Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-116/15/BJ
z 6 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu do Biura – 6 maja 2015 r.), uzupełnionym 21 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi abolicyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2015 r. o wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi abolicyjnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 3 lipca 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-116/15/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 21 lipca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2014 roku Wnioskodawca powrócił do Polski po wieloletnim pobycie za granicą w Stanach Zjednoczonych. W trakcie pobytu za granicą Wnioskodawca pracował jako wykładowca oraz naukowiec na Uniwersytecie w M. oraz leczył pacjentów.

Wnioskodawca (doktor) pod patronatem Uniwersytetu w M. stworzył sztuczną nerkę kapilarną, jest autorem patentów tantiemów (royaltys). Właścicielem jego patentu jest Uniwersytet w M. oraz firma B., które to samodzielnie nimi rozporządzają. Wnioskodawca nie ma wpływu na ich sprzedaż oraz w żaden sposób nimi nie rozporządza. Media komentowały „naukowcy Uniwersytetu w M. wynaleźli sztuczną nerkę kapilarną” – nie padało tu nazwisko Wnioskodawcy. Do sprzedaży patentów ww. instytucje nie potrzebują zgody Wnioskodawcy, robią to same we własnym zakresie.

Z tytułu tych patentów Wnioskodawca przez pewien okres pobiera „należności licencyjne” (royaltys) w Stanach Zjednoczonych i opłaca z tego tyt. podatek w pełnej wysokości.

W Polsce, z tytułu rezydencji podatkowej, dochody z USA oraz dochody z zakładu ubezpieczeń społecznych podlegają łącznie opodatkowaniu. Dochody z USA podlegają opodatkowaniu na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W piśmie z 9 lipca 2015 r. (data wpływu do Biura – 21 lipca 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że od 25 czerwca 2014 roku miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest Polska. W Polsce znajduje się jego centrum interesów życiowych. Wnioskodawca przebywał w Polsce powyżej 183 dni. Posiada obywatelstwo polskie i amerykańskie.

Wnioskodawca jest autorem i właścicielem patentu, na ich podstawie stworzył sztuczną nerkę kapilarną, natomiast właścicielem wynalazku jest Uniwersytet w M. oraz firma B.

Powołując się na art. 17 ustawy o prawie autorskim, Wnioskodawca wskazał, iż przysługują mu prawa autorskie do wynalazku, natomiast nie przysługuje mu prawo do korzystania z wynalazku, prawo do rozporządzania wynalazkiem oraz prawo do wynagrodzenia za korzystanie z wynalazku. Wskazał natomiast, że przysługują mu prawa autorskie do patentu, prawo do korzystania z patentu, prawo do rozporządzania patentem oraz wynagrodzenie za korzystanie z patentu.

Na pytanie: czy wypłata należności, o których mowa we wniosku, wiązała się z zawarciem przez Wnioskodawcę umowy przenoszącej na Uniwersytet w M. oraz firmę B. prawo własności wynalazku, Wnioskodawca odpowiedział – tak, jeden wynalazek na cewnik dożylny należy do Uniwersytetu w M. i Uniwersytet zawarł umowę z firmą produkującą cewnik. Drugi wynalazek (sztuczna nerka do częstych dializ) należał od 1983 r do Uniwersytetu, ale Uniwersytet zrzekł się praw do wynalazku w 1990 roku, bo nie uważał aby ten wynalazek mógł być zrealizowany w praktyce. Ostatecznie Wnioskodawca opatentował wynalazek prywatnie (pięć patentów) i podpisał umowę z firmą A., która przekazała prawa do patentów firmie D., która z kolei przekazała prawa do wynalazku firmie B. Ta firma ma teraz prawa do wynalazku i płaci royalties wynalazcom (oprócz Wnioskodawcy jest jeszcze jeden współautor). Ostatni patent wygasa w październiku 2017 roku.

Na pytanie: czy Wnioskodawca zawarł z ww. podmiotami umowę licencyjną i wypłata należności dokonywana jest z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z wynalazku, Wnioskodawca odpowiedział, że nie zawiera umowy licencyjnej z Uniwersytetem. Ponieważ pracował w Uniwersytecie wszelkie pomysły mające zdolności patentowe należą do Uniwersytetu. Uniwersytet zawiera umowę licencyjną z firmą zainteresowaną produkcją urządzenia. Większość royalties (66,67%) przejmuje Uniwersytet a 33,33% Uniwersytet wypłaca wynalazcom.

