Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-325/15-4/JS
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 3 lutego 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 30 marca 2015 r. (data doręczenia 1 kwietnia 2015 r., data nadania 30 marca 2015 r.) na wezwanie z dnia 17 marca 2015 r. Nr IPPB1/4511-325/15-2/JS (data nadania 19 marca 2015 r., data odbioru 26 marca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2005 r. Wnioskodawca nabył z przyszłą żoną lokal mieszkalny (A) oraz lokal niemieszkalny - garaż (B) - po 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości. W styczniu 2008 r. Wnioskodawca wstąpił w związek małżeński. W trakcie trwania małżeństwa, w listopadzie 2009 r., małżonkowie nabyli kolejny lokal mieszkalny (C) (w ramach ustroju wspólności majątkowej) oraz lokal niemieszkalny - garaż (D)

W czerwcu 2014 r. pomiędzy małżonkami orzeczony został rozwód.

W sierpniu 2014 r. Wnioskodawca i była małżonka podpisali umowę o podział majątku wspólnego oraz umowę przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości w celu zwolnienia się ze zobowiązania w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego.

W ramach podziału majątku wspólnego lokal mieszkalny nabyty w trakcie trwania małżeństwa (C) został przyznany byłej małżonce Wnioskodawcy.

W ramach podziału majątku wspólnego lokal niemieszkalny - garaż (D), nabyty w trakcie trwania małżeństwa został przyznany Wnioskodawcy.

Dokonany podział majątku wspólnego był odpłatny i z tytułu zawarcia umowy podziału majątku wspólnego strony zostały zobowiązane do dokonania na swoją rzecz dopłat:

• Wnioskodawca został zobowiązany do dopłaty na rzecz byłej małżonki kwoty 12.500,00 zł,
  
• była małżonka została zobowiązana do dopłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty 175.000,00 zł.
  
  

W celu zwolnienia się ze zobowiązania do dokonania dopłaty w kwocie 175.000,00 zł. Była małżonka, w ramach umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości przeniosła na rzecz Wnioskodawcy swój udział we współwłasności lokalu mieszkalnego (A), nabytego przed zawarciem związku małżeńskiego.

W celu zwolnienia się ze zobowiązania do dokonania dopłaty w kwocie 12.500,00 zł. Wnioskodawca, w ramach umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości przeniósł na rzecz byłej małżonki swój udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu (B), nabytego przed zawarciem związku małżeńskiego.

W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego (A), który nabył w różnym czasie i w różny sposób:

• udział 1/2 nabył w listopadzie 2005 r. przed zawarciem związku małżeńskiego. Ta część przychodu ze sprzedaży, ze względu na upływ 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie nie stanowi źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF;
  
• udział 1/2 nabył w sierpniu 2014 r. w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości.
  
  

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2015 r. nr IPPB1/4511-325/15-2/JS Wnioskodawca doprecyzował swój wniosek w terminie, wskazując, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości został już wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (z zachowaniem 2-letniego terminu od końca roku w którym nastąpiło zbycie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji dokonanej sprzedaży lokalu mieszkalnego (A), Wnioskodawca ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-39 zgodnie z art. 45 ust 1a pkt 3 ww. ustawy?
   
2. W jaki sposób określić dochód ze sprzedaży wskazanego lokalu mieszkalnego?
3. Czy w przypadku gdy część dochodu z tytułu sprzedaży nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ustawy o PDOF możliwe będzie zastosowanie zwolnienie określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PDOF?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy ad 1, stosownie do art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku czy też zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca wszedł w posiadanie drugiej części udziału w nieruchomości A w drodze realizacji dopłaty od byłej małżonki. Dlatego też datą nabycia tego udziału jest dzień podpisania umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości w celu zwolnienia się ze zobowiązania w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego tj. 11 sierpień 2014 r.

Wnioskodawca jest więc zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy oraz wykazania w nim:

1. dochodu uzyskanego w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczenia należnego podatku dochodowego od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
   
2. dochodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2, w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.; związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca w ramach umowy o podział majątku wspólnego (umowa odpłatna) uzyskał roszczenie od byłej małżonki o dopłatę w wysokości 175.000,00 zł. Formą realizacji tej dopłaty było przeniesienie przez byłą małżonkę na Wnioskodawcę ½ udziału we współwłasności lokalu mieszkalnego (A). Dlatego też ta wartość tj. 175.000,00 zł. stanowić będzie koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego (A).

Dochodem natomiast będzie różnica pomiędzy kwotą przychodu (połowa wartości określonej na umowie sprzedaży), a opisanym powyżej kosztem uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 3, w sytuacji uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, która w części dokonana została przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie, możliwe jest zastosowanie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PDOF. Przepis ten zwalnia od podatku dochodowego dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zwolnienie to ma zastosowanie niezależnie od sposobu w którym dokonane zostało nabycie nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,
   
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
   
   

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w listopadzie 2014 r. dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego, który nabył w różnym czasie i w różny sposób:

• udział ½ nabył w listopadzie 2005 r. przed zawarciem związku małżeńskiego i ta część przychodu ze sprzedaży, ze względu na upływ 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nie stanowi źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• udział ½ nabył w sierpniu 2014 r. na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości w drodze realizacji dopłaty od byłej małżonki.
  
  

Ze względu na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy odnieść się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. I tak, przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji, Wnioskodawca nabył ½ udziału w przedmiotowej nieruchomości w sierpniu 2014 r. w drodze realizacji dopłaty od byłej małżonki.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży ww. udziału w nieruchomości - dokonanej przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – w myśl art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, koszty i opłaty sądowe. Koszty te, nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Należy zauważyć, że „płatność” nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Płatność może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) – płatnością może być również zwolnienie z długu czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

W opisanej sprawie, Wnioskodawca w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego, nabył własność ½ udziału w nieruchomości w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości. Na mocy tej umowy była małżonka Wnioskodawcy przenosząc w powyższym trybie udział w lokalu mieszkalnym (nabytym wraz z Wnioskodawcą przed zawarciem związku małżeńskiego) zwolniła się z ciążącego na niej zobowiązania, tj. spłaty kwoty 175.000,00 zł wynikającej z umowy o podział majątku wspólnego.

Wnioskodawca posiadał zatem wobec byłej małżonki wierzytelność na kwotę 175.000,00 zł i w zamian za tę wierzytelność nabył od Niej ½ udziału w lokalu mieszkalnym, zatem, kwotę tę można uznać jako wydatek na nabycie tego udziału.

Wysokość nakładów, o których mowa wyżej ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   
   - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
   
   

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   
   - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Ponadto, należy wskazać, że w myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zatem, w świetle przywołanych uregulowań prawnych, w analizowanej sprawie, stwierdzić należy, że:

1. Odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym - który został nabyty przez Wnioskodawcę w sierpniu 2014 r. w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy o przeniesienie udziałów we współwłasności nieruchomości - dokonane w listopadzie 2014 r., tj. przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-39 - stosownie do zbytego powyżej udziału - zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
2. Dochodem będzie różnica pomiędzy kwotą przychodu uzyskaną ze sprzedaży ww. udziału w nieruchomości a kosztami jego uzyskania, tj. wartością udziału nabytego od byłej małżonki, która stanowi zwolnienie jej z ciążącego na niej zobowiązania (spłaty kwoty 175.000 zł).
   
3. W sytuacji uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, w części, która dokonana została przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, możliwe jest zastosowanie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości został już wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (z zachowaniem dwuletniego terminu określonego w ww. przepisie).
   
   

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.