INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 21 września 2011r.), uzupełnionym w dniu 02 i 05 grudnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania Wnioskodawcy środków trwałych i wyposażenia wykorzystywanych w prowadzonej przez współmałżonkę pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania Wnioskodawcy środków trwałych i wyposażenia wykorzystywanych w prowadzonej przez współmałżonkę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 23 listopada 2011r. znak: IBPBI/1/415-1003/11/AP, znak: IBPBI/1/415-1004/11/AP, IBPB II/1/436-414/11/MCZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 02 grudnia 2011r. (wniesienie brakującej opłaty) i 05 grudnia 2011r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Żona Wnioskodawcy od 1996r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą; jest czynnym podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy od osób fizycznych rozlicza w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów w formie podatku liniowego - 19%. Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest sprzedażą opodatkowaną. Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność w zakresie sprzedaży kwiatów, roślin, nasion, sprzętu ogrodniczego itp.

Na chwilę obecną Wnioskodawca i jego żona objęci są wspólnością majątkową małżeńską. Przedsiębiorstwo prowadzone przez żonę Wnioskodawcy należy do majątku wspólnego małżonków. Małżonkowie postanowili przekazać (nieodpłatnie) na początku przyszłego roku środki trwałe i wyposażenie z firmy żony do nowo utworzonej firmy Wnioskodawcy. Natomiast towary handlowe żona Wnioskodawcy sprzeda do jego firmy. Po sprzedaży towarów i przekazaniu środków trwałych i wyposażenia do firmy Wnioskodawcy jego żona zakończy działalność.

Wnioskodawca prowadzić będzie jednoosobową działalność gospodarczą. Zamierza zgłosić się jako czynny podatnik w zakresie podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczał będzie w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów w formie podatku liniowego - 19%. Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie sprzedażą opodatkowaną.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynność przesunięcia środków trwałych i wyposażenia stanowić będzie darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przesunięcie wyposażenia i środków trwałych z firmy żony do firmy Wnioskodawcy będzie wywierało skutki w podatku od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawcy, przesunięcie środków trwałych i wyposażenia między firmami małżonków objętych wspólnością majątkową małżeńską bez wynagrodzenia nie wywołuje skutków w podatku od spadków i darowizn a tym samym nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia nabycia w przypadku przesunięcia majątku (wyposażenia, środków trwałych) z firmy żony do firmy Wnioskodawcy; nie następuje przysporzenie majątkowe. Majątek ten cały czas stanowi współwłasność małżonków.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania Wnioskodawcy środków trwałych i wyposażenia wykorzystywanych w prowadzonej przez współmałżonkę pozarolniczej działalności gospodarczej (pytanie nr 4).

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowym od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów – art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego – art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (t. j. 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Natomiast kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie stanowią jednakże przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Stąd też w trybie wydawania interpretacji, określonym w art. 14b Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów. Tutejszy organ nie ocenia zatem prawidłowości oraz skuteczności dokonanych czynności - przesunięć środków finansowych w ramach majątku wspólnego małżonków.

W związku z powyższym ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Z treści wniosku wynika, że na początku przyszłego roku żona Wnioskodawcy zamierza przekazać środki trwałe i wyposażenie ze swojej firmy do nowo utworzonej firmy Wnioskodawcy. Ww. czynność stanowić będzie – jak wskazuje Wnioskodawca - darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

Zatem należy stwierdzić, że jeżeli istotnie – jak wynika z uzupełnienia wniosku – przesunięcie środków trwałych i wyposażenia z firmy żony Wnioskodawcy do jego nowo utworzonej firmy przyjmie postać darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, to taka forma przekazania (darowizna) podlega co do zasady regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przy czym dokonanie darowizny środków trwałych i wyposażenia z firmy żony do nowo utworzonej firmy Wnioskodawcy (męża), tj. pomiędzy osobami wymienionymi w zamkniętym katalogu określonym w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a powołanej tej ustawy, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w powołanych wyżej przepisach art. 4 ust. 4 i art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jeżeli wskazana umowa darowizny środków trwałych i wyposażenia firmy zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego nie będzie obowiązku zgłoszenia jej do urzędu skarbowego.

W przeciwnym wypadku, istnieje obowiązek zgłoszenia nabycia własności rzeczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Wobec powyższego nie można się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż opisana przez niego czynność nie wywołuje skutków w podatku od spadków i darowizn, w tym nie wiąże się z obowiązkiem dokonania zgłoszenia nabycia. Jak wykazano wyżej, czynność przekazania środków trwałych i wyposażenia z firmy żony Wnioskodawcy do jego firmy, którą to czynność Wnioskodawca określił jako darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy), zatem wywołuje – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - skutki w podatku od spadków i darowizn, tj. podlega regulacjom tej ustawy. Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia powołanego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, to dokonanie wskazanej czynności (darowizny) będzie wiązało się z obowiązkiem uiszczenia stosownego podatku. Zatem w celu zastosowania zwolnienia Wnioskodawca winien dokonać zgłoszenia nabycia własności rzeczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem sytuacji gdy umowa darowizny jest sporządzona w formie aktu notarialnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.