Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-11/15/NG
z 3 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 31 marca 2015 r. (data otrzymania 3 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 9 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży miejsca postojowego w garażu podziemnym:

• w części dotyczącej zaliczenia do wydatków na poniesionych na własne cele mieszkaniowe wydatków poniesionych na spłatę kredytu mieszkaniowego, zakup działki budowlanej oraz malowanie mieszkania – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej zaliczenia do wydatków na poniesionych na własne cele mieszkaniowe wydatków poniesionych na umeblowanie mieszkania – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży miejsca postojowego w garażu podziemnym.

W związku z brakami formalnymi, pismem z 1 czerwca 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-11/15/NG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 9 czerwca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 8 grudnia 2011 r. Wnioskodawca nabył z małżonkiem miejsce postojowe w garażu podziemnym na osiedlu, na którym mieszkają. Deweloper zaproponował niższą cenę w ramach rekompensaty za liczne usterki, które posiadało mieszkanie. Cena zakupu wyniosła 500,00 zł brutto. Sprzedaż nastąpiła na podstawie aktu notarialnego. Zapis z aktu notarialnego brzmi: „Strona Sprzedająca sprzedaje Stronie Kupującej udział wynoszący 13/626 części w nieruchomości stanowiącej lokal niemieszkalny (parking wielostanowiskowy)...”.

W dniu 22 października 2014 r. małżonkowie zmuszeni byli sprzedać miejsce postojowe. Z racji rosnącej liczby samochodów na osiedlu, na którym zewnętrznych miejsc parkingowych jest bardzo mało, strona kupująca zaproponowała kwotę 19 000,00 zł brutto na co przystali. Sprzedaż nastąpiła na podstawie aktu notarialnego. Nieruchomość ma wydzieloną księgę wieczystą.

W ciągu najbliższych lat Wnioskodawca z małżonkiem planują remont mieszkania i dostosowanie go do potrzeb rodziny powiększonej o dwoje dzieci. Środki uzyskane ze sprzedaży miejsca postojowego małżonkowie planują w całości przeznaczyć na remont mieszkania, zakup działki budowlanej lub częściową spłatę kredytu mieszkaniowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Obecne mieszkanie Wnioskodawcy i jego małżonka jest mieszkaniem małym, które nie jest dostosowane dla czterech osób. Powierzchnia mieszkania wynosi 39,59 m², a w jego skład wchodzą: pokój dzieci, pokój z aneksem kuchennym, korytarz oraz łazienka. Małżonkowie rozważają w ciągu najbliższych dwóch lat zakup działki budowlanej i budowę domu lub zakup większego mieszkania. Spowodowane jest to tym, że chcą zapewnić swoim dzieciom lepsze warunki mieszkaniowe, co wpłynie korzystnie na ich rozwój. Obecnie syn (3 lata) i córka (1 rok) mają wspólny pokój wielkości ok. 8 m² gdzie znajdują się:

• duża szafa ubraniowa na całą ścianę dla całej rodziny,
• duża komoda z ubraniami dodatkowymi dla dzieci,
• przewijak do przewijania dziecka,
• dwa łóżeczka dziecięce,
• stolik do edukacji i zabaw (malowania, kolorowanki, klocki itp),
• 2 krzesełka,
• zabawki.
  
  

W pokoju tym jest mało miejsca, dlatego środki uzyskane ze sprzedaży miejsca postojowego Wnioskodawca chce przeznaczyć w głównym stopniu na zakup większej nieruchomości, nowego domu lub większego mieszkania, co polepszy warunki mieszkaniowe dzieci i małżonków. W ciągu tych dwóch lat małżonkowie planują również zmienić miejsce zamieszkania. Obecnie Wnioskodawca z rodziną mieszkają w mieście, gdzie zanieczyszczenie powietrza jest jednym z najwyższych w Polsce. Syn Wnioskodawcy jest alergikiem, dlatego małżonkowie wspólnie podjęli decyzje – kierując się dobrem dzieci i ich zdrowiem – o przeprowadzce nad morze. Środki uzyskane ze sprzedaży miejsca postojowego i w późniejszym terminie sprzedaży mieszkania przekażą na zakup mieszkania bądź nowego domu.

Wnioskodawca z małżonkiem mają dokładny plan działania i środki uzyskane ze sprzedaży miejsca postojowego i środki ze sprzedaży w późniejszym terminie mieszkania wpłyną korzystnie na przyśpieszenie realizacji ich planu poprawy warunków mieszkaniowych rodziny.

Wnioskodawca wskazał także, że we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego zawarł alternatywne sposoby na przeznaczenie środków pochodzących ze sprzedaży miejsca postojowego. Wymienił przeznaczenie środków na remont, zakup działki lub spłatę kredytu mieszkaniowego. Z racji trudnych warunków mieszkaniowych i pilnej potrzeby dostosowania lokalu, wspominany remont został już wykonany. Mieszkanie zostało odświeżone (malowanie). Małżonkowie zakupili też niezbędne meble dla dzieci, dostosowując pokój do ich potrzeb. Szczegółowy opis kolejnych planowanych działań Wnioskodawca przedstawił wcześniej.

