Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1187/14-5/WM
z 9 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 listopada 2014 r. (data wpływu: 1 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 25 lutego 2015 r. (data wpływu: 2 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – w odniesieniu do pytań od pierwszego do czwartego – jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej pytania drugiego;
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 11 marca 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonali zakupu lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska 1/1) za środki finansowe w całości uzyskane z zaciągniętego kredytu hipotecznego we franku szwajcarskim. Cena zakupu mieszkania wynosiła 211 047,00 zł, a kwota kredytu – 79 223,67 CHF. W związku ze zmiennym kursem franka, zadłużenie na dzień dzisiejszy wynosi ok. 270 000,00 zł. W chwili obecnej, Zainteresowana rozważa sprzedaż mieszkania za kwotę 280 000,00 zł. Planowana sprzedaż ma nastąpić w 2015 r. Uzyskane w ten sposób środki Wnioskodawczyni planuje przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na sprzedawaną nieruchomość (270 000,00 zł) oraz w ciągu 2 lat od dnia odpłatnego zbycia pozostałą kwotę (10 000,00 zł) – na remont innej nieruchomości mieszkalnej będącej wyłącznie własnością Zainteresowanej na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia i umowy darowizny. Remontowana nieruchomość ma również zaspakajać potrzeby mieszkaniowe męża Wnioskodawczyni.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana podała m.in., że obie nieruchomości, o których mowa we wniosku, tj. sprzedany lokal oraz nieruchomość, na której remont zostaną przeznaczone środki ze sprzedaży lokalu znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, kredyt hipoteczny, o którym mowa powyżej, został zaciągnięty w banku mającym siedzibę również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy do kosztów nabycia nieruchomości można zaliczyć całość zadłużenia pozostałego do spłaty na dzień sprzedaży nieruchomości, czyli kwotę pierwotną kredytu powiększoną o odsetki oraz różnice wynikającą z wahania kursu franka szwajcarskiego?
2. Czy do celów mieszkaniowych można zaliczyć środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego i przeznaczone w terminie 2 lat od jej sprzedaży na remont innej nieruchomości?
3. Czy jeśli zdarzenie przyszłe wystąpi w przedstawiony powyżej sposób, Zainteresowana będzie całkowicie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?
4. Czy odpłatnie zbywając lokal, którego właścicielem jest Wnioskodawczyni razem z mężem, na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, dochód (cena sprzedaży – cena zakupu) uzyskany ze sprzedaży w całości może zostać przeznaczony na remont nieruchomości, która wchodzi w skład majątku osobistego Zainteresowanej?
5. Czy mąż Wnioskodawczyni będzie zwolniony z zapłaty podatku, jeśli środki uzyskane ze sprzedaży wspólnej nieruchomości przeznaczy razem z Wnioskodawczynią na remont lokalu, którego Zainteresowana jest właścicielem, ale w którym będzie mieszkał razem z Wnioskodawczynią?
   
   

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na cytowane wyżej pytania: od pierwszego do czwartego, natomiast w zakresie pytania piątego wniosek został załatwiony pismem z 27 lutego 2015 r. nr ILPB2/415-1187/14-3/WM.

Zdaniem Wnioskodawczyni – w odniesieniu do pytań od pierwszego do czwartego – przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszczają możliwość przeznaczenia uzyskanego dochodu na spłatę kredytu i odsetek zaciągniętego na nabycie sprzedawanego mieszkania. Tym samym możliwe jest zaliczenie do kosztów również kwoty kredytu wynikającej z różnicy między kwotą uzyskanego kredytu (równą cenie zakupu mieszkania) a kwotą zadłużenia na dzień sprzedaży nieruchomości.

