Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-334/15-2/IM
z 29 maja 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 4 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wycofania budynku z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste podatnika – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wycofania budynku z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste podatnika.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Zainteresowany jest też zarejestrowany jako płatnik podatku VAT. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, był wraz z małżonką współwłaścicielem nieruchomości - gruntu. Na gruncie tym, przed zarejestrowaniem działalności gospodarczej, Zainteresowany zbudował wraz z małżonką budynek. Budynek powstawał metodą gospodarczą, a podatek VAT od kosztów budowy nie został odliczony, bowiem w okresie budowy podatnik nie prowadził działalności gospodarczej oraz nie był płatnikiem podatku VAT. Jedynie koszty adaptacji, a następnie remontu i ocieplenia dachu, ponoszone już w okresie eksploatacji budynku, zaliczono do kosztów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Nakłady te nie przekraczały jednak 30% wartości początkowej budynku.
Od budowy i zasiedlenia budynku minęło ponad 14 lat, bowiem pozwolenie na użytkowanie budynku uzyskano 6 marca 2000 r. W grudniu 2000 roku podatnik zagospodarował wynoszącą ok. 200 m2 część budynku na potrzeby rozpoczętej przez niego działalności gospodarczej (sklep), a w styczniu 2001 roku podatnik oddał pozostałą, wynoszącą ok. 150 m2 część budynku w najem placówce banku.
Przedmiotowy budynek włączono do ewidencji środków trwałych, amortyzowano stawką 2,5 % w stosunku rocznym. Aktualnie, podatnik zamierza:
- wycofać budynek z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatnie przekazać go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste własne i małżonki;
- przypadający na podatnika udział w gruncie oraz budynku zamierza darować żonie.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Czy w przypadku wycofania budynku z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste podatnika oraz jego małżonki powstanie po stronie podatnika i jego małżonki przychód podlegający opodatkowaniu?
Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na część pytania dotyczącego wycofania budynku z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste podatnika, natomiast pytanie dotyczące skutków podatkowych wycofania budynku i nieodpłatnego przekazania go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste małżonki zostało rozstrzygnięte odrębnym pismem.
Ponadto tutejszy Organ wskazuje, że wniosek dotyczący podatku od towarów i usług oraz wniosek dotyczący podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.
Zdaniem Wnioskodawcy planowane wycofanie budynku z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatne przekazanie go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste podatnika i jego małżonki nie spowoduje powstania po stronie podatnika przychodu podlegającego opodatkowaniem. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochody, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) wspomnianej ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
- środkami trwałymi,
- składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
- wartościami niematerialnymi i prawnymi
− ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
W ocenie podatnika przekazanie składnika majątku na cele osobiste to co do zasady czynność nie generująca ani przychodu ani kosztu uzyskania przychodu. Dotyczy to zarówno środka trwałego, elementu wyposażenia, jak i każdej innej rzeczy należącej do firmy - przeniesienie ich do majątku prywatnego nie wiąże się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego.
Potwierdził to Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 października 2012 r. (nr IBPBI/1/415-916/12/WRz). Z treści wniosku wynika m.in., że w 1997 r. Wnioskodawca wybudował i oddał do użytku do celów produkcyjnych obiekt stanowiący środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej. Obecnie w związku z tym, że Wnioskodawca wybudował nowy obiekt, ma zamiar wycofać ww. obiekt na potrzeby osobiste.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Czynność wycofania składnika majątku (ww. obiektu) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych w tym podatku. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Poprzez tą czynność nie uzyska on żadnego przysporzenia majątkowego. Nastąpi wyłącznie przesunięcie rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego.
Tym samym planowana czynność polegająca na wyłączeniu przedmiotowego budynku przez podatnika z działalności gospodarczej w celu wykorzystania go, wraz z gruntem, na cele prywatne podatnika i jego małżonki nie spowoduje powstania po stronie podatnika i jego małżonki przychodu podlegającego opodatkowaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:
- pozarolnicza działalność gospodarcza,
- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).
W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
- środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
- składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
- składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej także w sytuacji gdy budynki te były w działalności wykorzystywane.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wycofać budynek z prowadzonej działalności gospodarczej i nieodpłatnie przekazać go, wraz z gruntem, na potrzeby osobiste własne i małżonki.
Mając na uwadze zacytowane uprzednio przepisy, należy stwierdzić, że zaprzestanie wykorzystywania budynku w działalności gospodarczej nie spowoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również z pozostałych źródeł przychodu. Przekazanie nieruchomości – budynku wraz z gruntem na cele osobiste nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem składnika majątku.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają czynności nieodpłatnego przekazania budynku wraz z gruntem na cele osobiste podatnika do żadnej z kategorii źródeł przychodów, zatem opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo - nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.