Na pytanie: czy po przyjęciu przez Uniwersytet w M. oraz firmę B. wynalazku Wnioskodawca zachował wszelkie prawa (w tym prawa patentowe, prawa autorskie) do tego wynalazku, Wnioskodawca odpowiedział, że obecnie już nie ma praw do rozporządzania wynalazkiem, ale ma prawo do otrzymywania royalties.

Na pytanie: z jakiego tytułu (za co) Wnioskodawca otrzymuje należności licencyjne (…), Wnioskodawca odpowiedział, że otrzymuje royalties – tantiemy, należności za stworzenie patentu zakwalifikowane przez Uniwersytet jako należności licencyjne.

Na pytanie: czy wskazane należności licencyjne są wypłacane jako zaspokojenie używania lub praw do używania przedmiotu objętego patentem (praw z niego wynikających) na terytorium USA, Wnioskodawca odpowiedział – tak, na terytorium USA.

Na pytanie: czy uprawnienia do należności licencyjnych (tantiem) wynikają z faktu wytworzenia sztucznej nerki w ramach obowiązków pracowniczych i czy w związku z tym Wnioskodawcy jako twórcy (współtwórcy) przysługuje prawo do wynagrodzenia za korzystanie z wynalazku (patentu) przez pracodawcę (czy inny podmiot, w którym sztuczna nerka została opracowana), Wnioskodawca odpowiedział, że wszelkie wynalazki dokonane w czasie pracy w Uniwersytecie w M. należą do Uniwersytetu w M., chyba, że Uniwersytet zrzeknie się prawa do wynalazku. Uniwersytet nimi rozporządza i podpisuje umowy z firmami, które chcą produkować urządzenia na podstawie patentów. Tak, Wnioskodawcy jako twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia za korzystanie z wynalazku (patentu).

Na pytanie: z jakiego tytułu przysługują Wnioskodawcy prawa majątkowe i w zakresie jakich praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych niż podatkowe przepisów, Wnioskodawca odpowiedział – z tytułu stworzenia na podstawie patentów wynalazku, w ramach pracy naukowej dla Uniwersytetu w M., patenty były własnością Wnioskodawcy.

Na pytanie: czy Wnioskodawca był rezydentem podatkowym Polski za cały czas, w którym otrzymywał „należności licencyjne”, Wnioskodawca odpowiedział – nie, należności te są wypłacane od 1996 roku, podatnik jest rezydentem Polski od 25 czerwca 2014 r.

Wnioskodawca wskazał, że chce skorzystać z ulgi abolicyjnej za 2014 rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi abolicyjnej w związku z uzyskanymi dochodami?

Wnioskodawca uważa, że może skorzystać z ulgi abolicyjnej.

Przywołując treść art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca wskazał, że w tym przypadku są to dochody z działalności naukowej, podatnik nie korzysta z tych praw (nie jest ich właścicielem) oraz nimi nie rozporządza.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 18 powołanej ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z treści wniosku wynika, że w czerwcu 2014 roku Wnioskodawca powrócił do Polski po wieloletnim pobycie za granicą w Stanach Zjednoczonych gdzie pracował jako wykładowca oraz naukowiec na Uniwersytecie oraz leczył pacjentów. Pod patronatem Uniwersytetu Wnioskodawca stworzył sztuczną nerkę kapilarną. Jest autorem i właścicielem patentu, na ich podstawie stworzył sztuczną nerkę kapilarną, natomiast właścicielem wynalazku jest Uniwersytet oraz firma B. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wynalazku, natomiast nie przysługuje mu prawo do korzystania z wynalazku, prawo do rozporządzania wynalazkiem oraz prawo do wynagrodzenia za korzystanie z wynalazku. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do patentu, prawo do korzystania z patentu, prawo do rozporządzania patentem oraz wynagrodzenie za korzystanie z patentu. Z tytułu stworzenia na podstawie patentów wynalazku, w ramach pracy naukowej dla Uniwersytetu, patenty były własnością Wnioskodawcy. Obecnie Wnioskodawca już nie ma praw do rozporządzania wynalazkiem, ale ma prawo do otrzymywania royalties. Wnioskodawca otrzymuje royalties – tantiemy, należności za stworzenie patentu zakwalifikowane przez Uniwersytet jako należności licencyjne. Wskazane należności licencyjne są wypłacane na terytorium USA.