Jednocześnie istnieje możliwość przeznaczenia uzyskanych środków w ciągu 2 lat od odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, tj. remont innej nieruchomości. Tym samym, możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zainteresowana stoi na stanowisku, że jeśli kwotę 270 000,00 zł przeznaczy na spłatę kredytu hipotecznego, a jednocześnie – w terminie 2 lat od sprzedaży nieruchomości – ewentualną kwotę nadwyżki, tj. 10 000,00 zł wykorzysta na remont innej nieruchomości, to przy uzyskanej cenie 280 000 zł nie powstanie dochód ze sprzedaży, a tym samym nie wystąpi podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej pytania drugiego;
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że Zainteresowana oraz Jej mąż nabyli lokal mieszkalny w 2010 r. Inwestycja ta została sfinansowana w całości środkami uzyskanymi z kredytu hipotecznego zaciągniętego we franku szwajcarskim w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku ze zmiennym kursem franka zadłużenie Wnioskodawczyni wzrosło. Zainteresowana rozważa sprzedaż ww. mieszkania i z uzyskanych w ten sposób środków dokonanie spłaty zaciągniętego kredytu. Wynosząca 10 000 zł nadwyżka między kwotą uzyskaną ze sprzedaży mieszkania a kwotą spłaty zostanie wydatkowana na potrzeby mieszkaniowe małżonków, tj. na remont nieruchomości stanowiącej wyłączną własność Wnioskodawczyni. Zarówno lokal mieszkalny, jak i nieruchomość – w odniesieniu do której Zainteresowana planuje remont – położone są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego, dla określenia skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w 2010 r. zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Wskazać bowiem należy, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak, zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Stosownie zaś do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Poniesione przez Wnioskodawczynię koszty związane z kredytem bankowym zaciągniętym na nabycie udziału w nieruchomości, tj. kwota kredytu, odsetki i różnice wynikające z wahania kursu franka szwajcarskiego – nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, gdyż są to wydatki związane z pozyskaniem środków pieniężnych na ww. cele. Podkreślić należy, że zaciągnięcie kredytu jest wyłącznie sposobem na pozyskanie pieniędzy na zapłatę ceny nabywanej nieruchomości. Kosztem uzyskania przychodu nie są w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty spłaty kredytu zaciągniętego na sfinansowanie zakupu nieruchomości, lecz wyłącznie koszty nabycia tej nieruchomości. Nadmienić należy, że wydatki związane ze spłatą kredytu nie mogą być także potraktowane jako nakłady, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ w żaden sposób nie wpływają na podwyższenie wartości samej nieruchomości.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że wydatki dotyczące kredytu hipotecznego – w części dotyczącej kwoty kredytu, odsetek i wydatków poniesionych w związku ze zmiennym kursem waluty obcej, w której został zaciągnięty przedmiotowy kredyt – nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego wspólnie z mężem.

Co się zaś tyczy kwestii możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, wskazać należy, co następuje.

Po myśli art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

− położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

− w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Prawidłowe ustalenie dochodu winno wyglądać w ten sposób, że przychód ze sprzedaży należy w pierwszej kolejności pomniejszyć o koszty jego uzyskania ustalone według zasad o jakich mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. W przypadku nabycia nieruchomości w drodze kupna, cena nabycia stanowi koszt uzyskania przychodu, który pomniejsza uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przychód. Skoro zatem w ramach obliczenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości jest uwzględniony koszt jej nabycia, to obowiązuje ustawowy zakaz traktowania kredytu zaciągniętego na nabycie jako wydatku na własne cele mieszkaniowe.

Uwzględnienie kredytu jako wydatku poniesionego na cel mieszkaniowy oznaczałoby, że Wnioskodawca odliczałby dwukrotnie te same wydatki, a tego zabrania wprost cytowany wyżej art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taka konstrukcja przepisów oznacza, że spłata kredytu zaciągniętego wcześniej na zakup sprzedawanej nieruchomości (udziału w nieruchomości) nie stanowi celu mieszkaniowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kredytu takiego nie będzie można odliczać, gdyż odliczeniu podlegać ma wcześniej wydatek na nabycie nieruchomości (udziału w nieruchomości) czyli cena zakupu jako koszt uzyskania przychodu. Dla ustawodawcy bez znaczenia pozostaje przy tym sposób pozyskania kapitału na pokrycie ceny zakupu. Ustawodawca wprowadził natomiast jednoznaczny zakaz traktowania jako objętego zwolnieniem wydatku na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie nieruchomości (udziału w nieruchomości) w sytuacji, gdy ten wydatek na nabycie podlega uwzględnieniu przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W rozpatrywanej sprawie wydatek na nabycie czyli cena zakupu udziału w nieruchomości podlega odliczeniu od przychodu ze sprzedaży. Ustawodawca przesądził zatem w ten sposób, że wydatkiem na własne cele mieszkaniowe nie będzie wydatek na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie zbywanej nieruchomości (lub prawa), skoro przy obliczaniu dochodu z odpłatnego zbycia odliczeniu podlega cena nabycia zbywanej nieruchomości lub prawa. Zbywając nieruchomość Wnioskodawczyni odliczy koszt jej nabycia, czyli cenę zakupu.

