2015.05.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-49/15-2/EWW
z 8 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia quadów z terytorium Niemiec do Polski za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i jego wykazania w rejestrze VAT oraz deklaracji VAT-UE, a także w zakresie sprzedaży ww. quadów na podstawie procedury VAT marża  jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia quadów z terytorium Niemiec do Polski za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i jego wykazania w rejestrze VAT oraz deklaracji VAT-UE, a także w zakresie sprzedaży ww. quadów na podstawie procedury VAT-marża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży na rynku wtórnym pojazdów typu quad. Quady będą kupowane zagranicą z zamiarem dalszej odsprzedaży. Nabyte quady będą rejestrowane w Polsce przez Wnioskodawcę i sprzedawane odbiorcom na terytorium Polski. Quady klasyfikowane będą pod kodem CN 8703. Będą to pojazdy o mocy silnika przekraczającej 7,2 kilowata oraz pojemności skokowej silnika przekraczającej 48 cm3. Nie wszystkie qaudy wyposażone będą w liczniki przejechanych kilometrów. Spółka planuje zakup quadów w dwóch wariantach:

(wariant 1) import quadów z USA na terytorium Niemiec przez Wnioskodawcę i przemieszczenie ich przez Wnioskodawcę na terytorium Polski.

Przedmiotem nabycia w tym wariancie mają być:
1. quady używane, tj. spełniające definicję towarów używanych na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, jednocześnie niespełniające definicji nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT;
2. quady używane, tj. spełniające definicję towarów używanych na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i jednocześnie spełniające definicję nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT.
Import pojazdów będzie następował w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy za pośrednictwem agencji celnej. Cło i podatek VAT związane z importem quadów będą rozliczane w Niemczech. Agencja celna dopełniała będzie wszelkich formalności związanych z rozliczeniem cła i podatku VAT na terytorium Niemiec.
Wnioskodawca zamierza nabywać quady od podmiotu gospodarczego działającego jako pośrednik w sprzedaży quadów w Stanach Zjednoczonych w formie spółki L. (limited liability company  formie prawnej podobnej do polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Na dokumentach sprzedażowych wystawionych przez L. jako nabywca wskazany będzie Wnioskodawca posługujący się NIP z przedrostkiem PL. Po sprowadzeniu quadów na rynek wewnątrzunijny będą one przemieszczane z Niemiec do Polski przez Wnioskodawcę. Akcyza w nabyciu wewnątrzunijnym opłacana będzie w Polsce.
(wariant 2) import quadów bezpośrednio na terytorium RP i dalsza sprzedaż w kraju.

Wnioskodawca rozważa import quadów bezpośrednio na terytorium kraju i następnie odsprzedaż użytkownikom nabywcom krajowym. W tym wariancie nabycie quadów od podmiotów zewnętrznych odbywałoby się w sposób analogiczny jak w przypadku wariantu zakładającego import na terytorium Niemiec  od podmiotu gospodarczego działającego jako pośrednik w sprzedaży quadów w USA w formie spółki L. (limited liability company  formie prawnej podobnej do polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością).

Przedmiotem nabycia w tym wariancie mają być:
1. quady używane, tj. spełniające definicję towarów używanych na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i jednocześnie niespełniające definicji nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT;
2. quady używane, tj. spełniające definicję towarów używanych na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i jednocześnie spełniające definicję nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT.
W odniesieniu do wariantu 1 i 2 należy wskazać, że zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy transakcja sprzedaży na eksport quadów zostaje w Stanach Zjednoczonych wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem obrotowym (sales tax) (podatek ten nakładany jest w odniesieniu do transakcji realizowanych na terytorium poszczególnych stanów w USA, w przypadku sprzedaży na zewnątrz, tj. poza USA nie występuje), przy nabyciu quadów najczęściej również dla dokonywanych przez spółkę transakcji nabycia nie występuje podatek obrotowy.

