Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1094/14-6/MS
z 12 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014r. (data wpływu 23 października 2014 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 7 stycznia 2015 r. Nr IPPB3/423-1094/14-2/MS (data doręczenia 9 stycznia 2015 r.) pismem z dnia 16 stycznia 2015r. (data wpływu do BKIP w Płocku 20 stycznia 2015r.) oraz na ponowne wezwanie z dnia 26 stycznia 2015r. Nr IPPB3/423-1094/14-4/MS (data doręczenia 28 stycznia 2015 r.) pismem z dnia 3 lutego 2015r. (data wpływu: 6 lutego 2015r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania momentu, w którym należy rozpoznać przychód podatkowy z tytułu opłaty operacyjnej naliczonej za usługę obsługi umowy pożyczki — jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania momentu, w którym należy rozpoznać przychód podatkowy z tytułu opłaty operacyjnej naliczonej za usługę obsługi umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na jej terytorium. Spółka zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym poza sektorem bankowym. Spółka ma zamiar udzielać pożyczek jedno- i wieloratalnych.

Spółka rozważa wprowadzenie kilku sposobów wynagradzania za udostępnienie swego kapitału.
Niewykluczone, że niektóre rodzaje wynagrodzenia opisywane poniżej będą obligatoryjne, natomiast inne będą naliczane, o ile wyrazi na to zgodę pożyczkobiorca.

Spółka zamierza wprowadzić do umów z pożyczkobiorcami tzw. Opłatę operacyjną, Spółka będzie naliczać opłatę operacyjną należną za usługę obsługi umowy pożyczki (za obsługę spłat lub monitorowanie ich terminowości). Opłata operacyjna nie będzie pobierana za samą czynność udzielenia pożyczki. W związku ze świadczeniem usługi w okresie trwania pożyczki - opłata operacyjna będzie dotyczyła całego okresu pożyczki. W przypadku pożyczki jednoratalnej Opłata operacyjna będzie należna na koniec okresu pożyczki. W przypadku pożyczki wieloratalnej, usługa obsługi spłat lub monitorowania ich terminowości będzie rozliczana np. w miesięcznych okresach rozliczeniowych, tj. będzie wymagalna w ostatnim dniu każdego przyjętego w umowie z klientem okresu rozliczeniowego, w odniesieniu do części Opłaty operacyjnej wynikającej z harmonogramu spłat.

Klientowi będzie przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy pożyczki w terminie do 14 dni od jej zawarcia - zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa o kredycie konsumenckim. W przypadku odstąpienia od umowy pożyczki, klient nie będzie ponosił kosztów Opłaty operacyjnej, z uwagi na to, że nie będzie ona jeszcze należna w sensie prawnym w całości lub części, lecz jedynie koszty odsetek naliczonych do dnia odstąpienia. Klient będzie również uprawniony do wcześniejszej spłaty pożyczki w całości albo w części. W przypadku wcześniejszej spłaty pożyczki jednoratalnej, całkowita kwota do spłaty (w tym kwota należnej Spółce Opłaty operacyjnej) nie ulegnie zmianie. W przypadku wcześniejszej spłaty pożyczki wieloratalnej, klient będzie spłacać raty naliczone do końca okresu rozliczeniowego, w którym dokonał wcześniejszej spłaty pożyczki, a także całą pozostałą do spłaty kwotę kapitału. W takim przypadku umowa wygaśnie, a odsetki oraz Opłata operacyjna nie będą należne za okresy następujące po zakończeniu okresu, w którym klient dokonał wcześniejszej spłaty.

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 stycznia 2015 r. Wnioskodawca udzielił wyjaśnień w następujący sposób (pytanie-odpowiedź):

1. Na czym konkretnie polega „usługa obsługi umowy pożyczki”, jakie świadczenie Spółka wykonuje na rzecz klienta, za które pobiera następnie opłatę operacyjną?
   „Usługa obsługi umowy pożyczki” polegać będzie na wykonywaniu czynności związanych z obsługą zawartej umowy pożyczki poprzez np: pobieranie spłat pożyczki (w przypadku wyboru przez pożyczkobiorcę spłaty pożyczki do rąk przedstawiciela Spółki) niezależnie, czy wpłata zostanie dokonana zgodnie z harmonogramem, po upływie terminu do spłaty danej raty zgodnie z harmonogramem, czy też przed upływem terminu spłaty danej raty na podstawie harmonogramu, księgowanie spłat pożyczki, monitorowanie terminowości i wysokości dokonywanych spłat, wydawanie pokwitowania uiszczenia kolejnych rat spłaty pożyczki (w formie wybranej przez pożyczkobiorcę np. wpis spłaty do rejestru spłat), utrzymywanie profilu pożyczkobiorcy w bazie danych Wnioskodawcy.
   