Rozumowanie przeciwne godzi w całą istotę zawartych w prawie podatkowym mechanizmów ulg, odliczeń oraz rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Żaden podatnik nie jest uprawniony do dwukrotnego odliczania tych samych wydatków. Koszty uzyskania przychodów nie stanowią wprawdzie ulgi podatkowej w potocznym znaczeniu, ale przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodu z danego źródła do kosztów tych można zaliczyć określone wydatki. Uwzględnienie tych wydatków w kosztach stanowi o zmniejszeniu dla podatnika przychodu podlegającego opodatkowaniu. Prawo do odliczania poniesionych kosztów jest zatem formą przywileju podatkowego, która daje ulgę przy obliczaniu wysokości zobowiązania do zapłaty. Dopuszczenie uznania za uprawnione wliczanie kwoty ze sprzedaży wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie zbywanej nieruchomości do obliczania dochodu zwolnionego oznaczałoby, że jedna czynność jaką jest zakup nieruchomości byłaby dwukrotnie podstawą do czerpania korzyści przez podatnika. Raz odliczeniu podlegałaby bowiem kwota kredytu pokrywająca cenę nabycia a drugi raz spłata tej właśnie kwoty kredytu.

Zaakcentować należy, że wykładnia taka jest również niekonstytucyjna, gdyż w nieuzasadniony sposób różnicuje sytuację podatników, którzy sprzedali nieruchomość zakupioną na kredyt i tych, którzy nieruchomość zakupili za własne środki. Tych pierwszych stawiałaby w sytuacji uprzywilejowanej, gdyż pozwalałaby im dwukrotnie korzystać z preferencji co do tej samej kwoty – raz jako kosztu drugi raz jako zwolnienia. Tego rodzaju uprzywilejowanie nie znajduje jednak żadnego uzasadnienia w przepisach.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na spłatę kredytu zaciągniętego na jego zakup nie uprawnia Zainteresowanej do skorzystania z dobrodziejstwa zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co się zaś tyczy wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie mieszkania, jak i kosztów dotyczących wahania kursu franka szwajcarskiego, stwierdzić należy, że stanowią one realizację celu mieszkaniowego w rozumieniu cytowanego wyżej art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy. Zauważyć bowiem należy, że wydatki, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, nie kwalifikują się do kategorii kosztów uzyskania przychodu.

W konsekwencji Wnioskodawczyni uprawniona będzie do ich odliczenia w ramach zwolnienia przedmiotowego.

Odnosząc się z kolei do możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku z tytułu poniesienia wydatków na remont nieruchomości stanowiącej wyłączną własność Zainteresowanej, stwierdzić należy, co następuje.

W przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej dochodzi do powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przychód należy rozpoznać po stronie każdego z małżonków. Nadmienić przy tym należy, że w sytuacji nabycia nieruchomości w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej udziały małżonków w zysku z tytułu późniejszej sprzedaży nieruchomości są równe.

Zatem, środki wydatkowane na remont nieruchomości stanowiącej wyłączną własność Zainteresowanej stanowić będą realizację własnego celu mieszkaniowego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ww. zwolnienie dotyczyć będzie wyłącznie tej części przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, jaki przypadł na Wnioskodawczynię.

Reasumując, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanej, że cały przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego uzyskany wspólnie z mężem – w sytuacji wydatkowania przez Wnioskodawczynię w sposób opisany we wniosku – korzysta ze zwolnienia od podatku, a tym samym Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego. Skoro bowiem udziały małżonków w zysku ze sprzedaży lokalu mieszkalnego są równe, to Wnioskodawczyni uprawniona będzie do skorzystania ze zwolnienia z tytułu remontu innej nieruchomości wyłącznie w odniesieniu do tej części ewentualnej nadwyżki (określonej jako różnica między kwotą uzyskaną ze sprzedaży a kwotą spłaty kredytu) – która przypadać będzie na Zainteresowaną. Ponadto, powtórzyć należy, że kwota wydatkowana na spłatę kredytu nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z powodów wskazanych powyżej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, że z uwagi na to, iż wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię – jednego ze współwłaścicieli zbytego lokalu mieszkalnego, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. męża Zainteresowanej.

Mąż Wnioskodawczyni, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.