Podsumowując: Wnioskodawca mieszka razem z całą rodziną w lokalu mieszkalnym, w którym został przeprowadzony planowany remont; właścicielem ww. lokalu mieszkalnego od 28 grudnia 2010 r. jest Wnioskodawca; lokal mieszkalny został zakupiony przez Wnioskodawcę przed zawarciem związku małżeńskiego; kredyt mieszkaniowy na lokal mieszkalny został zaciągnięty przez Wnioskodawcę 17 grudnia 2009 r.; kredyt ten jest kredytem hipotecznym, zaciągniętym na sfinansowanie zakupu na rynku pierwotnym i wykończenie stanu surowego lokalu mieszkalnego, w którym obecnie Wnioskodawca mieszka z rodziną.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca może zaliczyć planowane wydatki na remont mieszkania, zakup działki budowlanej lub częściową spłatę kredytu mieszkaniowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, środki pochodzące ze sprzedaży miejsca postojowego będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym bez konieczności opłaty podatku do końca kwietnia 2015 r. (cena sprzedaży/cena zakupu), jeżeli środki ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy na własne cele mieszkaniowe, tj. na poczet przyszłego remontu mieszkania, zakup działki budowlanej lub częściową spłatę kredytu mieszkaniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego przepisu należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości (miejsca postojowego w garażu podziemnym) decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem w drodze zawarcia 8 grudnia 2011 r. umowy sprzedaży nabył udział 13/626 w nieruchomości (miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym) za cenę 500,00 zł. Następnie 22 października 2014 r. miejsce postojowe zostało sprzedane za cenę 19 000,00 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że sprzedaż w 2014 r. ww. udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu, a oceniając skutki podatkowe tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Przy czym istotne znaczenie ma tu okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie. Obowiązek podatkowy obciąża zatem każdego z małżonków z osobna. Dochód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków – stosownie do art. 6 ust. 1 przywołanej ustawy – – opodatkowuje się osobno u każdego z małżonków, przyjmując z braku dowodu przeciwnego, że ich udziały w tym dochodzie są równe. W przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nie znajduje zastosowania art. 6 ust. 2 ww. ustawy, ponieważ dochody z tego tytułu zostały wyłączone z możliwości łącznego opodatkowania.

Podstawę opodatkowania 19% podatkiem dochodowym z tytułu sprzedaży posiadanego przez Wnioskodawcę i małżonka udziału w nieruchomości stanowić będzie różnica pomiędzy ceną sprzedaży udziału w nieruchomości przypadającą proporcjonalnie na Wnioskodawcę (czyli ½ ceny) pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia (o ile zostały takie poniesione) oraz o koszty uzyskania przychodu również przypadające proporcjonalnie na Wnioskodawcę.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   3. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   4. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   5. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   6. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   –położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. wydatki poniesione na:
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   –w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Z kolei zgodnie z przepisem ar. 25 ust. 26 ww. ustawy – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy – za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30). Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek – raz jako poniesiony np. na zakup lokalu mieszkalnego, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansowałby ten właśnie zakup. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

Wspomnieć także należy, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie nie ograniczył wprawdzie wydatkowania środków z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do tylko jednej nieruchomości, ale aby uzyskać prawo do ww. zwolnienia każda z nieruchomości ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do rozpatrywanej sprawy w zakresie zaliczenia do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe spłaty kredytu mieszkaniowego zauważyć należy, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wyraźnie wynika, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe czyli m.in. na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu – muszą pochodzić ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 2011 r. Istotne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży. Wydatkowanie środków ma służyć także własnym celom mieszkaniowym podatnika.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że 17 grudnia 2009 r. zaciągnął kredyt hipoteczny na zakup i wykończenie stanu surowego lokalu mieszkalnego, a dopiero 22 października 2014 r., dokonał sprzedaży udziału w nieruchomości (miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym), który to udział nabył z małżonkiem w 2011 r. Tak więc kredyt hipoteczny został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości. Należy ponadto zauważyć, że zaciągnięcie kredytu miało miejsce przez Wnioskodawcę podobnie zakup lokalu mieszkalnego sfinansowany zaciągniętym kredytem nastąpił do majątku odrębnego Wnioskodawcy. W nabytym lokalu Wnioskodawca mieszka wspólnie z rodziną (małżonkiem i dwójką dzieci).