W obu wariantach zakupu Wnioskodawca będzie otrzymywać od sprzedawcy certyfikaty pochodzenia quadów dokumenty wydawane przez instytucje stanowe w USA potwierdzające przejście własności quada na kolejnego nabywcę tj. spółkę z siedzibą w USA pośredniczącą w sprzedaży quadów. Z dokumentów tych wynikają najczęściej następujące dane, jednak w zależności od stanu, w którym dany quad został kupiony mogą różnić się w zakresie szczegółowości:

dane ostatniego właściciela, tj. osoby lub podmiotu przed wejściem w posiadanie quada przez eksportera (spółka pośrednicząca),
dane quada: marka, model, numer VIN,
data produkcji quada,
data nabycia przez właściciela wskazanego na certyfikacie,
data wystawienia certyfikatu,
przebieg quada (nie zawsze występuje).

W przypadku quadów nieposiadających licznika przejechanych kilometrów Wnioskodawca może dysponować opiniami biegłego rzeczoznawcy określającymi przebieg pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przemieszczenie quadów z Niemiec na terytorium Polski  (wariant 1)  należy wykazać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: WNT), w rozumieniu art. 11 ustawy o VAT?
Jeśli odpowiedź na pyt. 1 jest twierdząca, czy dla celów wykazania WNT w Polsce, jako stronę „przemieszczenia towarów własnych” w rejestrze VAT oraz deklaracji VAT-UE można wykazać agencję celną z podaniem jej numeru NIP nadanego dla celów rozliczenia podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec?
Czy Wnioskodawca ma prawo sprzedawać quady na terytorium Polski, nabyte w sposób opisany w wariancie 1 w procedurze VAT-marża, jeżeli przedmiotem sprzedaży są:
1. quady spełniające definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jednocześnie niespełniające definicji nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT;
2. quady spełniające definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jednocześnie spełniające definicję nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT?
Czy Wnioskodawca ma prawo sprzedawać quady nabyte w sposób opisany w wariancie 2 w procedurze VAT-marża?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wariant 1

Ad. 1.

Na podstawie art. 11 ustawy o VAT, przez WNT za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zaimportowania quadów na terytorium Niemiec i ich późniejszego przemieszczenia z terytorium Niemiec, WNT na terytorium Polski nie wystąpi. Art. 11 ustawy o VAT zrównuje przemieszczenie towarów własnych na terytorium Polski z terytorium innego państwa członkowskiego z WNT za wynagrodzeniem w sytuacji, gdy dokonującym przemieszczenia jest podatnik podatku od wartości dodanej lub podmiot działający na jego rzecz oraz przemieszczane towary stanowią jego (tj. podatnika podatku od wartości dodanej) własność. Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy o VAT podatkiem od wartości dodanej jest podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą. Zatem aby przepis ten znalazł zastosowanie, powinny zostać spełnione łącznie następujące warunki:

podmiotem dokonującym przemieszczenia jest podatnik podatku od wartości dodanej,
przedmiotem przemieszczenia są towary będące jego (podatnika podatku od wartości dodanej) własnością,
towary te zostały przez podatnika podatku od wartości dodanej wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane,
towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika od wartości dodanej.

W ramach planowanej transakcji, w przekonaniu Wnioskodawcy, nie wystąpi on w roli podatnika podatku od wartości dodanej. Import na terytorium Niemiec dokonywany będzie przez przedstawiciela podatkowego działającego w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy  importerem będzie Wnioskodawca wykonujący działalność gospodarczą i będący podatnikiem krajowym  we wszystkich dokumentach wskazany jest Wnioskodawca posługujący się numerem NIP poprzedzonym przedrostkiem PL.

