Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2-4513-11/15-2/KK
z 7 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia czy czynności opisane we wniosku stanowią produkcję wyrobów energetycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia czy czynności opisane we wniosku stanowią produkcję wyrobów energetycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

…. S.A. (dalej „Spółka”) jest producentem wyrobów o charakterze karbo i petrochemicznym wykorzystywanych w przemyśle chemicznym. Podstawowym obszarem działalności Spółki jest produkcja wyrobów akcyzowych, w szczególności benzenu i toluenu, które są wyrobami energetycznymi o kodzie CN 2902. Surowcami w procesie są głównie benzol surowy koksowniczy (CN 2707) oraz bogate w benzen i toluen frakcje petrochemiczne (CN 2707), które Spółka co do zasady nabywa w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Proces produkcyjny polega na otrzymaniu benzenu i toluenu poprzez destylację i rektyfikację oraz na usunięciu niepożądanych składników. Benzen i toluen, jak również inne produkty uboczne będące wyrobami energetycznymi, są to wyroby akcyzowe wskazane w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, objęte stawką akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na ich przeznaczenie do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. Z uwagi na fakt prowadzenia produkcji wyrobów energetycznych, zakład Spółki w chwili obecnej posiada status składu podatkowego.

Produkcja wyrobów wskazanych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej i objętych stawką akcyzy w wysokości 0 zł rozpoczyna się w przypadku Spółki z momentem, w którym następuje wprowadzenie surowców do zbiorników tzw. stokaży. Spółka prowadzi działalność produkcyjną w ruchu ciągłym co oznacza, że instalacje pracują 24h na dobę. Celem zapewnienia ciągłości procesu niezbędne jest posiadanie odpowiedniej ilości surowców o optymalnej jakości. Do przechowywania surowców (jak i produktów) służą zbiorniki o pojemności od kilkudziesięciu do kilku tysięcy metrów sześciennych. Surowce dostarczane są do spółki w cysternach kolejowych, sporadycznie w autocysternach.

Jak wskazano na wstępie wniosku, podstawowym surowcem wykorzystywanym przez Spółkę jest benzol koksowniczy. Jest to surowiec powstający jako produkt uboczny w koksowniach w trakcie produkcji koksu. Aktualnie Spółka współpracuje z wieloma koksowniami zarówno z Polski jak i Czech, Słowacji czy Ukrainy. W zależności od sposobu prowadzenia procesu w koksowniach, benzol koksowniczy może zawierać znacząco różne zawartości poszczególnych składników. Zawartość benzenu (podstawowego z punktu widzenia Spółki składnika) może się wahać od ponad 50 % do ponad 80%. Pomimo tych różnic jest to wyrób akcyzowy klasyfikowany do tego samego kodu CN.

Jednocześnie, z uwagi na tak duże różnice w zawartości benzenu oraz pozostałych związków
chemicznych, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie surowca celem optymizacji procesu
produkcyjnego i jego efektywności.

Ponieważ nie ma możliwości bezpośredniego rozładunku surowców z cystern na instalację produkcyjną, po przybyciu do Spółki surowce typu np. benzol rozładowywane są z cystern kolejowych lub autocystern do wskazanych powyżej zbiorników. Już w trakcie rozładunku następuje wstępny etap przygotowania surowca do przerobu poprzez mieszanie (w zależności od składu dostarczonego benzolu) surowców o różnych parametrach, tak aby osiągnąć pożądaną jakość „wsadu” do produkcji.

Zakończenie procesu produkcji związane jest natomiast z pojęciem wyrobu gotowego. Zgodnie z definicją Głównego Urzędu Statystycznego wyrobami gotowymi są: „Produkty niepodlegające dalszej obróbce w obrębie tego samego przedsiębiorstwa, w którym zostały wyprodukowane, a więc produkty całkowicie wykończone i skompletowane, po przejściu wszystkich faz produkcji (łącznie z okresem dojrzewania, suszenia itp. procesami technologicznymi), odpowiadające określonym normom, a przy braku norm warunkom technicznym lub warunkom umowy zawartej pomiędzy wykonawcą a odbiorcą, przeznaczone do sprzedaży na zewnątrz przedsiębiorstwa”.

W związku z powyższym, w przypadku Spółki zakończenie procesu produkcji ma miejsce, gdy wyroby gotowe są do ekspedycji, to znaczy znajdują się w przeznaczonych do transportu cysternach kolejowych bądź autocysternach i posiadają wymaganą przez odbiorcę jakość.

