Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-210/15-4/MWj
z 8 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania szczególnej procedury VAT marża przy sprzedaży ciągnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania szczególnej procedury VAT marża przy sprzedaży ciągnika.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2015 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1984r. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, zaś od 2011 r. prowadzi działalność rolniczą jako podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonego gospodarstwa Wnioskodawca zajmuje się produkcją roślinną. Jeszcze przed wprowadzeniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w 1988r. Wnioskodawca zakupił w polskim przedsiębiorstwie …….., ciągnik rolniczy, który użytkuje po dzień dzisiejszy. Tak więc Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu tego środka, bowiem w momencie zakupu taki podatek nie funkcjonował w polskim prawie. W zakupionym ciągniku Wnioskodawca nie przeprowadził gruntownych remontów, natomiast jedynymi zakupami związanymi z tym pojazdem były koszty związane z bieżącą eksploatacją (paliwo, olej, żarówki, itp.). Obecnie Wnioskodawca planuje sprzedać ww. ciągnik.

W piśmie z dnia 27 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wyjaśnia że:

1. ciągnik rolniczy, który ma być przedmiotem sprzedaży stanowi „towar używany” w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Nadaje się on do dalszego użytku w aktualnym stanie i nie stanowi przedmiotu kolekcjonerskiego o wartości historycznej,
2. cena sprzedaży ciągnika będzie prawdopodobnie wyższa od ceny nabycia, jednakże jej poziom zależy od negocjacji z potencjalnym kupcem.
   
   

W odpowiedzi na pytanie: „Czy Wnioskodawca w chwili zakupu przedmiotowego ciągnika rolniczego, po okresowym wykorzystaniu ww. ciągnika na cele działalności gospodarczej, zakładał następnie jego zbycie?”, Wnioskodawca odpowiedział:

3. w chwili zakupu ciągnika, tj. 27 lat temu, Wnioskodawca nie zakładał jego zbycia,
4. ciągnik wykorzystywany był wyłącznie do czynności rolniczych w gospodarstwie rolnym. Od momentu jego nabycia do wprowadzenia ustawy o VAT, był wykorzystywany do czynności niepodlegających VAT, od chwili wprowadzenia statusu rolnika ryczałtowego w ustawie o VAT był on wykorzystywany do czynności zwolnionych z VAT, zaś od 2011r. - kiedy to Wnioskodawca zdecydował się być rolnikiem opodatkowanym VAT, jest on wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT,
5. obecnie ciągnik nie jest wykorzystywany na cele działalności zwolnionej.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ciągnika rolniczego, przy nabyciu którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie podlegała opodatkowaniu 23% VAT na zasadach ogólnych, czy też podatkowaniu na zasadzie marży?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ciągnika rolniczego, kupionego na podstawie dowodu wystawionego przed wprowadzeniem podatku VAT, bez możliwości odliczenia podatku VAT, powinna być opodatkowana na zasadzie marży.

Zgodnie z art. 120 ust 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Opodatkowanie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, poza tym istotne jest, od kogo towary używane zostały nabyte. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

W związku z ww. zapisami widniejącymi w ustawie o podatku od towarów i usług, sprzedaż używanego ciągnika rolniczego, zakupionego od osoby prawnej na podstawie rachunku (bez możliwości odliczenia podatku VAT), powinna być opodatkowana na zasadzie marży - zgodnie z art. 120 ustawy VAT.

Identyczne stanowisko prezentuje m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2014r. nr ILPP2/443-212/14-2/AK, z dnia 3 czerwca 2014r. nr ILPP2/443-243/14-4/MR), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (interpretacja indywidualna z dnia 10.10.2014r. nr ITPP2/443-976/14/AP).

W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, że zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem przy sprzedaży ciągnika Wnioskodawca ma prawo do zastosowania opodatkowania marży. Należy również zauważyć, że Rzecznik Ministerstwa Finansów, przedstawiła stanowisko Polskiej Agencji Prasowej, że sposób rozliczenia VAT od sprzedanego po 1 stycznia 2014r. pojazdu, przy nabyciu którego nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku, będzie podlegała opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. „Jednakże podatnik będzie mógł wówczas zastosować szczególną procedurę wynikającą z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.”