Ponadto przemieszczane towary będą służyć działalności gospodarczej, ale wykonywanej w Polsce przez podatnika i będą własnością podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, który jednocześnie nie występuje w roli podatnika od wartości dodanej w innym państwie członkowskim. Wnioskodawca nie ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej w Niemczech, a zakupywane poza granicami Unii towary mają służyć wyłącznie działalności prowadzonej na terytorium kraju. Polska jest jedynym miejscem wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Niewykonywanie działalności gospodarczej w celu zarobkowym na terytorium Niemiec nie może skutkować uznaniem Wnioskodawcy za podatnika na gruncie przepisów o podatku od wartości dodanej obowiązujących w Niemczech. W ramach WNT, które odbywa się na zasadach wskazanych w art. 11 ustawy o VAT, nie dochodzi do przejścia prawa własności quadów, a obowiązek wykazania WNT wynika ze stworzenia swoistej fikcji prawnej, przemieszczenie to jest jedynie „nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów”. Nie stanowi zatem dostawy skutkującej przejściem prawa do dysponowania towarami jak właściciel, a tym samym nie wiąże się z nabyciem, o którym mowa w art. 120 ustawy o VAT, dokonanym w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W związku z czym, regulacje art. 11 ustawy o VAT nie znajdą zastosowania, a przemieszczenie towarów zaimportowanych na terytorium Niemiec przez Wnioskodawcę pozostanie poza regulacjami ustawy o VAT.

Ad. 2.

W świetle uznania, że nie dochodzi do WNT w przypadku przemieszczenia z Niemiec do Polski, Wnioskodawca jest zdania, że nie powinien ujmować tego przesunięcia w rejestrze VAT oraz w deklaracji VAT-UE.

Ad. 3.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży na terytorium Polski będzie quad spełniający definicję towaru używanego, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jednocześnie niespełniający definicji nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy o VAT, quad ten będzie mógł być sprzedany przez Wnioskodawcę w procedurze VAT-marża z uwagi na to, że spełnione są kluczowe warunki dla jej stosowania tzn.:

towar spełnia definicję używanego towaru, o którym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy;
towar ten został przez Wnioskodawcę nabyty w celu odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 120 ust. 4 ustawy;
towar ten został nabyty od podmiotu z siedzibą w USA w ramach transakcji nieobłożonej podatkiem obrotowym, co powinno zostać zakwalifikowanego jako spełnienie wymogu art. 120 ust. 10 pkt 1 lub 2 ustawy.

W przypadku natomiast, gdy przedmiotem sprzedaży na terytorium Polski będzie quad spełniający definicję towaru używanego, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jednocześnie spełniający definicję nowego środka transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit a) ustawy o VAT, quad ten również będzie mógł być sprzedany przez Wnioskodawcę w procedurze VAT-marża z uwagi na to, że spełnione są kluczowe warunki dla jej stosowania tzn.:

towar spełnia definicję używanego towaru, o którym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy;
towar ten został przez Wnioskodawcę nabyty w celu odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 120 ust. 4 ustawy;
towar ten został nabyty od podmiotu z siedzibą w USA w ramach transakcji nieobłożonej podatkiem obrotowym, co powinno zostać zakwalifikowanego jako spełnienie wymogu art. 120 ust. 10 pkt 1 lub 2 ustawy;
warunek wynikający z art. 120 ust. 21 ustawy nie znajduje zastosowania. Art. 120 ust. 21 ustawy o VAT wyłącza możliwość zastosowania procedury VAT marży w odniesieniu do nowych środków transportu będących przedmiotem WDT. Jednakże zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny możliwości zastosowania procedury VAT-marża nie można zrównać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ustawy o VAT (będącej dostawą o charakterze transakcyjnym, której stroną są dwa różne podmioty) z obowiązkiem wykazania WNT w wyniku stworzenia fikcji prawnej dla przemieszczeń nietransakcyjnych, o których mowa w art. 11 nie skutkujących nabyciem prawa do dysponowania towarami przez dany podmiot. W kontekście powyższego, w przypadku gdy quad spełni definicję towaru używanego wskazaną w art. 120 ustawy o VAT, jednocześnie spełniając definicję nowego środka transportu, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży tego quada, nawet jeśli byłby zobowiązany do wykazania WNT w Polsce w związku z jego przemieszczeniem z terytorium Niemiec do Polski na podstawie art. 11 ustawy.