Należy zaznaczyć, że produkty po zakończeniu etapu przerobu na instalacji są przekazywane do zbiorników. Jednakże podobnie jak w przypadku surowców, ten sam wyrób może charakteryzować się nieco innymi parametrami chociaż w przypadku produktów różnice te są mniejsze. Spółka posiada bowiem możliwość odbioru np. benzenu w dwóch różnych miejscach instalacji co ma wpływ z jednej strony na jego jakość, a z drugiej na koszty związane z jego produkcją. Wyższa jakość związana jest oczywiście z koniecznością poniesienia wyższych kosztów. Czasami, jakość produktu nie jest uzależniona od podjętej decyzji, a jej pogorszenie związane jest np. z problemami jakie wystąpiły na instalacji.

Zatem, aby zapewnić jakość wymaganą przez odbiorców niezbędne jest dokonanie zmieszania produktu z produktem o wyższej jakości. Dlatego też, zakończenie procesu produkcyjnego następuje w rzeczywistości po załadunku produktów ze zbiorników do cystern samochodowych lub kolejowych, bowiem często dopiero w cysternie znajduje się produkt o wymaganych parametrach fizyko¬chemicznych.

Przedstawione w stanie faktycznym czynności zostały już uznane za produkcję wyrobów energetycznych w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 luty 2014 r., o sygn. akt IPTPP3/443A-63/13-2/BJ. Spółka opisała we wniosku o interpretację sposób produkcji wyrobów energetycznych (identycznie jak w niniejszym wniosku), a organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

Wniosek ten dotyczył jednak tylko zwolnienia od akcyzy dla wyrobów gazowych zużywanych do produkcji wyrobów energetycznych. Spółka chciałaby jednak potwierdzić, czy powyższe czynności stanowią produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy akcyzowej również dla innych celów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskazane w stanie faktycznym czynności stanowią produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy akcyzowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w stanie faktycznym czynności stanowią w ocenie Spółki produkcję wyrobów energetycznych.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Art. 87 ust. 1 ustawy akcyzowej wskazuje, że: „Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych”.

Ponieważ w ustawie brak jest dokładniejszego wyjaśnienia, co rozumiemy przez „wytwarzanie”, czy też przetwarzanie, pomocniczo celowe jest odwołanie się do interpretacji dotyczących pojęcia „procesu produkcyjnego”. W wydawanych interpretacjach, Ministerstwo Finansów interpretowało to pojęcie szeroko.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. IPPP3/443-968/10-4/JK, stwierdził, iż .„Pojęcie „proces produkcyjny” należy rozumieć szeroko, jako przebieg następujących po sobie i powiązanych zdarzeń, czynności, które mają na celu wytwarzanie m.in. towarów. O procesie produkcji mówić można od momentu pobrania surowca, aż do momentu wytworzenia wyrobu finalnego, gotowego do dalszej dystrybucji.”

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 22 czerwca 2009 r., sygn. ILPP3/443-83/09-2/TW : „Powszechnie przyjmuje się, iż proces produkcji to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu, aż do zdania gotowego wyrobu włącznie”.

Dodatkowo, zgodnie z definicją działalności gospodarczej przedstawionej w pkt 3 załącznika - Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) część I - zasady budowy klasyfikacji rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885, ze zm): „Jeżeli proces produkcyjny jest zorganizowany jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność”.

Mając na uwadze powyższe definicje, „proces produkcji” należy interpretować w sposób kompleksowy, nie jako szereg odrębnych procesów, ale jako całość niezbędnych czynności koniecznych do wykonania danego wyrobu. Jest to ciąg działań, powiązanych ze sobą logicznie i technicznie, przy czym eliminacja któregokolwiek z nich prowadziłaby do niepowodzenia, a zatem proces technologiczny stałby się niemożliwy do przeprowadzenia.

Za rozpoczęcie procesu produkcji uznać należy zatem moment, w którym następuje wprowadzenie materiałów na stokaże, kiedy zostają one poddane mieszaniu, aby osiągnąć właściwe parametry wsadu i móc je wprowadzić na instalację.

Natomiast, o zakończeniu procesu produkcji możemy mówić w chwili, gdy wyroby gotowe są do ekspedycji w przeznaczonych do transportu cysternach kolejowych bądź autocysternach, Przed wydaniem wyrobów do autocystern dokonywane są czynności produkcyjne, mające na celu otrzymanie produktu o wymaganej przez odbiorcę jakości.