Argumentując swoje stanowisko Pani Rzecznik oparła się na przepisach unijnych, a dokładniej art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w definicji podatnika - pośrednika, stosowanej dla celów opodatkowania marżą, system marży odnosi się także do wykorzystywania towarów. Zatem stosowanie systemu marży dotyczy również podatników, u których odsprzedawane towary używane były uprzednio wykorzystywane w firmie (nie tylko nabywane czysto w celach odsprzedaży).

Warto także wskazać, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. akt C-280/04 przyjął stanowisko, że przedsiębiorstwo, które nabyło używany pojazd w celu przeznaczenia go na potrzeby swojej działalności, a następnie w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazd i odsprzedaż ta nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, może dokonać odsprzedaży tego pojazdu korzystając z procedury VAT marża. Jak zatem widać, Trybunał Sprawiedliwości w stanie faktycznym analogicznym do zaprezentowanego w niniejszym wniosku, przyznał prawo do zastosowania procedury VAT marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepis art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy, między innymi, towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania procedury VAT marża jest to, aby towary zostały nabyte w celu odsprzedaży. Zatem, do sprzedaży ciągnika może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 4 i ust. 10 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 1984r. prowadzi gospodarstwo rolne, zaś od 2011 r. prowadzi działalność rolniczą jako podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonego gospodarstwa Wnioskodawca zajmuje się produkcją roślinną. Jeszcze przed wprowadzeniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w 1988r. Wnioskodawca zakupił w polskim przedsiębiorstwie ………., ciągnik rolniczy, który Wnioskodawca użytkuje po dzień dzisiejszy. Tak więc Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu tego środka, bowiem w momencie zakupu taki podatek nie funkcjonował w polskim prawie. W zakupionym ciągniku Wnioskodawca nie przeprowadzał gruntownych remontów, natomiast jedynymi zakupami związanymi z tym pojazdem były koszty związane z bieżącą eksploatacją (paliwo, olej, żarówki, itp.). Ciągnik rolniczy, który ma być przedmiotem sprzedaży stanowi „towar używany” w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Nadaje się on do dalszego użytku w aktualnym stanie i nie stanowi przedmiotu kolekcjonerskiego o wartości historycznej. W chwili zakupu ciągnika Wnioskodawca nie zakładał jego zbycia. Ciągnik wykorzystywany był wyłącznie do czynności rolniczych w gospodarstwie rolnym.

W świetle przywołanych przepisów i niniejszych okoliczności sprawy należy uznać, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży ciągnika, o którym mowa we wniosku, ponieważ nie zostały spełnione wszystkie przesłanki pozwalające na jej zastosowanie. Należy stwierdzić, że ciągnik spełnia definicję towaru używanego w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i Wnioskodawca dokonał zakupu ww. ciągnika jeszcze przed wprowadzeniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w 1988r. w polskim przedsiębiorstwie ...., w związku z czym przy sprzedaży ciągnika podatek VAT nie został naliczony. Jednak jak wynika z wniosku wskazany ciągnik używany jest po dzień dzisiejszy w ramach prowadzonej działalności rolniczej i jak wskazał sam Wnioskodawca w chwili zakupu nie zakładał jego zbycia. Zatem nie był on zakupiony przez Wnioskodawcę celem odsprzedaży.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować szczególnej procedury VAT-marża w zakresie sprzedaży omawianego pojazdu, gdyż nie zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 120 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wprowadzono, z dniem 1 stycznia 2014 r., zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów, zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych, niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat), wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że zakładana cena sprzedaży ciągnika będzie prawdopodobnie wyższa od ceny nabycia, jednakże jej poziom zależeć będzie od negocjacji z potencjalnym kupcem. Od momentu jego nabycia do wprowadzenia ustawy o VAT, był wykorzystywany do czynności niepodlegających VAT, od chwili wprowadzenia statusu rolnika ryczałtowego w ustawie o VAT był on wykorzystywany do czynności zwolnionych z VAT, zaś od 2011r., kiedy to Wnioskodawca zdecydował się być rolnikiem opodatkowanym VAT, jest on wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT. Obecnie ciągnik nie jest wykorzystywany na cele działalności zwolnionej.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz elementy opisu sprawy wskazać należy, że dostawa ciągnika nie będzie transakcją korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ciągnik nie był bowiem wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT, skutkiem czego nie zostaną spełnione przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku na powołanej podstawie.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro dostawa przedmiotowego ciągnika nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy oraz Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować szczególnej procedury VAT – marża, to sprzedaż ciągnika rolniczego będzie opodatkowana 23% stawką VAT zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ……………, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.