Wariant 2

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie quadów od spółki L. z siedzibą w USA i zaimportowanie ich bezpośrednio na terytorium Polski, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do sprzedaży quadów w procedurze VAT-marża. Spełnione są bowiem kluczowe warunki dla jej stosowania tzn.:

towar spełnia definicję używanego towaru, o którym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy;
towar ten został przez Wnioskodawcę nabyty w celu odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 120 ust. 4 ustawy;
towar ten został nabyty od podmiotu z siedzibą w USA w ramach transakcji nieobłożonej podatkiem obrotowym, co powinno zostać zakwalifikowanego jako spełnienie wymogu art. 120 ust. 10 pkt 1 lub 2 ustawy.

Art. 120 ust. 10 ustawy o VAT stanowi, że w procedurze VAT-marża sprzedawane mogą być towary używane nabyte od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113.

W przypadku nabyć od spółki L. warunek ten zostanie spełniony  jest ona osobą prawną, niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 (L. nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce) ani podatnikiem podatku od wartości dodanej (L. nie prowadzi również działalności na terytorium innego z państw członkowskich). Ponadto, ze względu na obowiązujące w USA regulacje podatku obrotowego, spółka z siedzibą w USA nie traktuje tych transakcji jako podlegających jego regulacjom, a zatem nie jest podatnikiem w ogóle  transakcje te pozostają poza regulacjami podatku obrotowego również w USA  L. nie dokonuje odliczenia podatku w związku z nabyciem quadów, jak również nie podlegają one opodatkowaniu w związku z ich sprzedażą na eksport.

Nawet gdyby uznać, że spółka amerykańska spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 15 polskiej ustawy o VAT, sprzedaż quadów przez tę spółkę spełniałaby warunki zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a to również kwalifikowałoby transakcję sprzedaży w Polsce do stosowania procedury VAT-marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą  opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju – art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 ust. 2 ustawy – przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, żeby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej  zawarta w ustawie  ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT jest ustalenie, czy działa on niezależnie, jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

W świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1, z późn. zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Unii Europejskiej.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
– z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Powielając rozwiązania unijne ustawa traktuje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów także sytuacje, w których podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

I tak, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych quady z zamiarem ich dalszej odsprzedaży na terytorium kraju (wariant 1). Import tych towarów będzie następował w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy za pośrednictwem agencji celnej. Cło i podatek VAT związane z importem quadów będą rozliczane w Niemczech. Agencja celna będzie dopełniała wszelkich formalności związanych z rozliczeniem cła i podatku VAT na terytorium Niemiec. Na dokumentach sprzedażowych wystawionych przez kontrahenta z USA, jako nabywca wskazany będzie Wnioskodawca posługujący się NIP z przedrostkiem PL. Po sprowadzeniu quadów na rynek wewnątrzunijny będą one przemieszczane z Niemiec do Polski przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, w związku z dokonanym na terytorium Niemiec importem towarów, Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towary dopuszczone do obrotu na terytorium Niemiec uzyskają status towarów wspólnotowych.

Tym samym, Wnioskodawca dla ww. transakcji będzie działał w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar zostanie zaimportowany przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej).

Podkreślić należy, że przez działalność gospodarczą, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy należy rozumieć wszelkie działania podatnika spełniające definicję zawartą w cyt. art. 15 ust. 2 ustawy oraz art. art. 9 ust. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1, z późn. zm.), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakakolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu  bez względu na miejsce, gdzie działalność ta jest wykonywana. Zatem działalność gospodarcza, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, to także działalność gospodarcza prowadzona przez podatnika na terytorium kraju.

Wyjaśnić także należy, że dokonując importu towarów (quadów), Wnioskodawca nabędzie prawo do rozporządzania nimi jak właściciel – staną się one jego własnością już na terytorium Niemiec.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z przemieszczeniem towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego zaimportowane, a towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Reasumując, przemieszczanie własnych towarów quadów (uprzednio zaimportowanych z USA), z Niemiec na terytorium Polski, Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 100 ust. l pkt 2 ustawy  podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. l lub art. 11 ust. l, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej  zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Informacja podsumowująca stosownie do art. 100 ust. 8 ustawy powinna zawierać następujące dane:

nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. l;
właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej  w przypadku, o którym mowa w ust. l pkt 2;
łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. l pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. l pkt 4  w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 102 ust. l ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 17 czerwca 2013 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz. U. z 2013 r., poz. 724), w którym w § l pkt l, określił wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr l do rozporządzenia.

