na swoją rzecz, do majątków prywatnych (w efekcie czego staną ich współwłaścicielami). Wycofanie nieruchomości odbędzie się na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku spółki jawnej do majątku wspólników. W ten sposób wspólnicy nabędą udziały we współwłasności wycofywanych nieruchomości. Wysokość udziałów we współwłasności nieruchomości przypadających poszczególnym wspólnikom odpowiadać będzie udziałom w jakich wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach spółki jawnej.

Podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników spółki.

W celu wykonania powyższej uchwały zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości spółki na rzecz wspólników spółki, która będzie obejmowała m.in. oświadczenie wspólników, że zawierając umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w tejże umowie. Na skutek zawarcia umowy żaden ze wspólników spółki jawnej nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników spółki jawnej, a wszyscy wspólnicy spółki jawnej utrzymają swój stan posiadania.

Z treści wniosku nie wynika więc, aby w analizowanym przypadku miało nastąpić zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawca wskazał bowiem, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki jawnej o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników spółki, a w jej wykonaniu zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości spółki.

Z powyższego wynika, że wskazana umowa będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości. Jako, że uchwała sama w sobie nie powoduje przeniesienia własności nieruchomości przedmiotowa umowa będzie czynnością mającą na celu wykonanie uprawnienia przysługującego wspólnikom spółki jawnej.

Skoro więc istotnie – jak wskazał Wnioskodawca – czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę osobową (jawną) nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjęła którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie jest to bowiem – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – ani umowa darowizny ani też nie jest to nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przekazanie ich do majątku Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn, zatem nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy a zatem tylko dla niego wywołuje skutki prawne. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych zaznaczyć należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Gen. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.