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca zaciągnął kredyt i zrobił to w 2009 r. a więc przed sprzedażą udziału w nieruchomości. Wnioskodawca realizuje także w nabytym lokalu mieszkalnym własne cele mieszkaniowe, gdyż mieszka w nim razem z małżonkiem i dziećmi. Zatem stwierdzić należy, że warunki do skorzystania ze zwolnienia zostaną przez Wnioskodawcę spełnione o ile zachowany zostanie termin na wydatkowanie środków ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe, tj. spłata kredytu i odsetek nastąpi począwszy od dnia sprzedaży udziału w nieruchomości, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, a więc w rozpatrywanej sprawie do końca 2016 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że za wydatek poniesiony na własny cel mieszkaniowy można uznać częściową spłatę kredytu mieszkaniowego należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie do uznania za wydatek poniesiony na własny cel mieszkaniowy ewentualnego zakupu działki budowlanej, zauważyć należy, że na podstawie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ¬– wolny od opodatkowania na warunkach w nim określonych jest dochód obliczony przy uwzględnieniu sfinansowanych przychodem ze sprzedaży wydatków na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Tak więc jednym z podstawowych warunków uprawniających do skorzystania z tego zwolnienia jest przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Innymi słowy rozpatrywane zwolnienie związane jest z konkretnym zdarzeniem, tj. nabyciem określonego gruntu w określonym celu. Przy czym przypomnieć należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Dlatego też Wnioskodawca przeznaczając środki pieniężne ze sprzedaży udziału w nieruchomości na nabycie działki budowlanej będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – o ile istotnie nabycie działki budowlanej będzie podyktowane koniecznością realizacji przez Wnioskodawcę jego własnego celu mieszkaniowego. Celem mieszkaniowym nie jest przy tym cel rekreacyjny, wypoczynkowy a więc sytuacja kiedy nabycie działki nad morzem miałaby służyć okresowym pobytom rodziny nad morzem podyktowanym wypoczynkiem, chociażby połączony był nawet z zaleceniami zdrowotnymi. Intencją ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Świadczy o tym poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”. Zwolnienie dotyczy zatem realizowania przez podatnika swoich celów mieszkaniowych czyli własnych potrzeb mieszkaniowych a nie potrzeb rekreacyjnych lub nawet mieszkaniowych, ale innych osób. Zwolnieniem tym nie są objęte bowiem przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw przeznaczone na zakup innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują na działania o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym lub zmierzającym do zaspakajania potrzeb rekreacyjnych lub mieszkaniowych innych osób a nie podatnika. Wobec tego nie ma przeszkód prawnych aby przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości wydatkowany na zakup nieruchomości (działki budowlanej) wymienionej w art. 21 ust 25 lit c) ww. ustawy mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednakże pod warunkiem, że istotnie, nabycie tej nieruchomości będzie służyło budowie budynku mieszkalnego w celu zmiany miejsca zamieszkania Wnioskodawcy i jego rodziny a więc zostanie ukierunkowane na zaspokojenie wyłącznie własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny a nie będzie służyło realizacji potrzeb rekreacyjnych Wnioskodawcy i jego rodziny lub celów mieszkaniowych innych osób.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że za wydatek poniesiony na własny cel mieszkaniowy można uznać zakup działki budowlanej należało uznać za prawidłowe.

Z kolei odnośnie do możliwości zaliczenia do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe wydatków na remont lokalu mieszkalnego zauważyć należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 lit d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. To oznacza, że Wnioskodawca może zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe wydatki poniesione na remont lokalu będącego miejscem zamieszkania jego i jego rodziny, które poniósł oraz jeszcze poniesie w ustawowym terminie (tj. począwszy od dnia zbycia udziału w nieruchomości, nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym będzie miało miejsce odpłatne zbycie udziału w nieruchomości (miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym), tj. w okresie od 22 października 2014 r. do końca 2016 r.

Przy czym w niniejszej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy wydatki wskazane przez Wnioskodawcę jako wydatki poniesione na remont, tj. wydatki na malowanie mieszkania i zakup mebli dla dzieci są wydatkami poniesionymi na remont w rozumieniu rozpatrywanego zwolnienia. Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia remont, to właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego – przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Z kolei według Słownika Współczesnego Języka Polskiego „modernizacja” oznacza – unowocześnienie czegoś przez wymianę starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania. Biorąc pod uwagę zakres zwolnienia i jego charakter są podstawy aby nie wyłączać z zakresu zwolnienia wydatków na modernizację. Tym samym Wnioskodawca będzie mógł odliczyć wydatki poniesione na remont i modernizację lokalu mieszkalnego, oczywiście przy spełnieniu pozostałych przesłanek zawartych w zwolnieniu.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że nie wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę i wskazane we wniosku wydatki mieszczą się w dyspozycji ww. przepisu jako wydatki poniesione na remont mieszkania i tym samym nie stanowią wydatkowania środków ze sprzedaży udziału w nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Wskazać należy, że nie będzie stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe zakup mebli dla dzieci. Wydatek ten związany jest bowiem z wyposażeniem mieszkania i jako taki nie może być traktowany na równi z wydatkami remontowymi. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05.

Natomiast za wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca może uznać wydatki poniesione na malowanie ścian, bowiem wydatki te spełniają dyspozycję przepisu art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę ze środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości na zakup mebli nie mieszczą się w dyspozycji w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tym samym wydatkowanie kwot na ten cel nie uzasadnia zwolnienia z opodatkowania. Natomiast za taki cel Wnioskodawca może uznać wydatki poniesione na malowanie lokalu mieszkalnego, w którym mieszka wraz z rodziną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym uznania za wydatki poniesione na własny cel mieszkaniowy ¬– jako poniesione na remont mieszkania – wydatków na malowanie i zakup mebli nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.