W objaśnieniach do ww. informacji podsumowującej, w pkt 5 wskazano m.in., że w części D informacji (VAT-UE) oraz w części B załącznika do informacji (VAT-UE/B):

w kolumnie a należy wpisać kod kraju kontrahenta (dostawcy towaru),
w kolumnie b należy wpisać poprawny numer identyfikacyjny kontrahenta (dostawcy towaru) nadany przez państwa członkowskie właściwe dla kontrahenta,
w kolumnie c należy wpisać łączną wartość nabyć dokonanych w okresie, za który składana jest informacja dla poszczególnych kontrahentów.

W opisie sprawy wskazano, że na terytorium Niemiec Wnioskodawcę będzie reprezentowała agencja celna dokonująca tam rozliczeń celnych. Wobec powyższego, mając na względzie specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT-UE, Wnioskodawca powinien wykazać jako kontrahenta tą agencję celną, podając jej właściwy i ważny numer NIP nadany na terytorium Niemiec.

Na mocy art. 109 ust. 3 ustawy  podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138  dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Jak już wskazano powyżej, planowane transakcje przemieszczenia własnych towarów (quadów zaimportowanych uprzednio w Niemczech) z terytorium innego państwa członkowskiego UE na terytorium Polski, stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy i podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, w związku z czym Wnioskodawca winien wykazać te transakcje w rejestrach VAT.

W wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (quadów) opisanego w wariancie 1 terytorium Polski:

quady spełniające definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy i jednocześnie niespełniające definicji nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy;
quady spełniające definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy i jednocześnie spełniające definicję nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy.

W wariancie 2 – Wnioskodawca rozważa import ww. towarów od kontrahenta z USA bezpośrednio do Polski i ich dalszą sprzedaż na terytorium kraju.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy do sprzedaży ww. towarów na terytorium kraju  zarówno w wariancie 1, jak i wariancie 2  będzie miał prawo zastosować procedurę VAT marża.

Procedura ta uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale XII ustawy Rozdziale 4 „Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków”. Zaznaczyć należy, że wszystkie definicje zawarte w art. 120 ust. 1 ustawy – w tym definicja towarów używanych – zostały stworzone jedynie na użytek tego przepisu.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Stosownie do powyższego przepisu, towarami używanymi są ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Zatem quady spełniać mogą jednocześnie zarówno definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, jak i definicję nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 314 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347.1, z późn. zm.)  procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika-pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, w przypadku gdy towary te zostały mu dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób:

osobę niebędącą podatnikiem;
innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa jest zwolniona zgodnie z art. 136;
innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 282-292 i obejmuje dobra inwestycyjne;
innego podatnika-pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika-pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejszą procedurą marży.

Odzwierciedleniem ww. przepisu na gruncie polskich regulacji prawnych jest art. 120 ust. 10 ustawy, na mocy którego  przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkującą zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Ponadto w myśl art. 120 ust. 11 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5;
dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców;
dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15, innego niż wymieniony w ust. 4 i 5, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7%.

Z powołanego przepisu wynika, że marżą mogą zostać więc opodatkowane dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Tym samym brak jest możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marży, w odniesieniu do dostaw towarów używanych uprzednio importowanych przez podatnika.

W kontekście przedstawionych wariantów 1 i 2 konieczne jest rozpatrzenie, czy wewnątrzwspólnotowe nabycie z Niemiec oraz import ze Stanów Zjednoczonych quadów:

spełniających definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy i jednocześnie niespełniające definicji nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy;
spełniających definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy i jednocześnie spełniające definicję nowych środków transportu, o których mowa w art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy

klasyfikują się do nabycia, o którym mowa powyższych przepisach.