Wnioskodawca uważa, że może skorzystać z ulgi abolicyjnej za 2014 rok.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z USA w niniejszej sprawie znajduje zastosowanie umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

W myśl postanowień art. 13 ust. 1 i 2 ww. umowy należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.

Z kolei, stosownie do art. 13 ust. 3 powołanej umowy określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza:

1. wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, włączając prawa autorskie, związane z filmami i taśmami magnetofonowymi używanymi przez rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, patentami, znakami towarowymi, wzorami użytkowymi i zdobniczymi, dokumentacją, formułami, technologią produkcyjną, informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo-badawczych lub umiejętności (know-how), oraz
2. zyski osiągnięte ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką wartością majątkową lub prawami w takim zakresie, w jakim kwoty uzyskane z takiej sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji za odpłatnością uzależnione są od produktywności, używania lub dysponowania taką wartością majątkową lub prawami.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 5 ww. umowy należności licencyjne będą uważane za powstałe w Umawiającym się Państwie tylko wtedy, kiedy takie należności licencyjne są wypłacane jako zaspokojenie używania lub praw do używania wartości majątkowych lub praw wymienionych w ustępie 3 na terytorium tego Umawiającego się Państwa.

Z kolei w art. 3 ust. 2 cyt. umowy wskazano, iż jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie umowa polsko-amerykańska.

I tak, w celu określenia zakresu praw autorskich według polskich przepisów należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631, ze zm.). W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 17 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Stosownie do art. 64 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych umowa zobowiązująca do przeniesienia autorskich praw majątkowych przenosi na nabywcę, z chwilą przyjęcia utworu, prawo do wyłącznego korzystania z utworu na określonym w umowie polu eksploatacji, chyba że postanowiono w niej inaczej.

W braku wyraźnego postanowienia o przeniesieniu prawa, uważa się, że twórca udzielił licencji (art. 65 ww. ustawy).

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie zawiera umowy licencyjnej z Uniwersytetem. Ponieważ pracował w Uniwersytecie wszelkie pomysły mające zdolności patentowe należą do Uniwersytetu. Uniwersytet zawiera umowę licencyjną z firmą zainteresowaną produkcją urządzenia. Wnioskodawca obecnie nie ma praw do rozporządzania wynalazkiem. Jako twórcy przysługuje mu prawo do wynagrodzenia za korzystanie z wynalazku (patentu).

Zatem uzyskane z tego tytułu dochody są przychodami z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania patentu należy traktować jako należności licencyjne w rozumieniu art. 13 ust. 3 umowy polsko-amerykańskiej. Tym samym otrzymane przez Wnioskodawcę, jako osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, dochody, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.

W takim przypadku w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 20 umowy, który stanowi, iż zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Zatem, dochody Wnioskodawcy osiągnięte w Stanach Zjednoczonych podlegają w Polsce opodatkowaniu, przy czym do obliczenia podatku należnego za dany rok będzie w tym przypadku miała zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą), która znajduje odzwierciedlenie w art. 27 ust 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi abolicyjnej za 2014 r. wskazać należy, iż w myśl art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1. ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub
2. z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

–ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.

Odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1, uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6 (art. 27g ust. 3 ww. ustawy).

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w przepisie art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymieniając źródła dochodów, do których przysługuje prawo odliczenia ulgi abolicyjnej wprost wskazał, że prawo to przysługuje, gdy osoba fizyczna osiąga dochody z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych z działalności m.in. naukowej „z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi”, to Wnioskodawca nie może skorzystać z ulgi abolicyjnej do uzyskanych za granicą dochodów. Ustawodawca w powołanym przepisie wyraźnie wyłączył zastosowanie ulgi abolicyjnej w przypadku dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami majątkowymi w zakresie praw autorskich. Jeżeli mamy do czynienia z ulgą podatkową, to zakresu jej obowiązywania nie można wykładać w sposób rozszerzający, pomijając zawarte w niej ograniczenia. Skoro Wnioskodawca uzyskał w Stanach Zjednoczonych przychody z tytułu wynagrodzenia za korzystanie z wynalazku (patentu), nie ma możliwości skorzystania z ulgi abolicyjnej za 2014 rok.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.