2. Czy w przypadku, gdy klient nie wyrazi chęci skorzystania z tej „usługi” opłata nie jest naliczana i pobierana?
   Jeśli klient nie wyrazi chęci skorzystania z „usługi obsługi umowy pożyczki”, to opłata nie będzie naliczana i pobierana.
   
3. Czy w sytuacji gdy opłata jest obligatoryjna, stanowi ona składnik wynagrodzenia za korzystanie z kapitału Spółki?
   Opłata nie będzie obligatoryjna i nie będzie stanowiła składnika wynagrodzenia za skorzystanie z kapitału Wnioskodawcy.
   
4. Czy wysokość opłaty operacyjnej ustalana jest w momencie udzielenia pożyczki a następnie podzielona zostaje na tyle samo części ile ustalono rat do spłaty pożyczki? Czy może kwota opłaty ustalana jest oddzielnie za każdy okres płatności rat?
   Wysokość opłaty operacyjnej ustalana będzie w momencie udzielenia pożyczki, natomiast nie nie będzie dzielona na tyle rat, ile ustalono rat do spłaty pożyczki. Opłata operacyjna będzie podzielona na mniej rat, niż raty do spłaty pożyczki.
   
5. Czy opłata operacyjna wchodzi w skład całkowitego kosztu kredytu, bądź kwoty do zapłaty przez konsumenta, o których mowa odpowiednio: w art. 5 pkt 6 bądź art. 13 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim?
   Według wiedzy Wnioskodawcy opłata operacyjna nie będzie wchodziła w skład całkowitego kosztu kredytu, bądź kwoty do zapłaty przez konsumenta, o których mowa odpowiednio w art. 5 pkt 6 bądź art. 13 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.
   
6. Czy w sytuacji całkowitego zaprzestania spłaty pożyczki skutkującej wypowiedzeniem przez Wnioskodawcę umowy pożyczki i postawieniem w stan natychmiastowej wymagalności (spłaty), niespłacona część opłaty operacyjnej powiązana z niespłaconymi ratami podlega windykacji oraz będzie dochodzona w ewentualnym postępowaniu sądowym i egzekucyjnym na równi z innymi składowymi raty, tj. częścią kapitałową, należnymi odsetkami, opłatą przygotowawczą lub składką ubezpieczeniową?
   Na moment składania niniejszej odpowiedzi na wezwanie Organu podatkowego, Wnioskodawca w ogóle nie planuje wypowiadać umów pożyczki w sytuacji całkowitego zaprzestania spłaty pożyczki, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie wypowiadał umowy pożyczki. Gdyby doszło do wypowiadania umów pożyczki oraz do ewentualnego postępowania sądowego i egzekucyjnego, to Wnioskodawca nie będzie domagał się spłaty tych rat opłaty operacyjnej, których termin płatności nie zapadł do momentu wypowiedzenia umowy pożyczki na równi z innymi składowymi raty pożyczki.
   
7. Czy w przypadku podjęcia ewentualnej decyzji o zbyciu wierzytelności z tytułu niespłaconej pożyczki podmiotowi trzeciemu kwota wierzytelności obejmować będzie również niespłaconą część opłaty operacyjnej?
   Na chwilę obecną Wnioskodawca nie zamierza zbywać wierzytelności z tytułu niespłaconej pożyczki podmiotowi trzeciemu, ale niewykluczone, że takie transakcje wystąpią w przyszłości. Kwota wierzytelności z tytułu opłaty operacyjnej będzie inną wierzytelnością niż wierzytelność z tytułu niespłaconej pożyczki i jeśli będzie zbywana, to będzie to następowało w drodze odrębnej czynności prawnej.
   
   

Z uwagi na wątpliwości powstałe po uzyskaniu ww. uzupełnienia w dniu 26 stycznia 2015r. pismem organ ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego. W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca udzielił następujących wyjaśnień:

1. W założeniach Wnioskodawcy, opłata operacyjna za „usługę obsługi umowy pożyczki” będzie przedmiotem odrębnej od umowy pożyczki umowy. Wnioskodawca potwierdza, że przedmiotowa opłata operacyjna nie będzie wynagrodzeniem za korzystanie z kapitału pożyczki.
2. Element ww. usługi określony jako „pobieranie spłat pożyczki” polegać miałby na aktywnym dotarciu do klienta oraz pobraniu kolejnych rat spłaty pożyczki w miejscu wskazanym przez pożyczkobiorcę (np. w miejscu pracy pożyczkobiorcy, w jego miejscu zamieszkania, w innym miejscu wskazanym przez klienta). Ten rodzaj spłaty pożyczki stanowi wygodną alternatywę dla innych sposobów płatności, np. przelew bankowy w placówce banku, wpłata na poczcie. Innymi słowy, klient nie posiadający rachunku bankowego zamiast: udawać się do placówki pocztowej lub bankowej w celu wykonania wpłaty na rachunek wnioskodawcy, udawać się do placówki prowadzonej przez wnioskodawcę, korzysta z dodatkowej nieobowiązkowej usługi polegającej na spłacie rat do rąk umyślnego przedstawiciela dojeżdżającego do miejsca wskazanego przez klienta. W ten sposób klient może zaoszczędzić miesięcznie kilka godzin.
3. Element ww. usługi określony jako „utrzymywanie profilu pożyczkobiorcy w bazie wnioskodawcy” polegać miałby na utrzymywaniu na serwerach Wnioskodawcy wybranych dodatkowych informacji związanych z udzieloną danemu pożyczkobiorcy pożyczką, w szczególności faktu wyboru sposobu pobrania raty pożyczki jako usługi dodatkowej, terminów spotkań, wydanych pokwitowań spłaty. Wnioskodawca zauważa, że wobec takiej treści „profilu pożyczkobiorcy”, nie jest konieczne jego prowadzenia w takiej formie dla klientów nie decydujących się na spłatę pożyczki w miejscu wskazanym przez nich jako dodatkowa usługa. W konsekwencji, w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie wyrazi chęci skorzystania z usługi obsługi umowy pożyczki, Wnioskodawca nie będzie przechowywał tych dodatkowych informacji w swoich bazach, a jedynie podstawowe informacje związane z udzieloną pożyczką danemu pożyczkobiorcy.
4. W sytuacji, gdy pożyczkobiorca nie wyrazi chęci skorzystania z ww. usług, Wnioskodawca nie będzie: pobierał spłat pożyczki w sposób wynikający z tej usługi, to znaczy - nie będzie aktywnie spotykał się z klientem w wyznaczonych terminach, monitorował terminowości i wysokości dokonanych spłat, w szczególności planując kalendarium wizyt u klienta oraz ustalając wysokość rat do aktywnego pobrania - takie czynności są wymagane tylko w przypadku dodatkowej usługi, księgował spłat pożyczki dokonanych w ten sposób - gdyż spłaty będą dokonywane w inny sposób, np. w placówce bankowej, wydawał pokwitowań dokonania spłaty, bowiem w przypadku innych trybów spłaty, np. w placówce bankowej lub placówce pocztowej, pożyczkobiorca będzie w stanie samodzielnie uzyskać takie pokwitowanie (np. na poczcie lub drukując potwierdzenie przelewu bankowego), utrzymywał profilu w bazie pożyczkodawcy zawierającego szczegółowe dane związane z wybranym przez pożyczkobiorcę sposobem spłaty z aktywnym udziałem pożyczkodawcy (np. dotyczących miejsca odbioru raty, terminu spotkania).
   Z powyższego wyraźnie wynika, że celem biznesowym Wnioskodawcy jest to, aby opłata miała być związana z dodatkowymi aktywnościami podejmowanymi przez Wnioskodawcę w związku z wyborem tej usługi przez pożyczkobiorcę, przykładowo: planowanie terminu spotkania z pożyczkobiorcą, wizytę przedstawiciela Wnioskodawcy w miejscu wskazanym przez pożyczkobiorcę, wydawanie pokwitowań, których nie ma konieczności wydawać w przypadku innych rodzajów spłaty pożyczki, prowadzenie rozszerzonego profilu w bazie danych Wnioskodawcy zawierającego informacje, które nie są wymagane, gdy pożyczkobiorca nie wyrazi chęci skorzystania z ww. usługi, monitorowanie terminowości spłat w kontekście informowania pożyczkobiorcy o zbliżającym się terminie płatności raty pożyczki (np. poprzez wizytę przedstawiciela Wnioskodawcy w miejscu wskazanym przez pożyczkobiorcę, bądź smsem, emailem).
   Jednocześnie czynności nierozerwalnie związane z pożyczką, takie jak np. otrzymywanie spłat (ale nie aktywny pobór spłat), będą wykonywane w sytuacji, gdy pożyczkobiorca nie skorzysta z usługi obsługi umowy pożyczki, jakkolwiek będą wykonywane w mocno ograniczonym zakresie w porównaniu do sytuacji wyboru dodatkowej opcji przez klienta. Innymi słowy, zakres tych czynności będzie odmienny.
   
5. Zdaniem Wnioskodawcy, wobec informacji podanych w pkt . 4, należy odpowiedzieć, że Wnioskodawca nie będzie wykonywał tych czynności nieodpłatnie, gdyż w ogóle ich nie będzie wykonywał w takiej formie i zakresie w przypadku wyboru przez klienta opcji dodatkowej obsługi pożyczki. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności związanych z ww. usługą gdy pożyczkobiorca nie wyrazi chęci skorzystania z niej, tj. nie będzie pobierał spłat pożyczki (pożyczkobiorca będzie dokonywał np. przelewem lub poprzez wpłatę na poczcie, co nie jest poborem ale otrzymaniem raty), nie będzie księgował spłat pożyczki do rąk przedstawiciela Wnioskodawcy (księgowana będzie kwota wpłacana na konto Wnioskodawcy), nie będzie monitorował terminowości i wysokości dokonywanych spłat (w znaczeniu: umawiania spotkań, planowania wizyt, przygotowywania informacji o spłatach), nie będzie wydawał pokwitowań spłaty, nie będzie prowadził profilu klienta we własnej bazie zawierającego informacje niezbędne do świadczenia ww. usługi.
   
6. Należność za usługę obsługi umowy pożyczki będzie zaspakajana niezależnie od dokonywanych spłat pożyczki.
   
7. Usługa obsługi umowy pożyczki jest usługą fakultatywną do pożyczki. Pożyczkobiorca będzie miał możliwość skorzystania z tej usługi, ale w przypadku niewybrania tej usługi nie będzie zobowiązany do ponoszenia opłaty operacyjnej za tę usługę. Skorzystanie z tej usługi nie będzie obowiązkowe i nie będzie warunkowało udzielenia pożyczki.
   Art . 5 pkt . 6 ustawy o kredycie konsumenckim zawiera definicję całkowitego kosztu kredytu. Mianowicie przez całkowity koszt kredytu rozumie się wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności:
   
   1. odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz
      
   2. koszty usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu
   - z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta.
   Powyższy przepis oznacza w rozumieniu Wnioskodawcy, że jeżeli koszty usług dodatkowych nie są niezbędne do uzyskania kredytu, to nie uwzględnia się ich w całkowitym koszcie kredytu. W związku zaś z faktem, że opłata operacyjna za usługę obsługi umowy pożyczki będzie opłatą fakultatywną, nie będzie niezbędna do uzyskania pożyczki, a więc nie będzie wchodzić w skład całkowitego kosztu kredytu.
   Podkreślono, że model, który ma być zastosowany przez wnioskodawcę różni się od modeli stosowanych przez niektóre firmy pożyczkowe, które wymagają od klientów wyboru tej dodatkowej usługi oraz traktując ją jako wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Taka praktyka była kwestionowana przez Urząd Konkurencji i Konsumentów - wnioskodawca nie zamierza stosować takich niedozwolonych praktyk w swojej działalności.
   
8. Wnioskodawca po raz kolejny zaznacza, że na moment składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz w chwili obecnej nie planuje wypowiadać umów pożyczki. Gdyby jednak okazało się, że będzie je wypowiadał, to zróżnicowanie, o które pyta Organ podatkowy wynikać będzie z faktu, iż wypowiedziana umowa skutkować będzie brakiem konieczności dokonywania czynności wchodzących w skład ww. usługi, podczas gdy w przypadku sprzedaży wierzytelności Wnioskodawca zakłada, że zbyciu podlegać będą te wierzytelności, których płatność zapadła w całości, co oznacza, że Wnioskodawca będzie podejmować czynności wchodzące w skład ww. usługi do czasu oznaczonego w umowie. Powyższe oznacza, że w przypadku sprzedaży wymagalnej wierzytelności zapadną terminy płatności zarówno kapitału, odsetek jak i opłaty za ww. usługę.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna rozpoznawać przychód z tytułu Opłaty operacyjnej naliczanej za usługę obsługi umowy pożyczki (za obsługę spłat lub monitorowanie ich terminowości) na koniec okresu pożyczki (termin spłaty pożyczki), nie później jednak niż na dzień wystawienia faktury albo uregulowania opłaty operacyjnej (w przypadku umowy jednoratalnej) lub w ostatnim dniu każdego przyjętego w umowie z klientem miesięcznego okresu rozliczeniowego w części opłaty operacyjnej przypadającej zgodnie z harmonogramem spłat na dany okres, do dnia zakończenia albo wygaśnięcia umowy, niezależnie od daty faktycznej spłaty raty?

Zdaniem Spółki, powinna ona rozpoznawać przychód z tytułu Opłaty operacyjnej naliczanej za usługę obsługi umowy pożyczki (za obsługę spłat lub monitorowanie ich terminowości) na koniec okresu pożyczki (termin spłaty pożyczki), nie później jednak niż na dzień wystawienia faktury albo uregulowania opłaty operacyjnej (w przypadku umowy jednoratalnej) lub w ostatnim dniu każdego przyjętego w umowie z klientem okresu rozliczeniowego w części Opłaty operacyjnej przypadającej zgodnie z harmonogramem spłat na dany okres, do dnia zakończenia albo wygaśnięcia umowy, niezależnie od daty faktycznej spłaty raty.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Art. 12 ust. 3 ustawy CIT wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Ustawa CIT nie wprowadza definicji „przychód należny". W praktyce, za przychody należne uważa się wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi prawo do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego, tj. z określonej wierzytelności.

Wierzytelność jest terminem wywodzącym się z prawa cywilnego. Przychody należne są wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego wtedy, gdy mogą być prawnie dochodzone.

Z orzecznictwa sadów administracyjnych wynika, że do przychodów podatkowych zalicza się tytko takie przychody, które wdanym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

W przypadku pożyczek jednoratalnych, zdaniem Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Zatem przychód powstanie w dniu wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. Dniem wykonania usługi obsługi umowy pożyczki jest, zdaniem Wnioskodawcy, dzień spłaty wynikający z umowy. Jednakże, jeśli klient spłaci pożyczkę przed tym dniem, dniem powstania przychodu z tytułu opłaty operacyjnej będzie dzień otrzymania opłaty operacyjnej przez Spółkę.

W przypadku pożyczek wieloratalnych, usługa obsługi umowy pożyczki, zgodnie z umową, będzie rozliczana w okresach rozliczeniowych. W takim przypadku, zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować art. 12 ust. 3c ustawy CIT. Zatem przychód podatkowy powstanie w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego w odniesieniu do opłaty operacyjnej należnej za dany okres, zgodnie z harmonogramem spłat. Nie ma przy tym znaczenia czy należność zostanie faktycznie uregulowana ani dzień faktycznej zapłaty.

Należy zaznaczyć, że do podobnych wniosków doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 10 stycznia 2012 r. o sygn. ILPB3/4 23-477/11-2/JG:

„Reasumując, skoro w zawartych umowach strony przyjęły miesięczny sposób rozliczania usług pośrednictwa finansowego oraz ubezpieczeniowego, to zgodnie z art. 12 ust. 3c ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu w przypadku opisanych przez Spółkę umów, należy uznać ostatni dzień miesięcznego okresu rozliczeniowego określonego w umowie (miesiąc kalendarzowy), bez względu na dzień uzyskania raportu o kwocie należnej prowizji, wystawienia faktury, czy moment dokonania płatności za wykonane usługi."

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym przez niego zdarzeniu przyszłym, należy rozpoznawać przychód podatkowy z tytułu opłaty operacyjnej na następujących zasadach:

• w przypadku pożyczki jednoratalnej - na koniec okresu pożyczki (w terminie spłaty pożyczki), nie później jednak niż na dzień wystawienia faktury albo otrzymania opłaty operacyjnej przez Spółkę;
  
• w przypadku pożyczki wieloratalnej - w ostatnim dniu każdego przyjętego w umowie z klientem miesięcznego okresu rozliczeniowego - w części przypadającej na dany okres zgodnie z harmonogramem spłat, do dnia zakończenia albo wygaśnięcia umowy pożyczki, niezależnie od daty faktycznej spłaty każdej Raty.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Jednocześnie organ pragnie podkreślić, że nie jest upoważniony do oceny opisanego we wniosku modelu (jak podaje wnioskodawca – różniącego się od modeli stosowanych przez inne firmy pożyczkowe) jeżeli chodzi o jego zgodność z prawem (w szczególności z ustawą z dnia 11 maja 2011r. o kredycie konsumenckim) i przyjęciu założenia, że usługa obsługi umowy pożyczki jest czynnością całkowicie odrębną od udzielenia pożyczki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art . 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.