Dodatkowo zdarzają się np. sytuacje, w których do zbiorników zawracane są półprodukty czy też produkty o innym niż surowiec kodzie CN, ale które ze względu na np. gorszą jakość nie są wyrobami przeznaczonymi na sprzedaż ale wymagają ponownego przerobu. Zdarza się również, że nabywany jest benzen, czy też toluen o gorszej jakości który trafi do zbiorników surowcowych ponieważ ma zbyt niską jakość i musi być traktowany jako surowiec do przerobu. Zatem zbiorniki w których znajdują się surowce lub produkty gotowe nie służą jedynie ich przechowywaniu, ale również prowadzeniu procesów produkcyjnych. Stąd też, zbiorniki Spółki nie stanowią miejsca przeznaczonego tylko do przechowywania wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 47 ust. 3 ustawy akcyzowej, ale są częścią instalacji produkcyjnej. Nie jest bowiem możliwe ścisłe wyodrębnienie miejsca magazynowania i jego oddzielenie od działalności produkcyjnej.

Jak już wskazano, przedstawione w stanie faktycznym czynności zostały już uznane za produkcję wyrobów energetycznych w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 luty 2014 r., o sygn. akt IPTPP3/443A-63/13-2/BJ. Spółka opisała we wniosku o interpretację sposób produkcji wyrobów energetycznych (w sposób analogiczny jak w niniejszym wniosku), a organ podatkowy wskazał: „Jak wynika z opisu sprawy, wskazane przez Wnioskodawcę wyroby gazowe, poza wyrobami gazowymi wykorzystywanymi do ogrzania budynków administracyjnych, są używane przez Spółkę w procesie produkcji wyrobów energetycznych.”

Podsumowując więc powyższe, zdaniem Spółki wskazane w stanie faktycznym czynności stanowią produkcję wyrobów energetycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn. zm), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 86 ust.1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, umieszczono:

• pod pozycją 22, z kodem CN 2707 - Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych;
  

• pod pozycją 35, z kodem CN 2902 - węglowodory cykliczne.
  
  

Jednocześnie w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy, i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w Dyrektywie rady 92/12/EWG, pod poz. 23 umieszczono węglowodory cykliczne o kodzie 2902 20 00 (benzen) i kodzie 2902 30 00 (toulen).

Natomiast zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym (…).

Wobec powyższego benzen i toulen, które Wnioskodawca produkuje, stanowią wyroby akcyzowe będące w myśl ustawy wyrobami energetycznymi, których produkcja odbywa się w składzie podatkowym.

Stosownie zaś do art. 87 ust. 1 ustawy produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Wątpliwości Spółki związane są z określeniem czy czynności związane z otrzymaniem benzenu i toluenu o kodzie CN 2902 stanowią produkcję wyrobów energetycznych.

W tym miejscu zauważyć należy, że ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera ogólnych definicji czynności, które z mocy prawa rozumiane są jako produkcja wyrobów energetycznych, tj. pojęcia wytwarzanie i przetwarzanie, o których mowa w ww. art. 87 ust. 1 ustawy.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA., wydawnictwo internetowe http://sjp.pwn.pl) wytworzyć oznacza „zrobić, wyprodukować coś”, natomiast przetworzyć znaczy „przekształcić coś twórczo; zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd”. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że przez wytwarzanie i przetwarzanie wyrobów energetycznych należy rozumieć ogół procesów technologicznych, w wyniku których zostanie pozyskany inny wyrób akcyzowy.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że surowcami do produkcji benzenu i toluenu są głównie benzol koksowniczy (CN 2707) oraz bogate w benzen i toluen frakcje petrochemiczne (CN 2707). Surowce nabywane przez Spółkę co do zasady nabywane są w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Na etapie rozładunku następuje wstępny etap przygotowania surowca do przerobu poprzez wprowadzenie materiałów o różnych parametrach do zbiorników, gdzie poddawane są mieszaniu tak aby osiągnąć pożądaną jakość „wsadu” wprowadzanego na instalację produkcyjną. Proces produkcyjny polega na otrzymanie wyrobów o kodzie CN 2902 tj. benzenu i toluenu poprzez destylację i rektyfikację oraz na usunięciu niepożądanych składników. Ponadto Wnioskodawca dokonuje mieszania otrzymanych produktów, co pozwala na otrzymanie wymaganej przez odbiorców jakości (wymaganych parametrów fizykochemicznych) wyrobu gotowego przeznaczonego do sprzedaży.

Mając zatem na uwadze powyższy opis sprawy będący przedmiotem interpretacji oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że czynności opisane we wniosku dokonywane przez Wnioskodawcę w celu otrzymania wyrobu gotowego przeznaczonego do sprzedaży – stanową produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu przepisu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
  

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …………….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.