Odnosząc się do możliwości zastosowania procedury VAT-marża do nabytych przez Wnioskodawcę quadów, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że katalog w art. 120 ust. 10 ustawy jest katalogiem zamkniętym. A zatem, jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dalszej sprzedaży nabytych towarów używanych. Tym samym, gdy Wnioskodawca (podatnik-pośrednik) nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nie będzie uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca nie wymienił importu jako sposobu nabycia towarów używanych uprawniających do zastosowania procedury VAT marża przy ich sprzedaży.

Należy wskazać również, że z przywołanego wyżej przepisu wynika, że procedura opodatkowania marży znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez Wnioskodawcę będzie nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. W żadnym z przypadków wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nie występuje podatek naliczony z tytułu nabycia towarów używanych, inaczej niż ma to miejsce przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (quadów), czy ich imporcie na terytorium kraju.

W powyższej materii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10 gdzie stwierdził, że „w każdym razie procedura marży nie ma zastosowania do dostaw dotyczących takich towarów, jakie są przedmiotem niniejszej sprawy, które zostały osobiście zaimportowane do Unii przez podatnika -pośrednika na podstawie zasad ogólnych VAT”. Albowiem jak zauważył TSUE, system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika-pośrednika przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący odstępstwo od systemu ogólnego wynikającego z dyrektywy 2006/112, który – podobnie jak inne systemy szczególne przewidziane przez tę dyrektywę – powinien być stosowany wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji jego celu, którym było uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami w dziedzinie towarów używanych. Opodatkowanie na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez podatnika-pośrednika dostawy towaru używanego, gdy cena, za jaką ten ostatni nabył ów towar, zawiera kwotę podatku naliczonego zapłaconego przez osobę wchodzącą w zakres jednej z kategorii określonej w art. 314 lit. a)-d) rzeczonej dyrektywy, której ani ta osoba, ani podatnik-pośrednik nie mogli odliczyć, prowadziłoby do takiego podwójnego opodatkowania. Jednakże jeżeli na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnik-pośrednik odsprzedaje towary, które osobiście zaimportował, podlegając zasadom ogólnym VAT w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, będąc uprawniony na mocy art. 168 lit. d) dyrektywy 2006/112 do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu owych towarów, nie istnieje żadne ryzyko podwójnego opodatkowania, które mogłoby uzasadnić stosowanie stanowiącej odstępstwo procedury marży.

W powołanym wyroku Trybunał orzekł również, że: „Artykuł 314 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że procedura marży nie ma zastosowania do dostaw towarów takich jak używane części do pojazdów samochodowych, które zostały osobiście zaimportowane do Unii Europejskiej przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych podatku od wartości dodanej”.

Biorąc pod uwagę przedstawione informacje oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przemieszczenie z Niemiec do Polski towarów, uprzednio zaimportowanych z kraju trzeciego (USA) i dopuszczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Niemcy), będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy, regulującymi dokonanie takich transakcji, także w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z tym, nie zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marżą sprzedaży quadów (towarów używanych) zaimportowanych uprzednio przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec – wariant 1.

Natomiast odnośnie wariantu 2, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca będzie importował przedmiotowe quady bezpośrednio na terytorium kraju od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych, przepisy ustawy nie przewidują możliwości zastosowania procedury VAT marża dla tego rodzaju transakcji. W szczególności, żaden z przepisów nie wymienia importu towarów, jako sposobu nabycia towarów używanych, uprawniającego do zastosowania tej szczególnej procedury opodatkowania marżą. Dodatkowo należy wskazać, że z tytułu importu tych towarów Wnioskodawca będzie miał także prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem również w tym wariancie Wnioskodawca nie będzie miał możliwości sprzedaży przedmiotowych quadów na terytorium kraju przy zastosowaniu VAT-marży.

Podsumowując należy stwierdzić, że zarówno w sytuacji przedstawionej w wariancie 1, jak i wariancie 2, Wnioskodawca nie będzie miał prawa sprzedawać przy zastosowaniu procedury VAT-marża:

quadów spełniających definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jednocześnie niespełniających definicji nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy;
quadów spełniających definicję towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 i jednocześnie spełniających definicję nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 ust. 10 lit. a) ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin